Η σειρά Uncharted ήταν ανέκαθεν το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα “κινηματογραφικών” παραγωγών στο gaming. Εντυπωσιακά γραφικά, gameplay γεμάτο δράση και μία ενδιαφέρουσα ιστορία, απ’ αυτές που κάθε λάτρης των Indiana Jones θα πήγαινε ευχαρίστως για να παρακολουθήσει ένα βραδάκι Παρασκευής στο σινεμά.
Με αυτά κατά νου –και τον ορυμαγδό τρέιλερ με τον οποίο, αχρείαστα, μας είχε βομβαρδίσει τους τελευταίους μήνες η Sony- θα περίμενε κανείς πως το “wow factor” του Uncharted 4: Το τέλος ενός κλέφτη, θα ήταν μικρό. Κι όμως, η Naughty Dog βρήκε τον τρόπο να κάνει την κάτω γνάθο να αιωρείται, τα μάτια να γουρλώνουν και εκείνο το τόσο χαρακτηριστικό βλακώδες χαμόγελο της ικανοποίησης να σχηματίζεται στα πρόσωπα όλων όσοι παίξουν το παιχνίδι της.
Το Uncharted 4 είναι μία ακόμα περιπέτεια με πρωταγωνιστή τον Nathan Drake ο οποίος, έχοντας ξαναβρεθεί με τον αδελφό του που για χρόνια θεωρούσε νεκρό, επιστρέφει απ’ τη… σύνταξη προκειμένου να κυνηγήσει τον “θησαυρό των θησαυρών” αξίας 400 εκατομμυρίων δολαρίων που λέγεται πως έκρυψε ο θρυλικός πειρατής Χένρι Έιβρι. Όπως και στα προηγούμενα Uncharted, έτσι και σε αυτό, η ιστορία είναι πολύ συγκεκριμένη, οπότε θα προτιμήσω να μην κάνω καμία άλλη αναφορά στα όσα συμβαίνουν στο παιχνίδι. Θα αρκεστώ να πω ότι αυτή τη φορά υπάρχει περισσότερο σασπένς, αναπάντεχες εξελίξεις και φυσικά συναισθηματικές φορτισμένες σκηνές σε σχέση με τους προκατόχους του Uncharted 4, κάτι λογικό και αναμενόμενο δεδομένου του ότι πρόκειται για τον επίλογο της πολύ όμορφης ιστορίας του Nathan Drake.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου