Εκ πρώτης όψεως, το Lara Croft and the Guardian of Light μοιάζει με ένα χαριτωμένο… παραπαίχνιδο, έναν από αυτούς τους ετερόφωτους downloadable τίτλους που δανείζονται λίγη από τη λάμψη ενός μεγάλου ονόματος, για να προσθέσουν πολλά ακόμα χρήματα στα αποθέματα των εταιρειών. Είναι λες και προσπαθεί επιμελώς να αποφύγει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του γονικού franchise: Πρώτα από όλα, τι δουλειά έχει η ισομετρική κάμερα στο Tomb Raider; Οι δεκάδες εχθροί που γεμίζουν την οθόνη; Η γρήγορη δράση; Η επιλογή co-op για δύο παίκτες; Σίγουρα, αυτό δεν είναι «αληθινό» Tomb Raider… δεν είναι τυχαίο που στον τίτλο αναφέρεται μόνο η Λάρα και όχι το πλήρες όνομα του franchise. Ο τίτλος δηλώνει ότι η Square Enix απλώς πειραματίζεται, δεν θέλει να μπλέξει το Guardian of Light με την «κανονική» σειρά.Εσύ εκεί! Δείξε μου το σουτιέν σου! Η Λάρα Κροφτ κι η Σπηλιά χωρίς ταβάνι
Έλα όμως που το Guardian of Light είναι ένα «κανονικότατο» Tomb Raider. Ίσως να είναι, μάλιστα, ένα καλύτερο Tomb Raider. Ένα πιο φρέσκο, πιο «καθαρό» και πιο άμεσα συμπαθητικό Tomb Raider. Ένα νέο Tomb Raider, χωρίς υποκρισία και χωρίς περιττό «λίπος». Ναι, μεγάλο μέρος της εξερεύνησης και του μυστηρίου έχει χαθεί. Έχει αντικατασταθεί όμως με μια εκπληκτική ροή, μια ομαλότητα, μια ταχύτητα και μια αίσθηση διασκέδασης που είχε χαθεί πλέον από τη βασική σειρά. Εν ολίγοις, κυρίες και κύριοι, για να μην μακρηγορούμε άλλο, το Guardian of Light είναι ίσως το πιο διασκεδαστικό Tomb Raider που κυκλοφόρησε εδώ και πολύ, πολύ καιρό.
Ιστορία-σενάριο; Δεν υπάρχει. Η Λάρα ψάχνει ένα αντικείμενο, αρχαίο και μαγικό. Το βρίσκει. Της το κλέβουν οι κακοί. Αποδεικνύεται ότι μέσα στο αντικείμενο ήταν κρυμμένος ένας δαίμονας που γελάει συνεχώς σαν τον Κόκκαλη χωρίς να κάνει τίποτα. Θέλει να βυθίσει τον κόσμο στο σκοτάδι (ποιος ξέρει γιατί, ίσως επειδή πήρε καινούριο προβολέα). Η Λάρα πρέπει τώρα να παγιδέψει και πάλι το δαίμονα με τη βοήθεια ενός Ινδιάνου που υποτίθεται ότι είναι ενσάρκωση ενός θεού. Αυτά. Βάσει σεναρίου, το παιχνίδι θα μπορούσε να λέγεται «Η Λάρα Κροφτ και η Ισχνή Δικαιολογία για co-op».
Φίλε, έφυγε ο Kratos, αλλά ποιος είναι αυτός που ήρθε στη θέση του;Αλλά δεν πειράζει. Όπως επαναλαμβάνουμε από την αρχή του review, το Guardian of Light είναι μια πειραματική αναχώρηση για τη σειρά, μια δοκιμή που δεν χρειάζεται σενάριο και σκηνοθεσία. Το μόνο που χρειάζεται είναι σοβαρό gameplay και ρυθμό, χαρακτηριστικά που τα έχει σε χορταστικές δόσεις. Η Λάρα και ο νέος φίλος της ο Toltec καλούνται να τρέξουν μέσα από μια σειρά από επίπεδα (ναούς, υπόγεια, δάση, λάβα, από όλα έχει το μενού), να λύσουν προβλήματα, να περάσουν από μια μεγάλη ποικιλία παγίδων και να αναρριχηθούν με κάθε τρόπο σε σατανικά τοποθετημένες πλατφόρμες. Η νέα ισομετρική κάμερα λειτουργεί μια χαρά στην απεικόνιση της δράσης, ενώ δεν επηρεάζει αρνητικά την ευρηματικότητα στο σχεδιασμό των επιπέδων. Αν και τα επίπεδα δεν έχουν πλέον το ίδιο κατακόρυφο ύψος (ή βάθος), έχουν όμως μεγαλύτερη άνεση στην οριζόντια διάστασή τους. Επίσης, είναι γεμάτα γρίφους, παγίδες και πονηρό platforming χωρίς όμως να θυσιάζουν την ταχύτητα στη δράση...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου