Η σειρά Need for Speed είναι ιστορική μεν, αλλά δίχως αμφιβολία βρίσκεται σε πτωτική πορεία. Οι μέρες δόξας των Hot Pursuit, Most Wanted και Underground έχουν περάσει ανεπιστρεπτι, οπότε το ερώτημα που τίθεται είναι με ποιο τρόπο θα μπορούσε η σειρά να επανέλθει στην κορυφή. Η απόφαση για ένα reboot όπως το Need for Speed ήταν αναμενόμενη, καθώς η ΕΑ το έχει κάνει ξανά στο παρελθόν με τα νέα Most Wanted και Hot Pursuit. To νέο Need for Speed είναι μια άτυπη αναβίωση των Underground και Carbon, με τις “άστοχες” πινελιές του Rivals που παραμένουν, με αποτέλεσμα ένα μέτριο και ανούσιο παιχνίδι.
Η ιστορία του Need For Speed είναι παρεμφερής με τις ιστορίες των προηγούμενων παιχνιδιών της σειράς. Αναλαμβάνετε ξανά το ρόλο ενός ερασιτέχνη οδηγού αγώνων στην προσπάθειά του να γίνει ο βασιλιάς των δρόμων στο Ventura Bay, την πόλη όπου διαδραματίζεται το παιχνίδι. Και αν τουλάχιστον στα προηγούμενα NFS υπήρχε ένας σκοπός, όπως για παράδειγμα να πάρετε εκδίκηση για το αμάξι που σας έκλεψαν, εδώ το κίνητρό σας εξαντλείται στο να έχει πολλά views το video του αγώνα σας στο youtube και στο τί λένε για σας στο twitter επειδή θα έχετε νικήσει ένα από τα μεγάλα κεφάλια στο Ventura Bay, ώστε να δείξετε πόσο μεγάλη την έχετε την... οδηγική σας ικανότητα. Μάλιστα τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα αν αναλογιστείτε ότι όλο το παιχνίδι διαδραματίζεται σε ένα μόλις βράδυ, οπότε η ιστορία πέρα από ουσία χάνει και σε ρεαλισμό, αφού δεν θα ήταν ποτέ εφικτό να τρέξετε σε 79 διαφορετικά events σε τόσο σύντομο διάστημα.
Αντίστοιχα αποτυχημένος είναι και ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται η ιστορία μέσα από cutscenes όπου πρωταγωνιστούν κανονικοί ηθοποιοί και εσείς τους βλέπετε σε πρώτο πρόσωπο. Σαν ιδέα δεν είναι άσχημη, αλλά η υλοποίησή της έχει κωμικοτραγικά αποτελέσματα. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι στις περισσότερες των περιπτώσεων για... χρυσό βατόμουρο, οι διάλογοι απίστευτα βαρετοί, και κερασάκι στην τούρτα οι αφόρητοι χρόνοι φόρτωσης για να δείτε κάθε φόρα μία νέα σκηνή. Βέβαια, ομολογουμένως καλή δουλειά έχει γίνει στον τρόπο με τον οποίο απεικονίζεται το αμάξι σας μέσα σε αυτές τις σκηνές, αφού φαίνεται φοβερά ρεαλιστικό και δένει αρκετά με τους ζωντανούς ηθοποιούς, αλλά αυτό δεν αρκεί για να σώσει την κατάσταση.
Το παιχνίδι χρονικά διαδραματίζεται σε ένα βράδυ.
Η ιστορία στα racing δεν έχει μεγάλη σημασία αν έχει γίνει καλή δουλειά στους υπόλοιπους τομείς. Δυστυχώς το Need for Speed έχει και άλλες αδυναμίες. Σοβαρό αγκάθι αποτελεί το ότι το παιχνίδι είναι always online, καθώς στον κόσμο σας τρέχουν και άλλοι παίκτες, στοιχείο που υπήρχε και στο Rivals και δημιουργεί περισσότερα προβλήματα αντί να ωφελεί το gameplay. Πέρα από το αυτονόητο, ότι αν δεν είστε online δεν μπορείτε να παίζετε, το always online μοιάζει με “λερναία ύδρα” που παράγει ουκ ολίγα θέματα. Πρώτα απ’όλα δεν υπάρχει pause, οπότε αν για κάποιο λόγο πρέπει να διακόψετε, απλά χάνετε τον αγώνα που παίζετε. Μάλιστα, επειδή υπάρχουν και άλλοι επτά παίκτες στον κόσμο σας, είναι πιθανό να δείτε το αυτοκίνητο σας να γίνεται έρμαιο στις ανωριμότητες των άλλων οι οποίοι χαίρονται που σας τρακάρουν όταν δεν τους βλέπετε! Επιπλέον, επειδή και άλλοι παίκτες παίζουν ταυτόχρονα με σας, συχνά στον αγώνα που παίζετε ξαφνικά σκάνε μαζεμένα αυτοκίνητα στην αντίθετη πορεία, όποτε είναι αδύνατο να μην τρακάρετε με ένα από τα διερχόμενα αυτοκίνητα, χάνοντας τον αγώνα σας χωρίς να έχετε πραγματική ευθύνη. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει έστω μία ανταμοιβή για όλα αυτά που τραβάτε γιατί η εμπειρία του multiplayer είναι αναιμική. Χαοτικές αποστάσεις σας χωρίζουν από τους άλλους παίκτες, ενώ και η αλληλεπίδραση με αυτούς εξαντλείται σε κόντρες ή να μπαίνετε στον αγώνα τους. Μάλιστα το ίδιο το παιχνίδι επιτρέπει την τηλεμεταφορά από το ένα event στο άλλο μέσω του χάρτη, οπότε πολλές φορές είναι αδύνατο να συναντάτε αντίπαλους παίκτες τυχαία στον δρόμο και να μην ασχολούνται με κάποιο event για να τρέξετε εναντίον τους.
Τα πράγματα δεν είναι ικανοποιητικά ούτε και στα είδη των αγώνων, αφού λείπουν σημαντικά events όπως drag, elimination όπου ο τελευταίος αποσύρεται σε κάθε γύρο, αγώνες με checkpoints και άλλα. Έτσι οι αγώνες χωρίζονται σε τρεις βασικές κατηγορίες: τους αγώνες ταχύτητας, τους αγώνες drift και τους αγώνες gymkhana, μία ενδιάμεση κατηγορία που παντρεύει τα δύο πρώτα είδη. Τα gymkhana events είναι μία ευχάριστη έκπληξη, η οποία όμως δεν αξιοποιείται στο παιχνίδι, καθώς τα εν λόγω events είναι ελάχιστα στον αριθμό. Έτσι στο μεγαλύτερο μέρος της 20ωρης περίπου ενασχόλησής σας αναλώνεστε στα ίδια και τα ίδια είδη αγώνων και είναι πολύ πιθανό να βαρεθείτε ακόμη και από τις πρώτες ώρες. Υπάρχουν πέντε διαφορετικές ικανότητές οδήγησης (style, speed, crew, build, outlaw), οι οποίες αυξάνονται όταν παίζετε συγκεκριμένους αγώνες που σας προτείνει το κάθε μέλος της παρέας σας. Για παράδειγμα αν κερδίζετε αγώνες που σας προτείνει το μέλος της παρέας που αντιπροσωπεύει την ικανότητα style, τότε αυξάνετε την ικανότητά σας σε αυτό τον τομέα, με αποτέλεσμα να ξεκλειδώνετε συγκεκριμένα μέρη του αυτοκινήτου για να κάνετε αναβάθμιση κτλ. Μάλιστα τα πεπραγμένα σας στους δρόμους φαίνονται και στα στατιστικά σας, όπου βλέπετε πόσο τοις εκατό έχετε καλύψει για κάθε μία από αυτές τις ικανότητες.
Μία ακόμα απογοήτευση είναι ο αριθμός των αυτοκίνητων (51), που αν και είναι ανεκτός για παιχνίδι Need For Speed, εν τούτοις κρίνεται μικρός σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Επίσης, η ανυπαρξία εσωτερικής κάμερας βγάζει μια προχειρότητα. Το δε μοντέλο ζημιών των αυτοκινήτων είναι παράξενο και στην καλύτερη των περιπτώσεων επιλεκτικό. Δεν εξηγείται αλλιώς ότι σε οποιοδήποτε σημείο του αυτοκινήτου κι αν χτυπήσετε, ζημιά παθαίνει μόνο ο μπροστινός προφυλαχτήρας και το καπό, ενώ το πίσω αμάξωμα δεν παθαίνει το παραμικρό, αφού δεν σπάνε ούτε καν τα πίσω φώτα! Μπορεί να μιλάμε για arcade racing, αλλά από τη στιγμή που υπάρχουν ζημιές ας ήταν πιο ρεαλιστικές. Αρνητική έκπληξη προκαλούν ακόμα η απουσία χειροκίνητου κιβώτιου ταχυτήτων, αλλά και η έλλειψη split-screen.
Η αίσθηση της ταχύτητας είναι υποδειγματική.
Ένα άλλο θέμα που αφαιρεί πόντους από την εμπειρία του παιχνιδιού είναι η αλλοπρόσαλη και ψεύτικη νοημοσύνη των αντιπάλων αλλά και των συμμάχων σας όταν τρέχετε μαζί τους. Όσον αφορά τη νοημοσύνη των αντιπάλων σας, βγάζει μάτι η... στημένη συμπεριφορά τους, αφού καθυστερούν αν είναι πολύ μπροστά σας, ενώ ως δια μαγείας μπορούν να σας προσπερνούν με τρελή ταχύτητα στην ευθεία ακόμη κι αν έχετε το καλύτερο αμάξι του παιχνιδιού σε περίπτωση που πάτε προς τον τερματισμό, θυμίζοντας Mario Kart. Προβλήματα υπάρχουν και στη συμπεριφορά των συμμάχων σας και ιδιαίτερα στους αγώνες drift, όπου για να μετράνε οι πόντοι από κάθε drift πρέπει να είστε σε κοντική απόσταση και ταυτόχρονα να μην τρακάρετε. Σε αυτούς τους αγώνες η υπομονή σας εξαντλείται, αφού ο σύμμαχός σας έχει την τάση είτε να φεύγει μπροστά, είτε να μένει πολύ πίσω με αποτελέσμα να σας δυσκολεύει αφάνταστα στην προσπάθειά σας να είστε κοντά και να παίρνετε βαθμούς. Ο δε αστυνομικοί έχουν ρόλο κομπάρσου και σε καμία περίπτωση δεν καταφέρνουν να αποτελέσουν σοβαρό εμπόδιο στις κινήσεις σας. Εϊναι ενδεικτικό ότι πολλές φορές χρειάζεται μία απλή αλλαγή πορείας για να ξεφύγετε από τον αστυνομικό κλοιό μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, σε αντίθεση με παλαιότερα NFS όπου τα κυνηγητά ήταν δύσκολα και απολαυστικά.
Το Need for Speed πάσχει και σε αντοχή, λόγω του μηχανισμού του μετά το πέρας των 79 events. Όταν τελειώσετε με την ιστορία μπορείτε να συνεχίσετε να παίζετε ξανά τα ίδια events ή να παίζετε τα daily events που ανανεώνονται καθημερινά. Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει κάποιος ορατός στόχος να συνεχίσετε, καθώς δεν μπορείτε να ανεβείτε πάνω από το level 60, το οποίο πιθανότατα έχετε φτάσει με την ολοκλήρωση του παιχνιδιού. Επιπλέον, από το πρώτο 10ωρο μπορείτε να έχετε πρόσβαση στο πιο γρήγορο αμάξι και αυτό γιατί μπορείτε να πουλάτε πολύ ακριβά τα υπάρχοντα αυτοκίνητά σας. Ένα κίνητρο θα μπορούσε να είναι να μαζέψετε όλα τα αμάξια του παιχνιδιού, αλλά και αυτός πέφτει στο κενο γιατί στο γκαράζ σας έχετε μόνο... πέντε θέσεις.
Ευτυχώς το Need for Speed έχει και κάποια καλά στοιχεία που σώζουν εν μέρει την κατάσταση. Ένα από αυτά είναι η οδηγική απόλαυση που προσφέρει, με απλό αλλά στιβαρό χειρισμό των αυτοκινήτων που αποτελεί σήμα κατατεθέν της σειράς. Η απόλαυση να παίρνετε στροφή με 250 χιλιόμετρα την ώρα χρησιμοποιώντας χειρόφρενο είναι παρούσα ακόμη κι αν η οδηγική συμπεριφορά των αυτοκινήτων δεν διεκδικεί όσκαρ ρεαλισμού. Επίσης η αίσθηση της ταχύτητας είναι σωστή, ιδιαίτερα με τα πιο γρήγορα αμάξια του παιχνιδιού. Το δεύτερο θετικό στοιχείο είναι οι πολλές επιλογές παραμετροποίησης των αυτοκινήτων, τόσο ως προς την αναβάθμιση της επίδοσης, όσο και ως προς την εμφάνιση. Για κάθε αλλαγή που κάνετε σε κινητήρα, διαφορικό κτλ, φαίνεται αντίστοιχα και το αποτέλεσμα στην αύξηση της ιπποδύναμης, της τελικής ταχύτητας κτλ, ώστε να ξέρετε τί κάνετε. Μοναδικό ψεγάδι εδώ είναι οι σημαντικοί περιορισμοί παραμετροποίησης σε συγεκριμένα μοντέλα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου