Titanfall Review for ever...

Μετά το απογοητευτικό Call of Duty: Ghosts αλλά και το γεμάτο προβλήματα Battlefield 4, περίμενα πως το 2014 θα με βρει χωρίς κάποιο online FPS να “λιώσω”, περιμένοντας υπομονετικά την επόμενη... παρτίδα του Νοεμβρίου. Όμως, τα πράγματα άλλαξαν δραματικά από τη στιγμή που ήρθε στα χέρια μου το Titanfall, το οποίο ναι μεν περίμενα αλλά δεν είχα και πολλές ελπίδες γι αυτό, κυρίως γιατί οι προσδοκίες μου περιορίζονταν στο “Call of Duty με ρομπότ”. Η Respawn όχι μόνο με διαψεύδει κατηγορηματικά, αλλά προσφέρει ένα άρτιο και φρέσκο παιχνίδι, κλείνοντας με τον καλύτερο τρόπο την “τρύπα” που δημιούργησαν τόσο η Infinity Ward όσο και η DICE. Ο λόγος λοιπόν για το Titanfall, ένα από τα πιο ισορροπημένα FPS που έχετε παίξει ποτέ, το οποίο ναι μεν κρατάει στοιχεία που έχουμε αγαπήσει στη σειρά CoD, αλλά προσθέτει τόσες νέες φρέσκιες ιδέες που μόνο κλώνος δε μπορεί να χαρακτηριστεί, δημιουργώντας μία νέα μορφή εμπειρίας.
Όλη η εμπειρία του Titanfall είναι online, ακόμα και το campaign, όποτε όσοι θέλετε έστω και μία ελάχιστη δόση single-player μπορείτε να σταματήσετε εδώ το διάβασμα του κειμένου (όσοι τουλάχιστον δεν πήγατε κατευθείαν στη βαθμολογία). Το μοναδικό σημείο του παιχνιδιού όπου είστε “μόνοι” είναι τα αρχικά tutorials, τα οποία είναι αρκετά αλλά σίγουρα χρειάζονται πριν μπείτε στη δράση. Ωραία, όμως τότε τί προσφέρει το campaign; Πρακτικά τίποτα, στην κυριολεξία είναι εννιά κεφάλαια με εννιά πίστες που συνδέονται με διάφορες cutscenes που εξηγούν τη σύγκρουση μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων πλευρών, IMC και Militia. Παίζετε και από τις δύο πλευρές, αν και προσωπικά η μόνη διαφορά που κατάλαβα είναι το “Kill the IMC forces” ή “Kill the Militia forces” που ακούγεται στην αρχή της κάθε πίστας. Το καλό του campaign είναι ότι οι πόντοι και τα levels που κερδίζετε σε αυτό μετράνε και στο κανονικό multiplayer, οπότε μπορείτε να το δείτε σαν μια αρχική εισαγωγή μέχρι να φτάσετε αρκετά level για να μπείτε “έτοιμοι” στην πραγματική μάχη.
Στο multiplayer, συναντάμε πέντε διαφορετικά modes, το καθένα με τη δική του “πινελιά”. Στο Attrition καλείστε να εξωντώσετε τον οποιονδήποτε, από παίκτες, τιτάνες έως και NPC, ώστε να μαζέψετε τους απαραίτητους πόντους για να κερδίσει η ομάδα σας. Tο Pilot Hunter είναι το ίδιο με τη διαφορά ότι η ομάδα σας κερδίζει πόντους μόνο με kills άλλων παικτών/πιλότων. Στο Last Titan Standing όλοι οι παίκτες ξεκινάνε με ρομπότ τιτάνες από την αρχή, με τον τελικό “νικητή” να είναι αυτός που θα καταφέρει να τον κρατήσει ζωντανό μέχρι το τέλος. Στο κλασικό Capture the Flag καλείστε να πάρετε τη σημαία της αντίπαλης ομάδας και να την φέρετε στη βάση σας, προστατεύοντας παράλληλα τη δική σας σημαία. Στο Hardpoint Domination πρέπει να πάρετε στην κατοχή σας τις τρεις βάσεις/σημεία, δηλαδή κάτι σαν το Conquest του Battlefield. Γενικά η ποικιλία των modes δεν είναι και τεράστια, όμως είναι τουλάχιστον ικανοποιητική.
Το titan σας μπορεί να σας προστατεύει ακόμα και όταν δε το ελέγχετε εσείς.
Το titan σας μπορεί να σας προστατεύει ακόμα και όταν δε το ελέγχετε εσείς.
Στα του leveling, το Titanfall θα μπορούσε να χαρακτηριστεί “δίκαιο”. Είτε σκοτώνετε αντίπαλους πιλότους, είτε καταστρέφετε τιτάνες, είτε απλά grunts, το σύστημα σας δίνει πόντους στο προσωπικό σας leveling, ενώ για να κερδίσετε τις μάχες πρέπει να πάρετε επιπλέον πόντους ανάλογα με το mode (όπως attrition points, flag points κλπ). Όσο ανεβαίνετε επίπεδο τόσα περισσότερα καλούδια ξεκλειδώνονται, από όπλα μέχρι νέες ικανότητες. Μπορείτε να δημιουργήσετε έως πέντε custom loadouts διαλέγοντας όπλα, ικανότητες και το φύλο του πιλότου σας. Επίσης, μπορείτε να δημιουργήσετε αντίστοιχα slots για τους τιτάνες σας, διαλέγοντας ένα από τα τρία ήδη τιτάνων (atlas, ogre και stryder), εξοπλίζοντάς τους με τα αντίστοιχα όπλα της επιλογής σας. Μόλις συμπληρώσετε τα 50 level μπορείτε να κάνετε reset (σαν το prestige στα CoD), ξεκλειδώνοντας ακόμα περισσότερα πράγματα. Ο αριθμός των reset που έχετε κάνει αναγράφεται στο αριστερό μέρος του ονόματός σας με το αντίστοιχο σήμα (“G1”, “G2” κ.ο.κ.). Τα loadouts των πιλότων περιέχουν κύριο και δευτερεύον όπλο (με τα αντίστοιχα add-ons στο καθέτα), “αντιτιτανικό” όπλο, χειροβομβίδες, ικανότητες (όπως να γίνεστε αόρατος ή να τρέχετε πιο γρήγορα). Τα loadouts των τιτάνων περιορίζονται στις επιλογές όπλων, επιπρόσθετης ικανότητας και άμυνας. Δυστυχώς δεν μπορείτε να δώσετε όνομα στα loadouts (όπως γίνεται στα Call of Duty).
Το όλο ζουμί όμως του Titanfall είναι το gameplay. Διπλά άλματα, jetpacks, parkour επί των τοίχων στους χάρτες είναι μερικά από τα στοιχεία που εντυπωσιάζουν από την πρώτη κιόλας στιγμή! Προσωπικά κάθε φορά που παίζω βρίσκω και κάποιον νέο τρόπο παιχνιδιού, από sniping αλλάζοντας συνέχεια κτίριο μέχρι on-foot με πιστολάκι. Πραγματικά το πόσο διαφορετικό μπορεί να γίνει το Titanfall εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από εσάς, ενώ με λίγη φαντασία μπορείτε να παίζετε κάθε φορά με νέο τρόπο. Αν θέλετε ένα προβλέψιμο multiplayer παιχνίδι που απλά κάνετε συνέχεια τα ίδια με τα ίδια όπλα, ίσως είναι καλύτερα να ασχοληθείτε με κάτι άλλο. Αν θέλετε ένα παιχνίδι που αλλάζει με βάση το δικό σας στιλ, τότε εδώ θα βρείτε κάτι περισσότερο από έναν “θησαυρό”. Η ΑΙ των στρατιωτών που δεν ελέγχονται από παίκτες, είτε των εχθρικών είτε των δικών σας, είναι αρκετά μέτρια, όμως όσο “normal” χρειάζεται για να σας δυσκολεύουν μεν αλλά να μη σας αποσπούν από τον κύριο στόχο σας. Πάντως γενικά μην περιμένετε ρεαλισμό από έναν τέτοιο τίτλο με φουτουριστική θεματολογία και ρομπότ.
Όσον αφορά τους τιτάνες, μπορείτε είτε να πιλοτάρετε το ρομπότ σας, είτε να το έχετε να σας προστατεύει ή απλά να σας ακολουθεί. Όμως, ακριβώς όπως ο Δαβίδ νίκησε τον Γολιάθ, έτσι και εδώ ένας απλός πιλότος μπορεί να ρίξει έναν τιτάνα, είτε με τα anti-titan όπλα, είτε (το αγαπημένο μου) πηδώντας πάνω του και καταστρέφοντας τον πυρήνα του, κάτι δύσκολο αλλά καθόλου ακατόρθωτο. Εξάλλου, στο τέλος κάθε μάχης η χαμένη ομάδα καλείται να επιβιώσει έως ότου έρθει το αντίστοιχο airship για εκκένωση και να επιβιβαστεί σε αυτό. Από την άλλη, η νικήτρια ομάδα πρέπει είτε να εξοντώσει όλους τους αντιπάλους είτε να καταστρέψει το σκάφος, αφού όσοι προλάβουν να επιβιβαστούν “κερδίζουν” (ή τουλάχιστον, δε χάνουν). Οπότε, μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο το Titanfall προσφέρει δράση, με τα σκηνικά στο τέλος να είναι τα καλύτερα. Μία από τις καλύτερες εμπειρίες που έχω ζήσει σε παιχνίδι είναι όταν είδα τρεις δικούς μας τιτάνες μαζεμένους να μας προστατεύουν και τους αντιπάλους να φέρνουν τους δικούς τους σε μία μάχη 3vs3 titans, ενώ παράλληλα έπρεπε να βγούμε για να πάμε στο σκάφος. Να σημειωθεί επίσης ότι μπορείτε να χρησιμοποιείτε προσωρινά boosts με την ονομασία burn cards, τα οποία σας δίνουν για έναν γύρο είτε επιπλέον ικανότητες είτε οπλισμό και έχουν όριο έως τρία ανά ματς.
Χαμός στο ίσωμα!
Χαμός στο ίσωμα!
Στον οπτικό τομέα το Titanfall λάμπει από κάθε του πλευρά. Έχοντας την ευκαιρία να απολαύσω το παιχνίδι σε ultra settings στο PC, μπορώ να πω πως είναι πραγματικά άρτιο, από τα πανέμορφα περιβάλλοντα (και οι 15 πίστες είναι υπέροχες), μέχρι τα λεπτομερή μοντέλα χαρακτήρων και τιτάνων. Λίγα παράπονα έχω από τις πτώσεις του frame rate όταν προσγειώνονται πολλοί τιτάνες μαζί, αλλά δεν είναι κάτι που χαλάει την εμπειρία. Οι φωτισμοί είναι “βασικοί” και όχι κάτι τρομερά next-gen (όπως για παράδειγμα στο Infamous: Second Son). Το soundtrack του τίτλου επίσης κυμαίνεται σε αρκετά υψηλά επίπεδα, αν και με τη δράση επί της οθόνης δε μπορεί κανείς απλά να σταθεί εκεί. Επίσης, αντίθετα με ότι συμβαίνει σε πολλά παιχνίδια του είδους, εδώ οι χαρακτήρες που σας μιλάνε κατά τη διάρκεια των μαχών δεν είναι “σπαστικοί”, αφού λένε βασικές πληροφορίες που όντως είναι χρήσιμες (όπως σε πόση ώρα θα είναι έτοιμος για μάχη ο τιτάνας σας, αν κάποιος εχθρικός πιλότος έχει ανέβει πάνω του και πολλά άλλα).

Εν κατακλείδι, το Titanfall είναι ο “φρέσκος αέρας” που ζητούσαμε εδώ και αρκετό καιρό. Η γρήγορη δράση του, το “δίκαιο” σύστημά του, οι 15 πίστες του με τα πανέμορφα τοπία, τα διάφορα modes του, οι νέες ιδέες του, είναι κάποια από τα στοιχεία που συνθέτουν ένα από τα καλύτερα multiplayer FPS μέχρι σήμερα. Το Titanfall είναι ο τίτλος που έκανε έναν νευρικό και φανατικό παίκτη FPS σαν και μένα όταν χάνει να παραδέχεται “ε εντάξει, ο άλλος ξέρει να παίζει καλύτερα από μένα” αντί να αρχίζει να βρίζει. Εκεί τελειώνει η ιστορία. Πρόκειται για μία εμπειρία που πρέπει να ζήσετε για να εκτιμήσετε και κανένα review δε μπορεί να δώσει την πλήρη εικόνα ενός τόσου ξεχωριστού τίτλου. Αν είστε λάτρεις του είδους, πολύ απλά το Titanfall είναι για σας!
Share on Google Plus

About Freegr network

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου