Η σειρά Outlast είναι γνωστή για τις μοναδικές αγχωτικές εμπειρίες τρόμου


 
Το Outlast Trials αποτελεί άτυπο prequel του Outlast. Η Murkhoff Corporation, η εταιρεία δηλαδή που έφτιαξε το άσυλο στον πρώτο τίτλο, έχει παγιδέψει εσάς αλλά και πολλά ακόμη θύματα στις εγκαταστάσεις της, με σκοπό να σας κάνει πλύση εγκεφάλου και να πραγματοποιήσει ζοφερά πειράματα πάνω σε εσάς. Ο μοναδικός τρόπος για να αποδράσετε από αυτό τον εφιάλτη είναι να περάσετε κάποιες δοκιμασίες που σας δίνονται, οι οποίες σας αναγκάζουν να κάνετε αποτρόπαια πράγματα που ούτε η πιο νοσηρή σας φαντασία δεν θα μπορούσε να σκαρφιστεί. 

Το όλο σκηνικό θυμίζει πολύ τις ταινίες Saw, καθώς είστε αναγκασμένος να κάνετε πράγματα που δεν θέλετε προκειμένου να επιβιώσετε, μέσα σε αιματοχυμένα περιβάλλοντα στα οποία παντού υπάρχει ανθρώπινη σάρκα σε αποσύνθεση και διαμελισμένα σώματα σκορπισμένα από εδώ και απο εκεί. Το παιχνίδι δεν έχει παραδοσιακή αφήγηση, οπότε όλες τις λεπτομέρειες για το λόγο αυτών των πειραμάτων, την σύνδεσή σας με αυτά, αλλά και πληροφορίες σχετικά με την Murkhoff Corporation, τις ανακαλύπτετε βρίσκοντας διάφορα έγγραφα κατά τις δοκιμασίες. Η υλοποίηση, παρά την έλλειψη αφηγηματικής ροής, είναι καλή για τα δεδομένα ενός παιχνιδιού με έμφαση στο co-op, αν και σαφώς λείπει η σεναριακή στιβαρότητα των προηγούμενων Outlast.

Η πρώτη σας γνωριμία με τον αποτρόπαιο κόσμο του παιχνιδιού, έρχεται οργανικά και παραδοσιακά, παίζοντας για περίπου ένα 20λεπτο κάτι σαν ένα παραδοσιακό Outlast, το οποίο λειτουργεί σαν tutorial. Όταν τελειώσει το tutorial επισκέπτεστε το κεντρικό hub του παιχνιδιού, όπου μπορείτε να διαλέξετε δοκιμασία, να επισκεφτείτε την κλίνη σας ή να πάτε στους αντίστοιχους ΑΙ χαρακτήρες με την βοήθεια των οποίων αναβαθμίζετε τις ικανότητές σας. Αφού διαλέξετε δοκιμασία, επιλέγετε αν θέλετε co-op ή solo. Η δομή κάθε δοκιμασίας είναι συγκεκριμένη καθώς καλείστε είτε μόνο είτε με συμπαίκτες να ολοκληρώσετε μία σειρά από objectives, όπως πχ να βρείτε συγκεκριμένο αριθμό κλειδιών μέσα στο επίπεδο ψάχνοντας στις κοιλιές των πτωμάτων για τα σωστά κλειδία, ή να ενεργοποιήσετε ενα συγκεκριμένο αριθμό από γεννήτριες αφού πρώτα συντονίσετε σωστά τις συχνότητές τους κτλ. Τροχοπέδη στην αναζήτησή σας είναι ασφαλώς οι αποτρόπαιοι φρενοβλαφείς εχθροί που σας κυνηγούν μανιασμένα για να σας κάνουν κομμάτια.

Το μεγαλύτερο ίσως προτέρημα του παιχνιδιού είναι η διαφορετική εμπειρία που προσφέρει αν παίζετε solo. Είναι πραγματικά άξιο θαυμασμού πώς καταφέρνει να βρει την κατάλληλη ισορροπία ώστε και η solo εμπειρία να είναι μεν δύσκολη, αλλά να σας βγάζει ακόμη περισσότερο αυτό το άγχος και την αίσθηση απελπισίας που αποτελεί κορωνίδα των Outlast. Όπως και στους προηγούμενους τίτλους της σειράς, δεν έχετε όπλα, παρά μόνο τα γυαλιά νυχτερινής όρασης που σας βοηθούν να βλέπετε στο σκοτάδι. Επίσης βρίσκετε φίλτρα υγείας, μπαταρίες ώστε να μπορείτε να βλέπετε για περισσότερη ώρα στο σκοτάδι, αντίδοτα που λειτουργούν ανασταλτικά στα παραισθησιογόνα, μπουκάλια που πετάτε για να απροσανατολίσετε τον εχθρό, αλλά και πολλά σημεία όπου κρύβεστε για να μην μπορούν να σας βρουν οι εχθροί. Πέρα από τους τερατόμορφους φρενοβλαφείς που σας κυνηγούν κρατώντας τεράστια ψαλίδια, ρόπαλα με καρφιά κτλ, υπάρχει και εχθρός που δημιουργείται μέσα από τη φαντασία σας αν αναπνεύσετε πολλά παραισθησιογόνα και μπορεί να σας κάνει να καταρεύσετε. Τα παραισθησιογόνα μάλιστα μπορούν να σας ξεγελάσουν και να σας δείξουν κάτι που δεν υπάρχει, χάνοντας έτσι τον δρόμο σας.

Η αποπνικτική ατμόσφαιρα που σας τυλίγει κάθε δευτερόλεπτο που περνάει και η αγχωτική εμπειρία που βιώνετε, ιδιαίτερα παίζοντας solo, είναι ασύλληπτη και τολμώ να πω ίσως η καλύτερη εκδοχή τρόμου που έχει υπάρξει σε Outlast. Αγωνιώδεις στιγμές όπως να προσπαθείτε να βρείτε τη σωστή συχνότητα στις γεννήτριες ενώ πίσω σας ακούτε αποτρόπαια ουρλιαχτά, οπότε φοβάστε ότι ο εχθρός βρήκε το δωμάτιο που βρίσκεστε, είναι ξεκάθαρα από τα highlights του παιχνιδιού. Είναι επίσης σοβαρός λόγος να το δοκιμάσετε αρχικά παίζοντας όλες τις δοκιμασίες solo για να πάρετε την εμπειρία και κατόπιν να επαναλάβετε τις δοκιμασίες με παρέα. Σε αυτό συμβάλλει πολύ η επιθετική αλλά πολύ οργανική και ρεαλιστική νοημοσύνη των εχθρών, οι οποίοι αν σας ανακαλύψουν δεν σταματάνε να σας κυνηγούν παρά μόνο αν βρείτε μια καλή κρυψωνα για να τους ξεφύγετε και πάλι.

Το co-op προσφέρει μία διαφορετική εμπειρία, ίσως λιγότερο αποπνικτική και τρομακτική, αλλά εξίσου ενδιαφέρουσα, καθώς το ύφος των objectives βοηθάει να γίνονται ταυτόχρονα από τους παίκτες σε ξεχωριστά σημεία του επιπέδου, αποπροσανατολίζοντας τους εχθρούς που σας καταδιώκουν. Η ευχαρίστηση που βιώνετε όταν συνεργάζεστε άρτια με τους συμπαίκτες σας ολοκληρώνοντας όλα τα objectives και καταφέρνoντας να αποδράσετε, είναι μεγάλη, ιδιαίτερα σε δοκιμασίες υψηλότερης δυσκολίας σε μικρότερα επίπεδα και με περισσότερους εχθρούς. Το co- op στηρίζεται εν πολλοίς στον τρόπο με τον οποίο παίζετε όλοι και την γνώση που έχετε για την κάθε δοκιμασία, οπότε συστήνεται να έχετε την δική σας ομάδα για να μπορείτε να συνεννοηθείτε. Το παιχνίδι είναι κατά βάση stealth, οπότε πρέπει να είστε αθόρυβοι για να μην φέρετε τους εχθρούς στο δωμάτιο όπου είστε, κάτι που δεν είναι εύκολο όταν έχετε τυχαίους συμπαίκτες που μπορούν να χάλασουν το παιχνίδι κάνοντας τα δικά τους χωρίς να προσέχουν τα objectives και ακολουθώντας απλά εσάς χωρίς νόημα. Αν βρείτε την κατάλληλη παρέα τότε πραγματικά μπορείτε να απολαύσετε το παιχνίδι όπως του αξίζει. Ευτυχώς υπάρχει cross-play μεταξύ όλων των πλατφορμών του τίτλου, που σας διευκολύνει να μαζευτείτε και να παίξετε μαζί τις δοκιμασίες.

Συνολικά υπάρχουν 15 δοκιμασίες, εκ των οποίων οι πέντε από αυτές είναι μεγάλυτερες σε έκταση και έχουν πολλαπλά objectives, ενώ οι υπόλοιπες 10 είναι μικρότερης κλίμακας και περιέχουν ένα ή δύο objectives. Οι τοποθεσίες μέσα στις οποίες πραγματοποιούνται οι δοκιμασίες είναι συνολικά τέσσερις, αριθμός αναμφίβολα μικρός (όπως μάλλον λίγες θεωρούνται και οι 15 συνολικά δοκιμασίες). Αυτό το προβλημα εν μέρει λύνεται μέσα από μία σειρά έξυπνων μηχανισμών που σας κάνουν να θέλετε να ξαναπαίξετε τις ίδιες δοκιμασίες. Πρώτα απ’όλα, με το πέρας κάθε δοκιμασίας βαθμολογείστε ανάλογα με το πόσες φορές σας βρήκαν οι εχθροί, πόσες φορές κάνατε θόρυβο, πόσο γρήγορα ολοκληρώσατε την αποστολή κτλ, οπότε εύλογα θέλετε να πάρετε τον καλύτερο βαθμό ξαναπαίζοντας την εκάστοτε δοκιμασία. Δεύτερος μηχανισμός που ενισχύει το replaybility είναι ότι σε κάθε δοκιμασία αλλάζει η θέση των εχθρών και των αντικειμένων, ενώ γίνονται αλλαγές και στην δομή του επιπέδου, καθώς κάποιες πόρτες είναι κλειδωμένες οπότε πρέπει να τις σπάσετε, κάτι που κάνει φασαρία κτλ.

Τέλος, αφού ολοκληρώσετε το βασικό πρόγραμμα θεραπείας, μπορείτε να παίξετε στο Program X και στο Program Ultra, όπου ναι μεν έχετε παραλλαγές των ίδιων δοκιμασιών, αλλά μεγαλώνει ο αριθμός των εχθρών και μειώνονται τα δωμάτια, κάνοντας την εμπειρία ακόμα πιο κλειστοφοβική. Υπάρχουν και εβδομαδιαίες δοκιμασίες, που επίσης είναι παραλλαγές των ίδιων δοκιμασιών, αφού πχ επιτρέπονται συγκεκριμένα class ή δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κάποιο αντικείμενο κτλ. Πάντως, παρά όλα αυτά τα μασκαρέματα που γίνονται για να μεγαλώσει ο χρόνος ενασχόλησης με το παιχνίδι, το περιεχόμενό του παραμένει μάλλον περιορισμένο, ακόμη και για τα δεδομένα της σειράς Outlast.

Ολοκληρώνοντας τις δοκιμασίες αποκτάτε πόντους που εξαργυρώνετε για να αναβαθμίσετε τον χαρακτήρα σας. Το όλο σύστημα αναβαθμίσεων στηρίζεται εν πολλοίς στην co-op εμπειρία. Έτσι, ολοκληρώνοντας δοκιμασίες, μπορείτε να ξεκλειδώνετε σταδιακά rigs, τα οποία λειτουργούν σαν διαφορετικά class, έτσι ώστε ο χαρακτήρας σας να έχει ένα μοναδικό skill που είτε του επιτρέπει να ανανεώνει την υγεία του ή αυτή των συμπαικτών του, είτε να μπορείτε να δείτε μέσα από ακτίνες X τη θέση των εχθρών κτλ. Επιπλέον, ξεκλειδώνετε και passive skills, πολλά εκ των οποίων σας βοηθούν κυρίως στη συνεργασία σας με τους άλλους παίκτες, αλλά δεν λείπουν και πιο μοναδικά όπως πχ η ικανότητα να συρθείτε στο πάτωμα με ταχύτητα μετά από τρέξιμο κτλ. Οι επιλογές αναβάθμισης είναι αρκετές. Ακόμη περισσότερες είναι οι επιλογές παραμετροποίησης του χαρακτήρα, αφού μπορείτε να ξεκλειδώσετε διαφορετικά ρούχα για να ξεχωρίζετε από τους άλλους, να ξεκλειδώσετε αντικείμενα για διακόσμηση της κλίνης σας κτλ.

Στα αρνητικά του παιχνιδιού συγκαταλέγτεται η trial-and-error λογική που βρίσκεται και εδώ, έστω και σε μικρότερο βαθμό σε σχέση με τα προηγούμενα Outlast, κι αυτό γιατί υπάρχουν παγίδες μέσα στα επίπεδα που είναι αδύνατο να τις ανακαλύψετε. Έτσι, ξαφνικά σας έρχονται παραισθησιογόνα αέρια ή ανοίγετε μία πόρτα και σας την πέφτει ένα απόκοσμο πλάσμα που θέλει να σας καρφώσει, οπότε είστε αναγκασμένος να χτυπάτε μανιασμένα το κουμπί για να απελευθερωθείτε. Δεν είναι κάτι που χαλάει την εμπειρία, αλλά θα έπρεπε να ήταν λιγότερες αυτές οι στιγμές, γιατί έτσι μπορεί να χαλάσει άθελά σας ο βαθμός που παίρνετε μετά από κάθε δοκιμασία. Επίσης, τα objectives λίγο-πολύ επαναλαμβάνονται από δοκιμασία σε δοκιμασία, ενώ θα μπορούσε να υπάρχει μία μεγαλύτερη ποικιλία που θα έκανε το gameplay ακόμα πιο έντονο.

Οπτικά, το παιχνίδι, χωρίς να αποτελεί κάποιο τεχνολογικό θαύμα, στέκεται αξιοπρεπώς χάρη στην ιδιαίτερη, γκροτέσκα αισθητική και την αποπνικτική ατμόσφαιρά του. Οι εχθροί είναι καλοσχεδιασμένοι με φοβερές λεπτομέρειες, και όλες οι σκιές και αντανακλάσεις στον κόσμο άψογες. Τα πλάνα νυχτερινής όρασης παραδοσιακά είναι το αλατοπίπερο των Outlast και δεν θα μπορούσαν να αποτελούν εξαίρεση εδώ. Ο δε ήχος είναι ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες επιβίωσης στο παιχνίδι και η δουλειά που έχει γίνει στον συγκεκριμένο τομέα είναι εξαιρετική. Από τα ουρλιαχτά των εχθρών που γίνονται όλο και πιο απόκοσμα καθως πλησιάζουν στο δωμάτιο όπου κρύβεστε, μέχρι τον θόρυβο που κάνετε όταν πατάτε γυαλιά ο οποίος μπορεί να προδώσει τη θέση σας στο χώρο ή όταν κοπανάτε μια πόρτα καθώς προσπαθείτε να την σπάσετε για να βγείτε από ένα δωμάτιο που σας έχουν περικυκλώσει εχθροί, όλα είναι τέλεια υλοποιημένα ώστε να καταλαβαίνετε μέσω ήχων πού βρίσκονται οι εχθροί και οι συμπαίκτες. Κανένα παράπονο δεν υπάρχει και για το voice acting, το οποίο πάντως είναι περιορισμένο λόγω της έλλειψης αφηγηματικής ροής στο παιχνίδι.

Share on Google Plus

About Freegr network

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου