Τι το θελκτικό μπορεί να έχει μία μάζα σιδερικών που κινείται πάνω σε ράγες πέρα-δώθε, θα ρωτήσετε και δεν σας αδικούμε: “a fact is a fact” που λένε όμως, οπότε λόγος να πάμε… κόντρα δεν υπάρχει. Ίσα-ίσα που τα τρένα μας έχουν προσφέρει ουκ ολίγες αξιομνημόνευτες στιγμές στο πλαίσιο του gaming με εντυπωσιακά επίπεδα, αποστολές γεμάτες σασπένς και αδρεναλίνη, ακόμα-ακόμα και ολόκληρα σκηνικά γύρω από τα οποία έχουμε ζήσει εμπειρίες που έχουν χαραχτεί για τα καλά στη μνήμη μας.
Για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νέοι (πάντα), μαζέψαμε τις πιο ξεχωριστές στιγμές, εμπειρίες, αναμνήσεις –πείτε τις όπως θέλετε- που έχουμε από τρένα στο gaming και σας τις παρουσιάζουμε σε ένα… on-rails αφιέρωμα (pun intended!). Βγάλτε εισιτήρια, προετοιμαστείτε γιασπόιλερ (spoilers λέμε!) και ξεκινάμε…
Uncharted 2: Among Thieves
Πιθανότατα μία από τις καλύτερες παρουσίες τρένων σε videogame, αυτή του Uncharted 2: Among Thieves δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από ταινία δράσης! Το παιχνίδι ξεκινά με τον Nathan Drake να ανακτά τις αισθήσεις του όντας σε ένα τρένο που… κρέμεται στον γκρεμό! Στη συνέχεια, τα επόμενα 12 κεφάλαια παίζουν τον ρόλο του flashback για να καταλάβουμε πώς ο πρωταγωνιστής έφτασε σε αυτή την όχι και τόσο ευχάριστη κατάσταση, όμως από το 13ο κεφάλαιο/επίπεδο και μετά, ο τίτλος απογειώνεται. Ο Nathan Drake αρχίζει τις… βόλτες σε ένα φαινομενικά ατελείωτο τρένο, το πιστολίδι δίνει και παίρνει, τα ειδικά εφέ είναι το κάτι άλλο και η αδρεναλίνη χτυπάει κόκκινο! Αν υπάρχουν στιγμές που κάνουν τα Uncharted ακόμα… κινηματογραφικότερα, τα κεφάλαια 13-15 του Uncharted 2 είναι μία ολόκληρη τέτοια!
Red Dead Redemption
Πάμε σε κάτι πιο “κλασσικό” τώρα, μία σκηνή ληστείας τρένου βγαλμένη κατ’ ευθείαν από γουέστερν! Πού; Μα φυσικά στο εκπληκτικό Red Dead Redemption! Οι γελαδάρηδες της Rockstar παίρνουν τα όπλα τους και ορμούν σε ένα τρένο που μεταφέρει προμήθειες για τον μεξικανικό στρατό. Ο John Marston καλπάζει με τον Abraham Reyes στην Chuparosa, λύνει στα μουλωχτά τα βαγόνια που δεν χρειάζεται, σφάζει ό,τι πετάει κι ό,τι κολυμπάει, παίρνει τον έλεγχο του τρένου με τρόπο άκρως “χολιγουντιανό” και φυσικά ‘κονομάει και το κατιτίς του στο τέλος. Κάτι οι σφαίρες που πέφτουν σαν το χαλάζι, κάτι ο ήλιος που δύει στον ειδυλλιακό ουρανό του Perdido, κάτι η μουσική που θα έκανε και τον Ένιο Μορικόνε να ανατριχιάσει, δημιουργούν ένα σκηνικό αλήστου μνήμης.
Gears of War
Marcus Fenix και Dom Santiago βρίσκονται σε ένα τρένο με διαστάσεις φέρι μποτ, έχοντας ως στόχο την ενεργοποίηση μιας βόμβας που θα τινάξει τους Locusts στον αέρα. Για να τα καταφέρουν βέβαια θα πρέπει να περάσουν από κάμποσα βαγόνια, καθένα εκ των οποίων απαιτεί διαφορετική προσέγγιση. Αρχικά η δράση περιλαμβάνει ανοιχτά εμπορευματικά βαγόνια, στη συνέχεια –και με το απαραίτητο sub-boss- περνάμε σε κλειστούς χώρους και μάχες σώμα με σώμα, προχωράμε στο πάντα catchy τούνελ για να έρθει η απόλυτη κλιμάκωση καθώς βρισκόμαστε σε απόσταση αναπνοής από τη βόμβα που έχουμε βάλε στο μάτι. Εξαιρετικό επίπεδο με πολλή ένταση και νεύρο, απαιτεί από τον παίκτη μεγάλη προσπάθεια, αποτελώντας παράλληλα και ένα εξαιρετικό σκηνικό για την ολοκλήρωση της 5ης πράξης του Gears of War.
Resident Evil Zero
Στο Resident Evil Zero, υπάρχει κάποια στιγμή που τίποτα δεν δείχνει να πηγαίνει καλά για τηνRebecca Chambers. Το ελικόπτερό της καταπέφτει λίγο έξω από τη Raccoon City. Η ίδια βρίσκει καταφύγιο σε ένα τρένο. Στο δάσος. Το οποίο είναι τίγκα στα ζόμπι. Και αρχίζει να κινείται κι από μόνο του. Ε, πόσο πιο στραβά να πάνε τα πράγματα δηλαδή; Έχουμε λοιπόν τα στενά βαγόνια ενός επιβατικού τρένου (σαν το “κρεβατάδικο” που λέγαμε παλιά στον ΟΣΕ) γεμάτα με ζόμπι και μεταλλαγμένα σιχάματα και μέσα σ’ όλα αυτά, τον παίκτη να καλείται να φτάσει στη μηχανή του τρένου άμεσα διότι το τελευταίο βρίσκεται σε γραμμή που (ω του θαύματος) οδηγεί σε γκρεμό. Όχι, σοβαρά, υπάρχει χρόνος που μετρά αντίστροφα…
Mission: Impossible
Το βασισμένο στην ομώνυμη ταινία παιχνίδι Mission Impossible ήταν μια σκέτη μετριότητα αφού δεν έπεισε κανέναν ούτε στο Nintendo 64, ούτε στο PlayStation, όπου και κυκλοφόρησε στα τέλη της δεκαετίας του 90. Διέθετε ωστόσο ένα εντυπωσιακό για τα δεδομένα της εποχής επίπεδο σε τρένο με τον πρωταγωνιστή, Ethan Hunt, να παίρνει αμπάριζα κάθε βαγόνι πριν ανέβει στην οροφή και αρχίζει να… κατεβάζει ελικόπτερα. Αν θυμάστε την ταινία βέβαια, υπήρχε ούτως ή άλλως μπόλικη δράση σε τρένο, οπότε οι ανάλογες σκηνές στο σχετικό videogame δεν είναι “ξένες”.
Syndicate
Μέτριο παιχνίδι το Syndicate, μέτρια και η υλοποίηση του πάντα απαραίτητου σε έναν τίτλο δράσης “train level”. Το πιστολίδι πάει σύννεφο σε έναν σταθμό τρένου καθώς ο πρωταγωνιστής, Miles Kilo, περιμένει παρέα με τον Jules Merit το τρένο που θα τους πάρει μακριά απ’ το Λος Άντζελες. Πέραν του σκηνικού, η αποστολή δεν έχει να προσφέρει και πολλά: περισσότερο έχει μείνει στη μνήμη όσων έπαιξαν εν τέλει το παιχνίδι για το ατελείωτο “πίου-πίου” καθώς περίμεναν το τρένο (μιλάμε για κάνα πεντάλεπτο ακατάπαυστου “shooting”) για να σηκωθούν να φύγουν. Το boss fight στο φινάλε είναι απλά η επιτομή του “run ‘n’ gun” και το μπαγιάτικο κερασάκι σε μια αδιάφορη τούρτα.
bonus 1: Hellgate: London
Ένα παιχνίδι που διαδραματίζεται στο μετά-αποκαλυπτικό Λονδίνο του 2038, το Hellgate: London εξελίσσεται ως επί το πλείστον υπογείως. Ως εκ τούτου, το δίκτυο του λονδρέζικου μετρό έχει την τιμητική του με τους σταθμούς του να αποτελούν καταφύγια (safe areas) στα οποία ο παίκτης μπορεί να ξεκουραστεί, να αναβαθμίσει τον εξοπλισμό του και να αναλάβει νέες αποστολές. Αν και το σκηνικό μοιάζει ιδανικό, η υλοποίηση δεν είναι κι η καλύτερη δυνατή αφού δεν υπάρχει ποικιλία στη δράση και το gameplay, ενώ συν τοις άλλοις οι διάφορες τοποθεσίες μοιάζουν εξωφρενικά πανομοιότυπες. Κρίμα διότι το συγκεκριμένο third-person dungeon crawler είχε εξαιρετικές προοπτικές. Τελικά πήγε κι αυτό σαν τη Flagship Studios, το στούντιο που το δημιούργησε:άκλαφτο…
bonus 2: Metro 2033 & Metro: Last Light
Η απόλυτη σειρά για τους λάτρεις των τρένων και όχι μόνο, τα Metro είναι βασισμένα στα βιβλία του Ρώσου συγγραφέα Ντμίτρι Γκλουχόφσκι. Το 2033 αποτελεί μια σχετικά πιστή μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου ενώ το Last Light είναι μια τελείως διαφορετική ιστορία. Αμφότερα διαδραματίζονται στο μοσχοβίτικο μετρό, το μεγαλύτερο πυρηνικό καταφύγιο του κόσμου σε ένα μέλλον που ο πλανήτης έχει καταστραφεί από τη ραδιενέργεια με την επιφάνεια να είναι πλέον αφιλόξενη για τον άνθρωπο αφού από τον ρόλο του κυνηγού που είχε κάποτε, πλέον έχει εκείνον του θηράματος. Τα παιχνίδια εξελίσσονται σε ανήλιαγες στοές με εχθρούς με ισορροπούν ανάμεσα στο πραγματικό, το φανταστικό και το… μεταφυσικό, το πιστολίδι μπορεί να μη διεκδικεί δάφνες ποιότητας –ιδίως στο πρώτο παιχνίδι- όμως αυτό που κερδίζει τις εντυπώσεις και στα δύο Metro, είναι ο επιβλητικός του κόσμος. Προσθέστε και τις ομιλίες στα Ρώσικα και έχετε το ιδανικό σκηνικό για να ζήσετε μια εμπειρία που σίγουρα θα σας μείνει αξέχαστη –μην παραλείψετε τα βιβλία.
…και άλλα πολλά
Τα παραπάνω αποτελούν τα… δρομολόγια εκείνα που ξεχωρίσαμε εμείς. Υπάρχουν κάμποσα ακόμα παιχνίδια που περιλαμβάνουν αποστολές, επίπεδα, gameplay τέλος πάντων σε τρένα και σταθμούς.Batman: Arkham City, Crysis 2, The Last of Us, Syphon Filter, GoldenEye 007, Dead Space 2,Splinter Cell: Pandora Tomorrow και Final Fantasy VI είναι μερικά ακόμα και η λίστα συνεχίζεται, ανάλογα με τις ορέξεις και το μνημονικό του καθενός. Η λογική λέει ότι στο μέλλον θα δούμε κάμποση ακόμα δράση σε τρένα, μετρό και σταθμούς, με το The Division της Ubisoft να συγκεντρώνει αρκετές πιθανότητες να γίνει ο επόμενος τίτλος της λίστας. Το μετρό της Νέας Υόρκης άλλωστε προσφέρεται για εξερεύνηση…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου