Κλειστοφοβικές επαύλεις, ζόμπι, σατανικές παγίδες. Το μεγαλείο του τρόμου του Resident Evil ξεκίνησε κάπως έτσι και τώρα έχετε την ευκαιρία να το (ξανα)ζήσετε. Το Resident Evil HD remaster είναι μια νέα έκδοση υψηλής ανάλυσης του remake του πρώτου Resident Evil που βγήκε το 2002 στο Gamecube.
Ας θυμηθούμε λίγο την ιστορία του Resident Evil. Μια σειρά από αποκρουστικά άγριες δολοφονίες λαμβάνουν χώρα στο δάσος κοντά στη Raccoon City και όλες έχουν ως κοινό στοιχείο τον κανιβαλισμό των θυμάτων. Σε μια απόπειρα να βρουν τους συναδέλφους τους που εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς, τα μέλη της ειδικής ομάδας S.T.A.R.S (Special Tactics and Rescue Service) Jill Valentine, Chris Redfield και άλλοι, καταφεύγουν κυνηγημένοι σε μια τεράστια και αλλόκοτη έπαυλη, που είναι γεμάτη με ζόμπι, τέρατα και σαδιστικές παγίδες.
Το στοιχείο του κλασικού survival horror είναι εδώ. Προσωπικά μου είχε λείψει αυτή η αίσθηση. Τα αντικείμενα δεν ξαναεμφανίζονται, οι σφαίρες είναι περιορισμένες και πολλές φορές είναι προτιμότερο να τρέξετε παρά να σταματήσετε και να σκοτώσετε ζόμπι αν δεν είναι απολύτως απαραίτητο. Ακόμα και η σειρά που παίρνετε αντικείμενα για τους διάφορους γρίφους έχει αντίκτυπο στην διευθέτηση του inventory. Μπορείτε να παίζετε με τον αρχικό χειρισμό που θυμίζει... τανκ, αλλά και με πιο σύγχρονο και άμεσο χειρισμό του χαρακτήρα. Το πρόβλημα με τον νέο τύπο χειρισμού είναι ότι εξαρτάται από τη θέση της κάμερας. Αυτό σημαίνει ότι ο χειρισμός “αποπροσανατολίζεται” κάθε φορά που αλλάζετε κάμερα, πράγμα που συμβαίνει συχνά όσο κινείστε στα στατικά περιβάλλοντα του παιχνιδιού, γεγονός που σας κάνει να χάνετε για λίγο τον έλεγχο του χαρακτήρα ή να κάνετε κύκλους μεταξύ προηγούμενης και επόμενης σκηνής.
Σα να την κάτσαμε τη βάρκα...
Το Resident Evil HD remaster δεν προσφέρει πολλά παραπάνω σε θέματα περιεχομένου, εκτός από μικρά πράγματα όπως οι επιπρόσθετες στολές της Jill και του Chris οι οποίες προέρχονται από τα νεότερα παιχνίδια της σειράς. Οι μεγαλύτερες αλλαγές έχουν γίνει στον οπτικό τομέα αφού υποστηρίζονται υψηλότερες αναλύσεις και πλατιές οθόνες. Το μεγαλύτερο και εμφανέστατο πρόβλημα είναι τα prerendered περιβάλλοντα. Η προτιμότερη μέθοδος θα ήταν να ξέθαβαν τα παλιά αρχεία από παλιούς σκληρούς στην Capcom και να τα είχαν δουλέψει σε υψηλότερη ανάλυση, αλλά απ' ότι φαίνεται χρησιμοποιήθηκαν τα παλιά περιβάλλοντα αυτούσια από το GameCube με την ανάλογη επεξεργασία, scaling και ένα ανεπαίσθητο noise filter για να κρύβει τις ατέλειες. Το αποτέλεσμα είναι αισθητά θολό, ευτυχώς όχι τόσο ώστε να χαλάει την απίθανη ατμόσφαιρα του παιχνιδιού, με αποτέλεσμα μετά από λίγο να το ξεχνάτε. Τα μοντέλα έχουν εμφανείς βελτιώσεις, κυρίως όσον αφορά τη λεπτομέρεια στα πρόσωπα και στα ρούχα, ώστε να μην φαίνονται παράταιρα σε υψηλότερη ανάλυση.
Ο ήχος έρχεται για να συμπληρώσει με μαεστρία την εμπειρία τρόμου. Η μουσική είναι ατμοσφαιρική εκεί που πρέπει και κορυφώνεται σε στιγμές αγωνίας, ενώ γίνεται και μαεστρική χρήση της απόλυτης σιωπής που εντείνει την αγωνία. Τα ηχητικά εφέ δίνουν και αυτά ρέστα, αφού είναι μελετημένα ειδικά για το παιχνίδι. Από τις ανατριχιαστικές φωνές των ζόμπι και των μεταλλαγμένων τεράτων μέχρι το εκκρεμές του ρολογιού στην τραπεζαρία της έπαυλης, βρίσκονται εκεί για να σας βυθίσουν στον εφιάλτη. Οι φωνές παραμένουν ίδιες με αυτές στην έκδοση του GameCube. Μπορεί να μην υπάρχουν Jill sandwiches αυτή την φορά (αν και θα το θέλαμε), αλλά μερικές ατάκες εξακολουθούν να είναι απίστευτα αστείες.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου