ΧΘΕΣ βράδυ κολλήσαμέ βλέποντας το νέο φίλμ με τίτλο 'Gamer' που το αναλύουμε για να δείτε φοβερά πράγματα αλλά και ένα αίσιο τέλος...Στο μέλλον τα παιχνίδια δεν θα είναι όπως τα ξέρουμε σήμερα. Θα χρησιμοποιούν ανθρώπους με σάρκα και οστά ως ήρωες, ώστε με αυτό τον τρόπο το παιχνίδι να γίνεται πιο ενδιαφέρον. Ο Ken Castle, ένας φιλόδοξος και αδίστακτος σχεδιαστής παιχνιδιών, στηριζόμενος στην ανθρώπινη ψυχολογία δημιουργεί πρώτα το παιχνίδι 'κοινωνία'. Σ' αυτήν εργάζονται άνθρωποι-ηθοποιοί ως μαριονέτες άλλων, πιο εύπορων ανθρώπων. Είναι μια 'κοινωνία' ελεύθερων ηθών και ασυδοσίας. Όταν το ενδιαφέρον αρχίζει να χάνεται για αυτό το παιχνίδι, θα δημιουργήσει το 'αριστούργημα' του, το 'Slayers'. Φυλακισμένοι και θανατοποινίτες προσφέρονται εθελοντικά να αλληλοσκοτωθούν με τρόπαιο την ελευθερία τους. Η ελευθερία κερδίζεται όταν κάποιος παίκτης, ο οποίος ελέγχεται κυρίως από πλούσιους εφήβους, επιβιώσει δίνοντας 30 μάχες. Ο Kable (Gerard Butler) χρησιμοποιώντας τη γνώση του σε μάχες και το ταλέντο ενός 17χρονου στα video games έχει δημιουργήσει ένα πολύ καλό δίδυμο που τον έχει φέρει μια ανάσα από την ελευθερία. Καθώς όμως πλησιάζει η 30η μάχη, ο σχεδιαστής του παιχνιδιού θα χρησιμοποιήσει αθέμιτα μέσα για να μην του επιτρέψει να επιβιώσει. Η ανάγκη του Kable να βρεθεί δίπλα στην οικογένεια του αλλά και κάποιες περίεργες επισκέψεις που δέχεται στο κελί του, θα τον εξωθήσουν να πάρει πιο δραστικές αποφάσεις. Η εκδίκηση του έχει αρχίσει...
Το δίδυμο των σκηνοθετών του «Crank», παρουσιάζει μια όχι και πολύ διαφορετική 'action movie' κάνοντας παράλληλα ένα ποτ πουρί sci-fi ταινιών της τελευταίας εικοσαετίας. Η ευκολία που έχουν να αποτυπώσουν στην οθόνη ένα εντελώς απαισιόδοξο μελλοντικό σενάριο είναι το λιγότερο τρομακτική. Η φιλόδοξη όμως προσπάθεια να χωρέσουν σε μια ταινία τη δράση, την τεχνολογική εξέλιξη και την ανθρώπινη ψυχολογία, χρησιμοποιώντας στοιχεία από παρόμοιες ταινίες του παρελθόντος δεν πείθει. Το ευανάγνωστο μήνυμα της εκμετάλλευσης της ανθρώπινης ύπαρξης, το οποίο ίσως να είναι και η ουσία της ταινίας, σκοντάφτει στην εμμονή τους για δράση. Σπαταλώντας χρόνο σε πυροβολισμούς και καταδιώξεις επικεντρώνονται στο πρόσωπο του πρωταγωνιστή Gerard Butler που ως ένας άλλος Jason Statham («Crank») ή «Die Hard» είναι κατώτερος της επιλογής του για το ρόλο.
Οι 'κολλημένοι' με τα video games ή με τα action movies ίσως απολαύσουν αυτή τη ταινία με τις πολύ γρήγορες εναλλαγές σκηνών, τις συνθήκες μάχης και την μελλοντική τεχνολογική απεικόνιση. Η μη ανθρώπινη αισθητική της, αν και απαραίτητη σε τέτοιου είδους ταινίες, θα πρέπει τουλάχιστον να τους βάλει σε σκέψεις. Παρόλη την ίσως αύξηση της αδρεναλίνης, η απεικόνιση του ανθρώπου ως πιόνι τόσο ωμά είναι κάτι που κανένας δεν θα ήθελε να βλέπει, να φαντάζεται, πόσο μάλλον να συμμετέχει σε αυτό. Μπορεί λοιπόν το «Gamer» να είναι μια ταινία δράσης... αλλά αυτό δεν είναι το δυνατό της σημείο. Το να βομβαρδίζεις άλλωστε το κοινό με γρήγορες εικόνες δεν δημιουργεί απαραίτητα και ταινία δράσης. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες οι άνθρωποι χρησιμοποιούνται, και μάλιστα με την θέληση τους, παρόλο που δεν θίγεται στην πλήρη διάσταση του είναι κάτι που προβληματίζει. Αλλωστε η εκμετάλλευση της ανθρώπινης ζωής δεν ακούγεται και τόσο μελλοντική πραγματικότητα.
Το δίδυμο των σκηνοθετών του «Crank», παρουσιάζει μια όχι και πολύ διαφορετική 'action movie' κάνοντας παράλληλα ένα ποτ πουρί sci-fi ταινιών της τελευταίας εικοσαετίας. Η ευκολία που έχουν να αποτυπώσουν στην οθόνη ένα εντελώς απαισιόδοξο μελλοντικό σενάριο είναι το λιγότερο τρομακτική. Η φιλόδοξη όμως προσπάθεια να χωρέσουν σε μια ταινία τη δράση, την τεχνολογική εξέλιξη και την ανθρώπινη ψυχολογία, χρησιμοποιώντας στοιχεία από παρόμοιες ταινίες του παρελθόντος δεν πείθει. Το ευανάγνωστο μήνυμα της εκμετάλλευσης της ανθρώπινης ύπαρξης, το οποίο ίσως να είναι και η ουσία της ταινίας, σκοντάφτει στην εμμονή τους για δράση. Σπαταλώντας χρόνο σε πυροβολισμούς και καταδιώξεις επικεντρώνονται στο πρόσωπο του πρωταγωνιστή Gerard Butler που ως ένας άλλος Jason Statham («Crank») ή «Die Hard» είναι κατώτερος της επιλογής του για το ρόλο.
Οι 'κολλημένοι' με τα video games ή με τα action movies ίσως απολαύσουν αυτή τη ταινία με τις πολύ γρήγορες εναλλαγές σκηνών, τις συνθήκες μάχης και την μελλοντική τεχνολογική απεικόνιση. Η μη ανθρώπινη αισθητική της, αν και απαραίτητη σε τέτοιου είδους ταινίες, θα πρέπει τουλάχιστον να τους βάλει σε σκέψεις. Παρόλη την ίσως αύξηση της αδρεναλίνης, η απεικόνιση του ανθρώπου ως πιόνι τόσο ωμά είναι κάτι που κανένας δεν θα ήθελε να βλέπει, να φαντάζεται, πόσο μάλλον να συμμετέχει σε αυτό. Μπορεί λοιπόν το «Gamer» να είναι μια ταινία δράσης... αλλά αυτό δεν είναι το δυνατό της σημείο. Το να βομβαρδίζεις άλλωστε το κοινό με γρήγορες εικόνες δεν δημιουργεί απαραίτητα και ταινία δράσης. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες οι άνθρωποι χρησιμοποιούνται, και μάλιστα με την θέληση τους, παρόλο που δεν θίγεται στην πλήρη διάσταση του είναι κάτι που προβληματίζει. Αλλωστε η εκμετάλλευση της ανθρώπινης ζωής δεν ακούγεται και τόσο μελλοντική πραγματικότητα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου