Ας μην κρυβόμαστε, όλοι μας έχουμε δει εφηβικές ταινίες τρόμου, όπου κάποιος αδίστακτος serial killer κυνηγάει κάποια παρέα εφήβων, χωρίς να μας ενοχλούν τα στερεότυπα της υπέροχης αλλά χαζής ξανθιάς γκόμενας (που βρίσκει σχεδόν πάντα πρώτη το θάνατο), του καλοσυνάτου μαύρου (που βοηθάει τους πάντες αλλά συνήθως βρίσκει δεύτερος το θάνατο) κλπ. Σκεφτήκατε όμως ποτέ πώς θα αντιδρούσατε εσείς βιώνοντας αυτό το μακελειό είτε ως θύτης είτε ως θύμα; To Dead by Daylight μεταφέρει αυτούσια αυτή την εμπειρία με όλα της τα κλισέ αλλά και με κάποιες ανορθογραφίες που χαλάνε λίγο το όλο κλίμα.
Το Dead by Daylight είναι αποκλειστικά multiplayer παιχνίδι, όπου αναλαμβάνετε το ρόλο είτε του επιζώντα, είτε του δολοφόνου, παίζοντας με άλλους παίκτες σε τυχαία δημιουργημένους χάρτες. Ως επιζών έχετε την αμοιβαία συμπαράσταση τριών ακόμη παικτών για να σας βοηθούν να επιδιορθώσετε πέντε γεννήτριες, ώστε να ανοίξουν οι δύο πύλες που είναι η μόνη σας διέξοδος για σωτηρία. Ως δολοφόνος είστε μόνος σας και πρέπει να βρείτε τρόπο να κρεμάσετε τον κάθε ένα επιζώντα σε γάντζους που βρίσκονται σε βωμούς μέσα στην έκταση του χάρτη.
Οι μηχανισμοί στους οποίους βασίζεται το gameplay του παιχνιδιού παίζοντας είτε ως επιζώντας, είτε ως δολοφόνος, είναι άκρως επιτυχημένοι και προσφέρουν αγωνία που δεν συναντάτε συχνά ακόμα και σε μεγάλα μπλοκμπάστερ. Η συνεργασία είναι το παν αν είστε στους επιζώντες, αφού μπορείτε να γιατρεύετε τους συμπαίκτες σας, μπορείτε να τους κατεβάζετε από τον γάντζο που μοιραία θα τους οδηγούσε στο θάνατο, μπορείτε να επιδιορθώνετε πιο γρήγορα τις γεννήτριες, να σαμποτάρετε τον γάντζο του δολοφόνου ή ακόμα και να μπερδεύετε τον δολοφόνο προκαλώντας θόρυβο στο δικό σας σημείο σε περίπτωση που βλέπετε πως κινείται προς την κατεύθυνση ενός συμπαίκτη σας. Η κάμερα όταν παίζετε ως επιζών είναι τρίτου προσώπου, ώστε να μπορείτε να βλέπετε τον δολοφόνο σε κάθε γωνία όπου κρύβεστε και αποτελεί ίσως το μοναδικό σας πλεονέκτημα απέναντί του. Ως δολοφόνος παίζετε με κάμερα πρώτου προσώπου και δεν μπορείτε να βλέπετε εύκολα τί γίνεται πίσω σας. Κατά τα άλλα, ο δολοφόνος έχει το πάνω χέρι αφού ως επιζώντες δεν μπορείτε να τον σκοτώσετε, οπότε η τακτική είναι να κρύβεστε συνεχώς, να μην τρέχετε γιατί έτσι αφήνετε κόκκινα σημάδια που μπορεί να δει ο δολοφόνος και να σας ακολουθήσει, ενώ είναι σημαντικό να γιατρεύετε τις πληγές σας γιατί τα βογκητά σας ακούγονται και είναι ευκολότερο να σας εντοπίσει.
Το κρυφτό είναι από τις βασικές στρατηγικές σας ως επιζών.
Η αγωνία όταν είστε κρυμμένοι σε κάποια ντουλάπα, είτε σε κάποιον χοντρό κορμό δέντρου και βλέπετε τον δολοφόνο να περνάει από μπροστά σας και να σας ψάχνει είναι από τα πιο απολαυστικά στοιχεία του τίτλου και μάλιστα πλαισιώνεται με ωραίους μηχανισμούς. Ένας από αυτούς είναι η μεγαλύτερη ένταση στο χτυποκάρδι σας, το οποίο υποδηλώνει ότι ο εχθρός είναι κοντά, αλλά και το επιτυχημένο mini-game όταν προσπαθείτε να επιδιορθώσετε την γεννήτρια και πρέπει να πατήσετε το κουμπί σε συγκεκριμένη στιγμή για να μην κάνετε θόρυβο και σας εντοπίσει ο δολοφόνος. Στην κυριολεξία πιάνετε τον εαυτό σας να αγωνιά σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές σα να αντιμετωπίζετε στην πραγματικότητα τέτοιες άβολες καταστάσεις. Μάλιστα η έλλειψη χάρτη δίνει ακόμη μεγαλύτερη ένταση στο παιχνίδι, καθώς δεν μπορείτε να υπολογίσετε κάθε φορά πού είναι ο δολοφόνος και πού βρίσκεται κάθε γεννήτρια, κάτι που αυξάνει και την δυσκολία.
Δυστυχώς, ενώ το mini-game της επιδιόρθωσης των γεννητριών είναι εξαιρετικό, τα υπόλοιπα mini-games όταν ο δολοφόνος σας παίρνει στον ώμο του για να σας κρεμάσει ή όταν προσπαθείτε να παραμείνετε ζωντανοί πάνω στον γάντζο είναι κακοσχεδιασμένα και μπορεί να οδηγήσουν στην... καταστροφή του χειριστηρίου σας. Και αυτό γιατί πρέπει να στρέφετε σαν μανιασμένοι τον αριστερό αναλογικό αν θέλετε να ξεφύγετε από την αγκαλιά του δολοφόνου, ενώ αντίστοιχα πρέπει να πατάτε επανειλημμένα και για μεγάλο χρονικό διάστημα το κουμπί με το οποίο αντιστέκεστε στον γάντζο για να επιβραδύνετε τον μοιραίο θάνατό σας αν δεν σας βοηθήσουν οι συμπαίκτες σας.
Παίζοντας ως δολοφόνος ο σκοπός σας είναι να σκοτώσετε τους τέσσερις αντίπαλους παίκτες-επιζώντες πριν αυτοί ανοίξουν τις δύο θύρες και σας ξεφύγουν. Ούτε σαν δολοφόνος έχετε την βοήθεια χάρτη για να εντοπίζετε τους αντιπάλους σας, αλλά μπορείτε να ξεχωρίζετε μέσα στο περιβάλλον εύκολα τις τοποθεσίες όπου βρίσκονται οι γεννήτριες και είναι πιθανοί προορισμοί των survivors, αλλά και τα σημεία όπου βρίσκονται οι γάντζοι για να μπορείτε να αναπτύξετε τις στρατηγικές σας. Κάθε ένας από τους έξι δολοφόνους που είναι αρχικά διαθέσιμοι στο παιχνίδι έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και δίνει μια σχετική ποικιλία στο gameplay. Για παράδειγμα ένας δολοφόνος μπορεί να στήνει παγίδες για να εγκλωβίζει τα θύματα του, άλλος μπορεί να τηλεμεταφέρεται, άλλος δεν γίνεται αντιληπτός από τους ήχους την καρδιάς των survivors κλπ.
Ένα λάθος στην επιδιόρθωση της γεννήτριας μπορεί να στοχίσει.
Η εμπειρία που προσφέρουν οι δύο αυτές διαφορετικές εκδοχές του παιχνιδιού (θύτης και θύματα) είναι διαφορετική, ενώ και η ισορροπία είναι η ενδεδειγμένη, τουλάχιστον μέχρι να μάθετε καλά να κινείστε ως επιζών. Αρχικά μέχρι να εξοικειωθείτε σαν επιζών το πάνω χέρι έχει ο δολοφόνος, αλλά σταδιακά μαθαίνοντας καλά να κινείστε στο χώρο και έχοντας καλή συνεργασία με τους συμπαίκτες σας, συχνά καταφέρνετε να βγείτε ζωντανός. Βέβαια η συνεργασία δεν είναι πάντα εύκολη, ιδιαίτερα αν παίζετε με τυχαίους παίκτες, οπότε έτσι διατηρείται η ισορροπία σε σωστά επίπεδα. Το περιεχόμενο του Dead by Daylight είναι σε αυτή τη φάση μάλλον μικρό, καθώς πέρα από το βασικό mode, διαθέτει κάποιες ακόμη παραλλαγές του στις οποίες είτε παίζετε μαζί με φίλους σας απέναντι σε τυχαίο παίκτη-δολοφόνο, είτε εσείς είστε ο δολοφόνος και παίζετε ενάντια στους φίλους σας με σκοπό να τους σκοτώσετε. Μεγαλύτερη ποικιλία σε modes θα έκανε καλό στο παιχνίδι, γιατί μετά από 10-15 ώρες ενασχόλησης, έχοντας μάθει να παίζετε τόσο ως επιζών όσο και ως δολοφόνος, καταλήγει να είναι αρκετά επαναλαμβανόμενο.
Ο αριθμός των διαθέσιμων χαρτών μοιάζει σε πρώτη φάση μεγάλος, αφού το παιχνίδι αριθμεί αρχικά 20 διαφορετικούς random generated χάρτες, όμως στην πραγματικότητα έχουμε να κάνουμε με μόλις οκτώ διαφορετικές τοποθεσίες. Την κατάσταση δεν βοηθάει και ο μέτριος σχεδιασμός των χαρτών, οι οποίοι στην πλειονότητά τους είναι επίπεδοι, χωρίς πολλά κτίρια όπου μπορείτε κρύβεστε, μειώνοντας έτσι και τις όποιες στρατηγικές κινήσεις θέλετε να κάνετε είτε σαν επιζών, είτε σαν δολοφόνος. Πέρα από τους έξι διαφορετικούς δολοφόνους, μπορείτε να διαλέξετε μεταξύ επτά διαφορετικών επιζώντων. Αρχικά δεν διαφέρουν παικτικά μεταξύ τους, παρά μόνο σε εμφάνιση, αλλά σταδιακά εξαργυρώνοντας πόντους που κερδίζετε καθώς παίζετε, ξεκλειδώνετε διαφορετικές δυνατότητες (perks) για τον καθένα, που δεν αλλάζουν δραματικά τον τρόπο που παίζετε, αλλά σας βοηθάνε στην επιβίωση. Παίζοντας με συγκεκριμένο χαρακτήρα ανεβάζετε το level του καθενός ξεχωριστά, ώστε να μπορείτε σταδιακά να έχετε περισσότερα perks ταυτόχρονα. Πέρα από perks, μπορείτε να ξεκλειδώνετε και εργαλεία με τα οποία μπορείτε να γιατρεύεστε μόνοι σας ή να σαμποτάρετε τους γάντζους του δολοφόνου .
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου