Το να ακολουθήσετε την ιστορία σημαίνει να πηγαίνετε από την μία μεριά του hub στην άλλη αναλαμβάνοντας αποστολές που έχουν την εξής μορφή: cutscene, μάχη, cutscene και... πάλι απ’ την αρχή. Η ιστορία του παιχνιδιού είναι απλή και η στερεοτυπική που συνήθως έχουν τέτοιου είδους crossover παιχνίδια. Οι καλοί συμμαχούν ενάντια στους κακούς. Δεν είναι κάτι παραπάνω απ’ αυτό. Η πλοκή που επιλέγει το παιχνίδι για να εξερευνήσει την ιστορία του είναι αρκετά προβλέψιμη και βαρετή. Ειδικά κάπου στο τρίτο κεφάλαιο αρχίζει να τραβάει υπερβολικά χωρίς λόγο και να κουράζει, με αποτέλεσμα σχεδόν να χάνετε το κίνητρο για να φτάσετε μέχρι το τελευταίο κεφάλαιο. Το επαναλαμβανόμενο μοτίβο των αποστολών και το σύστημα μάχης επίσης δεν βοηθάνε στο να αποκτήσει λίγη φρεσκάδα και ενδιαφέρον το story. Ο μόνος λόγος να συνεχίσετε είναι για να δείτε ποιος εμφανίζεται μετά. Βέβαια, αν δεν γνωρίζετε τους χαρακτήρες λίγο σας νοιάζει. Από κει και πέρα, υπάρχουν και ελεύθερες αποστολές, που δεν σχετίζονται με την εξέλιξη της ιστορίας και σας ανταμείβουν με χρήματα, εμπειρία για να ανέβετε επίπεδο ή/και διάφορα skills για τον χαρακτήρα σας. Φυσικά, υπάρχουν μάχες σε local και online περιβάλλον όπως και training και tutorial. Το online είναι κάτι αναμενόμενο, με casual και ranked μάχες και λειτουργεί σε γενικές γραμμές καλά. Δεν αντιμετώπισα προβλήματα συνδεσιμότητας. Θα μπορούσε να είναι σχεδιασμένο πιο φιλικά για το χρήστη σε ορισμένα θέματα όπως τα rematch, αλλά κάνει την δουλειά του. Το όλο ζήτημα του character creation/customization είναι μια πονεμένη ιστορία. Είναι απλό στη βάση του: φτιάχνετε έναν χαρακτήρα, επιλέγοντας από τρία πρότυπα μάχης. Αυτές οι επιλογές είναι φτωχές και χωρίς έμπνευση και απλά αντιγράφουν το στιλ μάχης άλλων χαρακτήρων και δεν έχει ιδιαίτερη σημασία τί επιλέγετε εδώ. Έπειτα μπορείτε να διαλέξετε τις ειδικές κινήσεις του, από μια λίστα κινήσεων άλλων χαρακτήρων (όχι όλων).
Όσο προχωρά το παιχνίδι αγοράζετε ή/και ξεκλειδώνετε και περισσότερες. Υπάρχουν και ικανότητες που σας δίνουν παθητικά μπόνους στις μάχες, όπως αυξημένη επίθεση ή άμυνα, τα οποία μπορείτε και να αναβαθμίσετε. Υπάρχουν λοιπόν κάποια RPG στοιχεία, μα μόνο σε επιφανειακό επίπεδο. Ο σχεδιασμός της εμφάνισης του χαρακτήρα σας είναι ικανοποιητικός - δεν έχει πάρα πολλές επιλογές, ούτε είναι εξαιρετικά λεπτομερές, αλλά κάνει καλά την δουλειά του. Από κει και πέρα, η ενδυμασία και τα αξεσουάρ που μπορείτε να ξεκλειδώσετε και να αγοράσετε για τον χαρακτήρα σας μοιάζουν αρκετά φτωχά και αναμενόμενα. Μάλιστα είναι και αρκετά περιοριστικά στους συνδυασμούς μεταξύ τους και στα χρώματα. Ας περάσουμε στο σύστημα μάχης, που είναι και το πιο βασικό. Οι μάχες διεξάγονται ανάμεσα σε ομάδες των τριών. Επιλέγετε δηλαδή τρεις χαρακτήρες για κάθε μάχη. Όλοι τους μοιράζονται health bar, stamina bar, energy bar και awakening bar. Το πρώτο είναι αυτονόητο, αν πέσει στο μηδέν χάνετε. Το stamina bar σας επιτρέπει να εκτελείτε δράσεις άμυνας, όπως να ξεφεύγετε από τις επιθέσεις του αντιπάλου ή διάφορες κινήσεις όπως να κυνηγάτε γρήγορα τον εχθρό κλείνοντας αμέσως την απόσταση. Αδειάζει με τη χρήση των διάφορων επιλογών που σχετίζονται μ’ αυτό και γεμίζει σταδιακά, οπότε πρέπει να προσέχετε πως το ξοδεύετε. Το δεύτερο έχει να κάνει με τις ειδικές κινήσεις του χαρακτήρα, όπως το kamehameha του Goku. Ο καθένας έχει τρεις και εξαρτάται από την κίνηση πόσο κοστίζει για να την εκτελέσετε. Γεμίζει όσο επιτίθεστε ή αν μαζέψετε ενέργεια, ωστόσο είστε εκτεθειμένος αν επιλέξετε να το κάνετε.
Το τρίτο γεμίζει όσο η ζωή σας πέφτει και μετά από ένα σημείο μπορείτε να απελευθερώσετε τη δύναμη του χαρακτήρα σας για να πάρει διάφορα μπόνους στην επίθεση και άμυνα ή να κάνετε μια ειδική σούπερ κίνηση. Πέρα απ’ αυτά, οι απλές επιθέσεις σας είναι εξαιρετικά... απλές και εκτελούνται πατώντας κατ’ εξακολούθηση δύο μόνο κουμπιά. Μπορείτε επίσης να καλείτε το δεύτερο κατά σειρά μέλος της ομάδας σας για να κάνει μια ειδική κίνηση ή μπορείτε επίσης να αλλάξετε θέση μαζί του.
Οι μάχες είναι γενικώς γρήγορες και διασκεδαστικές. Το σύστημα χειρισμού είναι απλό και προσιτό σε όλους. Το κακό είναι πως μετά από ένα σημείο γίνονται λίγο επαναλαμβανόμενες, καθώς δεν υπάρχει ιδιαίτερο βάθος στους ίδιους τους μηχανισμούς. Βέβαια, ο κάθε χαρακτήρας έχει διαφορετικές κινήσεις και ελαφρώς διαφορετικό χειρισμό, οπότε αυτό επεκτείνει την μακροζωία και την ποικιλομορφία των μαχών. Απλά, δεν υπάρχει τρελό στρατηγικό βάθος στο χτίσιμο της ομάδας, ούτε δίνεται εξονυχιστική σημασία στην ισορροπία, όπως σε πιο “ατόφια” παιχνίδια ξύλου.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου