Αν και ο πρωταγωνιστής δεν σχετίζεται άμεσα με το ομώνυμο ψάρι (halibut = ιππόγλωσσος), πολλά ψάρια κάνουν την εμφάνισή τους σε αυτήν τη μοναδική ιστορία επιστημονικής φαντασίας. Έχουν περάσει 250 χρόνια από την ημέρα που το σκάφος Fedora, σαν άλλη Κιβωτός, άφησε πίσω του την Γη προς αναζήτηση κάποιου άλλου κατοικήσιμου πλανήτη.
Το μέρος που τελικά βρέθηκαν μοιάζει με τα βάθη ενός ατέλειωτου ωκεανού και κάθε άλλο παρά ιδανικό είναι. Σαν να μην έφτανε αυτό, η ύποπτη εταιρεία All Water Corporation φαίνεται να κινεί τα νήματα για ό,τι γίνεται στο διαστημόπλοιο, και όχι μόνο. Η ζωή του ευγενικού και καλόκαρδου βοηθού εργαστηρίου Harold βγάζει μια δυστυχία. Όλοι τον εκμεταλλεύονται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ζητώντας του χάρες, δίχως να δίνουν μεγάλη σημασία στα συναισθήματά του. Εκείνος, μοιράζοντας την ημέρα του μεταξύ του μοναχικού του κρεβατιού και των θελημάτων που κάνει για τους άλλους, δείχνει να έχει αποδεχθεί τη μοίρα του. Μέχρι τη στιγμή που ένα αναπάντεχο γεγονός αλλάζει για πάντα όχι μόνο τη δική του ζωή αλλά και ολόκληρης της κοινότητας.
Τα πράγματα δεν είναι πάντα τόσο μουντά. Διάσπαρτες δόσεις χιούμορ και φιλίες που σχηματίζονται με τον χρόνο, χρωματίζουν την καθημερινότητα του ήρωα. Ο ιδιοκτήτης ενός arcade παραπονιέται ότι τα παιδιά περνούν υπερβολικά πολύ χρόνο παίζοντας εκεί (ακόμη κι αν τα arcade είναι εκεί για να… ψυχαγωγούν παιδιά). Το υποβρύχιο διαστημόπλοιο «φορτώνει» μπαίνοντας στην πρίζα. Κάποιος έχασε το κατοικίδιό του και άλλος φοβάται ότι η γυναίκα του τον απατά επειδή λείπει πολλές ώρες. Για να μην αναφέρουμε τον ευφάνταστο και εγωκεντρικό πωλητή ειδών σκι που φτιάχνει τα δικά του τηλεοπτικά σποτάκια. Η ιστορία εξελίσσεται αργά, με τις μέρες να κυλούν και τον Harold να ζει την καθημερινότητά του ως επιστάτης γενικών καθηκόντων. Πότε αφαιρεί γκράφιτι από τους τοίχους, πότε καθαρίζει φίλτρα νερού, πότε μεταφέρει μηνύματα μεταξύ της επικεφαλής επιστήμονα Mareaux και του συνεργάτη της, και πότε προσπαθεί να σκαρφιστεί ατάκες για να τα ξαναβρεί με την πρώην του.
Ένα μεγάλο μέρος του παιχνιδιού αφιερώνεται στις «αποστολές» που εκπληρώνει ο Harold κάνοντας θελήματα, ταΐζοντας τα ψάρια ή μεταφέροντας αντικείμενα από το ένα σημείο του σκάφους στο άλλο. Καθώς το παιχνίδι δεν είναι «καθαρόαιμο» point and click adventure, εδώ δεν συλλέγετε και συνδυάζετε αντικείμενα, ούτε λύνετε πολύπλοκους γρίφους. Μάλιστα, πολλοί από αυτούς είναι επιπέδου «casual», όπως το να ξεβιδώσετε έναν πίνακα ελέγχου (μόνο να τον ξεβιδώσετε, μία μία τις βίδες, τίποτα άλλο), να πετάξετε αντικείμενα στο πάτωμα από ψηλά α-λα-Tetris ή να οδηγήσετε ένα τηλεκατευθυνόμενο αυτοκινητάκι. Μολονότι το περιβάλλον και ο σχεδιασμός του παιχνιδιού είναι μοναδικά και ευχάριστα στο μάτι, επαναλαμβανόμενες ενέργειες, όπως το να παίρνετε το ασανσέρ αφού πρώτα σας απολυμάνει κάθε-μα-κάθε-φορά-που-το-παίρνετε, και στη συνέχεια να περιμένετε να φορτώσει η οθόνη, γίνονται γρήγορα κουραστικές. Άλλες φορές, σέρνεστε αργά μέσα σε τούνελ ή μετακινείστε μεταξύ γνώριμων τοποθεσιών με ελαφρύ τρεξιματάκι. Ο αργός τρόπος με τον οποίο κινείστε, μαζί με τις μεγάλες αποστάσεις που καλύπτετε συχνά, ή τις φορές που σκουντουφλάτε επάνω σε κάποια κάσα ή τοίχο, σας αποτρέπουν από το να εξερευνήσετε τις προαιρετικές αποστολές, που υπάρχουν για να φωτίσουν πτυχές των χαρακτήρων.
Η αργή ανταπόκριση του Harold στις κινήσεις που του ζητάτε να κάνει είναι εμφανής, χωρίς αυτό να παρεμβαίνει άμεσα στον χειρισμό. Από την ώρα που γυρνάτε τον μοχλό για να περπατήσει προς την έξοδο μέχρι τη στιγμή που κινείται, θέλει τον χρόνο του, ενώ κάποιες φορές κινείται αμήχανα στον χώρο ή περνάει μέσα από τοίχους. Γενικά η ταχύτητα της περιπέτειας είναι σαν να εξελίσσεται σε κάτι λιγότερο από 1x, προσφέροντας μια χαλαρωτική εμπειρία και ευκαιρία να εκτιμήσετε τα έτη δουλειάς που αφιέρωσαν οι δημιουργοί για να φτιάξουν αυτόν τον όμορφο κόσμο με τα ίδια τους τα χέρια.
Ο Harold είναι ο καλύτερα σχεδιασμένος ήρωας, με το θλιμμένο βλέμμα και το απλό του ντύσιμο, όμως ακολουθούν και άλλοι με ξεχωριστά χαρακτηριστικά. Οι περισσότερες τοποθεσίες επίσης είναι μοναδικές και ατμοσφαιρικές. Όταν δεν είναι κλειστοφοβικές, με τα χαμηλά φώτα και τα παράθυρα με θέα τον σκοτεινό ωκεανό, είναι πολύχρωμες και ζωηρές. Η κοινότητα που έχει δημιουργηθεί στο σκάφος δεν αποτελείται μόνο από εργαστήρια και γραφεία, αλλά και από καταστήματα, καφέ και χώρους παιχνιδιού. Η μουσική, με νότες που παραπέμπουν σε επιστημονική φαντασία, ταιριάζει με τη γενική εικόνα της ανθρωπότητας που συνδυάζει το παρελθόν με το μέλλον. Τα ηχητικά εφέ, όπως κάποιο τηλεοπτικό πρόγραμμα που παίζει στο βάθος ή δείκτες ρολογιού, προσθέτουν σε ατμόσφαιρα και ζωηράδα. Επίσης, ο ήχος δυναμώνει όταν πλησιάζετε και χάνεται καθώς απομακρύνεστε, Όσο για το voice acting, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από ταινίες ή καρτούν, με τους ηθοποιούς κάνουν εξαιρετική δουλειά.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου