Το Nioh αποτελεί το νέο πόνημα της Team Ninja, δημιουργού της σειράς Ninja Gaiden. Η ομάδα ανέλαβε το Nioh αρκετά χρόνια μετά την αρχική ανακοίνωσή του με σκοπό να φτιάξει ένα παιχνίδι που πατάει στην δοκιμασμένη συνταγή των Souls, αλλά είναι και διανθισμένο με σκηνικά που θυμίζουν Onimusha, σύστημα μάχης που σε ρυθμό φέρνει προς Ninja Gaiden και ποικιλία όπλων και εξοπλισμού που παραπέμπει σε Diablo! Κι όμως, μιλάμε για έναν δημιουργικό “αχταρμά” που όχι μόνο στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, αλλά καταφέρνει και εξελίσσει ολόκληρο το είδος των action RPG.
Το Nioh σας μεταφέρει πίσω στο 1600, στην εμπόλεμη και αιματοβαμμένη Ιαπωνία και παρουσιάζει αρκετά πραγματικά ιστορικά γεγονότα, τοποθεσίες και πρόσωπα συνδυασμένα με μπόλικη φαντασία, συνθέτοντας ένα μείγμα αρκετά ελκυστικό, κυρίως για όσους αρέσκονται στην ιαπωνική κουλτούρα. Ο πρωταγωνιστής του Nioh είναι ένας δυτικός σαμουράι ονόματι William που φτάνει στην Ιαπωνία με σκοπό να πάρει πίσω τον φύλακα-πνεύμα που του έκλεψε ο Edward Kelley, ο οποίος θέλει να το χρησιμοποιήσει για ζοφερό σκοπό. Τόσο ο William όσο και ο Edward Kelley συμμαχούν με άλλες φατρίες και σαμουράι με σκοπό να ενισχύσουν την κυριαρχία τους και να επιβληθεί ο ένας έναντι του άλλου. Η ιστορία δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας, αλλά καταφέρνει να σας κρατήσει το ενδιαφέρον, αφού έχει σχεδόν τα πάντα: εμφύλιο πόλεμο, προδοσίες της μίας φατρίας ενάντια στην άλλη, αποστολές διάσωσης σαμουράι συμμαχικής φατρίας, ενώ κάπου σε όλα αυτά εμπλέκονται και οι δαίμονες του παιχνιδιού ονόματι yokai, που με τη σειρά τους σπέρνουν τον όλεθρο στα εμπόλεμα κρατίδια.
Σε αντίθεση με τα παιχνίδια Souls, η ιστορία εξελίσσεται κανονικά μέσα από cutscenes, στις οποίες ο ήρωας συνομιλεί και αλληλεπιδρά με άλλους χαρακτήρες και η ροή της είναι σαφέστατα πιο κατανοητή. Το μόνο πρόβλημα εντοπίζεται στο πλήθος των ονομάτων που περνούν μπροστά από την οθόνη σας, τα οποία μάλιστα είναι όλα ιαπωνικά και σίγουρα στην πορεία θα μπερδευτείτε. Ένα ακόμη πράγμα που δυσκολεύει στην παρακολούθηση των cutscenes είναι η απόφαση των δημιουργών να δώσουν αγγλικό voice over στον πρωταγωνιστή και ιαπωνικό voice over σε όλους τους υπόλοιπους χαρακτήρες, με αποτέλεσμα πολλές φορές να μην μπορείτε να συγκεντρωθείτε απόλυτα στα γραφόμενα επί της οθόνης.
Το Nioh, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, είναι ένα αμάλγαμα πολλών ιδεών που έχουμε δει σε άλλα παιχνίδια, με αποκορύφωμα τις ομοιότητες με τη σειρά Souls. Είναι γεγονός ότι το Nioh έχει πάρει πολλά στοιχεία από τα παιχνίδια Souls, χρησιμοποιώντας αλλαγμένες ονομασίες, πχ αντί για bonfires βρίσκετε shrines, αντί για ψυχές μαζεύετε amrita, ενώ οι co-op μηχανισμοί είναι παρόμοιοι, “κλειδώνετε” τους εχθρούς με τον ίδιο τρόπο, πολλές περιβαλλοντικές παγίδες είναι ακριβώς ίδιες κλπ. Αυτό τις πρώτες ώρες αρχικά ξενίζει, αλλά σταδιακά μπαίνοντας περισσότερο στο κόσμο του Nioh, κάνοντας κτήμα το σύστημα μάχης και τις ιδιαιτερότητες του παιχνιδιού, συνειδητοποιείτε ότι παίζετε κάτι εντελώς φρέσκο, με την δική του μοναδική ταυτότητα.
O κόσμος στο Nioh δεν είναι ενιαίος όπως στα Souls. Αντίθετα, ο κεντρικός χάρτης του παιχνιδιού χωρίζεται σε ζώνες, με την κάθε μία να έχει ξεχωριστές βασικές και προαιρετικές αποστολές στις οποίες εκ των προτέρων γνωρίζετε τί αντικείμενα κερδίζετε με το πέρας της κάθε αποστολής. Οι βασικές αποστολές περιέχουν από ένα ή ακόμη και σε ορισμένες περιπτώσεις δύο αφεντικά, τα οποία πρέπει να σκοτώσετε για να τις ολοκληρώσετε. Αντίθετα, στις προαιρετικές αποστολές κινείστε σε ένα συγκεκριμένο και περιορισμένο σημείο του χάρτη της βασικής αποστολής και στόχο έχετε άλλες φορές να βρείτε και να εξολοθρεύσετε κάποιο συγκεκριμένο μίνι αφεντικό, άλλες να αντιμετωπίσετε κύματα μίνι αφεντικών και άλλες να πάτε απευθείας σε μάχη με κάποιο αφεντικό, είτε αυτό είναι αντίπαλος σαμουράι, είτε δαίμονας.
Με την ολοκλήρωση των βασικών αποστολών ξεκλειδώνονται οι twilight αποστολές, οι οποίες προσφέρουν τρομακτική πρόκληση, αλλά και πολλά ανταποδοτικά οφέλη . H αλήθεια είναι ότι το Nioh σας “αναγκάζει” να παίξετε τις προαιρετικές αποστολές, είτε θέλετε είτε όχι, καθώς το προτεινόμενο level για να μπορείτε να αντεπεξέλθετε στις βασικές αποστολές, μεγαλώνει απότομα από την μία αποστολή στην άλλη, οπότε πρέπει να παίξετε τις προαιρετικές αποστολές για να φαρμάρετε levels. Λαμβάνοντας υπόψη αυτό το γεγονός, είναι δεδομένο ότι για την ολοκλήρωση του παιχνιδιού χρειάζεστε τουλάχιστον 60-70 ώρες. Αν σε αυτό συνυπολογίσετε το έξτρα επίπεδο δυσκολίας που ξεκλειδώνεται για κάθε αποστολή όταν ολοκληρώσετε το παιχνίδι, καθώς και τις twilight αποστολές, εύκολα μπορείτε να ασχοληθείτε για περισσότερες από 100-150 ώρες.
Η λογική της διαίρεσης του κόσμου σε κομμάτια-αποστολές μέσα στο χάρτη δίνει έναν πιο arcade χαρακτήρα στην δομή του παιχνιδιού, γεγονός που φέρνει αρκετά θετικά, αλλά και κάποια αρνητικά στοιχεία. Το θετικό είναι ότι ανταμείβεστε πιο άμεσα και νιώθετε ότι κάνετε μεγαλύτερη πρόοδο με το πέρας κάθε αποστολής, σε σχέση με το να ολοκληρώνατε απλά κάποια περιοχή ενός ενιαίου κόσμου. Μάλιστα έχετε άμεσα ανταποδοτικά οφέλη, αφού κάνετε κτήμα σας τα αντικείμενα που σας προσφέρονται άμεσα με το πέρας της αποστολής. Επίσης είναι εξαιρετικά δύσκολο να χαθείτε, καθώς η έκταση του χάρτη κάθε περιοχής είναι συμπυκνωμένη, ενώ και ένας μίνι χάρτης στο πάνω μέρος την οθόνης σας βοηθάει να αντιληφθείτε πότε είστε κοντά σε μάχη με αφεντικό, σε κάποιο shrine κλπ. Το αρνητικό του μικρού χάρτη κάθε αποστολής είναι ότι μειώνονται δραματικά οι φορές που εντυπωσιάζεστε από το level design, αφού το παιχνίδι αυτοπεριορίζεται σε συγκεκριμένους χώρους. Σίγουρα, υπάρχουν κάποια ευφάνταστα shortcuts που ενώνουν ξεχωριστά σημεία στο χάρτη, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να συγκριθούν με αντίστοιχα shortcuts στα παιχνίδια Souls. Αντίστοιχα και το εικαστικό στα περιβάλλοντα αυτοπεριορίζεται από το ίδιο το σκηνικό του παιχνιδιού, αφού απεικονίζονται ρεαλιστικές τοποθεσίες και όχι απόκοσμα περιβάλλοντα που θα μπορούσαν να έχουν πιο ευφάνταστο σχεδιασμό.
Αντίθετα, τα yokai ξεχωρίζουν με την αλλοπρόσαλλη εμφάνισή τους. Δαίμονες που έχουν εγκλωβιστεί μέσα σε τροχό και βγάζουν φωτιές, ιπτάμενα αρπακτικά και γιγάντιοι εχθροί που μοιάζουν με κύκλωπες κλπ είναι ένα δείγμα από τους δαιμονικούς εχθρούς που αντιμετωπίζετε στο παιχνίδι. Πέρα όμως από τους δαίμονες, πολεμάτε και ανθρώπινους χαρακτήρες όπως σαμουράι, νίντζα κλπ. Οι ανθρώπινοι εχθροί στις πρώτες αποστολές είναι σάκος του μποξ, αλλά καθώς προχωράτε συνειδητοποιείτε ότι οι γρήγορες κινήσεις τους και τα μπλοκαρίσματα στις επιθέσεις σας αποδεικνύονται πιο δύσκολη υπόθεση σε σχέση με τα πιο προβλέψιμα yokai που ακολουθούν πιο συγκεκριμένα μοτίβα κινήσεων. Το μόνο αρνητικό που μπορεί να ειπωθεί για την ποικιλία των εχθρών είναι το γεγονός ότι το 95% των εχθρών αποκαλύπτεται στο πρώτο 25ωρο του παιχνιδιού, με αποτέλεσμα να νιώθετε από κάποια στιγμή και μετά ότι σκοτώνετε συνέχεια τους ίδιους και τους ίδιους.
Απόλυτα ικανοποιητικές είναι και οι μάχες με τα αφεντικά στο τέλος κάθε αποστολής, τα οποία ποικίλουν σε σχεδιασμό και έχουν ξεχωριστά σετ κινήσεων και τρωτά σημεία. Υπάρχουν ιπτάμενα αφεντικά που σας κάνουν επιθέσεις από ψηλά, αφεντικά που βγαίνουν από το νερό και έχουν ευπάθεια στη φωτιά, αφεντικά γιγαντιαία σε μέγεθος ή ακόμη και ανθρώπινα αφεντικά τα οποία προς το τέλος του παιχνιδιού απαιτούν τρομακτική υπομονή και μέθοδο για να τα ρίξετε πριν σας αποτελειώσουν. Το μόνο πρόβλημα εντοπίζεται στην απότομη αυξομείωση της δυσκολίας σε κάποια αφεντικά, στοιχείο που ήταν έντονο και στα Ninja Gaiden. Στη προκειμένη περίπτωση κάποια δύσκολα αφεντικά έχουν τοποθετηθεί σε πιο πρώιμες αποστολές απ’ ότι θα έπρεπε, ενώ άλλα πολύ πιο εύκολα αφεντικά έχουν τοποθετηθεί σε μεταγενέστερες αποστολές, με αποτέλεσμα να τα βγάζετε με μία ή το πολύ δύο προσπάθειες!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου