Είναι κοινώς αποδεκτό ότι η σειρά FIFA έχει το πάνω χέρι έναντι του ανταγωνισμού, τόσο στις πωλήσεις όσο και στην αυτή καθαυτή χαρά του παιχνιδιού. Σε επίπεδο gameplay τα πράγματα γενικώς παραμένουν στάσιμα τα τελευταία χρόνια, με κάποιες αλλαγές που άλλοτε βελτιώνουν και άλλοτε χαλάνε την πετυχημένη συνταγή. Αντίθετα, κάθε χρόνο παρατηρείται μια τρομερή βελτίωση στα modes, που αποκτούν όλο και περισσότερο βάθος, ενώ η ΕΑ δεν φοβάται να προσθέτει νέα modes όπως το Journey στο FIFA 17. Το τοπίο δεν αλλάζει στο FIFA 18, με τις αλλαγές στο gameplay να είναι αυτή τη φορά περισσότερες, αλλά όχι όλες προς τη σωστή κατεύθυνση, ενώ τα modes εξελίσσονται ακόμη περισσότερο με νέα χαρακτηριστικά και βελτιωμένους μηχανισμούς.
Παικτικά το πρώτο που παρατηρείτε είναι ότι το FIFA 18 είναι αρκετά πιο γρήγορο ως προς τον ρυθμό του αγώνα σε σχέση με τα δύο προηγούμενα FIFA. Ενώ η ροή του αγώνα στο FIFA 17 άγγιζε τον απόλυτο ρεαλισμό, στο FIFA 18 οι παίκτες φαίνονται στο γήπεδο σαν ακούραστα μηχανάκια που αλλάζουν με αστραπιαίο βαθμό την μπάλα και φτάνουν στην αντίπαλη περιοχή μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα. Η αλλαγή στο ρυθμό από την άλλη πλευρά μπορεί να χάνει σε ρεαλισμό, αλλά κερδίζει σε απόλαυση αν συνυπολογίσετε το γεγονός ότι και φέτος οι συμπαίκτες σας κινούνται άψογα στον χώρο και μπορείτε να κάνετε μαγικά τρίγωνα που χαρίζουν θέαμα, αλλά επιπλέον ο χρόνος απόκρισης των εντολών σας είναι πλέον αστραπιαίος και πραγματικά χαίρεστε το passing game μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Απότομες αλλαγές στην κατεύθυνση που κάνετε ντρίπλα, πάσες με την μία στον ελεύθερο συμπαίκτη σας, αλλά και καίρια διωξίματα της μπάλας στην άμυνα γίνονται πλέον παιχνιδάκι, σε αντίθεση με το FIFA 17 όπου συχνά υπήρχε μεγάλη κωλυσιεργία για να διώξετε την μπάλα από την μεγάλη περιοχή. Ένας πιο ρεαλιστικός ρυθμός αλλά με τον καταπληκτικό χρόνο απόκρισης θα ήταν ο τέλειος συνδυασμός, κάτι που μπορεί να συμβεί αν πειράξετε την ταχύτητα του παιχνιδιού και την τροποποιήσετε τουλάχιστον ένα κλικ κάτω.
Ένα ακόμη δίκοπο μαχαίρι αποτελούν οι σοβαρές αλλαγές στην άμυνα, που κάνουν το κόψιμο του αντίπαλου αρχικά ένα βασανιστήριο, αλλά ματς με το ματς σιγά σιγά γίνεται κτήμα σας. Πλέον δεν απαιτείται απλά το πρεσάρισμα του αντιπάλου και το κόψιμό του όταν βρεθείτε σε θέση που μπορείτε να τον κόψετε, αλλά χρειάζεται σωστό timing, αλλά και συγκεκριμένη ένταση πίεσης στο κουμπί με το οποίο μαρκάρετε για να μπορείτε να κόψετε τον παίκτη χωρίς φάουλ. Η καμπύλη εκμάθησης του νέου μηχανισμού είναι αργή, αλλά σταδιακά βρίσκετε το κουμπί του και συνειδητοποιείτε ότι αφενός προσφέρει μεγαλύτερο ρεαλισμό και αφετέρου δίνει την ευκαιρία να λάμψει η φυσική του παιχνιδιού στα τζαρτζαρίσματα και τις διεκδικήσεις της μπάλας.
H Frostbite engine δείχνει τις δυνατότητές της στα κοντικά πλάνα.
Η κίνηση της ΕΑ για να ισορροπήσει την αργή αυτή καμπύλη εκμάθηση της άμυνας φέρνει ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα του FIFA 18, δηλαδή την ευκολία με την οποία πετυχαίνετε γκολ, γεγονός που εν μέρει βελτιώθηκε με πρόσφατο patch αλλά δεν έχει λυθεί. Πλέον το παιχνίδι σας επιτρέπει πολύ εύκολα να βγάζετε προωθημένες πάσες χωρίς να μπορούν να κοπούν από τον αντίπαλο, ενώ σουτ έξω από την περιοχή σε θέση λίγο δεξιά ή λίγο αριστερά πάνε κατευθείαν στο γάμμα (ή στο δοκάρι μετά το τελευταίο patch), γεγονός που μειώνει τον ρεαλισμό και κάνει εύκολο το παιχνίδι ακόμα και στο legendary. Είναι πραγματικά κρίμα γιατί στο FIFA 18 υπάρχουν σοβαρά άλματα εξέλιξης στη φυσική της μπάλας, τόσο στα σουτ όσο και στις σέντρες από τα πλάγια, που αμαυρώνονται από την παράξενη ευκολία να παραβιάζετε την εστία από τόσο μακριά.
Ένα από τα νέα χαρακτηριστικά του FIFA 18 που παρουσίασε η ΕΑ αλλά δεν γίνονται αντιληπτά μέσα στο παιχνίδι, είναι ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο επιτίθεται και αμύνεται κάθε ομάδα, βασισμένη στον πραγματικό τρόπο παιχνιδιού της. Ναι μεν βλέπετε ομοιότητες με την πραγματικότητα αντιμετωπίζοντας πχ τη Ρεάλ Μαδρίτης ή την Μπάγερν Μονάχου, αλλά παρόμοιο τρόπο παιχνιδιού βλέπετε και από άσημες ομάδες όπως η Μπέτις ή το Αμβούργο στο υψηλότερο επίπεδο δυσκολίας, αφού και πάλι θέλουν να παίξουν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας και δεν ταμπουρώνονται στην άμυνα. Αυτό είναι ένα διαχρονικό πρόβλημα στη νοημοσύνη των παιχνιδιών FIFA και δεν έχει αλλάξει ούτε στον φετινό τίτλο. Εντύπωση προκαλεί η προσθήκη του νέου επιπέδου δυσκολίας ultimate πάνω από το legendary, το οποίο είναι πραγματικά ζόρικο, αλλά δυστυχώς είναι διαθέσιμο μόνο στο Ultimate Team, σε ένα mode δηλαδή που είναι κατά κύριο λόγο online! Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν το έβαλαν σε αμιγώς offline modes όπως το career στο οποίο θα είχε και μεγαλύτερο νόημα η προσθήκη του.
Μικρές αλλαγές προς τη σωστή κατεύθυνση παρατηρoύνται στις εκτελέσεις πέναλτι, οι οποίες αυξάνουν τον ρεαλισμό και είναι πιο εύκολα ελεγχόμενες για τον εκτελεστή. Μία ακόμη έξυπνη προσθήκη είναι η δυνατότητα να ορίζετε από πριν τις αλλαγές σας, οπότε μετά το 60 μπορείτε με το πάτημα ενός κουμπιού σε κάποιο νεκρό διάστημα του αγώνα να κάνετε τις αλλαγές σας χωρίς να χάνετε χρόνο. Γενικά ικανοποιητική είναι και η διαιτησία, εκτός από κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις όπου χωρίς καν να αγγίξετε τον αντίπαλο επιθετικό σφυρίζεται πέναλτι πέφτοντας ο επιθετικός πάνω στον αμυντικό σας. Σε καλό επίπεδο βρίσκονται και οι τερματοφύλακες, αν εξαιρέσετε την αδυναμία τους να αποκρούσουν τα δυνατά σουτ έξω από την μεγάλη περιοχή όπως αναφέρθηκε παραπάνω, με έγκαιρες εξόδους και σωστό διάβασμα των φάσεων.
Οι κινήσεις των παικτών είναι πιο ρεαλιστικές από ποτέ.
H ποικιλία και η ποιότητα των modes είναι δεδομένη στα FIFA και το FIFA 18 δεν αποτελεί εξαίρεση, εξελίσσοντας ακόμη περισσότερο τα βασικά modes και εθίζοντας ακόμη περισσότερο όσους ασχοληθούν σε βάθος με αυτά. Η συνέχεια του The Journey, ονόματι The Journey: Hunter Returns, είναι πιο χορταστική, πιο ώριμη και με περισσότερη ποικιλία γεγονότων σε σχέση με την πρώτη σεζόν. Μπορεί σαν ιστορία να μην είναι για όσκαρ και να εξακολουθεί να είναι αρκετά γραμμική, αλλά αγγίζει θέματα που ταλανίζουν το ποδόσφαιρο στις μέρες μας, όπως ο τρόπος που γίνονται οι μεταγραφές και η συμπεριφορά νέων αθλητών στις μεταγραφικές Κασσάνδρες σε κάθε μεταγραφική περίοδο. Πέρα όμως από τα θέματα που θίγει, το The Journey: Hunter Returns αποτελεί μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να γνωρίσετε πρωταθλήματα που δεν είναι τόσο γνωστά όπως το αμερικάνικο MLS και το γυναικείο ποδόσφαιρο. Επίσης έχετε την ευκαιρία να συναναστραφείτε με ενεργούς και παλιούς αστέρες του ποδοσφαίρου όπως ο Cristiano Ronaldo και ο Thierry Henry, ενώ σπέσιαλ εμφάνιση κάνει και ο James Harden, ένας από τους γνωστούς παίκτες του NBA.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου