Τα space shooters έχουν μια μοναδική "γλύκα". Από την εποχή των Galaxians μέχρι το StarFox, οι επικές διαστημικές μάχες, τα laser και οι τεράστιες εκρήξεις είναι κάτι που ανέκαθεν τραβούσε την προσοχή των απανταχού gamers. Το Chorus αποτελεί μια διαφορετική προσέγγιση στη διαστημική εποποιία.
Αναλαμβάνετε το ρόλο της Nara, η οποία είναι πρώην μέλος μιας διαστημικής θρησκείας ονόματι The Circle και ένα από τα πιο θανατηφόρα εργαλεία της σταυροφορίας που έχει εξαπολύσει στον γαλαξία. Φυσικά ο σκοπός κάθε σταυροφορίας είναι ο προσηλυτισμός ή θάνατος, κάτι που φαίνεται να μην έχει αλλάξει από την αρχή της ανθρωπότητας. Εδώ, ο σκοπός της σταυροφορίας είναι να επιφέρει την αιώνια ειρήνη και αρμονία που την ονόμασαν Chorus. Η Nara βλέποντας την θηριωδία και την καταστροφή που το The Circle έχει σκορπίσει, αποφασίζει να φύγει, εγκαταλείποντας τους μέχρι εκείνη την στιγμή συμμάχους της. Μην έχοντας πολλές επιλογές για το πού να πάει, καταλήγει στην αντίσταση κατά του The Circle. Στη sci-fi περιπέτειά της, η ηρωίδα βρίσκεται αντιμέτωπη με το παρελθόν της, εσωτερικές και εξωτερικές συγκρούσεις με φόντο το ανοιχτό απέραντο διάστημα.
Παρά τα αρκετά “βαριά” θέματα που πραγματεύεται, θα έλεγα πως η ιστορία δεν είναι το δυνατό στοιχείο του παιχνιδιού. Η Nara έχει πάθει Samus από το Metroid The Other M και μιλάει ακατάπαυστα. Βέβαια ο εσωτερικός διάλογός της ξεχωρίζει από τα πάρε-δώσε με άλλους χαρακτήρες με το γεγονός ότι ψιθυρίζει. Αν δεν ήταν τόσο καλή η ηθοποιός που την παίζει, θα ήταν τουλάχιστον αστείο το αποτέλεσμα. Διστυχώς το μεγαλύτερο μέρος της διήγησης γίνεται μέσω των διαλόγων του ασυρμάτου και ψιθύρων, με μερικά cutscenes που δείχνουν την ίδια την Nara να είναι διάσπαρτα. Μερικά πράγματα που έπρεπε να είναι πιο σημαντικά, όπως η επανένωση της Nara με το παλιό της σκάφος ή η αναπόφευκτη συνάντησή της με παλιούς συμμαχητές της που τώρα είναι εχθροί, πάνε και έρχονται και τα άμεσα “προβλήματα” απλά λύνονται σε ελάχιστο χρόνο χωρίς κάποιο μεγάλο αντίκτυπο. Εν τέλει η ιστορία μπορεί να έχει αρκετά “μαζεμένη” έκταση, αλλά τόσο ο τρόπος που εκτυλίσσεται, με το μεγαλύτερο ποσοστό να είναι διάλογος πάνω από το gameplay, όσο και το γεγονός πως δεν δίνεται προσοχή και χρόνος σε σημαντικά γεγονότα, απογοητεύουν.
Ευτυχώς το καλύτερο και πιο πλούσιο μέρος του παιχνιδιού είναι η πτήση και η μάχη. Ας ξεκινήσουμε από πιο βασικό και κάτι που έλειπε από αρκετά space shooters: ο χειρισμός 360 μοιρών. Ναι άλλα παιχνίδια του είδους έχουν και αυτά παρόμοιο χειρισμό αλλά όχι με την ευκολία του Chorus. Το σκάφος έχει hovering και μπορείτε να το περιστρέψετε όλο με ευκολία ακόμα και σε χαμηλές ταχύτητες. Μαθαίνετε επίσης αρκετά κόλπα όπως το drifting που μπορεί να κάνει την διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου στην μάχη. Επίσης αξιοσημείωτο είναι πως ο κόσμος είναι αρκετά ανοιχτός για να τον εξερευνήσετε, να βρείτε μυστικά, να κάνετε side-quests που φέρνουν χρήματα, πληροφορίες για το lore του σύμπαντος και όπλα.
Από όπλα έχετε τρεις τύπους: τα laser που “τρώνε” στην ουσία τις ασπίδες των εχθρών για εύκολες καταρρίψεις, το gatling guns που είναι στην ουσία πολυβόλα εύχρηστα αλλά κάνουν σχετικά μικρή ζημιά, ενώ υπάρχουν και πύραυλοι που κάνουν μεγάλη ζημιά και είναι τρομερά χρήσιμοι ενάντια σε σκάφη με βαρύ οπλισμό. Προφανώς όλα τα όπλα αναβαθμίζονται και υπάρχει ένας βαθμός παραμετροποίησης του σκάφος με αναβαθμίσεις που βρίσκετε σε ειδικούς σταθμούς ανταλλάσσοντας credits ή διάσπαρτες ως μυστικά αλλά και ως μέρη αρκετών side-quests. H ίδια η Nara έχει ειδικές δυνάμεις, τα λεγόμενα rites. Τα rites ξεκινάνε σαν ένα απλό ραντάρ (rite of senses) που αποκαλύπτει εχθρούς, αντικείμενα και το σημείο που χρειάζεται να πάτε για να ολοκληρώσετε την εκάστοτε αποστολή. Αργότερα, όσο η Nara ξυπνάει τις δυνάμεις της, διασκεδάζετε όλο και περισσότερο με τις μάχες. Κάποια στιγμή αποκτάτε δυνατότητα να τηλεμεταφέρεστε μέσα στο πεδίο της μάχης, να στέλνετε εχθρικά σκάφη πάνω σε άλλα σκάφη και να έχετε ακόμα καλύτερη κινητικότητα.
Οι μάχες είναι πραγματικά υπέροχες. Την μία στιγμή υπάρχει ένα τρομερό κυνηγητό με μια ντουζίνα εχθρούς, ο καθένας εκ των οποίων απαιτεί διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης, και την άλλη στιγμή πολεμάτε ένα τεράστιο mothership στο οποίο πρέπει να μπείτε για να το καταστρέψετε εκ των έσω σε στιλ Star Wars. Δυστυχώς το παιχνίδι δεν σας αφήνει να έχετε πολλές από αυτές τις στιγμές, αφού μετά από κάθε μεγάλη μάχη σας επιστρέφει πίσω στον ανοιχτό του κόσμο και στο τοπικό hub για να πάτε στην επόμενη μεγάλη μάχη ή να ακούσετε για το επόμενο κομμάτι της ιστορίας. Προφανώς δεν γίνεται ένα παιχνίδι να είναι μόνο δράση, θα καταντούσε μονότονο. Αλλά από την άλλη το Chorus έχει ένα ελαφρύ πρόβλημα με τον ρυθμό του.
Ας περάσουμε στον οπτικοακουστικό τομέα, που είναι από τα δυνατά σημεία του παιχνιδιού. Το διαστημικό σκηνικό είναι πάντα μια ευκαιρία για εντυπωσιακά γραφικά. Τεράστια motherships, θεαματικές ζώνες αστεροειδών, ολόκληρα πλανητικά συστήματα να βρίσκονται στο οπτικό σας πεδίο. Οι μάχες είναι εξίσου εντυπωσιακές, και καθώς αποκτάτε νέα rites και όπλα και συνηθίζετε τον χειρισμό, απολαμβάνετε όλο και περισσότερο τον θεαματικό χαμό που γίνεται. Όπως προαναφέρθηκε, η πρωταγωνίστρια έχει αρκετά καλό voice acting, τόσο που σώζει το παιχνίδι από το να αγγίξει επίπεδα The Other M, αφού την ακούτε να μιλάει συνέχεια. Οι ερμηνείες των άλλων ηθοποιών ποικίλλουν από μέτριες μέχρι επίσης καλές. Τα ηχητικά εφέ είναι εξαιρετικά, από τα thrusters όταν κάνετε boost και τα όπλα, μέχρι τα μεγαλύτερα σκάφη και κατασκευές όπως γραμμές επιτάχυνσης που σας πάνε από το ένα σημείο στο άλλο. Τέλος, η μουσική ταιριάζει με την επική περιπέτεια στα αστέρια στην οποία παίρνετε μέρος.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου