Resident Evil Revelations 2 Review

Το πρώτο Resident Evil Revelations σε γενικές γραμμές ικανοποίησε τους οπαδούς του Resident Evil, καθώς έμεινε μακριά από την ασταμάτητη δράση των τελευταίων κεντρικών παιχνιδιών Resident Evil και “επένδυσε” περισσότερο στην ατμόσφαιρα. Το Resident Evil Revelations 2 δεν προσπαθεί να επανεφεύρει τον τροχό, καθώς βασίζεται στη συνταγή του προκατόχου του, με κάποιες φρέσκες ιδέες αλλά και σαφείς επιρροές από άλλα γνωστά παιχνίδια survival horror. Είναι όλα αυτά όμως αρκετά για ένα επιτυχημένο μείγμα επιβίωσης και τρόμου;

Το Resident Evil Revelations 2 αρχικά βγήκε σε επεισόδια, αλλά πλέον διατίθεται και ως ολοκληρωμένο πακέτο που περιέχει τα τέσσερα επεισόδια, δύο ακόμη έξτρα επεισόδια και αρκετό μικρότερης σημασίας υλικό όπως ενδυμασίες κτλ. Η επιλογή αυτού του τρόπου διανομής ήταν ρίσκο, καθώς όπως θα αναφερθεί και παρακάτω υπάρχει αρκετή ανομοιογένεια στο gameplay του παιχνιδιού. Είναι πιθανόν κάποιος που θέλει να δοκιμάσει το πρώτο επεισόδιο να μείνει ανικανοποίητος, χάνοντας στοιχεία που ενδεχομένως θα τον κέρδιζαν στα επόμενα επεισόδια.

Το σενάριο του Resident Evil Revelations 2 δεν ξεφεύγει από τα τετριμμένα που μας έχει συνηθίσει η σειρά Resident Evil, αν και υπάρχουν πινελιές και κάποιες μικρές ανατροπές που κεντρίζουν το ενδιαφέρον για να συνεχίσετε μέχρι το τέλος. Το παιχνίδι αφηγείται δύο διαφορετικές ιστορίες, οι οποίες απέχουν χρονολογικά μεταξύ τους περίπου έξι μήνες. Στην πρώτη ιστορία αναλαμβάνετε το ρόλο της Claire Redfield και της Moira Burton, οι οποίες ανήκουν στην οργάνωση Terrasave και μυστηριωδώς απαγάγονται και μεταφέρονται σε ένα απομονωμένο νησί, έχοντας περασμένα στους καρπούς τους ειδικά βραχιόλια που αλλάζουν χρώμα ανάλογα με το φόβο τους. Στη δεύτερη ιστορία αναλαμβάνετε το ρόλο του Barry Burton, ο οποίος έχει λάβει σήμα κινδύνου από την κόρη του και αν και καθυστερημένα προσπαθεί να την βρει στο απομονωμένο νησί όπου έχει εγκλωβιστεί. Εκεί συναντάει την μικρή Natalia, μια μυστηριώδη παρουσία που ο Barry καλείται να προστατέψει από τους κινδύνους του περιβάλλοντος. Η σκηνοθεσία των cutscenes δεν διεκδικεί όσκαρ πρωτοτυπίας και είναι απλά διεκπαιρεωτική. Το παιχνίδι πολύ έξυπνα υιοθετεί τακτικές τηλεοπτικών σειρών, αφού κάθε επεισόδιο τελειώνει “πάνω στο καλύτερο” και σας κάνει να θέλετε να παίξετε το επόμενο.

Σας θυμίζει The Last of Us;
Σας θυμίζει The Last of Us;

Κάθε επεισόδιο χωρίζεται σε δύο, όχι πάντα ισόποσα μέρη. Στο πρώτο μέρος χειρίζεστε την Claire ή την Moira εναλλάξ όποτε θέλετε, ενώ στο δεύτερο μέρος παίρνετε τον έλεγχο είτε του Barry είτε της μικρής Natalia. Οι ικανότητες των χαρακτήρων αλληλοσυμπληρώνονται, καθώς η Claire και ο Barry είναι πολύ ικανοί στα όπλα, ενώ αντίθετα η Moira και η Natalia έχουν συμπληρωματικό, αλλά όχι αμελητέο ρόλο στο gameplay. Συγκεκριμένα η Moira μπορεί να φωτίζει με τον φακό της σημεία στα οποία ανακαλύπτετε πολύτιμα πυρομαχικά και εφόδια και να ανοίγει σεντούκια μέσα από ένα σύντομο mini-game. Η Natalia μπορεί και βλέπει τις μορφές των εχθρών πίσω από τις πόρτες, ανοίγει και αυτή σεντούκια, χωράει σε μικρές τρύπες και διαδρόμους, ενώ υποδεικνύει κρυμμένα σημεια όπου βρίσκονται πυρομαχικά. Το παιχνίδι προφανώς είναι κομμένο και ραμμένο για co-op και μάλιστα δεν είναι απαραίτητο ο δεύτερος παίκτης να έχει πολύ μεγάλη εξοικείωση με το είδος λόγω του συμπληρωματικού ρόλου των Moira και Natalia. Έχετε υπόψη ότι υποστηρίζεται μόνο offline co-op.

Ενώ το συνεργατικό παιχνίδι λειτουργεί αρμονικά με την κατάλληλη συνεννόηση με τον συμπαίκτη σας, το ίδιο δεν ισχύει όταν παίζετε μόνοι σας καθώς είστε αναγκασμένοι συνεχώς να αλλάζετε χαρακτήρα για να μπορείτε να ανακαλύπτετε κρυμμένα πυρομαχικά, αλλά και να σκοτώνετε τους εχθρούς. Αρκετά κουραστική διαδικασία είναι και η μεταφορά των αντικείμενων του ενός χαρακτήρα στον άλλο. Επιπλέον, ο χαρακτήρας που ελέγχει το παιχνίδι κάθε φορά δεν διακρίνεται για την εξυπνάδα του, καθώς πολλές φορές για αδιευκρίνιστο λόγο δεν σας υπάκουει όταν τον καλείτε κοντά σας. Προβλήματα υπάρχουν και στη διάρκεια των μαχών, καθώς αν το παιχνίδι ελέγχει την Moira δεν τυφλώνει τους εχθρούς για να τους αποπροσανατολίσει και τους σκοτώσετε ως Claire πιο εύκολα, ενώ αν εσείς ελέγχετε την Moira τότε οι εχθροί δεν σκοτώνονται με τίποτα καθώς η Claire πυροβολεί με ρυθμούς... χελώνας. Η κατάσταση στις μάχες βελτιώνεται καθώς ξεκλειδώνετε ικανότητες που αφορούν την καλύτερη συμπεριφορά των οπλισμένων χαρακτήρων όταν ελέγχονται από το παιχνίδι, αλλά μέχρι τότε είναι πιθανό η υπομονή σας να έχει στερέψει. Τέλος, δεν έχω καταλάβει γιατί ο φακός της Moira “ξετρυπώνει” κρυμμένα πυρομαχικά αλλά ο φακός του Barry δεν μπορεί να το κάνει...


Στο καθαρό gameplay, το Resident Evil Revelations 2 σποτελεί ένα μείγμα στοιχείων που έχουμε δει κατά καιρούς σε παιχνίδια της σειράς, με έντονη γεύση από... The Last of Us. Οι ομοιότητες με τον αριστουργηματικό τίτλο της Naughty Dog δεν περιορίζονται μόνο στην προοπτική της κάμερας ή το σακίδιο που κουβαλάει ο Barry, αλλά βρίσκονται σε σημαντικά μέρη του gameplay, όπως στις επιθέσεις stealth του Barry, στον έλεγχο των όπλων, στη δημιουργία φωτοβολίδων και βομβών μολότοφ ενώνοντας υλικά που βρίσκετε στο δρόμο σας, στην αναβάθμιση των όπλων σε ειδικά σημεία σε κάθε περιοχή, αλλά και στις συζήτησεις των χαρακτήρων, που μιλάνε μεταξύ τους καθώς περπατάτε στους απειλητικούς χώρους του παιχνιδιού. Το μείγμα που δημιουργείται βάζοντας σε ένα καζάνι τα ατμοσφαιρικά στοιχεία των πρώτων Resident Evil με τη δράση των τελευταίων και την αστερόσκονη από The Last of Us, δημιουργεί ένα ανομοιογενές, αλλά άκρως διασκεδαστικό και τίμιο σύνολο που σας κρατάει μέχρι το τέλος.
Share on Google Plus

About Freegr network

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου