Το Asterigos αφηγείται την ιστορία της Hilda, μιας ατρόμητης πολεμίστριας η οποία βρίσκεται σε ένα ταξίδι αναζήτησης του πατέρα της που εξαφανίστηκε υπό μυστηριώδεις συνθήκες κατά την διάρκεια μιας επικίνδυνης αποστολής. Εν μέσω κατακλυσμιαίων γεγονότων και θεόσταλτων συναντήσεων, καλείστε να εξερευνήσετε την μυθική πόλη Aphes και να ξετυλίξετε ένα κουβάρι συνωμοσιών και προδοσιών. Ταυτόχρονα συναντάτε συντρόφους και φίλους που σας βοηθούν στο δύσκολο έργο σας και σας μυούν στα μυστικά της Αphe. Μέσα από την εξέλιξη σας σαν πολεμίστρια, αλλά και σαν κόρη, εναρμονίζεστε με την επιβλητική παρουσία Ελλήνων θεών και ημίθεων και αντιμετωπίζετε μυθικά τέρατα, μέχρι την τελική, αναπόφευκτη μάχη για την σωτηρία του κόσμου.
Πριν ξεκινήσετε την περιπέτεια, μπορείτε να επιλέξετε βαθμό δυσκολίας από τρεις διαθέσιμους, με δυνατότητα αλλαγής όποτε θέλετε. Από εκεί και πέρα, αρκετά στοιχεία του παιχνιδιού λειτουργούν λίγο παράδοξα. Όλα τα όπλα είναι άμεσα προσβάσιμα από το πρώτα λεπτά και η Hilda μπορεί να είναι εξοπλισμένη με δύο ταυτόχρονα, από τα έξι συνολικά. Μπορείτε να έχετε διπλά μαχαίρια, σπαθί και ασπίδα, τσεκούρι, σφύρα, μαγικό ραβδί ή λόγχη. Κάθε όπλο έχει ένα ξεχωριστό skill tree στο οποίο μπορείτε να επενδύσετε για να ξεκλειδώνετε νέες ικανότητες και στρατηγικές. Σε σας αφήνεται μόνο η ευθύνη αναβάθμισης τους και η επιλογή χρησιμοποίησης των ξεχωριστών ικανοτήτων του κάθε όπλου. Κάθε όπλο αναβαθμίζεται μέχρι την 10η βαθμίδα στον σιδερά του παιχνιδιού, με υλικά που είτε βρίσκετε σε σεντούκια θησαυρού, είτε πέφτουν από εχθρούς. Ένα ακόμα παράδοξο είναι ότι πέρα από τις κλασικές μπάρες υγείας, αντοχής και ενέργειας, η επίθεσή σας δεν καταναλώνει αντοχή. Η αντοχή καταναλώνεται μόνο όταν κάνετε αποφυγή ή όταν τρέχετε, άρα κατευθείαν αλλάζει το στρατηγικό πλάνο σας, πάντα με βάση την πεπατημένη σε τέτοιου είδους παιχνίδια και το πόσο σημαντική είναι η σωστή διαχείριση επιθέσεων και αντοχής. Όλες οι ειδικές επιθέσεις κάθε όπλου επίσης δεν καταναλώνουν αντοχή αλλά ειδικούς πόντους ικανοτήτων που αναπληρώνονται με κάθε χτύπημα και σε κάθε μάχη.
Αυξάνοντας το level σας, κερδίζετε πόντους που μπορείτε να επενδύσετε στις δυνάμεις και στα ταλέντα σας. Τα αναβαθμίσιμα χαρακτηριστικά της ηρωίδας επικεντρώνονται στην αύξηση δύναμης, της υγείας, και την ισχύ και αναπλήρωση ειδικών ικανοτήτων. Τα ταλέντα χωρίζονται κυρίως σε δύο κατηγορίες: τις παθητικές ικανότητες που σας βοηθάνε σε μόνιμη βάση και τρέχουν αθόρυβα στο παρασκήνιο και τις δυναμικές ικανότητες που είναι ουσιαστικά ευφάνταστες μαχητικές κινήσεις που μετατρέπουν τα όπλα σας σε φονικές μηχανές. Τέλος μπορείτε να ξεκλειδώσετε και ειδικά προνόμια (perks), η χρήση των οποίων όμως είναι λίγο «δούναι και λαβείν». Με κάθε θετικό χαρακτηριστικό που σας δίνεται, ισχύει ένα μικρό πέναλτι σε κάποια άλλη δύναμη ή ικανότητα της Hilda, μετατρέποντας τη χρήση τους σε έναν αγώνα σκέψης για την χρησιμότητα τους με βάση το δικό σας στιλ παιχνιδιού. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιείτε τέσσερα διαφορετικά κοσμήματα όπως μενταγιόν, δαχτυλίδια κτλ. Αυτά είτε μπορείτε να τα κατασκευάσετε στον σιδερά είτε τα ανακαλύπτετε, συνήθως καλά κρυμμένα, στις περιοχές του παιχνιδιού. Τα περισσότερα είναι πολύ βοηθητικά, εκτός από δύο που καθαρά για λόγους έξτρα πρόκλησης και μαζοχιστικών τάσεων σας κόβουν τελείως την απόκτηση πόντων εμπειρίας και σας μειώνουν όλες τις αντιστάσεις. Όσο προχωράτε βρίσκετε και νέα blueprints τα οποία όταν τα επιστρέφετε στον σιδερά ξεκλειδώνονται νέα κοσμήματα για να κατασκευάσετε, πιο σπάνια και μεγαλύτερης χρησιμότητας.
Κλείνοντας με τις δυνάμεις, πρέπει να αναφερθούν τα στοιχεία της φύσης. Σταδιακά αποκτάτε τέσσερα ειδικά πετράδια με ξεχωριστές δυνάμεις, το καθένα εκ των οποίων εκπροσωπεί και ένα στοιχείο της φύσης. Έτσι ανά πάσα στιγμή μπορείτε με το μαγικό σας ραβδί να επιτεθείτε στους εχθρούς με φωτιά, πάγο, ενέργεια και κεραυνό, κάνοντάς τους τεράστια ζημιά. Πέρα από το ότι αυτά τα στοιχεία είναι χρήσιμα στην μάχη, σας λύνουν τα χέρια και σε πολλούς γρίφους. Πχ κάποιοι δρόμοι είναι μπλοκαρισμένοι με κλαδιά που μόνο η φωτιά μπορεί να ξεμπλοκάρει ή κάποια μονοπάτια που φλέγονται μπορούν να σβήσουν με πάγο κτλ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι και τα τέσσερα στοιχεία είναι πολύ χρήσιμα και άκρως αναγκαία, ανάλογα με τις απαιτήσεις και τους γρίφους κάθε περιοχής. Δυστυχώς ένα σφάλμα του παιχνιδιού είναι ότι μπορεί να φτάσετε στο τέλος χωρίς να ανακαλύψετε ποτέ το πετράδι του κεραυνού λόγω κακού σχεδιασμού, οδηγιών και ροής γεγονότων.
Με την μεθοδική χρήση των παραπάνω, το παιχνίδι σας αποζημιώνει όσον αφορά τις μάχες και την συνολική δράση. Η πρόκληση είναι υπαρκτή και αυξανόμενη σταδιακά, με τους εχθρούς να έρχονται είτε κατά μόνας είτε κατά κύματα πάνω σας με σκοπό την εξόντωσή σας. Παρόλο που η νοημοσύνη τους συνολικά δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας και το ρεπερτόριο κινήσεών τους είναι σχετικά προβλέψιμο, η ποικιλία των εχθρών και τα επιβλητικά boss σας κρατάνε πολλές φορές σε αναμμένα κάρβουνα. Κυρίως στα μεγάλα boss ξεχωρίζει ο ωραίος σχεδιασμός και μια μοναδική θεματική που απαιτεί από εσάς ένα συνεχές ανακάτεμα της τράπουλας των ειδικών σας κινήσεων, ανάλογα με την συνθήκη που απαιτείται και την απειλή που αντιμετωπίζετε. Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός από boss, ενώ πολλά από αυτά ξεκλειδώνονται μαζικά προς το τέλος του παιχνιδιού και, παρότι προαιρετικά, είναι άκρως ενδιαφέροντα, συμβάλλοντας στην δράση και την πρόκληση.
Ένα μεγάλο θετικό του παιχνιδιού είναι το πλούσιο περιεχόμενό του. Καταφέρνει να διατηρεί το ενδιαφέρον και να σας ωθεί να ψάχνετε τις πίστες σε βαθύτερη κλίμακα για να ανακαλύψετε κάθε μυστικό, είτε αυτό είναι boss, είτε αντικείμενα, είτε αποστολές. Η συνολική διάρκεια ξεπερνάει άνετα τις 30 ώρες, αν είστε και σχολαστικός. Το παιχνίδι όμως δεν χαρίζεται σε κάποια βασικά πράγματα. Καταρχήν δεν υπάρχει χάρτης, κάτι που σημαίνει ατέλειωτα πισωγυρίσματα και υποχρεωτική αποστήθιση κάθε περιοχής για να θυμάστε τα σημεία ενδιαφέροντος. Αυτό πολλές φορές καταντάει εκνευριστικό γιατί οι περιοχές είναι δαιδαλώδεις με πολλαπλά μονοπάτια και σταυροδρόμια και είναι δύσκολο να θυμάστε ποιο δωμάτιο, από τα δεκάδες που συναντήσατε, είναι αυτό που ψάχνετε για να ξεκλειδώσετε, με το κλειδί που μόλις βρήκατε. Δεύτερο θέμα είναι ότι η δυνατότητα τηλεμεταφοράς ξεκλειδώνεται δυστυχώς στην μέση του παιχνιδιού, κάτι που πραγματικά στοιχίζει στην υπομονή αλλά και την αίσθηση προσανατολισμού σας. Όλες σχεδόν οι περιοχές συνδέονται μεταξύ τους, απλά η συνεχής εξερεύνηση στα τυφλά σε συνδυασμό με τις μάχες και την αντοχή που καταρρέει από το συνεχές τρέξιμο, σας αφήνει να αναρωτιέστε πού αποσκοπεί πραγματικά αυτή η χαζή ιδέα να είστε χωρίς τηλεμεταφορά.
Μια από τα ίδια και με τις αποστολές. Υπάρχουν πολλές αποστολές και μυστικά να ανακαλύψετε, αλλά το σημειωματάριο όπου καταγράφεται η πρόοδος κάθε αποστολής είναι ίσως ότι χειρότερο έχουμε δει σε παιχνίδι. Απίστευτες γενικότητες που δεν βοηθάνε καθόλου να καταλάβετε πού πρέπει να πάτε και τί πρέπει να κάνετε, καθιστούν το σημειωματάριο ότι πιο άχρηστο έχετε στην διάθεσή σας. Είναι ξεκάθαρη η πρόθεση των δημιουργών να μην δώσουν «μασημένη τροφή» στον παίκτη και να κάνουν κάθε διάλογο και κάθε συζήτηση απαραίτητα για την πρόοδο στο παιχνίδι, αλλά στην πορεία αυτό κουράζει. Τουλάχιστον το μονοπάτι της κύριας ιστορίας είναι αρκετά ξεκάθαρο, οπότε αν δεν θέλετε να «στύψετε» το μυαλό σας και να σηκώσετε κάθε πέτρα της Aphes για να ανακαλύψετε τα μυστικά της, μπορείτε απλά να ασχοληθείτε με την κύρια ιστορία. Είναι πραγματικά κρίμα όμως γιατί αυτό το συνολικό τοπίο ομίχλης που επικρατεί στις δευτερεύουσες αποστολές, μπορεί εύκολα να σας στερήσει τις πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες των συντρόφων σας και το πώς εξελίσσονται μαζί σας σε όλη την πορεία μέχρι το φινάλε.
Τα γραφικά του παιχνιδιού έχουν κάπως καρτουνίστικο στιλ, αλλά αποπνέουν και μια σοβαρότητα και έχουν ωραίες λεπτομέρειες, χωρίς όμως να βγάζουν μάτια. Στα πολύ θετικά οι πολλές περιοχές με δική τους ξεχωριστή θεματική που ποικίλλουν και αλλάζουν προοδευτικά όσο ανεβαίνετε επίπεδο. Έτσι, ξεκινώντας από τα χαμηλά, περιηγείστε στην αρχή σε φτωχικά σοκάκια και συνοικίες κλεφτών, σε λασπώδεις βάλτους και σκοτεινά ορυχεία, ώσπου αργότερα καταλήγετε σε φρούρια με τεράστια αμυντικά συστήματα, σε φωτεινούς θεόρατους ναούς , μέχρι και στις ίδιες τις πύλες του Άδη. Η μουσική επένδυση δεν εντυπωσιάζει, πέρα από τα κομμάτια που ακούγονται στα boss fights και της χαλαρωτικής μουσικής στην περιοχή με την υποθαλάσσια λίμνη. Το voice acting απογοητεύει, με «ξύλινες» ερμηνείες που δίνουν την αίσθηση ότι οι ηθοποιοί απλά απαγγέλλουν ένα έτοιμο κείμενο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου