Δεκαετίες μετά το ξεκίνημά της, η σειρά τακτικής Jagged Alliance επιστρέφει


 
Το Jagged Alliance 3 ξεκινάει «προειδοποιώντας» ότι το πρώτο παιχνίδι της σειράς χλεύαζε τα κλισέ και τα στερεότυπα των ταινιών δράσης της εποχής (με το να τα χρησιμοποιεί εναντίον τους), και πως το ίδιο συνεχίζει αυτή την παράδοση με βάση το σήμερα. Εδώ ουσιαστικά ενημερώνει για το χιούμορ, τις καρικατούρες και τις ατάκες που ενδεχομένως να ενοχλήσουν κάποιους. Ομολογουμένως, το μπλακ χιούμορ του δεν είναι για όλους και λεπτομέρειες όπως χαρακτήρες με το όνομα Pete Le Pew να μην σημαίνουν τίποτα για τους νεότερους, όμως όσοι μεγάλωσαν με το Jagged Alliance 2 θα το εκτιμήσουν γι αυτό που είναι.

Το κεντρικό σενάριο δεν ήταν ποτέ το φόρτε των Jagged Alliance, αλλά λειτουργούσε ως ένας υποτυπώδης οδηγός για τις κινήσεις του παίκτη στον φανταστικό τους κόσμο. Αυτή τη φορά, λαμβάνετε ένα τηλεφώνημα από την Emma Lafontaine, η οποία σας καλεί με την ελπίδα να βρείτε τον πατέρα της, Alphonse Lafontaine, τον πρόεδρο-σύμβολο του Grand Chien (Μεγάλου Σκύλου). Το άτομο υπεύθυνο για την απαγωγή αυτοαποκαλείται The Major, είναι ο αρχηγός της παραστρατιωτικής οργάνωσης The Legion και απαιτεί να του δοθεί νόμιμα ολόκληρη η έκταση. Φυσικά, εσείς, ως καλός άνθρωπος, δέχεστε να βοηθήσετε. Μέσω ενός υπολογιστή, προσλαμβάνετε μισθοφόρους και ξεκινάτε την αποστολή διάσωσης του προέδρου στο Grand Chien με τους πλούσιους φυσικούς πόρους, την πυκνή βλάστηση, τα κρυστάλλινα νερά και τους εκατοντάδες αδίστακτους τύπους που θέλουν να βγάλουν την ομάδα σας από την μέση.

Ο χρόνος είναι χρήμα και κάθε μέρα κοστίζει. Ξεκινάτε με μια βασική χρηματοδότηση από την Lafontaine, όμως γρήγορα χρειάζεστε σταθερό εισόδημα για τους mercs σας, το οποίο αποκτάτε κυρίως μέσω των αδαμαντωρυχείων και δευτερευόντως μέσω λείας ή άλλων αντικειμένων που βρίσκετε στον κόσμο. Το θέμα των χρημάτων λειτουργεί ως μοχλός πίεσης στο να μην μένετε ποτέ στάσιμος στο παιχνίδι, καθώς οι μισθοφόροι χρεώνουν από τουλάχιστον μερικές ημέρες έως εβδομάδες τη φορά. Ως γνήσιοι επαγγελματίες δολοφόνοι, μόλις σας τελειώσουν τα χρήματα, σας αφήνουν σύξυλους για κάτι καλύτερο.

Αρχικά, μια μικρή ομάδα δύο-τριών ατόμων αρκεί για να ολοκληρώσετε τις πρώτες εύκολες αποστολές, όμως σύντομα έρχεται η στιγμή που ελέγχετε περισσότερες από μία ομάδες άνω των τριών ατόμων, ειδικά αν παίζετε σε μεσαίο προς πιο δύσκολο βαθμό δυσκολίας. Με τον καθένα να έχει μοναδικές ικανότητες, δεξιότητες αλλά και προσωπικότητα, η κάθε επιλογή που κάνετε μετράει για την εξέλιξη του παιχνιδιού. Άλλες φορές, μάλιστα, προτείνουν κάποιον που εμπιστεύονται. Ο μυώδης Steroid, ειδικότητα στη μηχανική, θυμίζει κάτι από Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ. Η Cynthia «Fox» Guzzman είναι πρώην μοντέλο. Ο κουβανός Fidel τρελαίνεται για εκρηκτικά. Έχετε να διαλέξετε ανάμεσα σε δεκάδες mercs, με τα χαρακτηριστικά τους να αφορούν health, agility, wisdom κτλ, επηρεάζοντας άμεσα το στιλ παιχνιδιού σας. Επιλέξτε κάποιον με περισσότερο agility ώστε να καλύπτει πιο μεγάλες αποστάσεις πιο γρήγορα χωρίς να φαίνεται εύκολα, dexterity για stealth kills, wisdom για να εντοπίζει πιο γρήγορα αντικείμενα ή εχθρούς, ή το κλασικό markshmanship για ευστοχία. Απλά, όσο καλύτερος ο merc τόσο πιο ακριβός και δυσπρόσιτος στις πρώτες ώρες του παιχνιδιού. Επίσης, όσο πιο αποτελεσματικοί είναι τόσους περισσότερους βαθμούς εμπειρίας αποκτούν και τόσο πιο γρήγορα ανεβαίνουν επίπεδο και αποκτούν ένα νέο ταλέντο, όπως recoil management (για πιο μεγάλο bonus ευστοχίας σε συνεχόμενες επιθέσεις στον ίδιο στόχο) ή anatomical precision (για 50% περισσότερο critical damage).

Κάθε τομέας του χάρτη προσφέρεται για έναν αριθμό ενεργειών, όπως επίθεση, εκπαίδευση πολιτοφυλακής για άμυνα, επισκευή ή δημιουργία εξοπλισμού, θεραπεία και άλλα. Ο χρόνος κυλάει και κάθε επιλογή έχει επιπτώσεις που ενδέχεται να σας στερήσει πόρους και χρήματα. Όταν μια ομάδα εκπαιδεύεται μια άλλη μπορεί να επιτίθεται σε ένα λιμάνι και κάποιος νέος μισθοφόρος να αναμένεται σε μια τρίτη περιοχή. Γενικώς στο παιχνίδι, όπως και στο Jagged Alliance 2, όσο παίζετε βελτιώνεστε και η χρεωκοπία ή η εξολόθρευση της ομάδας σας που οδηγεί σε new game είναι συχνό φαινόμενο. Όμως κάθε φορά επιστρέφετε σοφότερος, πιο έμπειρος και πιο προετοιμασμένος από πριν.

Όσον αφορά τον χειρισμό κατά τη διάρκεια της μάχης, ελέγχετε τους mercs σας είτε ατομικά είτε ως ομάδα. Αφού τους παρατάξετε στο επιθυμητό σημείο, ξεκινάτε την εξερεύνηση. Μόλις αντιληφθείτε κάποιον εχθρό -ή σας αντιληφθεί εκείνος- τότε ο χειρισμός μετατρέπεται σε turn-based, όπου όλοι δρουν με τη σειρά τους. Αντίθετα με το Aliens: Dark Descent, η ομάδα δεν λειτουργεί ως μία οντότητα, αλλά ο κάθε μισθοφόρος κινείται ατομικά. Στη συνέχεια, επιλέγετε μια ενέργεια, όπως να κρυφτείτε πίσω από έναν τοίχο, να τρέξετε ή να πυροβολήσετε. Σε αυτό το σημείο αξίζει να είστε προσεκτικός, αφού δεν μπορείτε να αναιρέσετε μια ενέργεια, και δεν θέλετε να βρεθεί κανείς στο λάθος σημείο, ιδιαίτερα από τη στιγμή που οι εχθροί είναι συνήθως εύστοχοι.

Η στόχευση ακολουθεί το σύστημα των προηγούμενων παιχνιδιών κι έτσι έχετε την δυνατότητα επιλογής στόχευσης των εχθρών σε μέρη του σώματος, από κεφάλι μέχρι και πόδια. Ξοδεύοντας περισσότερα AP (action points) αυξάνετε τις πιθανότητες να βρείτε στόχο. Στο μεγαλύτερο μέρος του, το παιχνίδι είναι αρκετά ρεαλιστικό, με τα πιο υψηλά σημεία να έχουν πλεονέκτημα, τα αυτόματα να κάνουν μεγαλύτερη ζημιά από τα πιστόλια και ούτω καθεξής. Ωστόσο, δεν λείπουν οι παραφωνίες. Πχ μπορεί να έχετε έναν merc ξαπλωμένο μπροστά από έναν καθισμένο, με τον καθισμένο να πυροβολεί τον μπροστινό του κατά λάθος, κάτι που κανονικά δεν έχει καμία πιθανότητα να συμβεί. Επιπλέον, μια επίθεση με μαχαίρι ή ρουκετοβόλο είναι πολύ πιο πιθανό να αποβεί μοιραία παρά ένας πυροβολισμός στο κεφάλι εξ επαφής. Λεπτομέρειες που δεν «χαλάνε» την εμπειρία, αλλά ξενίζουν λίγο όταν συμβαίνουν. Μια άλλη πτυχή που επηρεάζει την εξέλιξη μιας μάχης είναι το ίδιο το περιβάλλον. Το σκοτάδι και ο καιρός επηρεάζουν τις κινήσεις με διάφορους τρόπους. Στη βροχή, επιβαρύνεται η ακοή και τα όπλα χαλάνε ή μπλοκάρουν. Στη ζέστη, οι μισθοφόροι κουράζονται και μπορεί να καταρρεύσουν. Τη νύχτα ή σε σκοτεινά υπόγεια οι εχθροί είναι πιο δύσκολο να γίνουν αντιληπτοί. Για τις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχουν οι αντίστοιχες λύσεις, όπως οι διόπτρες νυχτερινής όρασης, όμως άλλες φορές πρέπει απλά να προσαρμοστείτε.

Όσο εσείς ανακαλύπτετε το Grand Chien, η Legion δεν κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια. Ομάδες, που μπορούν να αποτελούνται από δεκάδες άτομα, μετακινούνται στον χάρτη ή επιτίθενται σε τομείς που σας ανήκουν. Αν οι τομείς αυτοί δεν έχουν κάποιον δικό σας μισθοφόρο ή εκπαιδευμένη πολιτοφυλακή, τότε αυτομάτως περνούν στον εχθρό. Αν υπάρχει κάποιος τότε είτε γίνεται μια αυτόματη μάχη ή, αν έχετε μισθοφόρο, παίρνετε τον έλεγχό του. Βέβαια, ακόμη και όταν υπάρχει πολιτοφυλακή, συνήθως δεν αρκεί από μόνη της για να αμυνθεί, ειδικά αν αποτελείται από άπειρους νεοσύλλεκτους. Σε αντίθεση με τους εχθρούς, οι σύμμαχοί σας έχουν υποδεέστερη νοημοσύνη, αφού δεν κινούνται προς το μέρος των εχθρών όπως πρέπει ή κάνουν κύκλους αντί να επιτίθενται, με αποτέλεσμα να χάνετε μονάδες άδικα.

Το παιχνίδι περιέχει πολλές ακόμη λεπτομέρειες που αξίζει να ανακαλύψετε μόνος σας, όπως την τροποποίηση των όπλων, δευτερεύουσες αποστολές στους περισσότερους τομείς του χάρτη, χαρακτήρες που αξίζει να σώσετε και άλλους που μπορεί να σκοτωθούν από τον εχθρό και να σας στοιχίσουν ευκολίες όπως η αγοραπωλησία ξεχωριστών όπλων. Κάποιος ζητάει να του βρείτε ένα πολυβόλο, κάποιος άλλος ισχυρίζεται πως η κότα του μπορεί να ανακαλύπτει θησαυρούς. Άλλοι μισθοφόροι είναι πρόθυμοι να σας ακολουθήσουν δωρεάν, αρκεί να έχετε κάνει τις σωστές επιλογές. Ο κόσμος είναι «ζωντανός» με πολλά σημεία για εξερεύνηση και τρελές ιστορίες προς ανακάλυψη. Αν, πάλι, θέλετε κάτι διαφορετικό, υπάρχουν δεκάδες διαθέσιμα mods, όπως το να έχετε στην ομάδα σας τους Expendables, περισσότερα υλικά για αξιοποίηση, ή την εμφάνιση του ποσοστού επιτυχίας των βολών σας. Μια ακόμη ενδιαφέρουσα προσθήκη είναι το co-op δύο παικτών, όπου μπορείτε να κάνετε χρήση οποιουδήποτε save, ακόμη και αν ξεκινήσατε το παιχνίδι σε λειτουργία single-player.

Τα γραφικά του παιχνιδιού εύλογα έχουν κάνει άλματα σε σχέση με το Jagged Alliance 2, προσφέροντας ακόμη μεγαλύτερο ρεαλισμό. Δεν χρειάζεται να έχετε πανίσχυρο PC για να απολαύσετε το παιχνίδι στο ultra, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η ζούγκλα, οι πόλεις ή τα ερημικά σπίτια προσδίδουν ποικιλία στο campaign των δεκάδων ωρών, ενώ ο κάθε μισθοφόρος είναι ξεχωριστά σχεδιασμένος και πραγματικά μοναδικός. Από την άλλη, υπάρχουν στιγμές όπου το animation είναι λίγο απότομο, και όλοι οι εχθροί μιας κατηγορίας είναι ίδιοι τόσο εξωτερικά όσο και από πλευράς συμπεριφοράς (πχ blaster man, grenadier κτλ). Εντύπωση κάνει και το πόσο αιματηρή γίνεται η κατάσταση σε «εκρηκτικές» στιγμές, όπως όταν σκάνε εχθροί από χειροβομβίδες ή εκρηκτικά. Τέλος, κάτι όχι ιδιαίτερα πρακτικό είναι το άνοιγμα του inventory σε πλήρη οθόνη, ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να ανοίγει σε ένα μόνο μέρος της. Όσο για τα εικονίδια του inventory, είναι απλά και λιτά, όπως οι δισδιάστατοι λοστοί και τα δισδιάστατα περίστροφα, που δίνουν έναν τόνο ρετρό.

Η μουσική του παιχνιδιού κυμαίνεται μεταξύ ταινιών δράσης του ‘90 και αφρικανικών κομματιών και γίνεται πιο έντονη κατά τη διάρκεια των μαχών. Οι ηθοποιοί που δίνουν τις φωνές τους στους μισθοφόρους αλλά και στους ΑΙ χαρακτήρες κάνουν καλή δουλειά, ειδικά όταν μιλούν μεταξύ τους ή όταν σχολιάζουν τα τελευταία γεγονότα. Εξίσου καλή δουλειά έχει γίνει και στα ηχητικά εφέ, με τα όπλα να ξεχωρίζουν και τις σφαίρες να κάνουν διαφορετικό θόρυβο ανάλογα με την επιφάνεια που χτυπούν. Μια αδυναμία εδώ είναι η έλλειψη ηχητικής ισορροπίας. Τη μια στιγμή όλα -μαζί με την μουσική- ακούγονται σε χαμηλή στάθμη, εχθροί μόλις ακούγονται όταν πεθαίνουν, αλλά το σχόλιο του στρατιώτη σας ακούγεται πεντακάθαρα επάνω από όλα.

Share on Google Plus

About Freegr network

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου