Το South of the Circle, της ανεξάρτητης State of Play, είναι ένα narrative drama μικρής διάρκειας με συμπυκνωμένη θεματολογία και άρωμα Ψυχρού Πολέμου. Οι δημιουργοί έκαναν έρευνα ετών, ταξίδεψαν ακόμη και στην Ανταρκτική, για να συνθέσουν μια συναισθηματική ιστορία με ποικίλα στοιχεία.
Ανταρκτική 1964. Ένα μικρό αεροπλάνο με δύο επιβαίνοντες, τον πιλότο και έναν επιβάτη, πέφτει σε μια χιονισμένη περιοχή στην μέση του πουθενά. Ο πιλότος τραυματίζεται αρκετά ώστε να μην μπορεί να κάνει πολλά κι έτσι η σωτηρία τους πέφτει στους ώμους του επιβάτη, Peter, ο οποίος αναγκάζεται να βγει από το αεροπλάνο προς αναζήτηση βοήθειας. Καθώς κάνει κάθε δυνατή προσπάθεια, ο Peter ταξιδεύει νοητικά στο παρελθόν του, φέρνοντας στο νου του εικόνες και εμπειρίες από τη ζωή του, με επίκεντρο τη σχέση του με την Clara. Ο Peter είναι ένας ακαδημαϊκός του Cambrdige που γνώρισε τη συνάδελφό του, Clara, στο πανεπιστήμιο. Μέσω των flashback, βλέπετε την εξέλιξη της σχέσης τους, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο τόσο ο ανώτερός του όσο και άλλοι συνάδελφοί του αντιμετωπίζουν τις γυναίκες στον ακαδημαϊκό και πολιτικό χώρο. Εκτός αυτού, η Σοβιετική Ένωση παρουσιάζεται ως απειλή προς τον Δυτικό κόσμο, με αναφερόμενους πράκτορές της μέσα στο πανεπιστήμιο του Cambrdige, θυμίζοντάς πόσο τεταμένες ήταν οι μεταξύ τους σχέσεις την εποχή του ‘60.
Στη σύντομη διάρκειά του, το παιχνίδι κάνει αναφορά σε μια σειρά από κοινωνικά και πολιτικά θέματα χωρίς να κουράζει. Αν και θα μπορούσε να παραλείψει ορισμένα και να εμβαθύνει περισσότερο σε λιγότερα, η ώρα περνάει ευχάριστα. Η θεματολογία καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον, χωρίς να υπερβάλλει με θέματα προσωπικών σχέσεων ούτε να κάνει αντι-σοβιετική προπαγάνδα. Ωστόσο, τόσο λόγω του τρόπου με τον οποίο παρουσιάζονται σημαντικά γεγονότα όσο και λόγω της έλλειψης αρκετών πληροφοριών γύρω από τους περισσότερους χαρακτήρες, είναι δύσκολο να «δεθείτε» με τους πρωταγωνιστές. Πολλές φορές, το παιχνίδι προσπαθεί να γίνει συγκινητικό νωρίτερα από όσο πρέπει, ενώ επιχειρεί να σας κάνει να νοιαστείτε για άτομα που γνωρίζετε ελάχιστα. Ενδεχομένως, εάν διαρκούσε περισσότερο από τέσσερις ώρες να τα κατάφερνε, όμως οι ήρωες δύσκολα μένουν μαζί σας μετά το τέλος.
Ως narrative adventure, ο χειρισμός του παιχνιδιού περιορίζεται σε βασική εξερεύνηση και διαλόγους. Χειρίζεστε αποκλειστικά τον Peter τόσο στο παρόν όσο και στο παρελθόν. Κάποια στιγμή δίνειται η εντύπωση πως αν ήταν και η Clara playable το παιχνίδι θα μπορούσε να διηγηθεί περισσότερα. Τα αντικείμενα με τα οποία μπορείτε να αλληλοεπιδράσετε είναι λίγα σε κάθε χώρο, με τους γρίφους να απουσιάζουν εντελώς. Περπατάτε μέσα στο χιόνι, ενεργοποιείτε έναν ασύρματο, διαβάζετε γράμματα και οδηγείτε αυτοκίνητο πηγαίνοντάς το δεξιά-αριστερά, όμως η διαδραστικότητα σταματάει κάπου εδώ. Συχνά δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτα, παρά να παρακολουθείτε τη συζήτηση μεταξύ των χαρακτήρων, είτε μέσα σε ένα δωμάτιο είτε κάνοντας πεζοπορία στο βουνό.
Παρά την περιορισμένη διαδραστικότητα, ξεχωρίζει ο τρόπος με τον οποίο επικοινωνείτε με τους άλλους. Αντί να επιλέγετε προτάσεις ή θέματα στην οθόνη, επιλέγετε συναισθήματα, τα οποία παρουσιάζονται με τη μορφή συμβόλων. Ένας ήλιος σημαίνει κάτι αισιόδοξο ή θετικό, αν γίνει κάποιο ατύχημα επιλέγετε να αντιδράσετε ψύχραιμα ή σε πανικό, ενώ αν δεν προλάβετε να απαντήσετε καθόλου τότε το παιχνίδι διαλέγει αυτόματα για εσάς. Ευτυχώς, «σημαντικές» αποφάσεις, όπως το αν θα μείνετε μέσα να εργαστείτε ή όχι και πόση ζάχαρη παίρνετε με το τσάι σας, παραμένουν στην οθόνη μέχρι να επιλέξετε κάτι. Δυστυχώς, οι «σημαντικές» αυτές αποφάσεις, όπως και όλες οι άλλες, δεν παίζουν κανέναν ρόλο στην εξέλιξη ή το τέλος της ιστορίας.
Μια άλλη αδυναμία των συμβόλων είναι πως εμφανίζονται ξαφνικά, με τον χρόνο αντίδρασης να είναι σχετικά σύντομος, οπότε δεν μπορείτε να αφήσετε την ιστορία να σας απορροφήσει πάρα πολύ, σε βαθμό που ξεχαστείτε και δεν αντιδράσετε έγκαιρα. Έτσι, από τη μία παίζετε ένα παιχνίδι που βασίζεται στην ιστορία του, ενώ από την άλλη πρέπει να είστε έτοιμος ανά πάσα στιγμή να πατήσετε κάποιο κουμπί. Επίσης, τα σύμβολα είναι αφηρημένα και όχι ιδιαίτερα ξεκάθαρα ως προς το τι αναπαριστούν κι έτσι είναι πιθανό να πείτε κάτι διαφορετικό από αυτό που θα θέλατε, ειδικά αν συνυπολογίσετε τον περιορισμένο χρόνο που έχετε στη διάθεσή σας. Εφόσον δεν υπάρχει δυνατότητα αποθήκευσης της προόδου σας, παρά μόνο autosave, αν θέλετε να δείτε διαφορετικές αντιδράσεις σε διαφορετικές αποκρίσεις πρέπει να ξαναπαίξετε από την αρχή. Σε γενικά πλαίσια, όλα οδηγούν στον ίδιο δρόμο και το παιχνίδι δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στην ίδια την ιστορία παρά το gameplay.
Από την άλλη, όσο υστερεί σε gameplay τόσο κερδίζει οπτικοακουστικά. Ο μινιμαλιστικός αλλά συνάμα ζωηρός σχεδιασμός των γραφικών κεντρίζει το ενδιαφέρον. Το χαριτωμένο χωριό δίπλα στη θάλασσα με τα μικρά σπίτια στο βάθος, το μοναχικό χιονισμένο βουνό, ένας εγκαταλελειμμένος σταθμός, το κάθε μέρος, γνώριμο ή μη, ξεχωρίζει με τον δικό του τρόπο. Οι λεπτομέρειες στο περιβάλλον περιορίζονται σε βήματα στο χιόνι, με ορισμένες τοποθεσίες να είναι αρκετά λιτές και να υπάρχουν κυρίως για να βοηθήσουν την ιστορία να προχωρήσει, όπως ένα μονοπάτι προς κάποιο ψηλό βουνό ή μια χιονισμένη αποβάθρα. Στο μεγαλύτερο μέρος του, το animation είναι ομαλό, θυμίζοντας ταινία-καρτούν, αν και υπάρχουν στιγμές που ο Peter περπατάει λίγο αδέξια. Προσωπικά, αντιμετώπισα ένα μικρό πρόβλημα στο PS5, όπου το μαύρο χρώμα τρεμόπαιζε στην τηλεόραση, κάτι που γινόταν εμφανές σε σκοτεινές τοποθεσίες. Πιθανότατα επρόκειτο για θέμα της δικής μου τηλεόρασης και όχι του παιχνιδιού, αν και δεν το έχω ξανασυναντήσει σε άλλο παιχνίδι μέχρι στιγμής. Όσον αφορά την γραμματοσειρά, καθορίζεται στις ρυθμίσεις, όμως σε μακροσκελείς προτάσεις το μέγεθός της αυξομειώνεται αυθαίρετα, κάτι που ξενίζει.
Η μουσική αποτελεί ένα από τα δυνατά σημεία του τίτλου, κάνοντας πιο έντονες τις συναισθηματικά φορτισμένες σκηνές. Βέβαια, σε κάποια σημεία ακούγεται πιο δυνατά από τους διαλόγους, οπότε καλύτερα να τη χαμηλώσετε από τις ρυθμίσεις. Η δουλειά που έχει γίνει στο voice acting είναι εξαιρετική, κάνοντάς σας να νοιαστείτε για τους πρωταγωνιστές. Τέλος, τα ηχητικά εφέ κυμαίνονται στα αναμενόμενα βασικά επίπεδα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου