Η ιστορία διαδραματίζεται κάπου μεταξύ των ταινιών Empire Strikes Back και Return of the Jedi, δίχως ωστόσο να έχει κάποια ουσιώδη επαφή με αυτές. Πρωταγωνίστρια είναι μια νεαρή ονόματι Kay Vess, μαζί με το μικρό πλασματάκι-συνοδοιπόρο της ονόματι Nix, με το οποίο είναι αχώριστοι από πολύ νεαρή ηλικία. Η Kay, μυημένη στα κόλπα της παρανομίας από τα γεννοφάσκια της, αναλαμβάνει δουλειές του υποκόσμου, ανεξαρτήτου προελεύσεως, με μοναδικό σκοπό το κέρδος και να καταφέρει επιτέλους να «πιάσει την καλή».
Μια πολλά υποσχόμενη δουλειά, ωστόσο, παίρνει εντελώς λάθος τροπή και η ίδια, επικηρυγμένη πλέον σε όλα τα μήκη και πλάτη του γαλαξία, καλείται να αντιστρέψει τη κατάσταση, σχεδιάζοντας ένα ακόμη μεγαλύτερο κόλπο. Κάπου εκεί ξεκινάει η πραγματική περιπέτεια, στην οποία καλείστε να επισκεφθείτε διάφορες τοποθεσίες και να δημιουργήσετε μια ομάδα που θα κάνει το τέλειο κόλπο, το οποίο θα τους ξεμπλέξει όλους μια και καλή και θα τους κάνει πλούσιους. Όπως προαναφέρθηκε, τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του σύμπαντος του Star Wars, όπως φωτόσπαθα, Jedi, Sith και τα συναφή λάμπουν δια της απουσίας τους. Αντ’ αυτού, το παιχνίδι προσεγγίζει τις περιπέτειες του λατρεμένου Han Solo, κάτι που προσωπικά εγκρίνω καθώς υπάρχει ένας αέρας φρεσκάδας και είναι κάτι το διαφορετικό. Σεναριακά το παιχνίδι δεν διεκδικεί και δάφνες ποιότητας, στέκεται όμως αξιοπρεπώς τόσο σε ύφος όσο και σε ροή.
Η διάρκεια της ιστορίας κυμαίνεται σε ικανοποιητικά επίπεδα, καθώς χρειάζεστε 20-25 ώρες για να την ολοκληρώσετε και άλλες τόσες για να ασχοληθείτε με το δευτερεύον περιεχόμενο. Οι κύριες αποστολές κυμαίνονται σε μέτριο επίπεδο, καθώς επαναλαμβάνονται έντονα. Ορισμένες ωστόσο είναι εξαιρετικές, καθώς εισάγουν γνωστούς χαρακτήρες και αγαπημένα μέρη του Star Wars. Υπάρχει, ουσιαστικά, ένα παρόμοιο μοτίβο σε όλη την διάρκεια. Ταξιδεύετε σε έναν εν των τεσσάρων (συν ένας) διαθέσιμων πλανητών, όπου -κατά κύριο λόγο- καλείστε να εισχωρήσετε σε κάποια βάση, να ρίξετε πιστολίδι, να πάρετε μια απόφαση και να φύγετε. Η δομή της ιστορίας θυμίζει αρκετά Assasin’s Creed Valhalla, στο απείρως πιο συμπυκνωμένο βέβαια, κατορθώνοντας έτσι να μην κουράζει τόσο πολύ όσο η σκανδιναβική περιπέτεια του Eivor. Όσον αφορά τις δευτερεύουσες αποστολές, υπάρχουν κάποιες που παρουσιάζουν αρκετό ενδιαφέρον και ιντριγκάρουν, αν και η πλειοψηφία αφορά συμβόλαια που αναλαμβάνετε από τυχαίους brokers σε πλανήτες και ενισχύουν ή αποδυναμώνουν τις σχέσεις σας με τις τέσσερις παρατάξεις. Τρεις εξ αυτών είναι οι γνωστές Pykes, Hutts και Crimson Dawn, ενώ η τέταρτη, η Ashiga Clan, δημιουργήθηκε για τις ανάγκες του τίτλου.
Όπως προαναφέρθηκε, οι σχέσεις με τις παρατάξεις αυτές έχουν δυναμικό χαρακτήρα, καθώς μεταβάλλονται ανάλογα με τις πράξεις σας ή τα συμβόλαια που αναλαμβάνετε. Οι καλές σχέσεις με οποιαδήποτε, σας εξασφαλίζει πρόσβαση σε μοναδικά εμπορεύματα, ελεύθερη πρόσβαση στις φρουρούμενες βάσεις τους και, γενικώς, ευνοϊκή αντιμετώπιση. Οι κακές σχέσεις, αναιρούν προφανώς τα παραπάνω, κάνουν εχθρικούς τους εκάστοτε υπασπιστές όταν περνάτε από τις περιοχές τους, ενώ υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να βγουν και να σας πάρουν στο κυνήγι ενώ εξερευνάτε αμέριμνος, αν τους έχετε μπει τόσο πολύ στο μάτι. Το ποιους θα προτιμήσετε, είναι καθαρά στο χέρι σας, ωστόσο το εν λόγω σύστημα θα μπορούσε να έχει περισσότερο βάθος, προσφέροντας (ή αφαιρώντας) περισσότερα προνόμια.
Όπως και με το Avatar: Frontiers of Pandora, η Massive έχει επενδύσει πολύ στην δημιουργία ενός υπέροχου κόσμου και χρησιμοποιεί ουσιαστικά τόσο τις κύριες, όσο και τις δευτερεύουσες αποστολές με σκοπό να τον ζήσετε και να τον εξερευνήσετε όσο καλύτερα γίνεται. Η δουλειά που έχει γίνει εδώ είναι, πραγματικά, εξαιρετική. Η ποικιλομορφία των πλανητών κυμαίνεται σε πολύ καλό επίπεδο, καθώς επισκέπτεστε μεταξύ άλλων τον χιονισμένο Kijimi, τον Akiva με τις τεράστιες ζούγκλες και τις ασταμάτητες βροχές, καθώς και τον υπερ-αγαπημένο Tatooine όπου αναμφίβολα νιώθετε ένα δέος μόλις πατήσετε το πόδι σας. Αν είστε φαν του Star Wars σίγουρα θα ενθουσιαστείτε. Πάντως, ο κόσμος θα μπορούσε να είναι πιο ζωντανός, πιο διαδραστικός. Υπάρχουν ορισμένα τυχαία events που λαμβάνουν χώρα κατά την περιήγηση σας, όπως μάχες μεταξύ Rebels και Imperials, στις οποίες μπορείτε να χωθείτε και να κλέψετε τα αντικείμενα διαμάχης τους, ή επιθέσεις πειρατών σε απλούς πολίτες τους οποίους μπορείτε να βοηθήσετε, ωστόσο αυτά γρήγορα χάνουν το ενδιαφέρον τους και πολλές φορές απλά τα προσπερνάτε. Σε γενικές γραμμές, δίνεται μια υπέρ του δέοντος έμφαση στο περιτύλιγμα παρά στο πραγματικό περιεχόμενο. Όχι ότι δεν περνάτε καλά με τον τίτλο, αλλά σίγουρα δεν συναντάτε κάτι πραγματικά καινοτόμο ή μοναδικό. Στα θετικά, η απουσία των αμέτρητων ερωτηματικών και το μπούκωμα του χάρτη, που (ευελπιστούμε) έχει αφήσει πίσω της η Ubisoft. Γενικώς, αξίζει να εξερευνήσετε τον κόσμο του Outlaws, καθώς είναι πραγματικά φτιαγμένος με μεράκι.
Στα του gameplay τώρα, το παιχνίδι αποτελεί μια κλασική open-world περιπέτεια τρίτου προσώπου. Η Kay έχει στη διάθεση της ένα μικρό πιστόλι αλά Han Solo, που χρησιμοποιεί διαφορετικές ακτίνες λέιζερ ανάλογα με τον εχθρό που έχετε να αντιμετωπίσετε ή το αντικείμενο που πρέπει να πυροβολήσετε. Επιπλέον, ο συνοδοιπόρος σας, το πλασματάκι Nix, δεν σας ακολουθεί μόνο για παρέα, καθώς σας βοηθάει τόσο σε μάχες με εχθρούς όσο και στην επίλυση ορισμένων περιβαλλοντικών γρίφων. Μπορείτε να το στείλετε σαν αντιπερισπασμό με σκοπό να περάσετε απαρατήρητος, να αρπάξει κάποιον εχθρό από το χέρι σαν αγριεμένο σκυλί μέχρι εσείς να τον ρίξετε αναίσθητο ή να τρυπώσει σε αεραγωγούς και να κατεβάσει μοχλούς που ανοίγουν το δρόμο μπροστά σας. Όπως καταλαβαίνετε, η Kay δεν είναι πολεμίστρια, κάτι που το παιχνίδι προωθεί με ορισμένους ανορθόδοξους τρόπους. Αρχικά, η stealth προσέγγιση προτείνεται στη συντριπτική πλειοψηφία των αποστολών, ενώ σε ορισμένες επιβάλλεται κιόλας, καθώς αν σας ανακαλύψουν τότε οδηγείστε αυτόματα σε game over και φτου και από την αρχή. Δυστυχώς, όμως, οι stealth μηχανισμοί είναι αφενός επιφανειακοί, καθώς δεν σας δίνεται κάτι επιπλέον πέρα από το «κρύβομαι, αναισθητοποιώ, προχωράω», αφετέρου η νομοσύνη των εχθρών είναι μετριότατη. Επιπλέον, κακή εντύπωση κάνει και η τοποθέτηση των εχθρών, καθώς υπάρχουν στιγμές που μπαίνετε σε ένα δωμάτιο και όλοι σας έχουν γυρισμένη την πλάτη, περιμένοντας απλώς να βρεθούν ξάπλα και αναίσθητοι.
Όταν τα πράγματα στραβώνουν και οδηγείστε αναπόφευκτα σε ένοπλη σύγκρουση, τα πράγματα ζωηρεύουν και γίνονται διασκεδαστικά. Οι μάχες είναι στο κλίμα του Star Wars, με ακτίνες να σκάνε δεξιά και αριστερά, ωστόσο υπάρχει μια ελαφρά αμηχανία στο πολεμικό ύφος της Kay, απόρροια της μη-πολεμικής της φύσης της. Επιπλέον, ενώ μπορείτε να πάρετε το πυροβόλο όπλο των πεσμένων εχθρών και να τους ξεκάνετε απείρως πιο εύκολα από ότι με το πιστόλι σας, μόλις ανεβείτε μια σκάλα ή χωθείτε σε έναν αεραγωγό η Kay το πετάει. Αψυχολόγητη σχεδιαστική απόφαση που σίγουρα εκνευρίζει. Στα θετικά της μάχης είναι η λειτουργία dead eye α λα Red Dead Redemption, κατά την οποία ο χρόνος παγώνει και μπορείτε να «κλειδώσετε» ορισμένους εχθρούς και να τους ξεκάνετε μονομιάς.
Το looting αφορά μεγάλο μέρος των ανταμοιβών σας. Μπορείτε να το πουλήσετε σε εμπόρους ανεξάρτητους ή σε φιλικά προσκείμενους με παρατάξεις, με σκοπό τη βελτίωση των σχέσεων σας με αυτές ή, να αναβαθμίσετε το πιστόλι, το διαστημόπλοιο και το speeder σας. Το κοινό loot το συναντάτε διάσπαρτο δεξιά και αριστερά, ενώ ορισμένα πιο σπάνια πράγματα τα βρίσκετε μόνο σε φρουρούμενες βάσεις. Καθώς αναφερθήκαμε σε αυτά, να σημειωθεί πως η περιήγηση στον κόσμο γίνεται είτε με το speeder στο έδαφος, είτε με το διαστημόπλοιο όταν έχετε μπει στην περιοχή ενός πλανήτη. Η περιήγηση στο διάστημα είναι ωραία, με ορισμένα ιδιαίτερα εντυπωσιακά σκηνικά, ενώ οι αερομαχίες είναι ικανοποιούν προσφέροντας δράση και θυμίζοντας το Squadrons.
Το platforming κυμαίνεται σε αρκετά καλό επίπεδο, όντας μια μείξη Uncharted, Tomb Raider και Assasin’s Creed. Σκαρφαλώνετε, χρησιμοποιείτε γάντζο με σκοπό να κρεμαστείτε μέχρι απέναντι και, γενικώς, λειτουργεί ευχάριστα δίχως να κουράζει. Οι περιβαλλοντικοί γρίφοι είναι μεν απλοϊκοί, ωστόσο δεν ανακόπτουν τη ροή και ούτε εκνευρίζουν. Επιπλέον, η εύρεση της καλύτερης διαδρομής για να εισχωρήσετε σε μια βάση δίχως να σας πάρουν χαμπάρι είναι διασκεδαστική. Ιδιαιτέρως περίεργο (και αρνητικό) όμως είναι το γεγονός πως αν πέσετε σε βαθύ νερό, πεθαίνετε, σαν άλλος Tommy Vercetti. Είναι κάτι που δοκίμασα δύο-τρεις φορές για να σιγουρευτώ πως είναι αλήθεια.
Όσον αφορά το leveling system, εδώ είναι αλήθεια πως έχει γίνει καλή δουλειά. Δεν υπάρχει πλέον επίπεδο παίκτη, αλλά skills που ξεκλειδώνετε κάνοντας ορισμένα challenges Αυτά σχετίζονται με συγκεκριμένους χαρακτήρες που συναντάτε, είτε αναγκαστικά ούτως ώστε να προχωρήσει η ιστορία, είτε επειδή εσείς τους ψάξατε. Πχ εάν θέλετε να αναβαθμίσετε το speeder σας, τότε πρέπει να βρείτε την αντίστοιχη μηχανικό. Μόλις την συναντήσετε, ξεκλειδώνεται το άτυπο αυτό skill tree και όταν κάνετε κάποια challenges (πχ ένα άλμα 60 μέτρων με το μηχανοκίνητο σας) τότε ξεκλειδώνετε την δυνατότητα να κάνετε jump όσο το καβαλάτε. Το ίδιο ισχύει και αν θέλετε να γίνετε καλύτερος στις μάχες, στο stealth και σε διάφορα άλλα. Συναντάτε τα εκάστοτε άτομα και μέσω gameplay ξεκλειδώνετε και τις αντίστοιχες δυνατότητες.
Ο οπτικός τομέας είναι επίσης προσεγμένος. Το παιχνίδι, αν και δεν εντυπωσιάζει όσο το Avatar: Frontiers of Pandora από το ίδιο στούντιο και έχει δεχτεί ένα μικρό downgrade σε σχέση με τα πρώτα του δείγματα, σίγουρα είναι πολύ όμορφο. Οι απέραντες εκτάσεις του Tatooine, το χιονισμένο και μουντό τοπίο του Kimiji και ο πλανήτης Toshara που θυμίζει έντονα την Αφρικανική Σαβάνα, είναι σκηνικά που μένουν στο μυαλό. Σε γενικές γραμμές, το art direction παίρνει άριστα και είναι αυτό ακριβώς που περιμένουμε σε έναν τίτλο Star Wars. Όσον αφορά τα τεχνικά θέματα, συνάντησα ορισμένα μικρά bugs, αν και όχι κάτι τρελό ή εκνευριστικό. Το lip-sync είναι μάλλον μέτριο, ενώ ορισμένα animations θυμίζουν άλλες εποχές, με χειρότερο αυτό του finisher οταν αναισθητοποιείτε κάποιον εχθρό. Είναι ολίγον τι αστείο να ρίχνετε ξάπλα τον άλλον με μια μπουνιά, πόσο μάλλον όταν φέρει κράνος και στολή Stormtrooper. Ο ήχος κυμαίνεται κι αυτός σε πολύ καλά επίπεδα. Το voice acting μεταφέρει τα σωστά συναισθήματα, ενώ η μουσική είναι, πραγματικά, εξαιρετική και θα μπορούσε άνετα να υφίσταται ως soundtrack ταινίας Star Wars.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου