Από τις ιστορίες των λαών της υφηλίου, αρχαίων ή νεότερων, δύσκολα συναντά κανείς πιο δραματική, συναρπαστική -μέσα στο σκοτάδι και την ηθική της νάρκωση- κι ευρεία από αυτήν της Αρχαίας Ρώμης. Τους ιδρυτές της τους μεγάλωσε ένας βοσκός και μια πόρνη. Οι πρώτοι της κάτοικοι ήταν άνδρες όλοι τους, φυγάδες δολοφόνοι, βιαστές και κάθε λογής κατακάθια – τις μέλλουσες μανάδες όλων των Ρωμαίων τις απήγαγαν από τα γύρω χωριά, τις υποδούλωσαν και τις εξανάγκασαν να γεννήσουν και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Και ήταν περήφανοι για αυτό.
Το Expeditions: Rome διαδραματίζεται στην ρωμαϊκή επικράτεια του 1ου αιώνα πΧ, την εποχή του Καίσαρα, του Μιθριδάτη, της Κλεοπάτρας και τόσων άλλων. Αναλαμβάνετε τον ρόλο ενός Ρωμαίου πατρικίου που αναγκάζεται να φυγαδευτεί από την μητρόπολη και να αναζητήσει την τύχη του στο νησί της Λέσβου. Εκεί βρίσκει τον Ύπατο Λεύκιο Λουκούλλο (fun fact: ο τύπος αυτός ήταν τόσο γαλαντόμος καλοπερασάκιας, που η φράση “λουκούλλειο γεύμα” προκύπτει απ’ το όνομά του), προσωπικό φίλο του δολοφονημένου πατέρα του, ο οποίος τον βοηθά να κάνει ένα νέο ξεκίνημα. Πολύ σύντομα αποκτάει την δική του ομάδα πραιτοριανών φρουρών κι αναλαμβάνει, ως Λεγάτος, την διοίκηση μιας λεγεώνας. Αποστολή του είναι να εισβάλλει στην Μικρά Ασία και να την επαναφέρει στην σφαίρα επιρροής της Ρώμης. Παράλληλα, αναζητάει τους δολοφόνους του πατέρα του, με απώτερο σκοπό να ξεσκεπάσει την συνωμοσία εις βάρος της οικογένειάς του.
Η ιστορία ξετυλίγεται κυρίως μέσω των διαλόγων, υπό την μορφή ενός κλασσικού cRPG. Ο κάθε διάλογος σας προσφέρει διαφορετικές επιλογές σε ό,τι αφορά τις ερωτήσεις που κάνετε, αλλά και τις αποφάσεις που παίρνετε. Φυσικά, υπάρχει άπλετος χώρος και για role playing – μπορείτε να γίνετε όσο σκληρός ή όσο αφελής σας κάνει κέφι. Οι αποφάσεις σας επηρεάζουν σφόδρα την εξέλιξη της πλοκής και σας ακολουθούν μέχρι το τέλος. Κατά την άποψή μου, η ιστορία του Expeditions: Rome είναι το πιο δυνατό σημείο του, όχι γιατί είναι ιδιαίτερα πρωτότυπη ή καλογραμμένη, αλλά λόγω της πολυεπίπεδης αφηγηματικής της δομής. Τι εννοώ; Στο πρώτο επίπεδο είναι η προσωπική ιστορία εκδίκησης και κάθαρσης του ήρωα. Στο δεύτερο τα της εκάστοτε εκστρατείας: αναζήτηση συμμάχων, μελέτη του εχθρού, στρατηγικές επιλογές προς εκμετάλλευση τυχόν ευκαιριών κτλ. Στο τρίτο επίπεδο τραβάτε την ματιά σας από τα δέντρα και κοιτάτε αφ’ υψηλού ολάκερο το δάσος, καθώς όσο προχωρά το παιχνίδι συγκεντρώνετε πολιτική δύναμη. Αυτήν την πολιτική δύναμη μπορείτε να τη χρησιμοποιήσετε για να καθορίσετε την μοίρα της Ρώμης και να χαράξετε το όνομά σας -με αίμα ή με χρυσάφι- στα βαθιά κατάστιχα της Ιστορίας, σαν άλλος Καίσαρας (τον οποίο συναντάτε παρεμπιπτόντως).
Το κάθε αφηγηματικό επίπεδο, λοιπόν, λειτουργεί ως σκαλοπάτι που σας εξυψώνει στην επική κλίμακα του ρωμαϊκού κόσμου. Η μαγεία έγκειται στον τρόπο που οι δημιουργοί συνταίριαξαν τα επίπεδα, έτσι που τα όρια μεταξύ τους γίνονται δυσδιάκριτα. Συμπάσχετε με την προσωπική ιστορία του ήρωα και των συντρόφων του (ή της), παράλληλα όμως όσο αναρριχάστε στα ιεραρχικά κλιμάκια, τόσο συνειδητοποιείτε πως η μοίρα η δική σας και η μοίρα ολόκληρης της ρωμαϊκής επικράτειας είναι ένα και το αυτό. Αυτό προσδίδει ιδιαίτερο βάρος στην κάθε επιλογή που κάνετε, καθώς νιώθετε ανά πάσα ώρα και στιγμή πως οι επιλογές σας δύνανται να επηρεάσουν χιλιάδες ανθρώπους. Είναι εμφανές πως η συγγραφική ομάδα ξόδεψε πολλή φαιά ουσία στο πώς θα τα ισορροπήσει όλα αυτά – και τα κατάφερε. Σε ό,τι αφορά την ιστορική πιστότητα, δυστυχώς θα απογοητεύσω τους λάτρεις της ρωμαϊκής ιστορίας. Το παιχνίδι ναι μεν κρατά ορισμένες ισορροπίες σχετικά με τα γεγονότα που συνέβησαν κατά τον 1ο αιώνα πΧ, ωστόσο κάποιος που έχει διαβάσει έστω και τα στοιχειώδη θα διαπιστώσει πολύ γρήγορα ανακρίβειες.
Στο Expeditions: Rome, έχετε να επιλέξετε ανάμεσα σε τέσσερις βασικούς τύπους χαρακτήρα: princeps (βαριά πανοπλία και ασπίδα – τυπικός λεγεωνάριος δηλαδή), veles (γρήγορος κι ελαφρύς, ειδήμων dual wielder), sagitarius (τοξότης), και triarius (βοηθητική μονάδα, που λειτουργεί και ως healer). Η κάθε κατηγορία χωρίζεται σε τρεις υποκατηγορίες, για περαιτέρω εξειδίκευση. Μάλιστα, οι εν λόγω υποκατηγορίες δεν είναι αμοιβαίως αποκλειόμενες, που σημαίνει πως μπορείτε να ξοδέψετε skill points όπου θέλετε. Πέραν του δικού σας χαρακτήρα, αναλαμβάνετε την διαχείριση και την εξέλιξη των συντρόφων σας, ο πυρήνας των οποίων αποτελείται από πέντε άτομα, καθείς με την δική του ξεχωριστή προσωπικότητα και ιστορία. Επιπλέον αυτών των πέντε, μπορείτε να στρατολογήσετε μέχρι και οκτώ άτομα, κι όλοι μαζί διαμορφώνουν την πραιτοριανή σας φρουρά. Προκειμένου να επιβιώσετε, οφείλετε να δώσετε βάση στο χτίσιμο ενός ομοιογενούς συνόλου πολύπλευρων δεξιοτήτων. Εφόσον κάνετε ορθές στρατηγικές και εξελικτικές επιλογές, η ομάδα σας σύντομα θα μοιάζει με καλοκουρδισμένη πολεμική μηχανή ελίτ επιπέδου.
Το gameplay του Expeditions: Rome ξεδιπλώνεται εντός αρκετών ξεχωριστών πλαισίων, και θα εξηγήσω παρακάτω τι εννοώ. Αρχικά, έχουμε την εκάστοτε τοποθεσία που επισκέπτεστε είτε μόνος, είτε με την ομάδα σας. Συνήθως εκεί συναντάτε εμπόρους, όπου ο καθένας προσφέρει διαφορετική πραμάτεια, και άλλους ΑΙ χαρακτήρες που είτε μπορούν να σας δώσουν κάποιο side-quest, είτε αφορούν την τρέχουσα αποστολή σας. Οι αποστολές χωρίζονται σε βασικές και δευτερεύουσες, ως είθισται στα RPG. Ωστόσο, δεν υπάρχουν “περιττές” αποστολές, υπό την έννοια πως ό,τι κι αν αναλάβετε έχει συνήθως τις ρίζες του στην κεντρική πλοκή του παιχνιδιού. Σε ορισμένες περιπτώσεις σας προσφέρεται σχετική ελευθερία ως προς τον τρόπο που θα προσεγγίσετε μια αποστολή. Πχ μπορείτε να βγάλετε από την μέση έναν συγκεκριμένο χαρακτήρα, είτε εκβιάζοντάς τον, είτε δηλητηριάζοντάς τον, είτε προκαλώντας τον (όχι και τόσο) ντόμπρα και σταράτα σε μάχη. Το παιχνίδι δεν σας κρατά απ’ το χέρι για να σας δείξει πώς θα τα πετύχετε αυτά – απεναντίας καλείστε να βρείτε τη λύση μόνος σας.
To Expeditions: Rome είναι turn-based tactical RPG, κι οι χαρακτηρισμοί αυτοί αφορούν κυρίως τις μάχες του. Στην πρώτη φάση της μάχης, στήνετε το κάθε μέλος της ομάδας σας στην “σκακιέρα” και κατόπιν επιτίθεστε (συνήθως εσείς έχετε την πρωτοβουλία). Εν αντιθέσει με τα περισσότερα DnD τύπου παιχνίδια, μπορείτε να επιτεθείτε με όποιον παίκτη επιθυμείτε, δίχως η σειρά να είναι προκαθορισμένη. Οι δεξιότητες του κάθε χαρακτήρα προκύπτουν από τις αναβαθμίσεις που έχετε κάνει, αλλά και τον εξοπλισμό που έχετε επιλέξει. Όταν χρησιμοποιείτε κάποια ικανότητα αφαιρούνται τα ανάλογα action points. Το ίδιο συμβαίνει και όταν κινείστε στον χώρο, με ορισμένους χαρακτήρες (όπως οι τοξότες πχ) να καταναλώνουν λιγότερα action points ανά βήμα, σε σχέση με άλλους. Πέραν των abilities, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα αντικείμενα με τα οποία έχετε εξοπλίσει τα μέλη της ομάδας σας (ακόντια, επιδέσμους, υγρό πυρ κτλ). Μόλις ολοκληρώσετε τον γύρο, σειρά έχει ο εχθρός και κατόπιν οι σύμμαχοί σας (εφόσον υπάρχουν).
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου