Από τότε μέχρι σήμερα βέβαια έχουν αλλάξει πολλά. Γκάιγκαξ και Άρνεσον έχουν αποχαιρετήσει τον μάταιο τούτο κόσμο, το franchise του Dungeons & Dragons ανήκει στη Wizards of the Coast η οποία με τη σειρά της έχει περάσει στα χέρια της Hasbro ενώ με τα δικαιώματα να παραμένουν… απλησίαστα, ελάχιστοι είναι οι τίτλοι πλέον που κυκλοφορούν “πατώντας” στο brand name του D&D.
Δεν συνέβαινε όμως πάντα αυτό. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε ουκ ολίγα εκπληκτικά RPG που χρησιμοποιούσαν το σύστημα κανόνων του Dungeons & Dragons. Άλλα “στημένα” στα Forgotten Realms και το Faerun, άλλα στο Eberron κι άλλα στο Greyhawk, όλα είχαν κι από μία επική ιστορία να μας διηγηθούν, μια περιπέτεια για να ζήσουμε παρέα με τον εκάστοτε ήρωά μας. Αναμοχλεύσαμε στη μνήμη μας τα καλύτερα εξ αυτών, τα βάλαμε σε μια λίστα και τα θυμόμαστε μαζί σας. Ρίξτε ένα spot και πάμε.
Baldur’s Gate
Μία από τις γνωστότερες σειρές RPG βασισμένων στο D&D, τα Baldur’s Gate αποτελούν δημιούργημα της BioWare. Πρακτικά η σειρά, το όνομα της οποίας είναι αυτό μιας εκ των μεγαλύτερων πόλεων της Sword Coast, μετρά δύο κύρια παιχνίδια, τα Baldur’s Gate και Baldur’s Gate II: Shadows of Amn, καθένα εκ των οποίων απέκτησε και από ένα expansion. Τα Dark Alliance ήταν spin-offs που απλά εκμεταλλεύτηκαν το brand name της σειράς η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, την τελευταία τετραετία επανήλθε και πάλι στο προσκήνιο χάρη στις “Enhanced” εκδόσεις της. Τα Baldur’s Gate χρησιμοποιούσαν τους κανόνες του AD&D, της 2ης έκδοσης του D&D δηλαδή και ξεχώρισαν πρωτίστως για τον εκπληκτικό τους κόσμο και το απίστευτο βάθος στο gameplay τους. Η εξερεύνηση ήταν απολαυστική, το ίδιο και οι διάλογοι μεταξύ των εμπνευσμένων χαρακτήρων –ποιος μπορεί να ξεχάσει τον Minsk και τον Boo; Το role playing ήταν το κάτι άλλο, οι μάχες γεμάτες ένταση ενώ η προσέγγιση που έμεινε γνωστή στην ιστορία ως “real time with pause” (να ‘ναι καλά το “space”…) έμελλε να εδραιωθεί στη συνέχεια.
Icewind Dale
Ακόμα μία σειρά που παίρνει τον τίτλο της από μία περιοχή της Sword Coast και συγκεκριμένα τη βορειότερη, τα Icewind Dale μετρούν δύο κύριες κυκλοφορίες (2000, 2002) συν ένα expansion –για το πρώτο παιχνίδι. Τα Icewind Dale αν και στο “σουλούπι” έμοιαζαν αρκετά των Baldur’s Gate, έδιναν λιγότερο βάρος στην εξερεύνηση και άφηναν στην άκρη το role playing, καθώς εστίαζαν σχεδόν αποκλειστικά στη δημιουργία ενός δυνατού “party”, το levelling και το looting. Το πρώτο παιχνίδι της σειράς χρησιμοποιούσε τους κανόνες του AD&D με το δεύτερο να κάνει τη μετάβαση στην 3η έκδοση, απόφαση που διευκόλυνε σε μεγάλο βαθμό τους παίκτες. Στα Icewind Dale το σενάριο και η πλοκή είχαν σταθερά δευτερεύοντα ρόλο, αφού πρόθεση των ανθρώπων της Black Isle Studiosήταν να προσφέρουν μια περιπέτεια επικών διαστάσεων με μεγάλης κλίμακας –και αυξημένης δυσκολίας επίσης- μάχες. Το δεύτερο παιχνίδι της σειράς πάντως έπεσε μάλλον θύμα του ανταγωνισμού ο οποίος, εν έτει 2002, είχε να επιδείξει αρκετά πιο εντυπωσιακά δείγματα (The Elder Scrolls III: Morrowind, Gothic II, Neverwinter Nights).
Neverwinter Nights
Το τρίτο κατά σειρά franchise που “δανείζεται” στον τίτλο του το όνομα μιας πόλης/περιοχής τηςSword Coast, το Neverwinter Nights αποτελεί ακόμα ένα κομψοτέχνημα της BioWare. Η σειρά αποτελείται από δύο παιχνίδια όλα κι όλα, για τα οποία ωστόσο λανσαρίστηκαν επιπλέον δέκα (ναι, 10!) expansion/premium/adventure packs. Το πρώτο βασίστηκε στην 3η έκδοση των κανόνων του D&D ενώ το δεύτερο προτίμησε την 3.5 που είχε κυκλοφορήσει στο μεταξύ (έκανε άλλωστε την εμφάνισή του το 2006). Οι ιστορίες και των δύο εκτυλίσσονται κατά κύριο λόγο στην πόλη του Neverwinter με τους παίκτες ωστόσο να επισκέπτονται και άλλες περιοχές του Faerun. Όλα τα λεφτά φυσικά τα expansions τους που εξερευνούσαν ακόμα και τα πάντα δύσκολα “epic levels”, χωρίς φυσικά να ξεχνάμε τις αμέτρητες campaigns που είχαν δημιουργήσει οι ταλαντούχοι φίλοι της σειράς. Τα Neverwinter Nights κατάφεραν εν τέλει να βρουν τη δική τους θέση στις καρδιές των παικτών έχοντας καταφέρει να συνδυάσουν αρκετά καλά στοιχεία των Baldur’s Gate και Icewind Dale, έστω κι αν το role playing σε ορισμένες περιπτώσεις περνούσε σε δεύτερη μοίρα.
Planescape Torment
To, κατά τον γράφοντα κορυφαίο RPG όλων των εποχών, Planescape Torment αποτελεί ένα πραγματικό διαμάντι, ένα αριστούργημα της Black Isle, μία ωδή στα παιχνίδια ρόλων και συνάμα μία απίστευτη ιστορία που συνέθεσαν ο Κρις Άβελοουν και ο Φίργκους Έρκχαρτ. Το σενάριο είναι διεστραμμένο, το ίδιο και η πλοκή, σε έναν κόσμο τόσο αλλόκοτο όσο κανένας άλλος. Το Torment άλλωστε, εξελίσσεται στο σύμπαν του Planescape στο οποίο τα διάφορα “planes”, οι κόσμοι, επικοινωνούν μεταξύ τους. Είναι αδύνατον να γράψει κανείς γι’ αυτό και να σταθεί συγκεκριμένα σε έναν τομέα: αν το κάνει, πολύ απλά, θα αδικήσει τους υπόλοιπους. Οι περισσότερες από 1 εκατ. γραμμές διαλόγου, η δυνατότητα να ολοκληρώσει κανείς το παιχνίδι χωρίς να εμπλακεί καν σε μάχη, τα νοήματα και οι ιδέες που περνούν μέσα από την οθόνη, το βάθος στο gameplay, οι εξωφρενικές παράπλευρες ιστορίες και βέβαια οι αλήστου μνήμης χαρακτήρες με μπροστάρη φυσικά έναν από τους πιο τραγικούς ήρωες σε videogame, τον Nameless One, αρκούν για να δώσουν στο Torment μια θέση στο πάνθεον του gaming και να κάνει όλους εκείνους που έχουν ζήσει την αμίμητη εμπειρία του να μονολογήσουν κουνώντας το κεφάλι πως δεν βγαίνουν τέτοια παιχνίδια πια…
The Temple of Elemental Evil
Μπορεί να μη φτάνει ούτε κατά διάνοια την αξία τίτλων σαν τους προαναφερθέντες, ωστόσο το Temple of Elemental Evil ήταν ένα αρκετά διασκεδαστικό παιχνίδι την εποχή του –μιλάμε για το 2003. Χρησιμοποιούσε τους κανόνες της έκδοσης 3.5 του D&D –ήταν μάλιστα το πρώτο που το έκανε και μάλιστα αποτελεί μέχρι και σήμερα το μοναδικό videogame που εξελίσσεται στο setting τουGreyhawk. Όταν είχε κυκλοφορήσει το παιχνίδι, είχε συγκεντρώσει τη μήνιν Τύπου και κοινού για δύο λόγους. Ο πρώτος ήταν ο μεγάλος αριθμός bugs, κάτι που ναι μεν ίσχυε (εντάξει, δεν ήταν και Pool of Radiance…) αλλά δεν “έκοβε” πόντους από το τελικό αποτέλεσμα –μετά τα πρώτα patches, η κατάσταση είχε βελτιωθεί αισθητά. Ο άλλος είχε να κάνει με τη δυνατότητα που είχε ο παίκτης να φλερτάρει ή και να παντρέψει (έστω να το… συζητήσει) έναν γκέι πειρατή με έναν εκ των ανδρών της ομάδας του. Τα Μέσα της εποχής είχαν περάσει τότε γενεές δεκατέσσερις τόσο το ίδιο το παιχνίδι όσο και τους δημιουργούς του στην Troika Games. Και να σκεφτεί κανείς ότι μιλάμε για έναν τίτλο που πούλησε γύρω στα 130 χιλιάδες αντίτυπα όλα κι όλα…
Dragonshard
Ορισμένοι ίσως να εκπλαγήκατε με την παρουσία του Dragonshard στη λίστα, μιας που δεν πρόκειται για RPG αλλά για ένα real-time strategy. Δεδομένου του ότι μιλάμε για τα καλύτερα παιχνίδια βασισμένα στο D&D, θεωρήσαμε σωστό να το συμπεριλάβουμε κι αυτό στις επιλογές μας. Κι ας είναιRTS. Το Dragonshard ξεχωρίζει όχι μόνο λόγω της φύσης του αλλά και του setting που επιλέγει: τοEberron συνιστά έναν κόσμο αρκετά ιδιάζοντα αλλά εξόχως ενδιαφέροντα. Ως προς το gameplay του, ανάλογα την περιοχή (πάνω ή κάτω από την επιφάνεια) βασίζεται και σε διαφορετικά στοιχεία. Περιλαμβάνει δύο campaigns (μία για την Order of the Flame και μία για τους Lizardfolk) με επτά αυτόνομες αποστολές η καθεμία, ανάμεσα στις οποίες οι παίκτες έχουν τη δυνατότητα να εξοπλίσουν και να τροποποιήσουν τους ήρωές τους και να αναπτύξουν περαιτέρω τη βάση τους. Το Dragonshard δεν “απομνημόνευσε” ποτέ τους κανόνες της 3.5 έκδοσης του D&D παρά επέλεξε συγκεκριμένα στοιχεία ώστε να το βοηθήσουν να στήσει τους μηχανισμούς του. Όχι ότι αυτό χάλασε κανέναν βέβαια. Για RTS μιλάμε άλλωστε, μην ξεχνιόμαστε.
Gold Boxes
Τα “Gold Box” ήταν συνυφασμένα στις αρχές της δεκαετίας του 90 με το είδος των RPG και το D&D ειδικότερα. Επρόκειτο για αυτόνομες κυκλοφορίες που περιελάμβαναν περιπέτειες σε Forgotten Realms και Dragonlance. Πολλά απ’ αυτά μάλιστα “επικοινωνούσαν” με τον παίκτη να είναι σε θέση να μεταφέρει, αν το επιθυμούσε, τους χαρακτήρες του! Μεταξύ αυτών συναντάμε κλασσικά παιχνίδια όπως το πρώτο Neverwinter Nights, το Pools of Darkness, το Champions of Krynn και βέβαια τοCurse of the Azure Bonds. Τα παιχνίδια αυτά προσέφεραν διαφορετικές εμπειρίες το ένα απ’ τ’ άλλο, υιοθετώντας τους κανόνες του AD&D. Τη σήμερον ημέρα βέβαια, δύσκολα μπορεί να εκτιμήσει κανείς την αξία τους αφού δυστυχώς τα Gold Boxes έχουν “γεράσει” και μάλιστα όχι με ιδιαίτερα κολακευτικό τρόπο. Όσοι τα πρόλαβαν την εποχή της ακμής τους, έχουν σίγουρα ωραίες ιστορίες για να διηγηθούν. Οι υπόλοιποι… τολμηροί, μπορούν να τα ψάξουν στο GOG.com όπου και θα τα βρουν “πακεταρισμένα”.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου