Δεν έχω ιδέα πως πέρασε κιόλας σχεδόν ενάμισι χρόνος από την κυκλοφορία του Serious Sam 4. Όλα μοιάζουν λίγο ίδια στο μυαλό μου. Αυτό που είναι διαφορετικό προς το καλύτερο είναι το standalone expansion (ή “midquel” όπως το αποκαλεί η Croteam) Siberian Mayhem. Αν έχετε παίξει το SS4 θυμάστε πως ανάμεσα στα τελευταία επίπεδα του campaign υπάρχει ένα σεναριακό κενό που δεν εξηγείται ικανοποιητικά. Αυτό το κενό έρχεται να μπαλώσει το Siberian Mayhem με ιδιαίτερη επιτυχία σε ότι αφορά το gameplay και μερικές ενδιαφέρουσες ιδέες σε ότι αφορά την ιστορία.
Η ιστορία βρίσκει τον εμβληματικό πλέον Sam Stone ελαφρώς χαμένο στις όχθες της Σιβηρίας, να ψάχνει τρόπο να φτάσει στο πεδίο της μάχης όπου οι ενωμένες δυνάμεις της Γης πολεμούν τα στρατεύματα του Mental, για τη σωτηρία του πλανήτη. Όπως όλα τα προβλήματα του, έτσι και αυτό το λύνει με πελώρια όπλα παραμάσχαλα και βροχή από σφαίρες και πυραύλους. Στην προσπάθεια του να φτάσει στον προορισμό του, ο Sam, έρχεται αντιμέτωπος με συγκλονιστικά πελώριες ορδές από τα διάφορα εξωγήινα και μεταλλαγμένα μιάσματα του Mental, συναντάει νέους φίλους και με την παρέα τους καθαρίζει τις αχανείς εκτάσεις της Σιβηρίας από κάθε εισβολέα.
Ενώ το ταξίδι του Sam στο πρώτο μέρος του παιχνιδιού είναι μοναχικό, έχει επικοινωνία με κάποιους επιζώντες που είναι έτοιμοι για μάχη και περιμένουν να τους συναντήσει ώστε να τον βοηθήσουν να φτάσει στο τελικό πεδίο της μάχης. Οπότε στο δεύτερο μέρος έχετε παρέα το ρώσικο fan club του Serious Sam, να σας βοηθάει και να σχολιάζει τις εξελίξεις. Οι διάλογοι έχουν λίγη πλάκα, ενώ είναι σίγουρα πιο υποφερτοί από αυτούς του SS4. Ενώ λοιπόν δεν υπάρχει ιδιαίτερο βάθος στους χαρακτήρες, πέρα από κάποια τυπικά cutscenes, προς το τέλος η ιστορία παίρνει μία σκοτεινή τροπή και προσπαθεί να κάνει επίκληση στο συναίσθημα. Επειδή μιλάμε για παιχνίδι Serious Sam όμως πιο πιθανό είναι να σας κάνει να νιώσετε αμήχανα και να ελέγξετε αν σας βλέπει κάποιος να παίζετε. Το παιχνίδι τελειώνει με ένα από τα πιο εντυπωσιακά boss fights της σειράς και με μία ανατροπή που κάπως ενώνει την ιστορία με το κλασικό πλέον First Encounter.
Το gameplay δεν έχει αλλαγές σε σχέση με το 4 αλλά έχει πάρα πολλές βελτιώσεις και βελτιστοποιήσεις σχεδόν στα πάντα. Το shooting παραμένει εξαιρετικό ενώ ο χειρισμός του Sam είναι άμεσος και “καλολαδωμένος”. Το circle strafing και η οπισθοχώρηση είναι βασικές κινήσεις, ενώ ευτυχώς έχει βελτιωθεί σημαντικά το spawning των εχθρών στις ανοιχτές περιοχές. Το 4 είχε θέμα με τους εχθρούς που έκαναν spawn και πίσω από τον Sam. Έχουν γίνει πολλές διορθώσεις στους εχθρούς σε ότι αφορά την ζωή τους, το πόσο εύστοχοι είναι αλλά και στην γενική νοημοσύνη τους, με τους πιο γρήγορους να επιχειρούν πάντα να περιτριγυρίσουν τον Sam και τη συνοδεία του. Συνολικά οι μάχες έχουν μία πιο σφιχτοδεμένη αίσθηση και το αίσθημα χάους του 4 δεν υπάρχει, χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι μάχες στο Siberian Mayhem είναι χαλαρές. Οι ορδές του Mental είναι αναρίθμητες, με ορισμένες από τις ανοιχτές περιοχές να προσφέρουν κάποιες από τις καλύτερες και πιο απολαυστικές στιγμές στην ιστορία της σειράς SS.
Οι προσθήκες στο Siberian Mayhem περιορίζονται σε μερικά νέα gadgets, μεταξύ το οποίων το φανταστικό scooter με ενσωματωμένα laser, λίγα νέα οχήματα, δύο νέα όπλα, καθώς και νέους εχθρούς μαζί με παραλλαγές παλιών γνώριμων. Όλα δουλεύουν εξαιρετικά και συνδράμουν στην ποικιλία επιλογών που έχετε για να καθαρίσετε ότι κινείται. Όπως και στο 4, έτσι και εδώ υπάρχουν περιοχές που ανακαλύπτετε μόνο αν αφήσετε το κεντρικό μονοπάτι. Οι περιοχές αυτές περιέχουν side-missions και στο τέλος συνήθως κερδίζετε skill points για να αναβαθμίσετε τον Sam, πυρομαχικά και power-ups. Τα side-missions ομολογώ πως είναι εξαιρετικά και οι κρυφές περιοχές σχεδόν διπλασιάζουν το παιχνίδι, οπότε προτείνω να μην τις χάσετε. Υπάρχουν επίσης μερικά καλοδεχούμενα και καλοφτιαγμένα puzzle που σας ξεκουράζουν λίγο από την ανελέητη σφαγή. Η επίλυση των γρίφων σας ανταμείβει με -τί άλλο- πυρομαχικά και power-ups.
Στον τομέα της παρουσίασης υπάρχουν βελτιώσεις που δεν φαίνονται με το μάτι. Η μηχανή γραφικών έχει ξαναδουλευτεί και διορθωθεί ώστε να τρέχει σαν βούτυρο ακόμα και όταν στην οθόνη σας υπάρχουν 150+ εχθροί. Εικαστικά όμως δεν υπάρχουν αλλαγές. Το μελανό σημείο των animations υπάρχει και εδώ, με τα cutscenes να θυμίζουν άλλες εποχές, παρόλο που η ομάδα ανάπτυξης φάνηκε πιο προσεκτική και λιγότερο φιλόδοξη. Οπότε δεν υπάρχουν οι action movie wannabe υπερβολές του 4 με τα ακραία (και περιττά) cutscenes, αλλά ούτε και κάτι που εντυπωσιάζει. Πρέπει να σημειωθεί πως το παιχνίδι αναπτύχθηκε από την Timelock Studio που αποτελείται από παλιές καραβάνες της modding κοινοτητας του Serious Sam, ενώ η Croteam είχε περισσότερο υποστηρικτικό και συμβουλευτικό ρόλο στην ανάπτυξη. Πρέπει να πω πως σε θέματα gameplay και level design, οι modders τα πήγαν πολύ καλύτερα από την Croteam, κάτι που κατά την άποψη μου δεν τιμά ιδιαίτερα ένα studio με την εμπειρία της.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου