Πιστή στo ραντεβού της με τη Sony, η Housemarque παραδίδει το Matterfall, άλλο ένα twin stick shooter για το PS4, το οποίο όμως διαφέρει αρκετά από τα προηγούμενα παιχνίδια του στούντιο.
Σε ένα μακρινό μέλλον, η ανθρωπότητα έχει εξαπλωθεί στο διάστημα στηριζόμενη σε ένα εξωγήινο υλικό του οποίου τις ιδιομορφίες κανείς δεν γνώριζε. Αναμενόμενα έρχεται η στιγμή που κάποιος κάνει το χοντρό λάθος και δοκιμάσει το συγκεκριμένο υλικό σε οπλικά συστήματα και ρομπότ, με αποτέλεσμα τα όπλα που προορίζονταν για την άμυνα της ανθρωπότητας να στραφούν εναντίον της και η μεγαλύτερη πόλη εκτός Γης να εκκενωθεί ταχέως. Εσείς αναλαμβάνετε το ρόλο της Avalon Darrow, που ειδικεύεται σε τέτοιες καταστάσεις και πρέπει να μαζέψετε το χάλι, εξουδετερώνοντας κάθε φονική μηχανή που έχει κυριευτεί από το εξωγήινο υλικό και στέκεται εμπόδιο στο διάβα σας. Η ιστορία είναι απλή και κατανοητή, όπως αρμόζει στα παιχνίδια αυτού του είδους. Μπαίνετε κατευθείαν στην μάχη και σταματάτε μόνο όταν δεν υπάρχει κανένας εχθρός στην εμβέλεια του όπλου σας.
Η πρώτη αλλαγή που παρατηρεί κανείς στο Matterfall σε σχέση με τα Nex Machina και Alienation είναι η θέση της κάμερας, που αυτή τη φορά είναι στα πλάγια, όπως και στο Resogun δηλαδή, αλλά με ανθρώπινο χαρακτήρα. Η προσθήκη πλήκτρου άλματος δίνει ένα platforming στοιχείο στον τίτλο, ενώ η διαστημική πόλη όπου διαδραματίζεται, σε συνδυασμό με τη φουτουριστική στολή της ηρωίδας, παραπέμπει στο θρυλικό Super Metroid του NES. Από την πρώτη στιγμή το παιχνίδι δείχνει να είναι ένα ενδιαφέρον metroidvania που με τον κλασικό arcade χειρισμό της Housemarque υπόσχεται διασκεδαστικό gameplay.
Το παρουσιαστικό της Avalon θυμίζει έντονα τη Samus του Super Metroid.
Οι μηχανισμοί του Matterfall κινούνται στα γνώριμα επίπεδα του είδους. Με τον ένα μοχλό κινείστε και με τον άλλο πυροβολάτε, με το μόνιμο όπλο σας προς την κατεύθυνση που τον στρέφετε. Με τη χρήση του strike κινείστε γρήγορα στο σημείο επιλογής σας και μπορείτε να αποφεύετε τις βολές των εχθρών και να ακινητοποιείτε τους πιο μικρούς από αυτούς κάνοντας τους έτσι εύκολους στόχους. Το overcharge είναι η αποκορύφωση των επιθέσεων σας, καθώς όσο σκοτώνετε εχθρούς μαζεύετε υλικό και μόλις γεμίσετε τη σχετική μπάρα, με τη χρήση ενός κουμπιού τα βάζετε όλα σε αργή κίνηση και δυναμώνουν οι επιθέσεις σας. Σε κάθε πίστα του βρίσκετε πολίτες και μερικοί όταν τους ελευθερώνετε σας δίνουν έξτρα όπλα όπως χειροβομβίδες και πυραύλους που έχουν απεριόριστη χρήση, αλλά πρέπει να περιμένετε λίγο μέχρι να ξαναφορτίσουν. Οι πολίτες σας δίνουν και αναβαθμίσεις όπως πχ το strike να προκαλεί ζημιά στους εχθρούς. Έχετε τρεις θέσεις στην διάθεσή σας για να προσθέσετε τη λειτουργία που προτιμάτε.
Η Avalon μπορεί να χρησιμοποιεί και το εξωγήινο υλικό προς όφελος της. Πατώντας το κατάλληλο κουμπί την ώρα που ρίχνετε με το όπλο σας, ενεργοποιείτε πλατφόρμες πάνω στις οποίες μπορείτε να σκαρφαλώσετε ή να τις χρησιμοποιήσετε ως ασπίδα από τα εχθρικά πυρά. Το κακό με τις συγκεκριμένες πλατφόρμες είναι ότι παραμένουν συμπαγείς για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και σε ένα παιχνίδι όπου πρέπει να αποφεύγετε μια κόλαση από σφαίρες και προσπαθείτε να βγάλετε από την μέση ένα σωρό εχθρούς, ενδέχεται να εκνευριστείτε όταν πέφτετε από μια πλατφόρμα την ώρα που μάχεστε.
Το Matterfall προσφέρει ικανοποιητικό βαθμό πρόκλησης ακόμα και στο μικρότερο επίπεδο δυσκολίας από τα τρία διαθέσιμα που έχει στην αρχή. Υπάρχουν σημεία που περνάτε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή με έντονη αίσθηση ανακούφισης ότι τα καταφέρατε μόλις φτάσετε στο checkpoint και αναπληρώσετε την ενέργεια σας. Τα δε bosses αποτελούν αξιόλογους αντιπάλους και αλλάζουν στιλ μάχης όσο τους ροκανίζετε την ενέργεια. Ειδικά το τελευταίο boss δεν συγχωρεί τίποτα και πρέπει να είστε σε πλήρη εγρήγορση μέχρι να του δώσετε τη χαριστική βολή. Το παιχνίδι είναι μικρό, με τρία κεφάλαια, το καθένα από τα οποία έχει το δικό του boss στο τέλος. Αν έχετε εμπειρία με το είδος χρειάζεστε περίπου τρεις ώρες για να το ολοκληρώσετε. Έχω όμως την εντύπωση ότι οι developers υπήρξαν εξαιρετικά ενθουσιώδεις με την δυσκολία, ώστε να παρατείνουν την διάρκεια του παιχνιδιού. Ειδικά ο τελευταίος αρχηγός είναι τόσο δύσκολος που ενδέχεται να σας πάρει τόσο χρόνο για να τον βγάλετε, όσο χρειαστήκατε για να φτάσετε μέχρι εκεί. Την εντύπωσή μου αυτή ενισχύει το γεγονός ότι δεν υπάρχει καθόλου multiplayer, παρά μόνο τα κλασικά leaderboards. Μπορούμε να δεχτούμε ότι ίσως το στιλ του Matterfall δεν είναι για multiplayer, όμως θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πόροι για ένα ακόμα κεφάλαιο τουλάχιστον, ειδικά από τη στιγμή που το παιχνίδι κοστίζει 20 ευρώ.
Ο κλασικός χαμός που μας έχει συνηθίσει η Housemarque.
Ο εικαστικός τομέας του Matterfall είναι ικανοποιητικός. Όμορφα φωτεινά γραφικά αναδεικνύουν επάξια μια διαστημική πόλη του μέλλοντος. Κινείστε και σε σημεία με μηδενική βαρύτητα και οι χαρακτηριστικές πολύχρωμες ριπές των όπλων δίνουν ένα ευχάριστο οπτικό αποτέλεσμα, ότι ακριβώς μας έχει συνηθίσει η Housemarque στα παιχνίδια της. Αυτό που ξεχωρίζει όμως είναι ο ήχος. Η γρήγορη ηλεκτρονική μουσική που σας συνοδεύει κατά την περιήγηση σας στις πίστες, όχι μόνο ταιριάζει τέλεια με την δράση και τη φουτουριστική πόλη, αλλά είναι αξιομνημόνευτη και πωρωτική ακόμα και για τους πιο απαθείς με τον ήχο των παιχνιδιών αλλά και του συγκεκριμένου είδους μουσικής.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου