StarCraft II: Wings of Liberty review

Θα αρχίσω το review εντελώς ανορθόδοξα. Κατ' αρχήν επειδή δεν βρίσκω κανένα λόγο να κάνω την κοινότυπη εισαγωγή με «ιστορικό» για το παιχνίδι που παραμένει στο προσκήνιο του hype από το 2007 έως σήμερα. Αν θέλετε να διαβάσετε «προεόρτια», υπάρχει το hands-on της beta και αν θέλετε κάτι σαν «αναδρομή», υπάρχει το σχετικό Χάσμα. Και, επιπλέον, επειδή όσοι περιμένατε το StarCraft II: Wings of Liberty είτε θα το έχετε ήδη αγοράσει, είτε θα το αγοράσετε έτσι και αλλιώς ανεξαρτήτως του τί θα διαβάσετε σε κριτικές ανά τον ιστό – αφού άλλωστε τα εννιάρια θα πάνε σύννεφο.
Αυτός είναι ο θερμόαιμος Tychus Findlay, εκ των πρωταγωνιστών του Wings of Liberty και παλιόφιλος του Jim Raynor. Για κάποιο λόγο που εξηγείται αργότερα στο σενάριο, δεν βγάζει ΠΟΤΕ μα ποτέ την πανοπλία του – όπως συνέβαινε και με το πράσινο πουλόβερ του Κράτσα, για όσους από εσάς διαβάζατε κάποτε το PC Master. Πάντως ο τύπος είναι τεράστια μορφή, μέχρι και φανσάιτ έχει.//Ακολουθεί ρητορική ερώτηση.
Είναι δυνατό να βγάλει μέτριο παιχνίδι η Blizzard;
Κύριοι, η ζυγαριά είναι μικρή. Χρειάστηκα μικτές δυόμισι μέρες για να ολοκληρώσω το campaign του Wings of Liberty. Σε κάποιες πίστες έβγαλα το άχτι μου και έπαιξα με τις ώρες ανακαλύπτοντας μυστικά, δοκιμάζοντας τακτικές και επεκτείνοντας βάσεις σε μεγάλο μέρος του χάρτη. Σε άλλες που δεν με ενέπνευσαν πολύ, απλώς ολοκλήρωσα τα βασικά (απαραίτητα για την ολοκλήρωση) objectives και τις ξέχασα το ίδιο γρήγορα. Όπως δηλαδή έκανα και στο πρώτο StarCraft. Πολύ χοντρά, στα χέρια ενός μέσου gamer το campaign θα διαρκέσει 20 με 25 ώρες. Στα χέρια ενός αρχάριου περισσότερο, όπως και στα χέρια ενός έμπειρου, βέβαια, ο οποίος θα θέλει να το ξεκοκαλίσει. Αντικειμενικά, η διάρκεια είναι μικρή, αλλά από την άλλη το Wings of Liberty δεν είναι παρά το πρώτο από τα συνολικά τρία επεισόδια που απαρτίζουν το StarCraft II.
Ο Jim Raynor είναι κάτι σαν «καουμπόης του διαστήματος». Ακόμη και στην φάτσα μοιάζει με τον πρωταγωνιστή του Red Dead Redemption, John Marston! Βεβαίως, αντίθετα με τον John, ο Raynor στο τέλος όχ-ΜΗ-ΤΟ-ΓΡΑΨΕΙΣ-ΚΛΑΔΗ-ΕΙΝΑΙ-ΣΠΟΪΛΕΡ-ΝΤΡΟΠΗ-ΣΟΥ-ΚΑΝΑΓΙΑ-...Η Blizzard έφτιαξε μία ωραία και εύπεπτη διαστημική ιστορία – η μάλλον συνέχισε μία διαστημική ιστορία – πάνω στην οποία ενέθεσε με πιασάρικο τρόπο το gameplay της. Το Wings of Liberty δεν ακολουθεί την πάγια τακτική των σύγχρονων RTS τα οποία έχοντας ένα τυπικό σενάριο βασίζονται κυριότερα στο να γίνονται δυσκολότερα και πιο περίπλοκα καθώς προχωράμε. Αντίθετα οι πίστες έχουν ξεκάθαρα σχεδιαστεί για να εξυπηρετούν την εξιστόρηση. Την εξιστόρηση στης οποίας την ροή εν μέρει επεμβαίνουμε και εμείς, αφού αρκετές αποστολές βρίσκονται στην δική μας κρίση όσον αφορά το πότε θα αναλάβουμε να τις διεκπεραιώσουμε, αφού στην κυρίως ιστορία του Wings of Liberty μπαίνουν σφήνα συμπληρωματικές ιστορίες οι οποίες έχουν η κάθε μία τις δικές της αποστολές. Μην φοβάστε, όμως, δεν υπάρχει περίπτωση να σας ξεφύγει κάποια σημαντική πτυχή του σεναρίου. Βεβαίως υπάρχουν και δύο-τρία σημεία όπου πρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα σε δύο εκδοχές που κατά ένα βαθμό μεταβάλλουν τους ρόλους ορισμένων δευτερευόντων πρωταγωνιστών και ορισμένες μικρολεπτομέρειες στο gameplay, αλλά δεν αγγίζουν ουσιαστικά την εξέλιξη του σεναρίου. Νωρίτερα ή αργότερα θα περάσετε απ' όλες τις κύριες πίστες/αποστολές και πολύ αμφιβάλλω ότι αν ξαναρχίσω το παιχνίδι και επιλέξω διαφορετικό δρόμο, θα δω κάτι πολύ διαφορετικό.
Share on Google Plus

About Freegr network

    Blogger Comment
    Facebook Comment

2 σχόλια: