To Redeemer είναι η πρώτη δυνατή προσπάθεια της ρωσικής Sobaka. Πρόκειται για ένα top-down brawler με σκοπό να προσφέρει μία απολαυστικά βίαιη εμπειρία.
Ξεκινώντας το παιχνίδι αναλαμβάνετε το ρόλο του Vasily, ενός πρώην μισθοφόρου που σαν άλλος Τζον Ράμπο έχει αποσυρθεί σε ένα μοναστήρι προσπαθώντας να ξεχάσει το αιματοβαμμένο του παρελθόν και να περάσει ήσυχα την υπόλοιπη ζωή του. Οι μέρες της γαλήνης του όμως τελειώνουν όταν η στρατιωτική οργάνωση για την οποία εργαζόταν τον εντοπίζει και επιτίθεται στο μοναστήρι σκοτώνοντας και αρπάζοντας τους ανθρώπους που τα τελευταία χρόνια είχε σαν οικογένεια. Όπως καταλαβαίνετε, πρόκειται για μια ιστορία εκδίκησης που θα τελειώσει μόνο όταν φάει χώμα ο αρχηγός της συγκεκριμένης οργάνωσης και αφού πρώτα ο Vasily γεμίσει τις εγκαταστάσεις της με τα πτώματα του στρατιωτών της.
To Redeemer διαθέτει ένα ολοκληρωμένο σύστημα μάχης. Εκτός από τα κουμπιά για μπουνιά και κλωτσιά και τον συνδυασμό τους, μπορείτε να κάνετε dodge ώστε να αποφεύγετε χτυπήματα, parry δηλαδή πατώντας το κουμπί της άμυνας την κατάλληλη στιγμή αφήνετε τον εχθρό ανοιχτό σε επίθεση, ενώ αν πλησιάζετε έναν από πίσω χωρίς να σας καταλάβει μπορείτε να τον εκτελείτε άμεσα. Εκτός από τις φονικές μπουνιές και κλωτσιές σας, μπορείτε να χρησιμοποιείτε και όπλα όπως λοστούς και τσεκούρια αλλά και πυροβόλα όπλα που μπορείτε και να παίρνετε αφοπλίζοντας τους στρατιώτες που τα κρατάνε. Τα όπλα έχουν περιορισμένη χρήση και αφού σπάσουν ή σας τελειώσουν οι σφαίρες πρέπει να βρίσκετε άλλα. Το περιβάλλον μπορεί να γίνει και αυτό ένα φονικό όπλο στα χέρια σας, καθώς μπορείτε να πετάτε στους εχθρούς αντικείμενα όπως βαρέλια ή και να τους καρφώνετε πάνω σε σίδερα που εξέχουν από τους τοίχους. Μπορείτε επίσης να κάνετε θεαματικά takedowns. Τέλος, αντιμετωπίζετε και κάποιους λίγους εχθρούς που έχουν το ρόλο αφεντικών. Το μόνο που πρέπει να προσέχετε είναι η μπάρα ενέργειας, την οποία, κάνοντας πράξη το ρητό “ο θάνατός σου η ζωή μου’’, γεμίζετε σκοτώνοντας αντιπάλους.
No mercy.
Το πλήρες σύστημα μάχης του Redeemer που δύσκολα συναντάμε σε indie και ο βίαιος κόσμος του προσφέρουν ικανοποιητικό gameplay και χωρίς αμφιβολία θα απολαύσετε να σπάτε στο ξύλο κάθε λογής στρατιώτες που βρίσκετε στον δρόμο σας. Η κλίμακα δυσκολίας είναι κι αυτή σε καλό επίπεδο και όσο προχωράτε πρέπει να επιστρατεύετε όλο και περισσότερο τις ικανότητές σας ώστε να τα βγάζετε πέρα. Υπάρχει επίσης το arena όπου αντιμετωπίζετε ορδές εχθρών εξασκώντας τις ικανότητές σας και δοκιμάζοντας τις αγαπημένες σας κινήσεις.
Βρήκα, πάντως, αρκετά προβληματικό το σύστημα checkpoint/save. Τα checkpoint είναι αρκετά αραιά και ειδικά προς το τέλος όπου η δυσκολία αυξάνεται και τα όπλα γίνονται όλο και πιο σπάνια, η πιθανότητα να εκνευριστείτε επαναλαμβάνοντας κάποια σημεία είναι μεγάλη. Ακόμα και αν δεχτούμε ότι ίσως σήμερα να έχουμε καλομάθει με τα παιχνίδια να μας βγάζουν ελάχιστα βήματα πριν από το σημείο που χάσαμε, το θέμα με τα save είναι άκρως ενοχλητικό, αφού η πρόοδος σώζεται μόνο αφού ολοκληρώσετε το κεφάλαιο, που σημαίνει ότι αν αφήσετε το παιχνίδι στην μέση ενός κεφαλαίου πρέπει να το ξεκινήσετε από την αρχή. Τουλάχιστον τα κεφάλαια δεν έχουν τεράστια διάρκεια. Υπάρχουν 15 συνολικά και το καθένα παίρνει περίπου μισή ώρα, όμως όπως είναι φυσικό κανείς δεν μπορεί να σας εγγυηθεί ότι δεν θα χρειαστεί να αφήσετε κάποιο στην μέση.
Γέμισε ο τόπος ψοφίμια, άρα πάμε καλά.
Με χρήση της Unreal Engine το Redeemer προσφέρει ικανοποιητικά γραφικά, αρκετά σκοτεινά ώστε να ταιριάζουν με τον κόσμο του. Αναμενόμενα από ένα μικρό στούντιο σαν τη Sobaka δεν μπορούμε να περιμένουμε τα γραφικά να μας ρίξουν τα σαγόνια στο πάτωμα, όμως καταφέρνουν να δημιουργούν πειστική ατμόσφαιρα. Μόνο παράπονο είναι η έλλειψη ποικιλίας στα περιβάλλοντα, καθώς στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού κινείστε σε υπόγεια εργαστήρια και στρατιωτικές βάσεις, κάτι που καταντάει μονότονο. Τεχνικά πάντως το παιχνίδι κινείται σε καλά επίπεδα και πέρα από ελάχιστες αστάθειες όπως δύο-τρία κρασαρίσματα δεν συνάντησα ιδιαίτερα προβλήματα. Ο ηχητικός τομέας δεν προσφέρει κάτι το ιδιαίτερο, με τους ήχους της μάχης και των όπλων να είναι άκρως τυπικοί, όπως και το soundtrack που σας συνοδεύει κατά την διάρκεια του παιχνιδιού. Το ίδιο ισχύει και για τις ελάχιστες ομιλίες που ακούτε όσο παίζετε.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου