Είστε ο Jak, ένας κλεφταράκος που κατοικεί στο Seren, μία πόλη-φαβέλα στο μαγικό κόσμο του Aveum, κατασκευασμένη κάτω από μία τεράστια γέφυρα. Ο Jak μένει με την Luna, η οποία είναι αρχηγός της ομάδας-συμμορίας του και σκοπεύει να πάρει μέρος στον αιώνιο πόλεμο που μαίνεται στον κόσμο. Το λεγόμενο everwar ξεκίνησε μεταξύ των πέντε μεγάλων βασιλείων του Aveum με απώτερο σκοπό του καθενός από αυτά τον πλήρη έλεγχο της μαγείας. Στην παρούσα εποχή, στον πόλεμο έχουν παραμείνει τα δύο βασίλεια εξ αυτών, το Lucium, στο οποίο κατοικεί ο Jak, και το Rasharn το οποίο οι άνθρωποι του Lucium θεωρούν εχθρικό από την γέννησή τους. Η μαγεία είναι βασικό στοιχείο του Aveum και έχει χωρίσει τον πληθυσμό στους απλούς θνητούς και τους Magni, τους πιο ισχυρούς των μάγων, που διοικούν στρατιές και κρίνουν το ρου του πολέμου και της ιστορίας.
Η Luna και ο Jak είναι δύο θνητοί με περιορισμένες μαγικές ικανότητες, όμως η Luna επιθυμεί να συμμετάσχει στον πόλεμο ως στρατιώτης. Τη νύχτα που ετοιμάζεται η Luna να ανακοινώσει την απόφασή της επισήμως στην ομάδα, οι Rasharnians επιτίθενται στο Seren με πολλούς μάγους και στρατό. Οι καταστροφές που κάνουν είναι τεράστιες και ενώ ο Jak τρέχει να εντοπίσει την Luna και τους φίλους του, λίγο πριν φτάσει στο σπίτι του επιτίθενται Rasharnians. Αφού καταφέρνει και εξουδετερώνει κάποιους εξ αυτών, γίνεται μάρτυρας της ανατίναξης του σπιτιού στο οποίο έμενε, καθώς και του χαμού της Luna. Η οργή που τον διατρέχει τον μετατρέπει αίφνης σε Unforeseen, έναν Magnus δηλαδή που δε γεννήθηκε με τις ικανότητες αλλά τις απέκτησε κατόπιν ενηλικίωσης. Καθώς οι μαγικές του δυνάμεις είναι εντυπωσιακά ισχυρές, η Kirkan, η στρατηγός Magnus του Lucium, του ζητάει να την ακολουθήσει στον πόλεμο. Καταρρακωμένος από τις πρόσφατες απώλειες, ο Jak συμφωνεί και γίνεται ο προστατευόμενος της Kirkan.
Πέντε χρόνια μετά από εκείνη την μοιραία νύχτα στο Seren, ο Jak πλέον είναι αρκετά δυνατός σαν Magnus και μάλιστα έχει βάλει στόχο να καθιερωθεί ως Immortal, δηλαδή ένας από τους πιο ισχυρούς και αναγνωρισμένους Magni και τους πλέον υψηλούς στην ιεραρχία. Ο πόλεμος μαίνεται συνεχώς, ενώ η ανυπέρβλητη χρήση της μαγείας προκαλεί στον κόσμο του Aveum το wound, μία επικίνδυνη διάβρωση που δημιουργεί απέραντες χαράδρες και καταλαμβάνει όλο και περισσότερες εκτάσεις. Ο Jak είναι αποφασισμένος να βοηθήσει όσο περισσότερο μπορεί, έτσι ώστε να δώσει τέλος στο everwar και στο wound, αλλά και να καταλάβει ποια η σύνδεση όλων αυτών με το Pentacade, ένα τεράστιο άγαλμα στο κέντρο του Aveum το οποίο θεωρείται ο σύνδεσμος με τον κόσμο της μαγείας.
Όπως καταλαβαίνετε, το σενάριο του Immortals of Aveum είναι αρκετά καλοδουλεμένο, αν όχι πολύπλοκο για το είδος του παιχνιδιού. Προσωπικά θεωρώ πως προσφέρει βάθος, ενώ το lore του είναι πραγματικά πολύ πλούσιο. Εδώ για μένα αρχίζει η αμφισβήτηση του χαρακτηρισμού «FPS μαγείας», καθώς τέτοια ποικιλία εχθρών, τοποθεσιών, συμμάχων, ιστορίας κτλ με το αντίστοιχο συνοδευτικό lore δε συνηθίζεται στο χώρο. Γενικά το παιχνίδι θεωρώ πως βάζει αυτογκόλ στο συγκεκριμένο τομέα, καθώς ενώ είναι προφανές ότι σχεδιάστηκε ως ρευστό σε είδος -κυρίως FPS, αλλά με έντονα στοιχεία action-adventure και action-RPG- διαφημίζεται με έμφαση στο shooting (ίσως είναι απόφαση της EA που ανέλαβε την έκδοσή του). Έτσι, ενώ το lore είναι εξαιρετικό, δίνεται υπό την μορφή κειμένου μίας παραγράφου και μάλιστα σα να την έγραψε κάποιο δεκάχρονο. Οι διάλογοι, ενώ στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι σοβαροί και δίνουν ένταση και αγωνία στις εκάστοτε σκηνές, καταβαραθρώνονται από τον ίδιο τον πρωταγωνιστή, που είναι σα να βγήκε από teenage movie των 90s. Έτσι, λοιπόν, ο Jak ποτέ (μα ποτέ) δεν μιλάει σαν σοβαρός άνθρωπος, παρά μόνο πετάει συνεχώς ατάκες που δεν υπάρχουν ούτε στις πιο χαζές ταινίες δράσης. Και η «εφηβίλα» αυτή συνεχίζεται μέχρι το τέλος του παιχνιδιού, οπότε δεν είναι κάποιο κακό στοιχείο του χαρακτήρα που όμως ωριμάζει και αλλάζει στην πορεία. Είναι πολύ κρίμα, καθώς όλοι οι υπόλοιποι χαρακτήρες, είτε συμμαχικοί, είτε εχθρικοί, είναι απολύτως προσηλωμένοι στο ρόλο τους στην ιστορία, ενώ και οι ερμηνείες των ηθοποιών που τους παίζουν καταπληκτικές.
Ένα άλλο στοιχείο του προαναφερθέντος αυτογκόλ, είναι η ίδια η μαγεία. Καταρχήν χρήση της μαγείας γίνεται μέσω των sigils, που είναι ας πούμε τα όπλα σας τα οποία αντί για σφαίρες εκτοξεύουν μαγεία. Ενώ, λοιπόν, τα spells είναι πολλά και εντυπωσιακά, και τα sigils αλλά και τα δευτερεύοντα εργαλεία σας καλοσχεδιασμένα, η ίδια η μαγεία χωρίζεται απλώς σε τρία χρώματα: κόκκινο, πράσινο, μπλε, με τα αντίστοιχα sigils. Είναι σα να θέλει το παιχνίδι να αποφύγει πιο ιδιαίτερο σχεδιασμό και ονομασίες μην τυχόν και μπερδευτεί με RPG. Και δεν είναι τόσο η απλότητα που απογοητεύει, όσο η συσχέτιση της απλότητας αυτής με την πολυπλοκότητα του υπόλοιπου κόσμου. Παρόλο το παραπάνω, η μαγεία είναι σίγουρα το δυνατό χαρτί του τίτλου. Τα sigils έχουν αρκετά μεγάλη ποικιλία, μπορούν να αναβαθμιστούν και όσο προχωράτε τόσο πιο δυνατά γίνονται. Εκεί που αναμενόμενα εντυπωσιάζει το παιχνίδι είναι στα spells. Αυτά χωρίζονται στα strikes που είναι τα απλά spells επίθεσης, τα furies που απαιτούν χρήση mana και είναι τα πιο δυνατά spells, τα controls που δε χρησιμοποιούν mana αλλά έχουν ένα μικρό χρόνο φόρτισης, τα augments που είναι βοηθητικά spells όπως ασπίδα ή δυνατότητα να ίπτασθε για λίγο χρόνο, και τέλος το dominion που είναι ένα πολύ ισχυρό spell και φορτίζει σκοτώνοντας εχθρούς.
Κάθε ένα από τα παραπάνω spells μπορεί να αναβαθμιστεί όσο εσείς αποκτάτε talents, καθώς συγκεντρώνετε ascensions, δηλαδή experience points. Για την υγεία σας μαζεύετε health crystals, ενώ για το mana των furies πρέπει να έχετε στην κατοχή σας κύβους mana. Σε συγκεκριμένους σταθμούς μπορείτε να αναβαθμίζετε τον εξοπλισμό σας ξοδεύοντας χρυσό και κόκκινους, μπλε ή πράσινους κρυστάλλους. Ο εξοπλισμός σας περιλαμβάνει τα sigils, τα οποία είναι πολλά και εντυπωσιακά. Κάθε sigil έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά, με άλλα να είναι πολύ δυνατά αλλά να εκτοξεύουν ένα strike, ενώ άλλα λίγο πιο αδύναμα αλλά με δυνατότητα πολλαπλών ρίψεων. Εκτός από τα sigils, έχετε βραχιόλι και δύο rings, κάθε ένα από τα οποία προσφέρει πόντους σε κάποιο χαρακτηριστικό πχ αυξάνει την ισχύ της ασπίδας ή της δύναμης του κόκκινου sigil κτλ.
Όσο ο Jak αναζητά συγκεκριμένα πρόσωπα ή αντικείμενα που τον βοηθούν στο στόχο του, τόσο επισκέπτεσθε εντυπωσιακές τοποθεσίες και μέρη. Το παιχνίδι είναι αρκετά γραμμικό, τουτέστιν προχωράτε σε ευθεία, μπορείτε όμως να εξερευνήσετε πλήρως τον περιορισμένο χώρο γύρω σας και όταν φτάσετε σε συγκεκριμένα σημεία εμφανίζονται οι εχθροί. Συνήθως αυτό γίνεται σε κύματα, δηλαδή σε ένα σημείο αντιμετωπίζετε μαζικά εχθρούς, κατόπιν αναλαμβάνει το σεναριακό και action-adventure μέρος, μέχρι να προχωρήσετε στο επόμενο σημείο με εχθρούς. Το παιχνίδι αποτελείται από συνολικά 18 κεφάλαια, ενώ στο τέλος του καθενός αντιμετωπίζετε ένα boss. Γενικά οι μάχες είναι απόλαυση, καθώς διακρίνονται για τον πολύ γρήγορο ρυθμό τους, το πανδαιμόνιο μαγείας που καταλαμβάνει την οθόνη, αλλά και την τρομερή ποικιλία εχθρών. Άλλοι εξ αυτών σας αντιμετωπίζουν από μακριά εκτοξεύοντας βέλη ή βόμβες μαγείας, άλλοι σας επιτίθενται από κοντά, ενώ υπάρχουν και ζώα-τέρατα που είναι δυνατά και γρήγορα. Τα boss fights, με τους εχθρούς, τις δυνάμεις τους αλλά και τον τρόπο εξόντωσής τους, ικανοποιούν απόλυτα. Το ίδιο και η εξαιρετική υλοποίηση της δυσκολίας. Στο normal η δυσκολία είναι απίστευτα ισορροπημένη, με το παιχνίδι να προσφέρει ένταση και πρόκληση, ειδικά όταν σας την πέφτουν πάρα πολλοί εχθροί μαζί, ενώ οι μάχες με τα boss είναι αναμενόμενα δύσκολες όμως όχι σε σημείο εκνευρισμού. Σε αυτό βοηθάει και το γεγονός ότι στο normal το παιχνίδι είναι γενναιόδωρο σε health crystals και mana cubes.
Και βέβαια, όπως προαναφέρθηκε, το παιχνίδι έχει και τον άλλο του εαυτό: αυτόν του action-adventure. Αφού, λοιπόν, εξολοθρεύσετε εχθρούς, συνήθως ακολουθεί ένα εντυπωσιακό cutscene. Μετά από αυτό ο Jak είτε καλείται να συζητήσει με διάφορους χαρακτήρες για να μάθει περισσότερες πληροφορίες για τον πόλεμο και τον κόσμο του Aveum, είτε να λύσει βασικούς γρίφους. Οι γρίφοι αυτοί αφορούν κυρίως την πρόσβαση σε απομακρυσμένα σημεία και το άνοιγμα θυρών. Συνήθως πρέπει να εντοπίσετε κόκκινα, πράσινα και μπλε σύμβολα τα οποία πυροβολάτε με το αντίστοιχο sigil. Κάθε τέτοιο σύμβολο όταν ενεργοποιηθεί εκτελεί κάποια ενέργεια πχ ανοίγει μία πόρτα ή μετακινεί κάποιο κομμάτι διαδρόμου, μετά όμως από ένα ή παραπάνω δευτερόλεπτα το σύμβολο απενεργοποιείται. Επομένως εσείς πρέπει να συνδυάσετε ταχύτητα και εξυπνάδα προκειμένου να πυροβολήσετε εγκαίρως όλα τα σύμβολα και να λύσετε το γρίφο. Το παραπάνω είναι εύκολο στο βασικό μέρος της ιστορίας, όμως σε πολλά σημεία υπάρχουν τέτοιοι δευτερεύοντες και αρκετά πιο δύσκολοι γρίφοι που προσφέρουν ως αμοιβή κάποιο δυνατό εξοπλισμό ή πολύ χρυσό. Όλα αυτά είναι εξαιρετική προσθήκη και προσφέρουν διάλειμμα από την ένταση των μαχών, ενώ είναι και πολύ καλά δεμένα με τον κόσμο, την ιστορία αλλά και τη συχνότητα των επιθέσεων.
Γενικά το παιχνίδι είναι ιδανικό αν αναζητάτε ισορροπία, δηλαδή έντονες μάχες αλλά με αρκετά διαλείμματα από την ένταση αυτή. Να σημειώσω, βέβαια, και πως είναι αρκετά μεγάλο με 20+ ώρες ενασχόλησης, οι οποίες μπορεί να είναι ακόμη περισσότερες εάν προσπαθήσετε να λύσετε όλους τους γρίφους για την απόκτηση των extras. Η διάρκεια αυτή όπως και να το κάνουμε δημιουργεί μία «κοιλιά», καθώς σε γενικές γραμμές το gameplay εντείνεται και δυσκολεύει, αλλά στην ουσία δεν αλλάζει σημαντικά. Ιδανική διάρκεια θεωρώ πως θα ήταν γύρω στις 12 (ή 15-18 για όλα τα extras) ώρες. Ο χειρισμός είναι κλασικός μεν, αλλά θέλει εξοικείωση ή εμπειρία σε FPS. Το πρόβλημα είναι κυρίως στο συγχρονισμό όλων των κινήσεων, ειδικά όταν σας επιτίθενται μαζικά οι εχθροί. Χρειάζεται λίγος χρόνος προσαρμογής ώστε το πάτημα των κουμπιών και η χρήση των αντίστοιχων spells να γίνεται σαν χορογραφία. Ένα θέμα σε PC με χρήση πληκτρολογίου είναι τα Z, X, C. Τα τρία αυτά κουμπιά βρίσκονται το ένα δίπλα στο άλλο με αποτέλεσμα πολλές φορές ενώ θελετε health crystal να πατάτε κατά λάθος το Χ και να ξοδεύετε ανούσια το mana cube ή ακόμη χειρότερα νε εκτοξεύετε το dominion spell και να πρέπει κατόπιν να το ξαναφορτίσετε.
Και ερχόμαστε στο δεύτερο μεγάλο «χαρτί» του Immortals of Aveum: τα γραφικά. Πρόκειται για ένα από τα πιο όμορφα παιχνίδια που έχουν υπάρξει ποτέ. Η Unreal Engine 5 είναι πραγματικά μία τεραστίων δυνατοτήτων μηχανή γραφικών και εδώ χρησιμοποιείται μάλλον σαν επίδειξη όλων των χαρακτηριστικών της. Tα μάτια σας θαμπώνονται από τις εκτυφλωτικές λάμψεις που υπάρχουν κυριολεκτικά παντού, από τον ήλιο στον ουρανό ως την αντανάκλασή του στο νερό και βέβαια στις πάρα πολλές πανοπλίες. Οι τελευταίες κυριολεκτικά ρίχνουν σαγόνια με τις αντανακλάσεις. Παράλληλα, η μαγεία των sigils είναι πανέμορφη και όταν σας επιτίθενται πολλοί εχθροί υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να χάνετε γιατί χαζεύετε τα χρώματα και τις σπίθες ολούθε. Η ποιότητα των particles είναι μεγαλειώδης, από τις σπίθες της φωτιάς και των sigils, μέχρι καπνούς, λάβα (πρέπει να δείτε την πίστα με τη λάβα για να με πιστέψετε) και σταγόνες βροχής, όλα συνθέτουν ένα εκπληκτικό οπτικό σύνολο. Ήδη από την αρχή το Seren εντυπωσιάζει με τις λεπτομέρειες, ενώ το πρώτο σημείο όπου μένετε να θαυμάζετε είναι η μάχη στο Yltheum, με τους καταπληκτικούς φωτισμούς και τις επιθέσεις των δράκων με φόντο το ηλιοβασίλεμα. Παράλληλα, η ποιότητα των εκφράσεων στα ανθρώπινα και όχι μόνο πρόσωπα είναι εξαιρετικά αληθοφανής. Υπάρχει τεράστια διαφορά από ότι έχουμε δει μέχρι σήμερα. Το μόνο αρνητικό θα έλεγα πως είναι το lip-sync, καθώς μπορούσε να προσεχτεί περισσότερο.
Όλα τα παραπάνω έχουν κάποιο -αναμενόμενο και λογικό- κόστος. Η ποιότητα και η «ποσότητα» των γραφικών του παιχνιδιού το καθιστά κάτι σαν εργαλείο benchmark για PC. Θα μπορούσε να έχει καλύτερο optimization; Ενδεχομένως, ειδικά αν κρίνουμε από ένα patch που βελτίωσε αρκετά την απόδοση. Το παιχνίδι κάνει βαριά χρήση όλων των βασικών χαρακτηριστικών της μηχανής γραφικών και καθώς ο οπτικός τομέας είναι ίσως το ατού του, δεν θα είχε νόημα κάτι λιγότερο λεπτομερές. Βέβαια ούτε λόγος για 60fps, στο δικό μου σύστημα τουλάχιστον. Με RTX 3060ti και i5-10400 είχα στην αρχή ένα μέσο όρο 25fps με όλα στο ultra και 1440p ανάλυση, κάτι που σήμαινε ότι κατά τόπους η εμπειρία μου δεν ήταν ομαλή. Μετά το patch και με χρήση DLSS είχα μέσο όρο 40fps, που για εμένα είναι άκρως ικανοποιητικά και απόλαυσα το πανέμορφο και ομαλό αποτέλεσμα που επιθυμούσα. Εάν για εσάς βέβαια οτιδήποτε κάτω από 60fps δεν είναι αποδεκτό, ίσως πρέπει να ρίξετε την ανάλυση σε 1080p, καθώς ακόμα και με τις ρυθμίσεις στο low δεν παρατήρησα σημαντικό κέρδος σε frames. Να σημειωθεί πως το παιχνίδι υπολογίζει ένα σκορ βάσει του μηχανήματός σας και σας δείχνει πού βρίσκεστε σε σχέση με το προτεινόμενο. Εάν είστε πιο χαμηλά το αναφέρει και σας προειδοποιεί για πιθανή μη ομαλή εμπειρία. Παίξτε με τις ρυθμίσεις μέχρι να καταφέρετε να πετύχετε το ιδανικό για εσάς σκορ. Προσωπικά, με όλα στο ultra είχα σχετικά κακό score, όμως η εμπειρία μου ήταν πολύ καλύτερη.
Ηχητικά το παιχνίδι είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Τα εφέ εντυπωσιάζουν με δυνατούς και διαφορετικούς ήχους. Οι περισσότεροι ηθοποιοί κάνουν καλή δουλειά, με την Gina Torres στο ρόλο της Kirkan να ξεχωρίζει. Αντίθετα, όπως προαναφέρθηκε, ο Darren Barnet ως Jak περιορίζεται σε μέτρια υποκριτική και ακόμη πιο μέτριες εφηβικές ατάκες. Τέλος η μουσική είναι πολύ ωραία, με συμφωνικά κομμάτια στις σκηνές έντασης και ambient ήχους να συνοδεύουν το υπόλοιπο παιχνίδι. Δεν είναι ίσως το μουσικό χαλί που θα θέλετε να ακούσετε ξανά και ξανά, όμως επιτελεί το έργο άξια.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου