Η ιστορία διαδραματίζεται στην μακρινή Ινδία στις αρχές του 20ού αιώνα, με ηρωίδα μια νεαρή κοπέλα, τη Haroona, η οποία κατέχει υπερφυσικές δυνάμεις που της επιτρέπουν να έχει πρόσβαση σε μια μυστηριώδη διάσταση που ονομάζεται Fold. Με την βοήθεια των συμμάχων της, προσπαθεί να κατανοήσει σε βάθος αυτόν τον καινούριο κόσμο, αλλά και να αναπτύξει περαιτέρω τις ικανότητες της.
Όσο προχωράτε την ιστορία και αποκτάτε δυνάμεις, ανακαλύπτετε περισσότερες πληροφορίες για το Fold. Έτσι μετατρέπεστε σταδιακά σε ένα θανάσιμο εργαλείο εκδίκησης εναντίον μιας μυστικής σέκτας που επιθυμεί να χρησιμοποιήσει αυτή την διάσταση για δικούς της σκοτεινούς σκοπούς, διαταράσσοντας την ίδια την ισορροπία του κόσμου. Η ιστορία, χωρίς να εντυπωσιάζει με πρωτοτυπία, έχει καλή ροή αφήγησης που σας συνοδεύει ευχάριστα και ξετυλίγει με ωραίο τρόπο το κουβάρι των ερωτημάτων που ταλανίζουν την πρωταγωνίστρια. Η χημεία μεταξύ των χαρακτήρων και η σταδιακή εξέλιξη της Haroona γίνεται σταδιακά ένα υπερόπλο, είναι από τα θετικά σημεία του παιχνιδιού.
Έχετε στην διάθεση της ένα μεγάλο ρεπερτόριο κινήσεων που ξεκλειδώνετε σταδιακά και μπορείτε να χρησιμοποιείτε κατά κόρον στις μάχες. Υπάρχει ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον και πολυδιάστατο skill tree με ικανότητες που ποικίλλουν, όπως πχ να γίνεστε αόρατος για μικρό χρονικό διάστημα αιφνιδιάζοντας τους εχθρούς, να καταλαμβάνετε το σώμα τους και να επιτίθεστε με τα όπλα τους ή να τους ωθείτε με κύμα ενέργειας προς τα πίσω. Όλες αυτές οι δυνατότητες καταναλώνουν ενέργεια AΜ, η οποία εξαντλείται με την κατάχρηση και αναπληρώνεται σταδιακά. Οι ειδικές κινήσεις σας αντλούν την δύναμη τους από το Fold και, ενώ είναι αρκετά ενδιαφέρουσες στη σύλληψη, δυστυχώς χωλαίνουν στην εκτέλεση. Η κινησιολογία τόσο της ηρωίδας, όσο και των εχθρών, είναι ατσούμπαλη και άγαρμπη, με αποτέλεσμα πολλές φορές να βρίσκεστε εκτός ισορροπίας και ρυθμού προσπαθώντας να είστε ακριβής στις κινήσεις σας για να εκτελέσετε σωστά τη στρατηγική σας. Σαν να μην έφτανε αυτό, υπάρχουν φορές που, ενώ πασχίζετε να κλειδώσετε σε συγκεκριμένο εχθρό για να του επιτεθείτε, η ηρωίδα κάνει «τα δικά της». Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με την επανάληψη του να μάχεστε τους ίδιους εχθρους σε πανομοιότυπα σχεδόν σκηνικά, αφήνει αρνητικό αποτύπωμα και κουράζει.
Το παιχνίδι ίσως είχε μια ελπίδα να τα πάει καλύτερα ακολουθώντας περισσότερο τη stealth προσέγγιση. Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν είναι καλά ούτε εδώ, αν και σε αυτό δεν φταίνε τόσο οι μηχανισμοί, όσο η εξωφρενικά απλοϊκή νοημοσύνη των εχθρών που εκθέτει ανεπανόρθωτα τον τίτλο. Οι εχθροί κυριολεκτικά έχουν… IQ ραδικιού, χωρίς ίχνος ρεαλιστικής συμπεριφοράς. Πχ στις στιγμές όπου γίνεστε αντιληπτός μπορείτε πολύ εύκολα να τρέξετε λίγο παραπέρα για να κρυφτείτε πάλι και οι εχθροί σας χάνουν αμέσως και μετά από λίγο σταματούν να ασχολούνται μαζί σας. Δεν υπάρχει κανένα πνεύμα συνεργατικής προσπάθειας για να σας «στριμώξουν», ο καθένας είναι δεμένος στα στενά χωρικά πλαίσια που τους έχει ορίσει το παιχνίδι και μοιάζουν παγιδευμένοι και οι ίδιοι, παρακαλώντας από εσάς να τους σκοτώσετε. Είναι κρίμα πραγματικά γιατί τα περιβάλλοντα του παιχνιδιού κρύβουν πολλές ευκαιρίες και αλληλεπιδράσεις όπως εκρηκτικά βαρέλια, φωτιές, δοχεία ενέργειας κτλ που εμπλουτίζουν όμορφα τον τρόπο δράσης σας με ευφάνταστα τακτικά πλάνα μαζικής εξόντωσης αντιπάλων.
Οι εχθροί ποικίλλουν, από απλούς στρατιώτες που κουβαλάνε όπλα επαφής και τουφέκια για να σας πυροβολούν εξ αποστάσεως, μέχρι γεροδεμένους σωματοφύλακες με ειδικό εξοπλισμό και ασπίδες. Δυστυχώς όμως στερούνται προσοχή στις λεπτομέρειες και έχουν «ξύλινες», αυτοματοποιημένες αντιδράσεις, με αποτέλεσμα να χάνεται ο ρεαλισμός στο πεδίο της μάχης. Στο ίδιο μοτίβο και τα boss που, αν και είναι περισσότερο προσεγμένα με εντυπωσιακές ειδικές κινήσεις, δεν καταφέρουν να προσφέρουν κάτι αξιομνημόνευτο και παρασύρονται από την γενικότερη μετριότητα του τίτλου. Επιπλέον, είναι ελάχιστα και επαναλαμβάνονται. Συναντάτε επίσης κάποιους λίγους γρίφους παιδικής δυσκολίας, που σχετίζονται κυρίως με την εναρμόνιση των δυνάμεων και τη χρήση του Fold στον πραγματικό κόσμο, και ξεκλειδώνουν μυστικές πόρτες ή ενεργοποιούν διακόπτες. Υπάρχει και πληθώρα μυστικών και collectibles που βρίσκονται διάσπαρτα στις πίστες, αλλά δεν προσφέρουν τίποτα παρά μόνο προσθέτουν ώρες εξερεύνησης στις περίπου 10-12 ώρες συνολικής διάρκειας του παιχνιδιού.
Το παιχνίδι οπτικά είναι αδιάφορο και ο κόσμος του σίγουρα δεν αποτυπώνεται στην μνήμη σας. Περιπλανιέστε σε ζούγκλες, τεράστιες επαύλεις και σε ξεχασμένους αρχαίους ναούς, με τα περιβάλλοντα να είναι επαναλαμβανόμενα και υπέρ του δέοντος σκοτεινά, κρύβοντας περίτεχνα και τις αισθητικές ατέλειες. Τα μοντέλα των πρωταγωνιστών (και κυρίως της Haroona) είναι επιεικώς μέτρια και μοιάζουν να ξεπήδησαν από μια μηχανή γραφικών προηγουμένης δεκαετίας. Ο ηχητικός τομέας επίσης είναι νερόβραστος. Δεν υπάρχει κάποιο αξιόλογο μουσικό κομμάτι που να υποδηλώνει την οποιαδήποτε μαεστρική έμπνευση, ενώ τα ηχητικά εφέ δίνουν απλά το παρών κάνοντας αγγαρεία. Το voice acting στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού μοιάζει με απαγγελία κειμένου, χωρίς χρωματισμούς στη φωνή και εκδήλωση συναισθημάτων
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου