Το παιχνίδι λαμβάνει χώρα τρία χρόνια μετά τα γεγονότα του Yakuza: Like a Dragon. Πλέον, ο Ichiban δουλεύει στη Yokohama σε γραφείο ευρέσεως εργασίας, προσπαθώντας να βοηθήσει πρώην Γιακούζα άτομα επειδή πραγματικά νοιάζεται για τους άλλους ανθρώπους. Μετά από μια σειρά από αλλόκοτα γεγονότα και σύντομες περιπέτειες, ο Ichiban χάνει τη δουλειά του και βρίσκεται να ψάχνει τη βιολογική του μητέρα στη... Χαβάη. Εκεί, Ichiban και Kiryu ενώνουν τις δυνάμεις τους με φίλους από τα παλιά για ατέλειωτες περιπέτειες που δεν περιορίζονται στο εξωτικό νησί, αλλά επεκτείνονται και πίσω στη Yokohama.
Οι πρώτες ώρες περνούν με πολλή αναπόληση και αναφορές σε χαρακτήρες, flashback και γεγονότα του παρελθόντος, σε βαθμό που αν δεν έχετε παίξει τα προηγούμενα παιχνίδια, ή έστω το Yakuza: Like a Dragon, δεν καταλαβαίνετε τις αναφορές ή έστω δεν ενδιαφέρεστε καθόλου γι αυτές. Για να ακολουθήσετε πλήρως την ιστορία στον βαθμό που της αξίζει πρέπει να ξεκινήσετε με τουλάχιστον τον προηγούμενο τίτλο. Η ιστορία αργεί να «πάρει μπρος», πολλές φορές δοκιμάζοντας την υπομονή σας. Αν και ξεκινάτε στην ήδη γνωστή Yokohama, το «πραγματικό» παιχνίδι ξεκινάει στη Χαβάη. Συνήθως οι σκηνές διαρκούν πολλά λεπτά, με τους διαλόγους αρκετές φορές να επαναλαμβάνονται ή η ουσία τους να μην δικαιολογεί την διάρκειά τους. Αν και δεν λείπουν οι έντονες στιγμές, οι αποκαλύψεις και οι διαφωνίες μεταξύ φίλων και εχθρών του Ichiban, οι διάλογοι στην πλειονότητά τους δίνουν την αίσθηση ότι θα μπορούσαν να είναι λίγο πιο σύντομοι χωρίς να υστερούν σε περιεχόμενο.
Η εξέλιξη του παιχνιδιού είναι όμοια με των προηγούμενων τίτλων. Μέσα στα 14 κεφάλαια της ιστορίας, περπατάτε στον μεγάλο χάρτη της Χαβάης -αλλά και της Yokohama αργότερα- προς την κεντρική αποστολή-στόχο, όπου σας περιμένει είτε ένα cutscene ή κάποια μάχη. Το πότε πάτε εκεί εξαρτάται από εσάς, αφού ένας μεγάλος αριθμός δραστηριοτήτων είναι γύρω σας για να σας κρατήσει απασχολημένο για ώρες. Ομάδες «κακών», συνήθως σε τριάδες και άνω, περιπλανιούνται στους δρόμους ακριβώς όπως κι εσείς, κι αν συναντηθείτε τότε η δράση αλλάζει από open-world σε μάχη τακτικής με γύρους. Μέσα από χρωματικές διαφορές, ξεχωρίζετε το αν είναι κοντά στο επίπεδό σας ή όχι, αποφεύγοντάς τους αν χρειαστεί ή σχεδιάζοντας τη στρατηγική σας για αργότερα. Όταν, μάλιστα, είναι αρκετά χαμηλότερου επιπέδου από εσάς, τότε το πάτημα ενός κουμπιού αρκεί για να τους βγάλετε από την μέση με αυτόματη εξέλιξη της μάχης. Αυτή η περίπτωση μπορεί να μην αποφέρει πολλούς βαθμούς XP, όμως ανταμείβει με χρήματα και χρήσιμα αντικείμενα.
Like a Dragon / Yakuza χωρίς δόσεις από υπερβολικές συμπεριφορές βγαλμένες από την ιαπωνική τηλεόραση δεν γίνεται. Οι φίλοι σας σάς διδάσκουν πώς να βγαίνετε ραντεβού, οι γυναίκες έχουν παράξενη συμπεριφορά (ο Ichiban σχεδόν τις φοβάται), ενώ δεν λείπουν εξωφρενικές στιγμές και δραστηριότητες που ελαφρύνουν τη διάθεση από τον βίαιο κόσμο της μαφίας και του ατέλειωτου ξύλου. Βουτάτε στη θάλασσα για να πιάσετε το μαντήλι μιας γυναίκας που το πήρε ο αέρας, κυνηγάτε πορτοφολάδες, γίνεστε κασκαντέρ που αποφεύγει αυτοκίνητα, κάνετε ντελίβερι με ποδήλατο, φωτογραφίζετε μέσα από κινούμενο τραμ τρελούτσικους άντρες με μαγιό που κρύβονται μέσα σε θάμνους, ή κάνετε νέες γνωριμίες μέσω dating app.
Στο Yakuza: Like a Dragon οι μάχες τακτικής αντικατέστησαν για τα καλά τις ζωηρές μάχες πραγματικού χρόνου των παλαιότερων τίτλων. Πλέον επιλέγετε τις κινήσεις σας, χρησιμοποιείτε αντικείμενα ή αμύνεστε μέσα από ευδιάκριτες λίστες. Ο καθένας στην ομάδα έχει μοναδικές ικανότητες που συνεισφέρουν είτε επιθετικά, με δυνατές επιθέσεις, είτε αμυντικά, με boost και healing όταν χρειάζεται. Εδώ, το παιχνίδι έχει βελτιωθεί αρκετά σε σχέση με τον προκάτοχό του. Οι μάχες κυλούν πολύ πιο ομαλά και η θέση όλων στον χώρο μετράει. Αν ένας εχθρός είναι γυρισμένος με πλάτη τότε του κάνετε περαιτέρω ζημιά, ειδικά αν επιτεθείτε με κάτι στο οποίο είναι αδύναμος. Αν υπάρχει κάποιος κάδος εκεί κοντά μπορείτε να τον χρησιμοποιήσετε. Αν αργήσετε να επιλέξετε επίθεση τότε ο εχθρός μπορεί να βγει έξω από τον κύκλο δράσης σας, μειώνοντας τη ζημιά που του κάνετε. Αν χτυπήσετε κάποιον κι εκείνος πέσει δίπλα σε έναν δικό σας, τότε εκείνος μπορεί να τον χτυπήσει, προκαλώντας διπλό χτύπημα. Αν, πάλι, βρείτε ότι σας κουράζουν τα quick time events και δεν θέλετε να πατάτε γρήγορα τα κουμπιά που εμφανίζονται για κάθε ειδική επίθεση, απλά απενεργοποιήστε τα action prompts στις ρυθμίσεις.
Εκτός από την γκάμα παράξενων εχθρών που κυκλοφορούν στους δρόμους, υπάρχουν και παράξενες δεξιότητες, όπως να κάνετε πικρόχολα σχόλια φωνάζοντας σε μια ντουντούκα και μειώνοντας την επίθεση του αντιπάλου, το πέταγμα σαπουνόνερου με κουβά για να κάνει τους εχθρούς ευάλωτους σε ηλεκτροπληξία, και η εντολή σε σμήνος πουλιών για επίθεση. Επίσης, ο Kiryu έχει τρεις διαφορετικές στάσεις μάχης (ισορροπημένη, γρήγορη και πάλης) για εναλλαγές και combo ανάλογα με την περίσταση. Μάλιστα, περίπου στα μισά του παιχνιδιού αποκτά την ικανότητα να κινείται ελεύθερα για λίγο, για επιθέσεις με δυνατότερα combo. Όταν «φάτε» πολλές και η μπάρα ζωής σας αδειάσει, τότε το παιχνίδι τελειώνει ή επιστρέφετε στο σημείο του χάρτη που ήσασταν προηγουμένως, αλλά με λιγότερα χρήματα (που χάνετε αν δεν τα αποθηκεύσετε στα ΑΤΜ, γι αυτό αξίζει να κάνετε save συχνά). Η ζωή αναπληρώνεται εύκολα με πολλούς τρόπους, με τους πιο κοινούς να είναι αντικείμενα, όπως φαγητά και ποτά, και το φαγητό σε εστιατόρια, καντίνες κτλ. Μάλιστα, τα διαθέσιμα combo meals των εστιατορίων είναι ένας καλός τρόπος για επιπλέον ενίσχυση των στατιστικών όλης της ομάδας.
Επιπλέον, τρώγοντας μαζί με την ομάδα σας δημιουργείτε στενότερο δεσμό με τους άλλους, κάτι που οδηγεί σε πρακτικά πλεονεκτήματα, όπως το ξεκλείδωμα ισχυρότερων επιθέσεων και καλύτερα combo. Άλλοι τρόποι να ενισχύσετε το «δέσιμο» με την ομάδα σας είναι το να τους κάνετε δώρα, να παίζετε παιχνίδια μαζί τους ή να τους μιλάτε σε επιλεγμένα σημεία στον χάρτη, ώστε να μοιραστούν κάτι προσωπικό μαζί σας. Επίσης, η προσωπικότητά σας βελτιώνεται με όσους περισσότερους φίλους κάνετε. Αυτό γίνεται μέσω εφαρμογής, αλλά και χαιρετώντας αγνώστους στον δρόμο. Στην εφαρμογή βλέπετε μια σύντομη περιγραφή των φίλων που έχετε και της τρέχουσας κατάστασης μαζί τους. Άλλες φορές, συναντάτε τυχαία φίλους που χρειάζονται τη βοήθειά σας και καλείστε να τους σώσετε από καυγάδες. Αποφάσεις που παίρνετε κατά καιρούς σας δίνουν βαθμούς προσωπικότητας όπως καλοσύνη, αυτοπεποίθηση, ευφυΐα και στιλ, που οδηγούν σε προνόμια, αντοχή σε εχθρικές επιθέσεις και νέες εγκαταστάσεις.
Οι... δουλειές επιστρέφουν και ουσιαστικά αποτελούν τα class που συναντάμε στα RPG. Όλοι μπορούν να ακολουθήσουν οποιαδήποτε «καριέρα» χωρίς περιορισμούς, οπότε διαλέγετε το στιλ που σας ταιριάζει περισσότερο. Όσο περισσότερο χρόνο ξοδεύετε βελτιώνοντας κάθε μία από αυτές, τόσο βελτιώνονται τα στατιστικά σας, οπότε αξίζουν τον χρόνο σας. Η κάθε μία προσφέρει ακόμη και διαφορετικά όπλα και εξοπλισμό, που βρίσκετε ή αγοράζετε από καταστήματα. Εκτός από το ενδιαφέρον αστυνομικό δράμα της κεντρικής ιστορίας, υπάρχουν ενδιαφέρουσες δευτερεύουσες ιστορίες αλλά και δραστηριότητες. Το Sujimon επιστρέφει, όντας μια συλλογή ατόμων που βρίσκονται διάσπαρτα στον χάρτη και στη συνέχεια ρίχνετε σε αγώνες μάχης. Σαν ένα εναλλακτικό Pokemon, συλλέγετε, εκπαιδεύετε και νικάτε προπονητές σε αγώνες. Από τις πιο ξεχωριστές δραστηριότητες αποτελεί ένα ολόκληρο νησί έξω από τη Χαβάη, με στοιχεία από Animal Crossing. Στο νησί, που μοιάζει να είναι ένα ξεχωριστό παιχνίδι μέσα στο παιχνίδι, συλλέγετε υλικά όπως πέτρες και ξύλα για να φτιάξετε κατασκευές, με απώτατο στόχο την δημιουργία του απόλυτου θέρετρου διακοπών. Μπορείτε να περάσετε ατέλειωτες ώρες εκεί, συλλέγοντας, κατασκευάζοντας και βελτιώνοντας κτίρια, διακοσμητικά και πολλά άλλα, ανεξάρτητα από την κεντρική ιστορία. Υπάρχουν και οι χαλαρές στιγμές στο safe house, όπου ξεκουράζεστε, ακούτε ραδιόφωνο ή μιλάτε στον αστακό που έχετε ως κατοικίδιο. Το κουτί αποθήκευσης που βρίσκεται εκεί είναι το κατάλληλο μέρος για να ξεφορτωθείτε ό,τι δεν χρησιμοποιείτε, αν δεν θέλετε να το πουλήσετε. Όταν αποφασίσετε να φύγετε, μπορείτε να μετακινηθείτε εύκολα σε όλα τα σημεία του χάρτη που έχετε εξερευνήσει, περπατώντας, παίρνοντας το τραμ, οδηγώντας με το δικό σας ηλεκτρικό πατίνι, ή ακόμη μέσω fast travel με ταξί.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η λειτουργία του auto-save είναι εξαιρετική, χωρίς να δημιουργεί προβλήματα ή να αργεί να γίνει. Τα dungeons, τοποθεσίες συνήθως σε σημαντικά σημεία της ιστορίας όπου αντιμετωπίζετε πολλούς εχθρούς και boss, επιτρέπουν να κάνετε save αποκλειστικά στα σημεία που υποδεικνύονται. Πριν ξεκινήσετε το καθένα από αυτά καλό είναι δώσετε σημασία στο ελάχιστο επίπεδο που απαιτούν και να είστε τουλάχιστον ένα παραπάνω από αυτό, όπως και να υπολογίσετε περίπου μισή ώρα ασταμάτητου παιχνιδιού χωρίς save. Τέλος, η απουσία ρύθμισης δυσκολίας κατά το πρώτο playthrough δεν είναι τόσο πρόβλημα, καθώς το παιχνίδι ποτέ δεν δίνει την εντύπωση ότι είναι υπερβολικά δύσκολο ή εύκολο. Ακόμα και όταν το επόμενο boss ή dungeon φαίνεται δύσκολο για το τρέχον επίπεδό σας, υπάρχουν τόσα πράγματα και ιστορίες να ανακαλύψετε που η ώρα περνάει ευχάριστα μέχρι να φτάσετε σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο. Αν και οι δευτερεύουσες ιστορίες είναι συνήθως πολύ σύντομες ή δεν προσφέρουν πολλές αξιομνημόνευτες στιγμές, η ποικιλία δραστηριοτήτων προσδίδει «φρεσκάδα» στο gameplay και δύσκολα βαριέστε.
Τα γραφικά είναι βελτιωμένα σε σχέση με το Yakuza: Like a Dragon. Η ζεστή, πολύχρωμη και καλοκαιρινή Χαβάη, με τις βερμούδες και τα μαγιό, σας κάνει να ανυπομονείτε για το καλοκαίρι. Ο κάθε ήρωας ξεχωρίζει για τουλάχιστον ένα έντονο χαρακτηριστικό, όπως ασυνήθιστα μαλλιά, χαλαρό στιλ με σαγιονάρες ή κομψό ντύσιμο. Βέβαια, το γεγονός ότι δεν μπορείτε να αλλάξετε την μόνιμη εμφάνιση των ηρώων, παρά μόνο στις μάχες με το αντίστοιχο class, πριν το τέλος της κεντρικής ιστορίας, απογοητεύει ελαφρώς. Η εξαιρετική σκηνοθεσία σας κάνει να νιώθετε ότι βλέπετε ταινία, όμως η υπερβολική διάρκεια των cutscenes ενίοτε κουράζει, όπως και η σύντομη οθόνη που βγαίνει κάθε φορά που ξεκινάτε μια μάχη. Ο ηχητικός τομέας διχάζει. Από την μία η μουσική είναι αρκετά ευχάριστη και ζωηρή, από την άλλη πολλά κομμάτια κατά τη διάρκεια των μαχών είναι πολύ νευρικά και σε υψηλή ένταση. Ακόμη και αν «πειράξετε» τις ρυθμίσεις του ήχου, συγκεκριμένοι ήχοι παραμένουν διαπεραστικοί, κάτι ενοχλητικό αν έχετε ευαίσθητη ακοή. Άλλοτε, σε φορτισμένες στιγμές εμφανίζεται ξαφνικά συναισθηματική μουσική που δεν ταιριάζει τόσο, θυμίζοντας περισσότερο τηλεοπτικό κοινωνικό δράμα παρά παιχνίδι με θέμα τη Γιακούζα. Κατά τα άλλα, τα ηχητικά εφέ της πόλης και η διακριτική μουσική συνοδεύουν ευχάριστα την εμπειρία. Τέλος, οι ομιλίες είναι ικανοποιητικές, τόσο στα αγγλικά όσο και στα ιαπωνικά.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου