Το Thymesia είναι ένα soulslike παιχνίδι, με έντονη και γρήγορη μάχη

 


Το Thymesia είναι ένα soulslike παιχνίδι, με έντονη και γρήγορη μάχη, διαδραματίζεται σε ένα σκοτεινό, αρρωστημένο κόσμο, και έχει πρωταγωνιστή έναν ευέλικτο πολεμιστή που φοράει μάσκα μεσαιωνικού γιατρού και πολεμάει τέρατα ονόματι Eileen... εχμ... Corvus ήθελα να πω. Με άλλα λόγια, οι επιρροές από Bloodborne και Sekiro, είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς. Όμως αρκούν οι καλές προθέσεις και οι "εμπνεύσεις" από κορυφαίους τίτλους; Για να δούμε!

Όπως στα περισσότερα soulslike, η πλοκή είναι λίγο μυστήρια και το lore δεν είναι ξεκάθαρο από την αρχή. Εν προκειμένω, η ιστορία του Thymesia λαμβάνει χώρα στο βασίλειο του Hermes. Η χώρα έχει ρημαχτεί από μια ασθένεια, η οποία έχει μεταλλάξει ανθρώπους και ζώα σε φριχτά τέρατα. Μέχρι ενός σημείου, οι αλχημιστές του βασιλείου αντιμετώπιζαν όπως μπορούσαν αυτή την αρρώστια, μέχρι που κάτι πήγε στραβά και η κατάσταση βγήκε εκτός ελέγχου. Κάπου εδώ, σκάει μύτη ο πρωταγωνιστής μας, ο Corvus, ο οποίος σχετίζεται με τους αλχημιστές και μαντέψτε... πάσχει από αμνησία! Έτσι λοιπόν, πρέπει να ανακτήσει την μνήμη του, να πολεμήσει με την μεταλλαγμένη χλωρίδα και πανίδα, και αν μπορέσει, να σώσει το Hermes. Το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας το ανακαλύπτετε μέσω των διάσπαρτων σημειωμάτων και κειμένων μέσα στα διάφορα επίπεδα. Για την ακρίβεια, το κάθε ένα από αυτά, συνεισφέρει και στο αφηγηματικό κομμάτι, αφού κάθε επίπεδο είναι και μία από τις αναμνήσεις του Corvus. Μαθαίνετε επίσης πράγματα από μερικούς AI χαρακτήρες, ενώ παίζετε. Σε γενικές γραμμές, η πλοκή και η παρουσίασή της δεν αποδίδουν κάτι αξιομνημόνευτο. Μία ωραία πινελιά όμως, είναι τα διαφορετικά τέλη, κάτι που αυξάνει το replayabilty. Κατά τα άλλα, η ιστορία περνά σε δεύτερη μοίρα, με το gameplay να βρίσκεται στο προσκήνιο.

Αντίθετα με ότι συμβαίνει στα περισσότερα παιχνίδια του είδους, στο Thymesia δεν βρίσκεστε μέσα σε έναν μεγάλο κόσμο με συνδεόμενες περιοχές. Το παιχνίδι όσον αφορά την δομή του θυμίζει το Demon Souls. Υπάρχει ένα κεντρικό hub, το Philosopher’s Hill, το οποίο μπορείτε να εξερευνήσετε (όπως και να κάνετε διάφορες αναβαθμίσεις, κάτι που μπορεί να γίνει και σε κάθε checkpoint που βρίσκετε). Μέσα από αυτό έχετε πρόσβαση στα διάφορα επίπεδα, στα οποία ψάχνετε, περιπλανιέστε και φυσικά πολεμάτε. Ακόμα, υπάρχουν διάφορες δευτερεύουσες αποστολές, που αποτελούν ιδανικές ευκαιρίες για να βρείτε κρυφά μονοπάτια, πιο δυνατούς αντίπαλους (και το ανάλογο XP) αλλά και χρήσιμα καλούδια για τον Corvus.

Ας δούμε λίγο την κύρια μηχανική του Thymesia. Κάθε εχθρός ουσιαστικά έχει δύο μπάρες ενέργειας: την άσπρη που είναι οι κανονικοί πόντοι ζωής και την πράσινη που αντιπροσωπεύει το πόσο πληγωμένος είναι. Πρέπει να ρίχνετε και τις δύο μπάρες εναλλάξ, ώστε να παιδευτείτε λιγότερο, καθώς η άσπρη μπάρα ανανεώνεται αν δεν κάνετε επιθέσεις και γεμίζει κάθε φορά μέχρι εκεί που είναι η πράσινη. Τώρα, θα μου πείτε, πώς το κάνουμε αυτό; Ο Corvus είναι ένας ευέλικτος, θα έλεγε κανείς, ακροβατικός μαχητής, που έχει ως κύριο όπλο ένα ξίφος. Όμως έχει επίσης και τα νύχια του. Οι επιθέσεις με το ξίφος, ρίχνουν την άσπρη μπάρα ζωής, ενώ τα χτυπήματα με τα νύχια κάνουν ζημιά στην πράσινη μπάρα. Μάλιστα, μπορείτε να κάνετε charge τα νύχια για να επιφέρετε ακόμα μεγαλύτερη ζημιά αλλά και να κλέψετε το όπλο του εχθρού σας. Όταν πέσουν και οι δύο μπάρες, τότε ο αντίπαλος μένει ζαλισμένος και εκτεθειμένος για μία συντριπτική αποτελειωτική κίνηση. Όπως καταλαβαίνετε, οι μάχες είναι γρήγορες και έντονες, οπότε πρέπει να είστε επιθετικός, αμείλικτος και να βρίσκεστε σε εγρήγορση.

Στην διάθεσή σας επίσης, έχετε φτερά τα οποία μπορείτε να πετάξετε στους εχθρούς. Δεν κάνουν πολλή ζημιά, αλλά μπορούν να τους εμποδίσουν από το να θεραπευτούν, ή ακόμα καλύτερα να διακόψουν συγκεκριμένες επιθέσεις (με πράσινη αύρα) και να τους ζαλίσουν ώστε να μείνουν στο έλεος σας. Προηγουμένως μιλήσαμε για τα όπλα που μπορείτε να κλέψετε από τους εχθρούς, τα λεγόμενα plague weapons. Αυτά χρησιμοποιούν ενέργεια σε κάθε επίθεση, την οποία μπορείτε να αναπληρώσετε με διάφορους τρόπους, όπως πχ να επιτίθεστε με τα νύχια ή κάποιο φίλτρο. Όμως μπορείτε να ξεκλειδώσετε και άλλα τέτοια όπλα (τσεκούρι, δόρυ, σπάθα κτλ), τα οποία έχετε μόνιμα στην διάθεση σας και μπορείτε φυσικά να αναβαθμίσετε. Όταν σκοτώνετε εχθρούς που έχουν τα αντίστοιχα όπλα, παίρνετε πόντους, με τους οποίους ξεκλειδώνετε, νέες ιδιότητες, νέες επιθέσεις και περισσότερα θανάσιμα combo.

Καθώς κερδίζετε XP, μπορείτε να αυξήσετε το επίπεδο του χαρακτήρα σας και κάποιο από τα τρία βασικά στατιστικά: strength (η ζημιά που κάνετε με το ξίφος και οι πληγές που επιφέρετε), vitality (τα μέγιστα HP του Corvus) και plague (η ζημιά των νυχιών και η μέγιστη ενέργεια). Πέρα από αυτά, σε κάθε level-up που κάνετε, κερδίζετε και ένα talent point, το οποίο μπορείτε να χρησιμοποιήσετε στα διάφορα skill trees για να ξεκλειδώσετε νέες επιθετικές και αμυντικές κινήσεις, τόσο για τον ήρωα, όσο και για τα όπλα του. Το ενδιαφέρον είναι πως μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να μηδενίσετε αυτά τα points και να τα βάλετε σε όποιο skill tree επιθυμείτε. Έτσι μπορείτε να πειραματιστείτε άφοβα και να έχετε το character build που σας ταιριάζει περισσότερο. Μπορείτε να αναβαθμίσετε και τα healing potions σας, ώστε να τα χρησιμοποιείτε περισσότερες φορές. Υπάρχουν διάφορα τέτοια potions. Πχ το general potion σας θεραπεύει άμεσα για λιγότερα HP, ενώ το long lasting potion σας δίνει περισσότερα HP αλλά το κάνει πιο σιγά. Επιπλέον, μπορείτε να ενισχύσετε τα potions με διάφορα υλικά που βρίσκετε μέσα στο κάθε επίπεδο, επιτρέποντάς τους να σας δίνουν και διάφορα buffs, όπως επιπλέον ζημιά για μερικά δευτερόλεπτα. Αν συνδυάσετε συγκεκριμένα υλικά μεταξύ τους, έχετε συνταγές που σας δίνουν ακόμα περισσότερα και καλύτερα buffs.

Όλες αυτές οι επιλογές στην μάχη είναι χρήσιμες, καθώς ως γνήσιο soulslike το Thymesia δεν είναι εύκολο. Στο μονοπάτι σας βρίσκετε όχι μόνο μπόλικους κανονικούς εχθρούς και boss, αλλά και τους elites που είναι αρκετά πιο ζόρικοι από τα συνηθισμένα mobs. Ευτυχώς, αυτοί τουλάχιστον, δεν κάνουν respawn κάθε φορά που πεθαίνετε ή ξεκουράζεστε σε ένα checkpoint. Βέβαια, να πούμε πως η ποικιλία εχθρών δεν είναι και τόσο μεγάλη, οπότε ίσως κουραστείτε να πολεμάτε ξανά και ξανά τους ίδιους. Τα δε boss fights είναι τίμια, αλλά δεν ξεχωρίζουν κάπου. Νιώθετε σα να πολεμάτε κάποιo boss από Dark Souls και Bloodborne, αλλά σε φτηνιάρικη εκδοχή. Ένα άλλο μελανό σημείο είναι ο σχεδιασμός των επιπέδων. Τα περισσότερα θυμίζουν ανέμπνευστους, δαιδαλώδεις λαβύρινθους και δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιο οργανικό level design που να δίνει την αίσθηση πως εξερευνάτε ένα μέρος που θα μπορούσε να υπάρχει. Όσον αφορά την διάρκεια του, το παιχνίδι είναι σχετικά σύντομο - υπολογίστε γύρω στις 10 ώρες αν θέλετε να ψάξετε τα πάντα. Δεν είναι άσχημα, αλλά θα προτιμούσα να υπάρχουν μερικά επίπεδα ακόμα.

Τα γραφικά κάνουν την δουλειά τους, χωρίς να εντυπωσιάζουν. Θυμίζουν περισσότερο παιχνίδι που θα μπορούσε να είχε βγει 10 χρόνια πριν. Παρατήρησα μερικά bugs και κάποια περίεργα animations, αλλά σε γενικές γραμμές είναι τίμια προσπάθεια. Υπάρχουν φορές που φαίνεται πως έπεσε δουλειά στην αισθητική του παιχνιδιού που προσπαθεί να συνδυάσει ατμόσφαιρα Dark Souls και Bloodborne. Μερικά παραδείγματα είναι η μυστηριώδης γαλήνη που χαρακτηρίζει το συννεφιασμένο Philosopher’s Hill και οι μυστήριοι κρύσταλλοι και οι ποταμοί αίματος των σκοτεινών κήπων του Royal Garden, μεταξύ άλλων. Η μελαγχολική, ορχηστρική μουσική επένδυση είναι πολύ ταιριαστή και προσδίδει στην συνολική, ερεβώδη ατμόσφαιρα, χωρίς όμως να ξεχωρίζει ιδιαίτερα. Σίγουρα ευχάριστη, αλλά ίσως λίγο πιο ήρεμη απ΄ότι θα έπρεπε. Από voice acting μην περίμενετε πολλά πράγματα, γιατί πέρα από το ότι υπάρχουν λίγοι AI χαρακτήρες, όσοι μιλάνε, ακούγονται μάλλον σαν να τους πλήρωσαν με κουπόνια για το super market. Στην καλύτερη, περνάει αδιάφορο.

Share on Google Plus

About Freegr network

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου