Το Sherlock Holmes Chapter One μας πηγαίνει πίσω στο χρόνο, κάπου στον 19ο αιώνα, με τον Σέρλοκ να είναι ένας ευφυής νεαρός επαναστάτης και να αναλάμβανει τις πρώτες του υποθέσεις. Εδώ δεν υπάρχει ο Watson, αλλά ένας άλλος, πιο ιδιαίτερος φίλος του Σέρλοκ, ο Jon (τουλάχιστον, έτσι μας λέει το παιχνίδι). Όταν ο Σέρλοκ μαθαίνει πως ο θάνατος της μητέρας του κρύβει ανατρεπτικά μυστικά, επιστρέφει στο νησί της Μεσογείου όπου μεγάλωσε, την (φανταστική) Cordona, η οποία είναι υπό βρετανική διοίκηση, με σκοπό να μάθει την αλήθεια. Σε αντίθεση με το μελαγχολικό και βροχερό Λονδίνο που λίγο-πολύ πάντα αναμένουμε να ζήσουμε σε κάθε παιχνίδι Sherlock Holmes, αυτή τη φορά η δράση εξελίσσεται σε ένα εξωτικό, ηλιόλουστο και γεμάτο ζωή μέρος. Παρά την αλλαγή σκηνικού, δεν λείπουν οι ίντριγκες, η πολιτική διαφθορά και το έγκλημα, προσφέροντας ευκαιρίες στον νεαρό ντετέκτιβ να αναδειχθεί σε αυτό που όλοι γνωρίζουμε.
Η κεντρική υπόθεση που καλείται να λύσει ο Σέρλοκ είναι άκρως προσωπική, όμως υπάρχουν δεκάδες άλλες προαιρετικές υποθέσεις για επίλυση στο νησί. Ορισμένες από αυτές “ξεκλειδώνονται” στο αστυνομικό τμήμα, ενώ κάποιες άλλες αργότερα στο παιχνίδι. Πότε ψάχνετε να βρείτε σε ποιον ανήκει ένα μπαστούνι και πότε αναζητάτε έναν ύποπτο για φόνο που ανήκει στο... ζωικό βασίλειο. Επιπλέον, το παιχνίδι επιτρέπει τα λάθη, τόσο όσον αφορά τον τελικό ύποπτο όσο και τα συμπεράσματα που αφορούν τον χαρακτήρα των άλλων. Οι επιλογές σας αναφέρονται στη συνέχεια του παιχνιδιού σε μορφή εφημερίδας, για να σας θυμίζουν τις επιτυχίες ή τις αποτυχίες σας (ή απλά κάνετε save συχνά για να δείτε και τις δύο επιλογές). Το σίγουρο είναι πως η ποικιλία αυτή μόνο θετική μπορεί να θεωρηθεί, προσθέτοντας τόσο σε χρόνο ενασχόλησης όσο και σε ευκαιρίες για εξερεύνηση του κόσμου.
Αρχικά, ο χειρισμός ενδέχεται να αποθαρρύνει, αφού μαθαίνετε το ένα στοιχείο χειρισμού μετά το άλλο σε σύντομο χρονικό διάστημα. Το συμπυκνωμένο αυτό tutorial, αν και επαρκές, θα μπορούσε να επεκτείνεται σε λίγο παραπάνω από μία υπόθεση, αφού στο τέλος του δύσκολα νιώθετε άνετα με όλες τις επιλογές που έχετε στη διάθεσή σας. Στοιχεία, ημερολόγια, υποθέσεις, συνδυασμοί, αντικείμενα, και άλλα, είναι πάντα διαθέσιμα και κάποια από αυτά πρέπει να ενεργοποιηθούν μέσα στο inventory προτού αξιοποιηθούν στο περιβάλλον. Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, απλά χρειάζεται λίγη υπομονή. Στο ξεκίνημα του παιχνιδιού, επιλέγετε τον βαθμό δυσκολίας που σχετίζεται με το πόσα hints εμφανίζονται κατά την έρευνά σας και το πόσο δύσκολες είναι οι μάχες (περισσότερα γι αυτές σε λίγο). Η ενεργοποίηση κάποιων βασικών hints δεν είναι κακή ιδέα, ενώ αν ψάχνετε μια “καθαρή” εμπειρία adventure χωρίς μάχες τότε επιβάλλεται η κατάλληλη ρύθμιση των μαχών.
Ο χειρισμός είναι άμεσος, όχι point-and-click. Κινείστε με τα κουμπιά και με κλικ αλληλοεπιδράτε με hotspots και αντικείμενα. Γενικά, ο χειρισμός και οι καρτέλες του μενού δίνουν την εντύπωση ότι το παιχνίδι είναι πιο απλό και σχεδιασμένο για χειριστήριο παρά για ποντίκι/πληκτρολόγιο. Μια ασυνήθιστη προσθήκη σε σχέση με παλαιότερα παιχνίδια της σειράς είναι ότι πρώτα πρέπει να ενεργοποιήσετε ένα στοιχείο ή αντικείμενο στο inventory και στη συνέχεια να κάνετε κλικ στο σχετικό σημείο ή άτομο που θα σας δώσει την απάντηση ή θα φέρει την εξέλιξη της ιστορίας. Χρειάζεται λίγος χρόνος μέχρι να το συνηθίσετε, αλλά ευτυχώς δεν είναι κάτι εντελώς παράλογο. Επίσης, κάθε στοιχείο που μένει να συνδυαστεί με κάτι στο περιβάλλον έχει τουλάχιστον ένα κόκκινο σημάδι που υποδεικνύει ότι δεν έχει ακόμη διερευνηθεί ενδελεχώς. Έτσι, αν βρείτε τα σκούρα και “κολλήσετε” κάπου, το inventory είναι ένα καλό μέρος για μια πρώτη ματιά και χρήσιμες πληροφορίες.
Ως Σέρλοκ, έχετε πολλά χαρίσματα-υπερδυνάμεις που σας δίνουν πλεονέκτημα απέναντι στους άλλους. Με τη συγκέντρωση, αναγνωρίζετε χαρακτηριστικά στους γύρω σας, όπως το αν είναι φιλικοί, αν εργάζονται ως μάγειρες ή αν έχουν... πλατυποδία. Οι πληροφορίες αυτές δεν προσφέρονται μόνο για να γεμίσουν τον κόσμο με λεπτομέρειες, αλλά συχνά είναι ουσιαστικά χρήσιμες στην επίλυση υποθέσεων. Επίσης, δεν λείπει η χημική ανάλυση (με επιλογή skip αν δεν τα καταφέρνετε), η προσεκτική εξερεύνηση σημείων από κοντά, η αναπαράσταση εγκλημάτων και η μελέτη ατόμων προς εξαγωγή συμπερασμάτων. Συν τοις άλλοις, καλείστε να βρείτε κάποια σημεία στον χάρτη μόνοι σας, έχοντας μόνο τα ονόματα των δρόμων, όπως ακριβώς και στο αντίστοιχο εξαιρετικό επιτραπέζιο παιχνίδι Σέρλοκ Χόλμς. Μέσα σε όλα αυτά, ο Jon είναι εκεί για να πει τη γνώμη του, πότε βάζοντας στοιχήματα με τον Σέρλοκ, σαν ένας μεγαλύτερος αδερφός, και πότε πικάροντάς τον, σαν ένα φίλος από τα παλιά. Μάλιστα, το ημερολόγιο του Jon είναι γεμάτο σχόλια όπως πχ “Ο Σέρλοκ κάνει συνέχεια τις ίδιες ερωτήσεις στους άλλους, φέρνοντάς μας σε δύσκολη θέση” και με την γνώμη του για τα πιο πρόσφατα γεγονότα.
Η open-world φιλοσοφία του παιχνιδιού σημαίνει ότι είστε ελεύθερος να περιηγηθείτε στην Cordona όπως θέλετε (συμπεριλαμβανομένων σημείων για άμεσο fast travel). Συνεχίζετε την κεντρική ιστορία, ανακαλύπτετε άλλες προαιρετικές ή περπατάτε στα σοκάκια του νησιού με λιακάδα, το βράδυ ή με βροχή. Εκτός αυτού, έχετε την δική σας έπαυλη, την οποία κατά κάποιο τρόπο “αναβαθμίζετε” αγοράζοντας πίνακες, έπιπλα και άλλα, από τοπικούς εμπόρους. Η ολοκλήρωση κάθε υπόθεσης σας ανταμείβει με νομίσματα που ξοδεύετε είτε στην έπαυλη είτε σε εξειδικευμένο ρουχισμό, ο οποίος είναι απαραίτητος όταν θέλετε να αποκτήσετε πρόσβαση σε “πριβέ” μέρη. Ο κόσμος συμπεριφέρεται διαφορετικά σε έναν αστυνόμο και διαφορετικά σε έναν ταλαιπωρημένο ζητιάνο.
Ένας ακόμη -αμφιλεγόμενος- τρόπος απόκτησης νομισμάτων είναι τα λεγόμενα lairs. Τα lairs είναι μέρη γεμάτα από δεκάδες ληστές που σας επιτίθενται κατά κύματα (πραγματικά, αν μετρήσουμε τους κακούς που ξεπετάγονται στα lairs, η Cordona φαίνεται να έχει περισσότερους εγκληματίες κι από το Αλκατράζ). Στόχος σας είναι να τους ακινητοποιήσετε και να τους συλλάβετε, πρώτα πυροβολώντας στα αδύναμα σημεία τους ή στο περιβάλλον (πχ σε ένα βαρέλι δίπλα τους ή ένα εμπόδιο επάνω από το κεφάλι τους την κατάλληλη στιγμή) και αφού ολοκληρώσετε επιτυχώς ένα quick time event (πχ γρήγορα να πατήστε ένα κουμπί και στη συνέχεια να σύρετε το ποντίκι προς τα μέσα). Σε περίπτωση που τους σκοτώσετε, είτε χάνετε την πίστα είτε δεν παίρνετε χρήματα, ανάλογα με την περίπτωση. Κάποιες υποθέσεις περιέχουν σημεία που μοιάζουν με τα lairs, αν και με πολύ μικρότερη δυσκολία και ευτυχώς όλα μπορούν να παραλειφθούν σα να μην υπήρχαν ποτέ. Σα να παίζετε Assassin's Creed, ένα εικονίδιο κρανίου υποδεικνύει τα lairs που ανακαλύπτετε στον χάρτη, σε περίπτωση που θέλετε να μαζέψετε αρκετά λεφτά για να αγοράσετε κάθε διαθέσιμο προϊόν από τους εμπόρους. Περιττό να πούμε πως οι μάχες δεν είναι τόσο δουλεμένες τεχνικά όσο τα υπόλοιπα στοιχεία του τίτλου. Όχι μόνο θυμίζουν action περασμένης δεκαετίας, αλλά απέχουν από τη νοοτροπία της σειράς. Όσο ενδιαφέρον έχει η απόπειρα για ένα open-world Sherlock Holmes με νέες δυνατότητες, άλλο τόσο απογοητευτικές είναι οι μάχες.
Όσον αφορά την Cordona, τα υπέροχα γραφικά του μεσογειακού νησιού προδιαθέτουν αμέσως για ελεύθερη εξερεύνηση, αν και δεν υπάρχουν πολλά σημεία για αλληλεπίδραση πέρα από τα προφανή που σημειώνονται στον χάρτη. Σε αντίθεση με άλλα open-world παιχνίδια, εδώ τόσο οι επιλογές όσο και οι δραστηριότητες είναι αρκετά περιορισμένες, όμως για πρώτη προσπάθεια το αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό και αξίζει να περπατήσετε όλο το νησί. Ακόμα, αξίζει να πειραματιστείτε με τις μεταμφιέσεις, καθώς ο νεαρός Σέρλοκ με γραβάτα, στενό κοστούμι και ατίθασα μαλλιά δεν θυμίζει τόσο τον μεσήλικα που έχουμε συνηθίσει με το κυνηγετικό καπέλο και την καμπαρντίνα. Τα χτενίσματα του Σέρλοκ, του Jon και άλλων τραβούν την προσοχή, αφού δεν είναι πάντα εντός εποχής, όμως από την άλλη δίνουν έναν “μοντέρνο” αέρα, συνδυάζοντας κατά κάποιο τρόπο το παρελθόν με το παρόν. Κατά τ' άλλα, δεν λείπουν κάποια λαθάκια στα κείμενα (πχ “gaol cell” αντί “jail cell”) χωρίς να είναι συχνά ή σημαντικά.
Η μελωδική ορχηστρική μουσική “δένει” όμορφα με την ατμόσφαιρα του παιχνιδιού, ενώ ήχοι από τζιτζίκια το βράδυ, βήματα περαστικών, και καπνιστών που φυσούν τον καπνό τους προσθέτουν ρεαλισμό. Παραδόξως, οι φωνές των Σέρλοκ και Jon μοιάζουν αρκετά μεταξύ τους, αν και πρόκειται για διαφορετικούς ηθοποιούς. Το στιλ ομιλίας τους, το ανάλαφρο κλίμα με τα πειράγματα, το χιούμορ και τους διαλόγους, είναι πιο κοντά σε εκείνα των τελευταίων ταινιών Σέρλοκ πάρα των παιχνιδιών
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου