Tο Metal: Hellsinger είναι μια σπάνια περίπτωση παιχνιδιού. Δεν συναντάμε κάθε ημέρα ένα ρυθμικομουσικό FPS που καταπιάνεται με σκοτεινή θεματολογία, βουτηγμένη στη σφαγή δαιμόνων και τη βία. Η δημιουργός Outsiders, σαφώς επηρεασμένη από τον βασιλιά των FPS, Doom, μας δίνει μια μοναδική heavy metal εμπειρία που βασίζεται στον αρμονικό συνδυασμό μουσικής και δράσης.
Στο παιχνίδι αναλαμβάνετε το ρόλο ενός δαίμονα χωρίς όνομα σε ένα μουσικό ταξίδι αναζήτησης της φωνής του και του πεπρωμένου του. Αυτό το μουσικό ταξίδι προϋποθέτει το πέρασμά σας από πολλαπλά επίπεδα της κόλασης, πολεμώντας τέρατα, με τελικό σας στόχο τον ίδιο τον βασιλιά της κόλασης, τον κόκκινο δικαστή. Η ιστορία ξεδιπλώνεται σιγά-σιγά μέσα από ωραία αφήγηση και εικόνες, μέχρι το cliffhanger τέλος που αφήνει υπόνοιες για sequel. Σε γενικές γραμμές όμως δεν αποτελεί το βασικό ατού του παιχνιδιού και λειτουργεί περισσότερο σαν μια δικαιολογία για χάος και καταστροφή, πράγμα απόλυτα φυσιολογικό δεδομένης και της ταυτότητας του τίτλου.
Οι επιλογές στο κεντρικό μενού περιορίζονται στα απολύτως βασικά, με τρεις βαθμούς δυσκολίας, την απαραίτητη ρύθμιση που χρειάζεται για την ευαισθησία συγχρονισμού των κουμπιών με το τέμπο και ένα μικρό tutorial που εξηγεί τις βασικές δράσεις. Ο δαίμονας που χειρίζεστε αρχικά έχει στην διάθεσή του μόνο ένα σπαθί και μια νεκροκεφαλή που εκτοξεύει ενέργεια. Αργότερα και σταδιακά ανακαλύπτετε νέο οπλισμό όπως καραμπίνες, ρεβόλβερ κτλ, αλλά γενικά δεν υπάρχει μεγάλη ποικιλία όπλων. Κάθε όπλο έχει και μια ειδική ultimate κίνηση που φορτίζει σταδιακά και όταν γεμίσει πλήρως μπορείτε να την εξαπολύσετε στους εχθρούς. Όταν ο εχθρός είναι στα τελευταία του ξεκλειδώνετε μια τελειωτική κίνηση στα πρότυπα fatality που τον αποτελειώνει θεαματικά και ταυτόχρονα σας αφήνει μικρά bonus υγείας. Τέλος υπάρχει και μια κίνηση αποφυγής των εχθρικών επιθέσεων που λειτουργεί και σαν προωθητική δύναμη και αν τη συνδυάσετε με κίνηση, βοηθάει απίστευτα στο να μένετε μονίμως εντός ρυθμού και πλάνου.
Το παιχνίδι βασίζεται στον ρυθμό και σε ένα συγκεκριμένο τέμπο που πρέπει να διατηρήσετε σκοτώνοντας εχθρούς. Οι ίδιες οι πίστες, πέρα από την σκοτεινή θεματική τους, είναι βασικά βιτρίνα της πραγματικής ουσίας του παιχνιδιού, που κρύβεται στις λεπτομέρειες. Οι μηχανισμοί λειτουργούν σαν ένας ζωντανός οργανισμός με τον οποίο πρέπει να εναρμονιστείτε αν θέλετε να «κατακτήσετε» το παιχνίδι. Κάθε μουσικό κομμάτι έχει ένα συγκεκριμένο τέμπο με το οποίο πρέπει να συγχρονίσετε κάθε σας κίνηση, είτε είναι πυροβολισμός, είτε γέμισμα όπλου, είτε αποφυγή. Για κάθε σωστή σας κίνηση μέσα στο τέμπο αυξάνετε το fury και τον αριθμό combo και παράλληλα την ζημιά που κάνει το όπλο σας. Πολύ ωραία λεπτομέρεια οι δαυλοί στις πίστες ή οι κοιλιές των εχθρών που αναβοσβήνουν με βάση τον ρυθμό που πρέπει να ακολουθήσετε, δίνοντάς σας ένα οπτικό βοήθημα σε περίπτωση που το μουσικό σας ταλέντο είναι στα επίπεδα του Γιώργου Ταμπάκη.
Στην αρχή σίγουρα θα δυσκολευτείτε και θα χάνετε τα πατήματα σας, αλλά επειδή η εξάσκηση φέρνει την τελειότητα, όσο επιμένετε θα δείτε ότι τα πηγαίνετε καλύτερα και το αποτέλεσμα είναι άκρως διασκεδαστικό. Επίσης ωραία πινελιά είναι ότι τα μουσικά κομμάτια ανεβαίνουν σε ένταση και ποιότητα όσο δεν χάνετε το τέμπο, με αποκορύφωμα τα πορωτικά φωνητικά που μπαίνουν όταν φτάσετε στο τελικό στάδιο του συγκεντρωμένου fury σας. Οι μάχες είναι έντονες και αγχωτικές με ένα δυνατό τελευταίο boss να σας περιμένει στο τέλος κάθε πίστας, το οποίο όμως είναι το ίδιο κάθε φορά, απλά με διαφορετικό ρεπερτόριο κινήσεων. Οι εχθροί επίσης έχουν περιορισμένη ποικιλία και προβλέψιμες επιθέσεις, αλλά η δύναμη τους έγκειται στο πλήθος και την ταχύτητα με την οποία σας επιτίθενται.
Με κάθε πίστα-κόλαση που ολοκληρώνετε επιτυχώς, ξεκλειδώνετε και τρία αντίστοιχα torments. Τα torments είναι προκλήσεις που επιμηκύνουν ελαφρώς την διάρκεια του παιχνιδιού, ενώ βοηθάνε τα μέγιστα στην βελτίωση της απόδοσής σας με διάφορα μόνιμα bonus όπως πχ μεγαλύτερη ζημιά, δωρεάν πυρομαχικά, πιο γρήγορη απόκτηση fury κτλ. Οι προκλήσεις ποικίλλουν ως προς τους στόχους και την δυσκολία, πχ να εξοντώσετε εχθρούς σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ή χωρίς ενισχύσεις υγείας, και μπορούν να επαναληφθούν όσες φορές θέλετε. Παρόλο που μπορείτε να ξεκλειδώσετε αρκετά bonus, μπορείτε να έχετε ενεργά μόνο δύο κάθε φορά. To ίδιο ισχύει και για τα όπλα σας, με εξαίρεση τα μονίμως διαθέσιμα σπαθί και νεκροκεφαλή ενέργειας.
Τα γραφικά είναι καλοφτιαγμένα και εντυπωσιάζουν με τις λεπτομέρειές τους. Κάθε κόλαση έχει ένα συγκεκριμένο μακάβριο μοτίβο με μεγάλες πίστες για ελευθερία κινήσεων και σκοτεινή ατμόσφαιρα που ταιριάζει απόλυτα στο ύφος του παιχνιδιού. Όμως εδώ η μουσική εύλογα είναι το στοιχείο που κλέβει την παράσταση. Με κύρια σύνθεση όλων των κομματιών από τους Two Feathers και συμμετοχή κορυφαίων metal καλλιτεχνών όπως οι Serj Tankian (System of a Down) και Matt Heafy (Trivium), η μουσική, σε συνδυασμό με τη σφαγή, εξιτάρει, πορώνει και φυτρώνει νέες τρίχες στο αντρικό σας στήθος. Πολύ θετικό επίσης ότι με το ξεκλείδωμα κάθε πίστας μπορείτε να ακούσετε κάθε τραγούδι ξεχωριστά στο κεντρικό μενού, σαν ψηφιακό soundtrack. Τέλος, ειδική μνεία πρέπει να γίνει στην παρουσία και αφήγηση του πολλά βαρύ Troy Baker, ο οποίος κάθε φορά που ακούγεται σας κάνει να νιώθετε ότι είστε ο ίδιος, περήφανος περιπατητής των οκτώ κολάσεων που παίζει solo ηλεκτρική κιθάρα στα μούτρα του βασιλιά της κόλασης.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου