Δεν υπάρχει αμφιβολία πως τo The Last of Us είναι ένας τίτλος-σταθμός τόσο για την Naughty Dog, όσο και για την Sony (αρκετοί θα έλεγαν και για την βιομηχανία γενικότερα). Χωρίς όμως να έχει κλείσει ούτε καν δεκαετία, κυκλοφορεί για τρίτη φορά, πλέον ως remake στο PS5. Ας δούμε τί παραπάνω προσφέρει το The Last of Us Part 1 και αν ο σκεπτικισμός που το συνοδεύει δικαιολογείται.
Η ιστορία δεν έχει αλλαχτεί καθόλου και είναι όπως την θυμάστε αν έχετε παίξει το αρχικό παιχνίδι. O Joel και η Ellie προσπαθούν να επιβιώσουν και να φτάσουν στην άλλη άκρη μίας Αμερικής που έχει κατακερματιστεί μετά από μία πανδημία που προήλθε από μύκητες. Αυτή η ασθένεια μεταλλάσει τους ανθρώπους σε φριχτά τέρατα και ως αποτέλεσμα έχει αλλάξει ριζικά τον πολιτισμό όπως τον γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Πλέον ο κόσμος χαρακτηρίζεται από την προσπάθεια για επιβίωση, όπως επίσης την συνεχή και πανταχού παρούσα απειλή των μολυσμένων, αλλά και των εναπομεινάντων ανθρώπων που λειτουργούν με την νοοτροπία «ο θάνατός σου, η ζωή μου». Η ιστορία παραμένει μία από τις πιο δυνατές, καλογραμμένες και ώριμες που έχουμε δει σε παιχνίδι. Η σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ των Ellie και Joel, οι ωραίοι χαρακτήρες με βάθος, οι φοβερές ερμηνείες των ηθοποιών και η πλοκή που σε κρατά κολλημένο στην οθόνη. Να προσθέσω πως το παιχνίδι περιλαμβάνει και το Left Behind DLC, το οποίο είναι prequel που αφηγείται την ιστορία της Ellie και της φίλης της, Riley, πριν τα γεγονότα του παιχνιδιού.
Το βασικό action/stealth/exploration gameplay τρίτου προσώπου επίσης μένει ως επί το πλείστον το ίδιο. Υπάρχουν κάποιες αλλαγές, που μπορώ να πω πως κυρίως είναι quality of life βελτιώσεις, όπως η στόχευση με τόξο ή η αναβάθμιση των όπλων, που ουσιαστικά, έχουν παρθεί απευθείας από το The Last of Us Part 2. Η νοημοσύνη τόσο των χαρακτήρων που είναι μαζί σας, όσο και των εχθρών, έχει βελτιωθεί. Οπότε ναι μεν δεν βλέπετε την Ellie να τριγυρνάει άσκοπα πέρα-δώθε (όχι συχνά τουλάχιστον), αλλά από την άλλη, πρέπει να είστε πιο προσεκτικός και να σκέφτεστε λίγο πιο στρατηγικά όταν βρίσκεστε περικυκλωμένος από τους infected ή ανθρώπινους εχθρούς. Μία άλλη προσθήκη που συνεισφέρει στην εμβάθυνση στον κόσμο του παιχνιδιού, είναι το haptic feedback του DualSense. Μπορείτε να «νιώσετε» την διαφορά όταν πυροβολάτε με όπλα ή όταν πχ τραβάτε την χορδή του τόξου. Κάθε όπλο έχει και διαφορετική αίσθηση στις σκανδάλες του χειριστηρίου. Haptics επίσης υπάρχουν σχεδόν σε κάθε σημείο του παιχνιδιού, από τις διάφορες κινήσεις και επιθέσεις των χαρακτήρων, μέχρι και όταν αναβαθμίζετε τα όπλα σας και προσθαφαιρείτε εξαρτήματα επάνω τους. Επίσης, χάρη στο PS5 δεν υπάρχουν πλέον χρόνοι φόρτωσης (ή έστω είναι ανεπαίσθητοι). Τα σημεία όπου φόρτωνε το παιχνίδι, πχ όταν βγαίνετε από ένα κτήριο μετά από κάποιο cutscene, έχουν αντικατασταθεί με animations που δείχνει τους χαρακτήρες να ανοίγουν την πόρτα και να βγαίνουν έξω.
Ένα σημείο στο οποίο πρέπει να σταθώ και να δώσω εύσημα, είναι η σωρεία επιλογών προσβασιμότητας (για την ακρίβεια περισσότερες από το TLoU2), με την πιο καινοτόμο να είναι η δυνατότητα ακουστικής περιγραφής των cutscenes. Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να αλλαχτούν, είτε για να βολέψουν κάποιο άτομο με ειδικές ανάγκες ή απλά για κάποιον που θέλει να φέρει το παιχνίδι στα μέτρα του. Tέτοιες επιλογές πρέπει να υπάρχουν και χαίρομαι που τις βλέπουμε σε όλο και περισσότερους τίτλους πλέον.
Εκτός όμως από τις βελτιώσεις, υπάρχουν και μερικά νέα στοιχεία. Για αρχή, έχουμε το speedrun mode, το οποίο ξεκλειδώνεται μόλις ολοκληρώσετε μία φορά το παιχνίδι. Σε αυτό, ο στόχος σας είναι να βγάλετε το παιχνίδι όσο πιο γρήγορα μπορείτε. Το χρονόμετρο εμφανίζεται στην πάνω δεξιά μεριά της οθόνης σας (ο χρόνος σταματά να μετράει όταν είστε σε κάποιο cutscene), όπου και μπορείτε να δείτε τον τρέχον χρόνο σας, το προηγούμενο ρεκόρ σας και το όνομα του τρέχοντος κεφάλαιού όπου βρίσκεστε. Ακόμα, υπάρχει το permadeath mode για τους master του παιχνιδιού (ή τους πολύ γενναίους), όπου αν πεθάνετε ξεκινάτε από την αρχή. Μπορείτε να δείτε τα προσωπικά σας ρεκόρ σε αυτά τα δύο modes στο σχετικό μενού στα extras, τα οποία χωρίζονται σε κατηγορίες, ανάλογα με το επίπεδο δυσκολίας, το αν παίζετε σε permadeath ή όχι και το αν παίζετε σε new game +. Υπάρχει επίσης ένα model viewer όπου μπορείτε να δείτε τα τρισδιάστατά μοντέλα των διάφορων χαρακτήρων, ένα ενισχυμένο photo mode με ακόμα περισσότερες δυνατότητες, και νέες εμφανίσεις για τον Joel και την Ellie, πολλές εκ των οποίων είναι φόρος τιμής σε κλασικούς τίτλους της Naughty Dog αλλά και της Sony γενικότερα.
Υπάρχει βέβαια και μία σημαντική απουσία. Αναφέρομαι στο Factions, το γνωστό multiplayer μέρος του αρχικού TLoU. Το κατά πόσο αυτό η έλλειψή του είναι κάτι κακό, νομίζω έγκειται στην προτίμηση του καθενός. Προσωπικά, δεν με ενόχλησε, καθώς θεωρώ περιττό το multiplayer σε τίτλους που είναι ξεκάθαρα φτιαγμένοι για να είναι single-player εμπειρίες, αλλά όπως είπαμε, περί ορέξεως…
Σαφέστατα ο τομέας με τις πιο σημαντικές αλλαγές είναι τα γραφικά. Το παιχνίδι τρέχει είτε σε native 4K/30fps, είτε σε dynamic 4k/60fps και είναι φανερό πως προσεχτεί ιδιαίτερα. Όλοι οι χαρακτήρες αλλά και τα περιβάλλοντα έχουν σχεδιαστεί από την αρχή. Χάρη στην δύναμη του PS5, ιδιαίτερη εντύπωση προκαλούν οι λεπτομέρειες σε όλες τις πτυχές του τίτλου, τα σαφώς καλύτερα και πιο εκφραστικά facial animations (ειδικά στους πρωταγωνιστές) και τα ολοκαίνουρια, εντυπωσιακά εφέ φωτισμού. Τα cutscenes πλέον δεν είναι prerendered, αλλά τρέχουν με την μηχανή γραφικών του παιχνιδιού. Ακόμα, μεταξύ άλλων, έχουν προστεθεί πολλά περισσότερα αντικείμενα που σπάνε από πυροβολισμούς ή εκρήξεις (πχ τζάμια), περισσότερη βλάστηση στον κόσμο γύρω σας, αντανακλάσεις και μερικά νέα animations στους χαρακτήρες. Γενικά, το παιχνίδι δείχνει στα καλύτερα του
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου