Ακόμα και gamers που είναι φανατικά ταγμένοι υπέρ της single player εμπειρίας ενός τίτλου, είναι πρακτικά αδύνατο να αντισταθούν στη γοητεία και το επίπεδο ολοκλήρωσης που έχει επιτύχει η DICE με το Battlefield: Bad Company 2 Vietnam. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο υπογράφων του κειμένου, που κατάφερε να ξεπεράσει τους αρχικούς ενδοιασμούς του περί δικτυακών αναμετρήσεων και τελικά να χαθεί στα πανέμορφα και γεμάτα δράση επίπεδα που προσφέρει το συγκεκριμένο expansion.Πολλοί θα γκρινιάξουν ότι η εταιρία ακολουθεί τη σύγχρονη οδό των downloadable -και μάλιστα επί πληρωμή- πακέτων, αλλά η αλήθεια δεν είναι ακριβώς αυτή. Σίγουρα πρόκειται για μια τακτική που δείχνει να κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος, αλλά από τη στιγμή που επεκτείνει ακόμα περισσότερο την αρχική εμπειρία, είναι καλοδεχούμενη. Ωστόσο, μετά από ώρες μαχών, οι παίκτες θα μείνουν με ένα παράπονο εξαιτίας της απουσίας ενός single player campaignόλοι οι όροι » Campaign Το campaign είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει το σύνολο των γεγονότων, την ιστορία και το σενάριο που διαδραματίζονται κατά τη διά... περισσότερα » . Αλλά ακόμα και έτσι, η διασκέδαση θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη.
Νέες προσθήκες, νέα εμπειρία
Το Battlefield: Bad Company 2 Vietnam ζητάει από τους υποψήφιους αγοραστές να καταβάλλουν 1200 Microsoft points και σαν αντάλλαγμα θα τους προσφέρει 4 ολοκαίνουργιους χάρτες, 15 νέα όπλα αλλά και 6 οχήματα. Όμως, πέρα από τα νούμερα, οι παίκτες θα έρθουν αντιμέτωποι με ένα σύνολο που, αν μη τι άλλο, μεταφέρει όλη τη σκληρότητα του συγκεκριμένου πολέμου στις οθόνες τους με ένα μοναδικό και βίαιο τρόπο. Το νέο αυτό expansion αφορά μόνο το multiplayer mode του τίτλου και ευτυχώς τα πρώτα μηνύματα είναι άκρως θετικά. Η εξαιρετική δουλειά της DICE στο Bad Company 2 είχε βάλει τις σωστές βάσεις για την περαιτέρω εξέλιξη του συγκεκριμένου τομέα και έτσι το Vietnam πηγαίνει τα πάντα ένα βήμα παραπέρα.
Σε επίπεδο επιλογών ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει σε σχέση με τον αρχικό τίτλο και έτσι τα τέσσερα βασικά modes επιστρέφουν ανέπαφα. Για ακόμα μια φορά τα Conquest και Rush modes ξεχωρίζουν, χωρίς αυτό να συνεπάγεται πως τα αντίστοιχα Squad Rush και Squad Deathmatch περνούν απαρατήρητα. Ορισμένα παράπονα δημιουργούνται από τη μικρή έλλειψη ισορροπίας μεταξύ Αμερικάνων και Vietkong (οι δεύτεροι είναι λίγο πιο αδύναμοι σε οπλισμό), αλλά θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι ιστορικά κάτι τέτοιο είχε συμβεί.
Επιστρέφοντας στο Hill 137
Είναι από τις ελάχιστες ίσως φορές που ο παίκτης θα νιώσει στον εντονότερο βαθμό πως όντως βρίσκεται στο πεδίο της μάχης. Η DICE έχει δημιουργήσει τους νέους χάρτες με μοναδική μαεστρία και το γεγονός πως ο καθένας από αυτούς έχει και ένα διαφορετικό κυρίως θέμα, αναγάγει την όλη εμπειρία σε νέα επίπεδα. Στην κορυφή όλων των διάθεσιμων χαρτών βρίσκεται το ιστορικό πλέον Hill 137, το οποίο ξυπνάει δυσάρεστες αναμνήσεις από το παρελθόν της ανθρωπότητας. Η βιαιότητα του πολέμου έχει αποτυπωθεί μοναδικά, όπου μέσα σε ένα φλεγόμενο τοπίο, οι ναπάλμ σκάνε τριγύρω, το περιβάλλον σταδιακά αρχίζει να διαλύεται και τα άρματα μάχης δυσκολεύονται να κινηθούν μέσα στη λάσπη. Η τακτική παίζει για ακόμα μια φορά πρωταγωνιστικό ρόλο, με αποτέλεσμα οι ανυπόμονοι να μην έχουν καμία ελπίδα επιβίωσης.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου