Far Changing Tides review

 


To Far: Changing Tides είναι ο διάδοχος του ατμοσφαιρικού και πρωτότυπου Far: Lone Sails (2018). Με βελτιώσεις στον τεχνικό τομέα και κάποιες μικρο-αλλαγές στο gameplay, το παιχνίδι έρχεται για να προσφέρει μερικές ακόμα ώρες μετα-αποκαλυπτικής περιπέτειας.

Το κατά πόσο σχετίζεται το Changing Tides με το Lone Sails δεν ξεκαθαρίζεται νωρίς στο παιχνίδι, όμως αξίζει να το ανακαλύψετε μόνος σας. Πάντως, για άλλη μια φορά, ελέγχετε ένα μικρό παιδί με παραπάνω από ικανοποιητικές γνώσεις σε θέματα ιστιοπλοΐας και επιβίωσης. Αυτή τη φορά η δράση διαδραματίζεται σε έναν πλημμυρισμένο κόσμο, όπου ο πρωταγωνιστής ταξιδεύει με ένα εγκαταλελειμμένο σκάφος, αναζητώντας ασφάλεια και απαντήσεις για το τί συνέβη.

Ξεκινάτε βουτώντας μέσα στη θάλασσα, ανάμεσα στα χαλάσματα μιας πόλης που βουλιάζει (κάτι σαν τη Βενετία 100 χρόνια μετά, χωρίς τους κατοίκους και την Piazza San Marco). Μετά από ένα σύντομο tutorial-εισαγωγή, και αφού μάθετε τον βασικό χειρισμό των κινήσεων πάνω και κάτω από το νερό, αποκτάτε το δικό σας τεράστιο θαλάσσιο σκάφος, που με τα κουπιά, τις προπέλες, την ατμομηχανή και τα ιδιαίτερα στοιχεία του μοιάζει βγαλμένο από ιστορία του Ιουλίου Βερν. Δεν υπάρχει ψυχή στον διαλυμένο και έρημο αυτόν κόσμο, οπότε δεν μπορείτε να ρωτήσετε κάποιον το πού βρίσκεστε ή το πού πηγαίνετε. Το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να μετακινείστε προς τα δεξιά της οθόνης, με μοναδική παρέα το καράβι σας, ελπίζοντας πως θα βρείτε ένα μέρος να αποκαλείτε σπίτι. Κάπου κάπου εμφανίζεται κάποιο ζωάκι, όπως ένα που μοιάζει με τάρανδο, αλλά ακόμα κι αυτό είναι ένα πολύ σπάνιο φαινόμενο. Ο κόσμος είναι άδειος, αλλά συνάμα ήσυχος και ξεκούραστος στο μάτι, προσκαλώντας σας να θαυμάσετε από παγόβουνα μέχρι καταρράκτες που γεμίζουν την οθόνη καθώς αιωρείστε (παρόλο που έχετε το ρόλο του καπετάνιου, η περιπέτεια δεν εξελίσσεται αποκλειστικά στη θάλασσα).

Ρυθμίζοντας τα πανιά, αλλάζετε την ταχύτητα του σκάφους ανάλογα με τη φορά του ανέμου, ή περνάτε κάτω από στενά περάσματα μαζεύοντάς τα. Αρχικά, η διαδικασία με τα πανιά είναι κάτι διαφορετικό από πλευράς χειρισμού, που γίνεται ευχάριστα χωρίς να κουράζει. Με έναν μοχλό, ένα κουμπί και ανεβαίνοντας μια σκάλα όλα ρυθμίζονται εύκολα και λογικά. Παρόλα αυτά, μετά από λίγες ώρες παιχνιδιού η διαδικασία αυτή μετατρέπεται σε μια επαναλαμβανόμενη ενέργεια που αφαιρεί κάτι από το συνολικό χαλαρωτικό κλίμα του παιχνιδιού. Τη μια στιγμή βρίσκεστε να αγναντεύετε από το κατάρτι και την επόμενη πρέπει να κατεβείτε για να κόψετε ταχύτητα και να μην προσκρούσετε σε κάποιο εμπόδιο. Αν και το να αρμενίζετε σε γαλήνια περιβάλλοντα με ήρεμη μουσική χαμηλών τόνων είναι μια χαλαρωτική εμπειρία, δεν έχετε πάντα τον απαραίτητο χρόνο για να αντιδράσετε σε εμπόδια που βρίσκονται στο δρόμο σας. Από την άλλη, δεν “χάνετε” αν μείνετε από καύσιμα, ούτε αν χαλάσει κάτι επειδή δεν προλάβατε να κόψετε ταχύτητα. Πάντα υπάρχει μια λύση εκεί κοντά για να “ξεκολλήσετε”. Απλά, κάθε πρόβλημα ή κακός χειρισμός από μέρους σας καθυστερεί χρονικά την πρόοδο του παιχνιδιού.

Πέρα από τον έλεγχο του καραβιού, υπάρχει και ο τομέας της εξερεύνησης. Είτε σκαρφαλώνοντας σε ετοιμόρροπα κτίρια για να συλλέξετε καύσιμα είτε βουτώντας στο νερό για να πατήσετε κάποιο κουμπί και να επιστρέψετε γρήγορα στην αρχική σας θέση, υπάρχουν διαλείμματα από τις ιστιοπλοϊκές υποχρεώσεις σας σε μορφή platformer. Ορισμένοι γρίφοι είναι πολύ απλοί για να ενθουσιάσουν, με άλλους να αξιοποιούν τη σκηνοθεσία και το zoom-in/out για πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα. Οι γρίφοι έχουν σχεδόν πάντα λογική λύση, εκτός από ορισμένους που απαιτούν λίγη εξερεύνηση σε κοντινή απόσταση από το σκάφος ή δοκιμές μοχλών μέχρι να δείτε τι κάνει ο καθένας. Πότε χρειάζεται να μεταφέρετε ένα σακί με καύσιμα, ώστε να πάρει ξανά μπρος η μηχανή, και πότε να βουτήξετε μέσα στο νερό για να δείτε ποιο εμπόδιο κρύβεται στον βυθό. Εφόσον απουσιάζουν λίστες με στόχους, οδηγοί, ημερολόγια, και οποιαδήποτε μορφή κειμένου, δεν είναι πάντα ξεκάθαρο το τί πρέπει να κάνετε, κάτι που ενδεχομένως να κουράσει αν συνήθως βιάζεστε να πάτε παρακάτω ή δεν έχετε υπομονή. Ευτυχώς, όλα όσα είναι διαθέσιμα για αλληλεπίδραση στο περιβάλλον ξεχωρίζουν, είτε με το να είναι μπλε, όπως πχ οι μηχανισμοί, είτε με το να είναι σχετικά προφανή, όπως σχοινιά και σκάλες. Με πολλές από τις δυσκολίες να οδηγούν τελικά σε νέα περιβάλλοντα και ενέργειες, πολλές φορές ισχύει το ρητό “κάθε εμπόδιο για καλό”. Να σημειωθεί επίσης πως ορισμένες ενέργειες απαιτούν ταυτόχρονο πάτημα δύο κουμπιών (πχ άλμα και πιάσιμο στη σκάλα), οπότε συστήνεται χειριστήριο.

Τα γραφικά του παιχνιδιού κάνουν την δουλειά τους και με το παραπάνω. Με τον καιρό, οι βελτιώσεις του σκάφους και το ξεκλείδωμα περισσότερων χώρων σε αυτό επιτρέπει περισσότερες ενέργειες, δίνοντας νέο ενδιαφέρον στον χειρισμό κάθε φορά, όπως η μετατροπή του σε υποβρύχιο. Διασχίζετε πάγους, εγκαταλελειμμένα λιμάνια με ό,τι έχει απομείνει από τα προηγούμενα πλεούμενα, κατεστραμμένα Ζέπελιν μέσα στο νερό, γιγάντιες πύλες, μοναχικούς φάρους, γκρίζες πόλεις αλλά και χιονισμένα τοπία. Η μουσική που σας συντροφεύει ακολουθεί το ήρεμο κλίμα του παιχνιδιού, με απαλούς τόνους και σημεία όπου απουσιάζει εντελώς. Το soundtrack, μάλιστα, προσφέρεται και για ξεχωριστή αγορά, ώστε να συνεχίσετε να το ακούτε και μετά τους τίτλους τέλους.

Share on Google Plus

About Freegr network

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου