Το Dying Light ξεχώρισε γιατί κατάφερε να προσφέρει έναν πρωτότυπο συνδυασμό: εμπειρία τρόμου πρώτου προσώπου σε ανοιχτό κόσμο, με ευφάνταστο παρκούρ και ακροβατικές κινήσεις. Σχεδόν οκτώ χρόνια μετά, το Dying Light 2 εξελίσσει τη φόρμουλα του προκατόχου του με νέο πρωταγωνιστή, ιστορία και πολλά ακόμα στοιχεία, αν και δεν αποφεύγει κάποια στραβοπατήματα.
Όπως προαναφέρθηκε, το Dying Light 2 “αλλάζει σελίδα” με νέο πρωταγωνιστή, τον Aiden, ο οποίος είναι ένας Pilgrim της μετα-αποκαλυπτικής εποχής, παρίας του πολιτισμού που έχει απομείνει. Ο Aiden ψάχνει την χαμένη του αδερφή, Mia, με την οποία μεγάλωσε απομονωμένος σε μια εγκατάσταση, εκτελώντας χρέη πειραματόζωου ενός παράφρονα γιατρού και πληρώνοντας το τίμημα ενός εξίσου παράφρονα διαλυμένου κόσμου. Ο Aiden μολύνεται από τα ζόμπι και πρέπει να κρατάει σε χειμερία νάρκη τον ιό μέσα του μέσω μιας ειδικής συσκευής, κάτι που αντικατοπτρίζεται άμεσα και στο gameplay του παιχνιδιού όπως θα δούμε παρακάτω.
Μέσω της προσωπικής οδύσσειας του ήρωα που ψάχνει σε έναν κατεστραμμένο κόσμο το πιο αγαπημένο του πρόσωπο, ξεδιπλώνεται με όμορφο κινηματογραφικό τρόπο όλο το υπόβαθρο μιας διαμορφωμένης, κατά ανάγκη κοινωνίας, που δείχνει με ευκολία το σκληρό της πρόσωπο, προς οτιδήποτε στέκεται εμπόδιο στην επιβίωσή της. Η παρακμή του πολιτισμού, η εξαφάνιση των τεχνολογιών και των τηλεπικοινωνιών όπως τις ξέρουμε και η άνθιση δεισιδαιμονιών πηγαίνοντας αιώνες πίσω μια πολιτισμική ανάπτυξη αιώνων, τονίζεται τόσες πολλές φορές και δεν μπορεί να σας αφήσει ασυγκίνητο. Νιώθετε ότι το ξέσπασμα της θανατηφόρας πανδημίας είναι απλά μια αφορμή, ένα προπέτασμα καπνού για το παιχνίδι να προσφέρει με ωμότητα στον παίκτη όλες εκείνες τις πληροφορίες μέσω εικόνας, για την κατάντια του ανθρώπινου είδους και το πόσο εύκολα μπορεί να ξεπέσει από την χάρη και την ενσυνείδηση της αίσθησης του καλού μέσα του. Συναντάτε ανθρώπους κρυμμένους σε υπόγεια φυτοζωώντας και κρατώντας απομεινάρια μιας παλιότερης ζωής σαν φυλακτά, αυτοσχέδιους καταυλισμούς με υποτυπώδη δείγματα μιας κοινωνίας που παλεύει για τα απαραίτητα, φατρίες που προσπαθούν να επιβληθούν η μία στην άλλη, συμμαχίες τόσο εύθραυστες όσο και ο έρωτας που ανθίζει μέσα στο φόβο και το αρχέγονο ένστικτο επιβίωσης. Όλα τα παραπάνω αποκαλύπτονται με γοργούς ρυθμούς μέσα από τα μάτια του πρωταγωνιστή, σαν τεράστια θεατρική παράσταση σε ανοιχτό κόσμο πολλών συντελεστών, μέχρι την ολοκλήρωση του ταξιδιού σας και την κορύφωση.
Το παιχνίδι είναι open-world τεραστίων διαστάσεων, με κόσμο πολύ πιο μεγάλο από το πρώτο DL (ευτυχώς υπάρχει δυνατότητα fast travel σε συγκεκριμένα σημεία). Σε ένα τέτοιο τίτλο τόσο ευρείας και ανοιχτής κλίμακας, η πρόοδος και οι ικανότητες του ήρωα εξελίσσονται με αργό και ελεγχόμενο τρόπο με την κλασική RPG τακτική. Αναβαθμίσιμα σταδιακά είναι η υγεία, η αντοχή σας και η αντίστασή σας στην επίδραση του ιού πάνω σας, την οποία μπορείτε να βελτιώσετε βρίσκοντας αναστολείς που αποκτάτε συνήθως είτε “καθαρίζοντας” κτίρια ή σκοτώνοντας συγκεκριμένους εχθρούς. Υπάρχουν αναστολείς που βρίσκονται κρυμμένοι γενικά στον κόσμο και δεν υπάρχει επιλογή στα αρχικά στάδια του παιχνιδιού να φανούν στον χάρτη, όμως όταν πλησιάζετε κοντά υπάρχει φωνητική ένδειξη για το πού ακριβώς βρίσκονται. Δεν μπορείτε να αναβαθμίσετε στο μάξιμουμ και την υγεία και την αντοχή σας ταυτόχρονα με τους αναστολείς που σας δίνει το παιχνίδι, άρα πρέπει να είστε προσεκτικός στη χρήση τους ανάλογα με το στιλ παιχνιδιού σας. Αν είστε επιθετικός παίκτης επενδύστε στην υγεία, αν είστε προσεκτικός επιλέξτε αντοχή για να μπορείτε να κινείστε γρήγορα και αθόρυβα.
Σταδιακά ξεκλειδώνετε χρήσιμα εργαλεία που είναι απαραίτητα για την πρόοδό σας και για την ανακάλυψη όλων των κρυφών και δυσπρόσιτων περιοχών του παιχνιδιού. Τα περισσότερα είναι αναβαθμίσιμα σε τρία στάδια, με την τελική τους μορφή να δίνει πλήρες εύρος κινήσεων στον Aiden. Από τα πιο σημαντικά είναι το paraglider, που σας επιτρέπει να αιωρείστε πάνω από κτίρια και ταράτσες και αναβαθμίζεται για ώθηση και ταχύτητα. Το paraglider στην πλήρη αναβάθμισή του σε συνδυασμό με τις πηγές ανέμου στο έδαφος που σας εκτινάσσουν άμεσα στον αέρα είναι το απόλυτο μέσο διαφυγής από μια δύσκολη κατάσταση. Πολύ χρήσιμο επίσης το grappling hook, που ξεκλειδώνετε προς το τέλος του παιχνιδιού και σας επιτρέπει να το χρησιμοποιήσετε σχεδόν σε κάθε επιφάνεια για να αιωρηθείτε προς πάσα κατεύθυνση. Δευτερεύουσα αλλά σημαντική βοήθεια, το φως υπεριώδους ακτινοβολίας που στρέφετε προς τα ζόμπι για να τα καθυστερήσετε και με την πλήρη αναβάθμισή του ακόμα και να τα σκοτώσετε μέσω της εκτεταμένης έκθεσης σε αυτό.
Κάτι αρνητικό και αρκετά ενοχλητικό είναι το προβληματικό survival sense, η ικανότητα δηλαδή που έχει ο Aiden να αποκαλύπτει κρυμμένα ίχνη, εξοπλισμό ή collectibles στο περιβάλλον. Η ικανότητα αυτή μπορεί θεωρητικά να χρησιμοποιηθεί όσες φορές θέλετε για να μη σας ξεφύγουν σημεία ενδιαφέροντος. Δυστυχώς συνάντησα κολλήματα στην συγκεκριμένη διαδικασία, με διαστήματα που λειτουργούσε χωρίς πρόβλημα και φορές που απλά δεν λειτουργούσε. Σίγουρα δεν είναι θέμα χειριστηρίου γιατί δοκίμασα και άλλο χειριστήριο με τα ίδια αποτελέσματα. Οπότε μάλλον είναι κάποιο bug, που ενοχλεί κυρίως σε αποστολές όπου πρέπει να αναζητήσετε ίχνη ή στοιχεία και απλά περιμένετε να ξεκολλήσει. Επιβάλλεται να διορθωθεί άμεσα.
Οι αποστολές συνολικά αφήνουν ανάμεικτες εντυπώσεις. Το κεντρικό story είναι συναισθηματικό με ανατροπές και διλήμματα, αλλά πλατειάζει καθώς πλήθος χαρακτήρων και ονομάτων μπαίνουν σφήνα και σας πασάρουν χαμαλοδουλειές. Οι κεντρικές αποστολές είναι πολύ ενδιαφέρουσες και έχουν αγωνία. Αντίθετα, οι περισσότερες δευτερεύουσες αποστολές ως επί το πλείστον είναι μια δικαιολογία για να γίνετε ένας μικρός ντελιβεράς αντικειμένων σε κάθε γωνιά του χάρτη. Υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις με ενδιαφέρουσα ιστορία που καταφέρνουν να αναδείξουν το κλίμα και την βαριά αίσθηση βαρβαρότητας μιας ανθρωπότητας που παραπαίει. Το πιο απογοητευτικό είναι ότι οι καλύτερες δευτερεύουσες αποστολές, όπου πρέπει να διεισδύσετε σε εργαστήρια για να βρείτε αναστολείς ή να σκοτώσετε mini-boss που εμφανίζονται μόνο τη νύχτα σε ειδικά διαμορφωμένο μέρος, είναι τόσο όμοιες μεταξύ τους σε βαθμό κακουργήματος. Δεν μπορεί πχ να απαιτείται να κάνετε βραδυνή έφοδο σε 10 διαφορετικά κτίρια τα οποία είναι κλώνοι με ακριβώς την ίδια αρχιτεκτονική και διάταξη, που σημαίνει ότι την δεύτερη φορά ξέρετε ακριβώς πού πρέπει να πάτε και τί να κάνετε και πώς να αποφύγετε τους εχθρούς. Στέκομαι ιδιαίτερα σε αυτού του είδους τις αποστολές γιατί αποτελούν ένα μεγάλο μέρος του παιχνιδιού -αν ψάχνετε να το “ξεκοκαλίσετε”- και ενώ είχαν προοπτικές με το γενικό concept να προσφέρεται για τρομακτική εμπειρία, τελικά μετατρέπουν τον αρχικό τρόμο σε μια επαναλαμβανόμενη ρουτίνα εκκαθάρισης εχθρών και συλλογής ζωτικών αντικειμένων.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου