Το Nocturnal διαδραματίζεται στη χώρα του Nahran, η οποία έχει κυριευτεί από μία μυστηριώδη, σκοτεινή ομίχλη που αφανίζει όλους τους κατοίκους. Ο πρωταγωνιστής Ardeshir σταματάει τα ταξίδια του και επιστρέφει στη χώρα του, τόσο για να βρει τον τρόπο να εξαφανίσει την ομίχλη, όσο και για να βρει την αδελφή του που είναι αγνοούμενη. Μοναδικά του όπλα είναι το ξίφος του και η αρχαία φωτιά των προγόνων του.
Η πραγματική δύναμη του Nocturnal βρίσκεται στο gameplay και στην δράση του που είναι καταιγιστική. Στόχος σας είναι με το φλεγόμενο ξίφος σας να καίτε γύρω σας το περιβάλλον, είτε αυτά είναι κεριά, είτε κουρτίνες, είτε θάμνοι κτλ, ώστε να κρατάτε συνεχώς τη φωτιά ζωντανή και να μπορείτε να συνεχίσετε τον δρόμο σας μέσα στη σκοτεινή ομίχλη. Αν η φωτιά σβήσει τότε είστε καταδικασμένος σε θάνατο, καθώς τα πάντα σκοτεινιάζουν και η ομίχλη σας κυριεύει. Ο μηχανισμός αυτός συνδυάζεται άρτια με απαιτητικό platforming, όπου ταυτόχρονα πρέπει να πηδάτε από πλατφόρμα σε πλατφόρμα, φροντίζοντας πάντα να μεταλαμπαδεύετε τη φλόγα σε οτιδήποτε μπορεί να πάρει φωτιά μέσα στο περιβάλλον και νιώθοντας μονίμως την απειλή ότι σας κυνηγάει ο χρόνος. Στο παιχνίδι υπάρχουν κορυφαία σκηνικά όπου πραγματικά σας κυνηγάει η ομίχλη από πίσω σας και με εντυπωσιακές δρασκελιές και διαχείριση της φωτιάς προσπαθείτε να φτάσετε σε κάποιο σημείο όπου είστε ασφαλής. Σε αυτό βοηθάει και το άρτιο level design, με πολλά σημεία εντέχνως τοποθετημένα ώστε να δημιουργούν πανικό στην οθόνη και στιγμές δράσης που πραγματικά σας εθίζουν.
Πέρα όμως από το platforming, στην απόλαυση του gameplay συνδράμουν και οι μάχες. Πρέπει ταυτόχρονα με τα άλματα και τη διαχείριση της φωτιάς να ξεπαστρέψετε και τους εχθρούς, οι οποίοι σε σημεία επιτίθενται όλοι μαζί, ενώ για τους περισσότερους από αυτούς χρειάζεται το ξίφος σας να είναι φλεγόμενο για να μπορέσετε να τους νικήσετε. Μάλιστα υπάρχουν απαιτητικά σημεία όπου επίτηδες το παιχνίδι σας βάζει να κινηθείτε ανάμεσα από εχθρούς για να βρείτε κάποια εστία φωτιάς που βρίσκεται μακριά, ώστε να πάρει φωτιά το ξίφος σας και να τους εξολοθρεύσετε. Οι μάχες δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο βάθος και η κινησιολογία των εχθρών είναι λίγο-πολύ προβλέψιμη, καθώς χρειάζεται απλά να κάνετε roll και κατόπιν να τους επιτεθείτε. Όμως μέσα στο πανικό σας να κρατάτε μονίμως την φωτιά ζωντανή και τα αλλεπάλληλα άλματα, οι συχνές αυτές μάχες με τους εχθρούς να επιτίθενται ταυτόχρονα, κάνουν ακόμη πιο απολαυστική την εμπειρία. Η ποικιλία εχθρών, τόσο εμφανισιακά, όσο και κινησιολογικά, δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη, αλλά αυτό δεν είναι κάτι που χαλάει την εμπειρία. Αρκετά απολαυστικές είναι και οι μάχες με τα boss, τα οποία έχουν λίγο διαφορετική κινησιολογία, αλλά είναι και λίγο πιο εύκολα απ’ όσο θα έπρεπε για να υπήρχε πραγματική ικανοποίηση ότι τα εξολοθρεύσατε. Μοναδική εξαίρεση το τελευταίο boss που κρατάει αρκετά και είναι κάτι πραγματικά διαφορετικό σε σχέση με τους υπόλοιπους εχθρούς.
Πέρα όμως από άλματα και μάχες, στο παιχνίδι συναντάτε και κάποιους ωραίους, αν και απλούς, περιβαλλοντικούς γρίφους, που βασίζονται κατά κύριο λόγο και αυτοί στο μηχανισμό της φωτιάς. Έτσι, προσπαθείτε να φτάσετε στα σωστά σημεία και να προλάβετε να ανάψετε τη φωτιά που ενεργοποιεί κάποια πόρτα ή μπορείτε να πετάξετε το ακόντιο που αποκτάτε γύρω στα μέσα του παιχνιδιού ώστε να κόψετε το σκοινί όπου στηρίζεται κάποια πλατφόρμα ώστε να μπορείτε να την προσεγγίσετε κτλ. Πολλές φορές οι γρίφου συνυπάρχουν με μάχες και ανελέητο platforming, οπότε πραγματικά τα χέρια σας… πιάνουν φωτιά καθώς προσπαθείτε να κάνετε τα πάντα σωστά.
Το Nocturnal είναι προφανώς ένα παιχνίδι με έντονο το στοιχείο του «trial and error». Πολλές φορές δεν μπορείτε καν να προβλέψετε ότι θα πέσει κάποια πλατφόρμα στην οποία στηρίζεστε και πέφτετε στο κενό ή δεν μπορείτε πάντα να βρίσκετε κάποια πηγή φωτιάς για να διατηρείτε την φλόγα ζωντανή οπότε αναπόφευκτα πεθαίνετε αρκετές φορές. Εύστοχα το παιχνίδι τοποθετεί σε πάρα πολλά σημεία μέσα στον κόσμο βωμούς όπου αποθηκεύεται αυτόματα η πρόοδός σας, οπότε δεν χρειάζεται να κάνετε μεγάλες αποστάσεις μέχρι να βρεθείτε πάλι στο σημείο όπου ήσασταν προηγουμένως. Υπάρχουν και βωμοί όπου αναβαθμίζετε τον χαρακτήρα σας, προσθέτοντας σταδιακά είτε περισσότερη υγεία, είτε μεγαλύτερη ταχύτητα όταν το ξίφος σας έχει φωτιά, είτε μεγαλύτερη διάρκεια φωτιάς. Όπως σε αρκετά ποιοτικά indie, έτσι και εδώ το μεγαλύτερο θέμα είναι η μικρή διάρκεια. Το παιχνίδι πολύ δύσκολα ξεπερνάει τις τρεις ώρες, συμπεριλαμβανομένων και των θανάτων που έχετε κατά την ενασχόλησή σας. Ούτε ιδιαίτερο replayability υπάρχει, καθώς δεν έχετε να δείτε κάτι διαφορετικό ξαναπαίζοντας τον τίτλο από την αρχή. Το παράξενο είναι ότι το παιχνίδι ποτέ δεν κουράζει και άνετα θα μπορούσε να ήταν διπλάσιο χωρίς να βαρεθείτε ούτε στιγμή.
Οπτικά το παιχνίδι ξεχωρίζει με τα ζωγραφισμένα στο χέρι γραφικά του και το πανέμορφο animation, ιδιαίτερα στις κινήσεις του χαρακτήρα σας. Αρκετή ποικιλομορφία έχει και ο κόσμος, αφού πέρα από τα υπόγεια όπου διαδραματίζεται το μεγαλύτερο μέρος της περιπέτειας, παίρνετε και μία ανάσα βγαίνοντας σε εξωτερικούς χώρους όπως λιβάδια όπου η βροχή σιγοπέφτει κτλ. Πραγματικά πολύ ωραίο. Δυστυχώς ο ήχος δεν κυμαίνεται σε αντίστοιχα υψηλό επίπεδο. Έπρεπε να υπάρχουν λίγο πιο δυναμικά μουσικά θέματα, ιδιαίτερα σε μάχες με boss, αντί για τα χαλαρά ambient/ethnic κομμάτια που σας συντροφεύουν κατά την περιήγησή σας στον κόσμo. Επίσης τόσο ο ήρωας όσο και κάποιοι χαρακτήρες που συναντάτε δεν έχουν καν φωνή, παρά μόνο ομιλία σε κείμενο, κάτι που με βάση τα σημερινά δεδομένα είναι λίγο απογοητευτικό.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου