Το παιχνίδι διαδραματίζεται στο 1975, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, επάνω σε μια πλατφόρμα εξόρυξης πετρελαίου στα ανοικτά της Σκωτίας. Ο οικογενειάρχης και ηλεκτρολόγος Caz (εσείς) βρίσκεται εκεί όχι μόνο για τα χρήματα, αλλά και για να γλιτώσει από κάτι που τον κυνηγά. Ένα σοβαρό γεγονός τον ανάγκασε να εγκαταλείψει βιαστικά τη γυναίκα και τις δύο του κόρες, ελπίζοντας να καταλαγιάσουν τα πράγματα μέχρι να γυρίσει.
Με τη βοήθεια ενός φίλου, νιώθει πως η δουλειά στην πλατφόρμα είναι η μόνη λύση, όσο κι αν διαφωνεί η γυναίκα του με αυτό. Και ενώ η δουλειά προχωράει με τα καλά και τα στραβά της, ξαφνικά ένα ατύχημα στην πλατφόρμα φέρνει τα πάνω κάτω, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Η πλατφόρμα υφίσταται ζημιές και κόσμος χάνεται ξαφνικά. Μέχρι που ο Caz διαπιστώνει ότι για την καταστροφή αυτή δεν ευθύνεται κάποια φυσική καταστροφή ή ανθρώπινο λάθος, αλλά μια τρομακτική οντότητα που φαίνεται πως θέλει να εξοντώσει τους πάντες.
Ο αθυρόστομος πρωταγωνιστής με το ύποπτο παρελθόν αρχικά κεντρίζει το ενδιαφέρον. Μέσα στα πρώτα λεπτά είναι φανερό ότι δεν είναι ταιριάζει στο περιβάλλον όπου βρίσκεται και ότι πρέπει να έγινε κάτι πολύ σοβαρό για να βρεθεί εκεί. Το γιατί πήρε αυτήν την απόφαση κινεί το ενδιαφέρον, όπως και οι λίγες αλληλεπιδράσεις που έχει με ορισμένους συναδέλφους του. Το τοπίο του παρελθόντος ξεκαθαρίζει σιγά σιγά μέσα από flashback με τους διαλόγους και τις διαφωνίες που εξελίχθηκαν πίσω στο σπίτι. Αν και θα θέλαμε να δούμε τον Caz να αναπτύσσει φιλίες με τους συναδέλφους του, οι περισσότεροι διάλογοι, μετά τα πώτα λεπτά της εισαγωγής, γίνονται μέσω τηλεφώνου. Έτσι, δυστυχώς δεν προκύπτουν ουσιαστικά γεγονότα που να σας κάνουν να δεθείτε με τους άλλους, παρά μόνο με τον ήρωα.
Κινείστε στην πλατφόρμα εξόρυξης πετρελαίου ακολουθώντας μια γραμμική πορεία. Οι κλειδωμένες πόρτες και τα αποκλεισμένα μονοπάτια δείχνουν γρήγορα τον διαθέσιμο μονόδρομο που πρέπει να ακολουθήσετε, με τις δυνατότητες του να κρύβεστε μέσα σε ντουλάπια και να σέρνεστε μέσα σε φρεάτια να προσθέτουν σε ποικιλία. Επίσης, συχνά καλείστε να κλείσετε βαλβίδες για να σταματήσετε τη διαρροή σωλήνων ή να πηδήξετε επάνω σε ετοιμόρροπες επιφάνειες ή δοκούς, με ένα άγνωστο κακό να σας αναζητά ή να βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής, αυξάνοντας την αγωνία. Σταδιακά αποκτάτε πρόσβαση σε άλλα στοιχεία, όπως ο φακός, χωρίς να είναι απαραίτητα για την ολοκλήρωση του παιχνιδιού. Ειδικά ο φακός, είναι χρήσιμος μόνο σε απόλυτο σκοτάδι, ενώ σχεδόν εμποδίζει τις υπόλοιπες στιγμές. Δεν λείπει και το stealth στοιχείο από το παιχνίδι, με περιπτώσεις όπου πρέπει να κινηθείτε αθόρυβα, να κρυφτείτε ή να πετάξετε κάποιο από τα πλησιέστερα αντικείμενα για αντιπερισπασμό. Υπάρχει μόνο ένας σωστός τρόπος για να περάσει το κάθε σχετικό σημείο, οπότε μόλις μάθετε τις κινήσεις του τέρατος -αφού σας πιάσει μερικές φορές- η συνέχεια είναι προφανής και εξαρτάται από το πόσο γρήγορος είστε. Επαναλαμβάνετε μέχρι να τα καταφέρετε (ή να κουραστείτε).
Inventory και γρίφοι απουσιάζουν, με εξαίρεση κάποια κουμπιά που πατάτε και μοχλούς που ρυθμίζετε με συγκεκριμένη σειρά για να ανοίξει κάποια πόρτα. Το πιο δύσκολο μέρος του παιχνιδιού έχει να κάνει με το να αποφεύγετε το τέρας όταν αυτό εμφανίζεται και να του αποσπάτε την προσοχή. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι το παιχνίδι είναι λιγότερο τρομακτικό για αυτόν τον λόγο. Αντιθέτως, τα καταφέρνει πολύ καλά στο να είναι ατμοσφαιρικό και τρομακτικό με τα οπτικοακουστικά του στοιχεία. Απλά, στο δεύτερο μισό του επαναλαμβάνεται έντονα: προχωρήστε, γυρίστε τον μοχλό, συρθείτε μέχρι εκεί, επαναλάβετε. Αυτό μόνο και μόνο για να αυξηθεί η διάρκεια του παιχνιδιού χωρίς όφελος προς την υπόθεση ή αντίστοιχη εμβάθυνση στον τομέα της ιστορίας. Μετά από αρκετό περπάτημα σε σκοτεινούς διαδρόμους και γλιτώνοντας παρά τρίχα από τα ανατριχιαστικά πλοκάμια ενός γλοιώδους τέρατος που ουρλιάζει, έχετε λίγα κίνητρα να νοιαστείτε για το αν τα κατάφερε κάποιος που γνωρίζετε ελάχιστα.
Αν ενδιαφέρεστε για μια πιο χαλαρή εμπειρία -όσο αυτό είναι δυνατόν σε ένα παιχνίδι τρόμου- ή απλά θέλετε να δείτε τη συνέχεια της ιστορίας χωρίς να χρειάζεται να έχετε το μυαλό σας στο να κρυφτείτε από το τέρας, η ρύθμιση story προσφέρει ακριβώς αυτό. Ενεργοποιώντας τη, δεν ανησυχείτε πια για το αν θα πεθάνετε αν τα βρείτε σκούρα, αφού δεν πεθαίνετε ακόμα και αν το τέρας φτάσει ακριβώς δίπλα σας. Αν, πάλι, πέσετε στο κενό χωρίς να ξέρετε προς τα πού να πάτε, επιστρέφετε λίγο παρακάτω για να συνεχίσετε. Η ρύθμιση αυτή, όπως και η δυνατότητα hint που δείχνει την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσετε, ρυθμίζεται ανά πάσα στιγμή.
Καταλαβαίνετε από τον τρόπο που ξεκινάει το παιχνίδι ότι έχετε να αντιμετωπίσετε κάποιο μυστήριο και ότι κάτι ξαφνικό πρόκειται να γίνει, με την ένταση να αυξάνεται κάθε φορά που μπαίνετε σε έναν νέο χώρο. Αν και περιορισμένη, η αλληλεπίδραση με το περιβάλλον είναι εύκολη, με μια κουκκίδα να εμφανίζεται όταν χρειάζεται, ενώ τα αρκετά μεγάλα γραφικά σας κάνουν αμέσως να αισθάνεστε ότι βρίσκεστε κι εσείς εκεί. Τρομακτικά πλοκάμια που τυλίγουν ολόκληρα δωμάτια, συνάδελφοι που εξαφανίζονται και θύματα που είχαν την κακή τύχη να βρεθούν στον δρόμο του τέρατος συνθέτουν μια αρκετά τρομακτική ατμόσφαιρα, ακόμη και όταν παίζετε στο story. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι τα γραφικά είναι τόσο κοντά στην αίσθηση VR χωρίς να είναι VR. Ο ηχητικός τομέας είναι εξίσου δυνατός. Τρομοκρατημένα θύματα που φωνάζουν για βοήθεια, θόρυβοι, ακόμη και το ίδιο το τέρας να κραυγάζει απελπισμένο πως το μόνο που ζητάει είναι να το βοηθήσετε, δημιουργούν μια εξαιρετικά δουλεμένη τρομακτική ατμόσφαιρα. Ομολογουμένως, η σκωτσέζικη προφορά όλων δυσκολεύει χωρίς τους υπότιτλους, όμως αποτελεί ένα ευχάριστο διάλειμμα από την αμερικάνικη. Χώρια που, αργά ή γρήγορα η προφορά δεν έχει και τόση σημασία, αφού δεν συζητάτε πολύ, παρά τρέχετε να κρυφτείτε. Όσο για την μουσική, κάνει την εμφάνισή του ανά διαστήματα, χωρίς να ξεχωρίζει ιδιαίτερα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου