Το Splinter Cell: Conviction είναι κι αυτό ένα παιχνίδι που ποτέ δεν αλλάζει, κι όμως έχει αλλάξει. Το πολυαναμενόμενο νέο κεφάλαιο της δημοφιλούς stealth σειράς μοιράζεται το όνομα, τον πρωταγωνιστή και τον κόσμο του με τα προηγούμενα μέρη, όμως ακολουθεί ένα νέο μονοπάτι που θα διχάσει τους φίλους του Sam Fisher.Σκοτεινές ιστορίες: Σενάριο
Το άνοιγμα του Conviction βρίσκει τον Sam στη Μάλτα, εκτός των τάξεων του Third Echelon, να προσπαθεί να ερευνήσει και να εκδικηθεί το θάνατο της κόρης του. Σύντομα συνειδητοποιεί ότι το παρελθόν φυγείν αδύνατον, καθώς γνώριμα πρόσωπα επιστρέφουν για να βοηθήσουν ή να εμποδίσουν το έργο του.
Χωρίς το πανίσχυρο δίκτυο και τον πανάκριβο εξοπλισμό του Third Echelon πίσω του, ο Sam θα πρέπει να βασιστεί αποκλειστικά στην απαράμιλλη εκπαίδευσή του και στον εξοπλισμό που σηκώνει από τα πτώματα των εχθρών του (ναι, ο Sam δεν αφήνει πλέον αναίσθητους φρουρούς τριγύρω – το έλεος μάς τελείωσε) για να ανακαλύψει τους ανθρώπους που ψάχνει και την τελική μοίρα της κόρης του. Το σενάριο του Conviction είναι λειτουργικό και ενδιαφέρον, αν και δεν ξεφεύγει από τα συνηθισμένα επίπεδα ενός “Tom Clancy-ειδούς” μυθιστορήματος.
Clancy εναντίον Bauer: Μάχη
Το βασικό είναι ότι ο Sam Fisher του Conviction είναι ένας διαφορετικός άνθρωπος από αυτόν που στρατολογήθηκε από το Third Echelon τόσα χρόνια πριν. Πιο γέρος, πιο πικραμένος και πιο θανάσιμος, ο Sam είναι επικίνδυνος σαν πληγωμένο ζώο που στριμώχτηκε στη γωνία, και το gameplay αντανακλά αυτό ακριβώς.
Μπορεί μεγάλη έμφαση να δίνεται ξανά στο stealth και στις νέες μεθόδους που έχουν προστεθεί σ’αυτό, αλλά το shooting είναι πιο τονισμένο από ποτέ στη σειρά, σε σημείο που πολλά τμήματα θυμίζουν αποκλειστικά 3rd person cover-based shooter. Δεν είναι λίγα τα σημεία που το stealth μας θα πάει στράφι από μία λάθος κίνηση, κάνοντας ολόκληρο το δωμάτιο να αδειάζει πολυβόλα εναντίον μας, και να ανακαλύψουμε ότι μπορούμε πολύ άνετα να αρπάξουμε ένα κι εμείς και να καθαρίσουμε τους αντιπάλους μας έναν-έναν. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, αρκετοί να προσπαθήσουν να παίξουν το παιχνίδι με αυτόν τον τρόπο. Με εξαίρεση κάποια σημεία που η έξοδος από το stealth σημαίνει επιστροφή στο checkpoint, μπορεί και να το καταφέρουν.
Η μάχη ενισχύεται από μία νέα κίνηση ονόματι Mark and Execute, η οποία μας επιτρέπει να “μαρκάρουμε” κάποιους αντιπάλους (από δύο έως τέσσερις, ανάλογα το όπλο που κρατάμε και τα upgrades που του έχουμε κάνει), ώστε με το πάτημα του Υ να τους εκτελέσουμε διαδοχικά με ένα slow motion μοντάζ. Η δυνατότητα αυτή γίνεται διαθέσιμη για μία τέτοια εκτέλεση κάθε φορά που εξουδετερώνουμε έναν αντίπαλο με melee κίνηση. Σε συνδυασμό με το stealth, η συγκεκριμένη δυνατότητα μπορεί να οδηγήσει σε συναρπαστικές στιγμές καθώς εξουδετερώνουμε συστηματικά τους αντιπάλους μας σαν μια καλολαδωμένη μηχανή θανάτου, φέρνοντας στο νου ανάλογες καταστάσεις από παιχνίδια όπως το Batman: Arkham Asylum.
Θέατρο σκιών: Stealth
Το ίδιο το stealth βασίζεται στην προσεκτική κίνηση και στη χρήση της σκιάς για να κρυβόμαστε από τους αντιπάλους. Με το πάτημα ενός πλήκτρου μπορούμε να μετακινούμαστε σχεδόν αστραπιαία από ένα σημείο κάλυψης σε ένα άλλο, με κατάλληλες ενδείξεις να μας πληροφορούν πού θα καταλήξουμε. Όταν βρισκόμαστε στο σκοτάδι, είμαστε ουσιαστικά αθέατοι, και η οθόνη αλλάζει σε ασπρόμαυρη απεικόνιση για να υποδηλώσει το γεγονός αυτό. Πρόκειται για έναν άμεσο και αποτελεσματικό μηχανισμό που μας επιτρέπει να ξέρουμε ανά πάσα στιγμή την κατάστασή μας, ενώ ταυτόχρονα προσθέτει και στην ατμόσφαιρα. Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι, καταστρέφοντας τις πηγές φωτός σε ένα χώρο, απλώνουμε περισσότερο σκοτάδι στο χώρο και αποκτούμε περισσότερη ελευθερία κινήσεων, ενώ πανικοβάλλουμε τους αντιπάλους μας, οι οποίοι αρχίζουν να απομακρύνονται από το σκοτάδι και να ψάχνουν τα πιο φωτεινά σημεία να σταθούν.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου