Το Street Fighter 6 αποτελεί μεγάλο στοίχημα για την Capcom. Αυτό γιατί η εταιρεία στοχεύει να κάνει μία νέα αρχή στη θρυλική σειρά Street Fighter, αλλά και επειδή θέλει να αποδείξει πως έχει μάθει από λάθη του παρελθόντος, όπως η κυκλοφορία του Street Fighter 5, του οποίου η αρχική κατάσταση ήταν -ας είμαστε ειλικρινείς- ελλιπής και προβληματική (παρότι σε βάθος χρόνου το παιχνίδι «έστρωσε», παρέμεινε ένα μελανό σημείο στην ιστορία της σειράς SF). Καινούργιο ξεκίνημα λοιπόν με το Street Fighter 6 και ο βασιλιάς είναι έτοιμος να πάρει πίσω τον θρόνο του.
Το αρχικό roster 18 χαρακτήρων είναι παραπάνω από αρκετό και περιλαμβάνει βετεράνους και νέους μαχητές. Έχουμε την «παλιά φρουρά» με τους Ryu, Ken, Chun-Li, Guile, Blanka, Zangief, Dhalsim, E. Honda, Cammy, Dee Jay, Juri, Luke, και τη νέα γενιά με τους Jamie (ο οποίος μάχεται με drunken kung fu), Kimberly (graffiti artist και μαθήτρια του Ninja Guy), Manon (συνδυάζει αέρινο μπαλέτο με judo), Marisa (ένα «τανκ» με βάρβαρα χτυπήματα που θυμίζει μονομάχο του Κολοσσαίου), Lily (ανήκει στην ίδια φυλή με τον T. Hawk και χρησιμοποιεί αρκετές από τις κινήσεις του, σε συνδυασμό με δύο τεράστια ρόπαλα), JP (ο νέος κακός της ιστορίας, χρησιμοποιεί το psycho power του Bison και εμφανισιακά είναι σαν o Saruman να έχει ντυθεί στην τρίχα για κάποιο σουαρέ της υψηλής κοινωνίας). Όλοι οι παλιοί χαρακτήρες έχουν ανανεωμένη εμφάνιση, νέες κινήσεις και νέα στιλ παιξίματος. Πχ ο Ryu είναι αρκετά πιο αργός, αλλά πιο δυνατός, ενώ ο Ken είναι σαφέστατα πιο ευκίνητος και βασίζεται στα γρήγορα και εντυπωσιακά combo. Οι καινούριοι κάνουν δυναμικό ντεμπούτο και στέκονται επάξια, προσφέροντας φρεσκάδα και ανανεώνοντας πολύ ωραία το roster. Οι μάχες έχουν πολύ ωραία αίσθηση, με πολύ καλό και άμεσο χειρισμό, καθώς και καλοζυγισμένα και δυναμικά χτυπήματα και επιθέσεις. Οι ειδικές κινήσεις και τα combo είναι στα καλύτερά τους και οι super κινήσεις είναι πιο βίαιες και εντυπωσιακές από ποτέ.
Οι βασικές αρχές του Street Fighter μένουν ως έχουν: μάχες 1V1, best out of 3 και είθε ο καλύτερος να νικήσει. Αυτό που αλλάζει όμως είναι το σύστημα μάχης. Για αρχή, οι χαρακτήρες κινούνται πιο «βαριά» σε σχέση με προηγούμενα SF. Φυσικά, αυτό εξαρτάται και από τον χαρακτήρα με τον οποίο παίζετε, αλλά σίγουρα υπάρχει μία έμφαση στην πιο στιβαρή, μεθοδική κινησιολογία. Επίσης, υπάρχουν τρείς επιλογές χειρισμού. Πρώτον το classic, όπου έχετε έξι κουμπιά: τρείς μπουνιές, τρείς κλωτσιές, που χωρίζονται σε light, medium και fierce επιθέσεις. Δεύτερον το modern, που απλοποιεί τόσο τον χειρισμό όσο και τις ειδικές κινήσεις και προσθέτει δυνατότητα αυτόματων combo με το πάτημα μερικών κουμπιών. Τέλος υπάρχει και το dynamic που είναι μία ενισχυμένη εκδοχή του modern, αλλά προσαρμόζει τις ειδικές κινήσεις και τα combo ανάλογα με το πόσο κοντά ή μακριά είναι ο αντίπαλος. Ουσιαστικά, είναι σαν να παίζετε με AI βοήθεια. Αυτό είναι κάτι που βοηθάει πολύ παίκτες που είναι νέοι στα fighting games αλλά και όσους είναι πιο casual. Προφανώς, οι βετεράνοι και όσοι παίζουν ανταγωνιστικά, θα προτιμήσουν το classic, καθώς προσφέρει περισσότερες επιλογές ελέγχου. Όμως η εύκολη προσβασιμότητα σε ένα βαθύ και περίπλοκο fighting game χρειάζεται, καθώς αρκετός κόσμος θα ήθελε να ασχοληθεί αλλά αποθαρρύνεται από το ταλέντο που απαιτείται. Ας είμαστε ρεαλιστές, λίγοι κάθονται να «λιώσουν» με τις ώρες στο lab για να μάθουν πώς να εκτελούν όλες τις κινήσεις, τα combo, τα frames, τα mix-ups, τα cancels κτλ. Οπότε, μία τέτοια επιλογή μόνο θετική είναι.
Κάθε μαχητής έχει δύο μετρητές στην διάθεσή του. Ο πρώτος είναι ο μετρητής super που γεμίζει όταν κάνετε ειδικές κινήσεις ή δέχεστε επιθέσεις. Μπορεί να γεμίσει μέχρι τρείς φορές. Αν κάνετε μία απλή super κίνηση, ξοδεύετε ένα επίπεδο και σας μένουν τα άλλα δύο. Αν κάνετε μία LV2 super, ξοδεύετε δύο μπάρες. Τέλος, μπορείτε να κάνετε την LV3 που ξοδεύει και τα τρία επίπεδα (και αν έχετε πέσει κάτω από το 25% της υγείας σας είναι ακόμα πιο δυνατή). Ο δεύτερος μετρητής όμως, είναι ίσως και ο πιο σημαντικός: το drive. Βλέπετε, η άλλη μεγάλη αλλαγή στο παιχνίδι είναι το drive system, που αποτελεί και το επίκεντρο του συστήματος μάχης. Τί συμβαίνει λοιπόν με το drive; Κάθε μαχητής, κάτω από την μπάρα ζωής του, έχει έξι πράσινες μπάρες. Αυτές οι μπάρες μπορούν να ξοδευτούν με διάφορους τρόπους και γεμίζουν ξανά, σίγα-σιγά από μόνες τους. Αν τις ξοδέψετε όλες, τότε ο μαχητής σας μπαίνει στην κατάσταση burnout, όπου μπορεί να ζαλιστεί αν δεχτεί αρκετά χτυπήματα και να δεχτεί chip damage όταν μπλοκάρει επιθέσεις.
Πώς όμως μπορείτε να χρησιμοποιήστε το drive; Έχουμε και λέμε. Overdrive art (EX κινήσεις): Όπως και σε προηγούμενα Street Fighter, μπορείτε να πραγματοποιήσετε μία ενισχυμένη έκδοση κάποιας ειδικής κίνησης, δίνοντάς της έξτρα χτυπήματα ή νέες δυνατότητες. Παλιότερα αυτό «έκαιγε» μέρος της super μπάρας, όμως εδώ ξοδεύετε δύο drive μπάρες. Drive reversal: Ξοδεύοντας δύο μπάρες, μπορείτε ενώ μπλοκάρετε κάποια επίθεση, να κάνετε μία δική σας αντεπίθεση που έχει χαμηλό damage αλλά μπορεί να σας γλιτώσει από κάποιο βάρβαρο combo. Drive parry: Μπορείτε να αποκρούσετε μία ή περισσότερες επιθέσεις ανάλογα με το πόσο κρατάτε πατημένα τα κουμπιά και όσο περισσότερο το κρατάτε τόσο ξοδεύονται οι drive μπάρες. Όμως με κάθε χτύπημα που αποκρούετε γεμίζουν λίγο. Αν καταφέρετε να κάνετε μάλιστα το perfect parry (κάτι όχι εύκολο, αφού το παράθυρο για είναι δύο frames), η επίθεση του αντιπάλου σταματάει κι εσείς έχετε την ευκαιρία για να τον τιμωρήσετε σκληρά.
Drive Rush: Μπορείτε να κάνετε ένα γρήγορο dash προς τον αντίπαλο και να εκτελέσετε οποιαδήποτε κίνηση θέλετε. Αυτό μπορεί να γίνει κάνοντας cancel από drive parry, ξοδεύοντας μία drive μπάρα ή από κάποια απλή μπουνιά ή κλωτσιά ξοδεύοντας τρεις drive μπάρες. Περιττό να σας πω πως αν χρησιμοποιηθεί σωστά, το drive rush μπορεί να οδηγήσει σε επικά combos και να αυξήσει κατά πολύ την πρέσα στον αντίπαλο. Drive Impact: Θυμάστε τα focus attacks στο Street Fighter 4; Ε, αυτή είναι η επιστροφή τους, στο περίπου. Ξοδεύοντας μία drive μπάρα, πραγματοποιείτε μία δυνατή επίθεση που μπορεί να απορροφήσει μέχρι και τρία αντίπαλα χτυπήματα, πριν κοπεί. Μπορεί επίσης να σταματήσει, αν ο αντίπαλος σας κάνει λαβή. Αν λοιπόν χτυπήσετε τον άλλον με αυτό, του κάνετε stun για λίγο και μπορείτε να συνεχίσετε με κάποιο δικό σας combo. Ακόμα και αν ο αντίπαλος αμυνθεί, σπρώχνεται προς τα πίσω. Αν συμβεί κάτι τέτοιο σε γωνία, τότε χτυπάει στον τοίχο και σπάει η άμυνα του, μένοντας ανοιχτός για εσάς. Να αναφέρω όμως, πως αν κάνετε drive impact και ο άλλος απαντήσει με το δικό του, τότε επικρατεί το δεύτερο, αφήνοντάς σας εκτεθειμένο.
Όποιος είναι φανατικός παίκτης Street Fighter, μπορεί εύκολα να αντιληφθεί πως το σύστημα μάχης συνδυάζει τα καλύτερα στοιχεία από προηγούμενα παιχνίδια της σειράς και πως το drive system δίνει πολλές επιλογές και ακόμα περισσότερο βάθος στην μάχη. Αν λάβουμε υπόψιν τις ιδιαιτερότητες και τις κινήσεις του κάθε μαχητή, μπορείτε να φανταστείτε εύκολα τις δυνατότητες που έχετε στα χέρια σας και σίγουρα θα περάσετε πάρα πολλές ώρες με πειραματισμούς πάνω στο τί μπορείτε να κάνετε.
Το Street Fighter 6 χωρίζεται σε τρία κύρια modes: World Tour, Battle Hub, Fighting Ground. Το World Tour είναι το single-player/story mode του παιχνιδιού και επιχειρεί μία πολύ διαφορετική προσέγγιση αυτή την φορά. Αφού δημιουργήσετε τον χαρακτήρα σας στο αρκετά εκτεταμένο και λεπτομερές character creator, βρίσκεστε στην Metro City όπου ξεκινάει το ταξίδι σας. Στόχος είναι να βρείτε διάφορους μαχητές από το σύμπαν του Street Fighter, οι οποίοι γίνονται δάσκαλοί σας και σας μαθαίνουν τα στιλ μάχης και τις ειδικές κινήσεις τους. Πρώτος σας sensei είναι ο Luke, ο οποίος σας μαθαίνει και τα βασικά που χρειάζεστε. Όσο ολοκληρώνετε αποστολές και side-missions, ο κόσμος σας ανοίγεται όλο και περισσότερο. Ο χαρακτήρας σας έχει στατιστικά και κερδίζει XP μετά από κάθε μάχη. Όταν μαζέψετε αρκετά XP, εκτός του ότι αυξάνεται το level σας και δυναμώνουν τα stats σας, κερδίζετε και ένα skill point που μπορείτε να ξοδέψετε στο σχετικό skill tree. Έτσι μπορείτε να δυναμώσετε ακόμα περισσότερο τον χαρακτήρα σας ή να αποκτήσετε νέες δυνατότητες (όπως extra slots για ειδικές κινήσεις, αναβάθμιση της υγείας ή του drive bar σας, εκπτώσεις στα διάφορα μαγαζιά κτλ).
Επίσης, είναι ενδιαφέρον το ότι μπορείτε να συνδυάσετε το στιλ μάχης ενός χαρακτήρα με ειδικές κινήσεις από άλλους. Πχ μπορείτε να έχετε το βασικό στιλ της Chun Li, αλλά να έχετε και το hadoken του Ryu. Να πούμε εδώ, πως το κάθε στιλ ανεβαίνει level όταν το χρησιμοποιείτε και όταν ανέβει αρκετά μπορείτε να επιστρέψετε στον δάσκαλο σας και να μάθετε μία νέα ειδική κίνηση. Ακόμα, μπορείτε να δώσετε δώρα στους δάσκαλους σας, τα οποία βαθαίνουν το «δέσιμο» μεταξύ σας και σας επιτρέπουν να μάθετε έξτρα πληροφορίες γι αυτούς και την ζωή τους. Όπως καταλαβαίνετε, το World Tour έχει μερικά ελαφρά στοιχεία action-RPG και θυμίζει μία αρκετά πιο απλοποιημένη μορφή του συστήματος που θα βλέπαμε σε παιχνίδια όπως τα Yakuza/Like A Dragon.
Πέρα από την εκπαίδευση που κάνετε με τους διάφορους μαχητές, μπορείτε να εξερευνήσετε τον κόσμο γύρω σας (και όχι μόνο την Metro City) και να προκαλέσετε σε μάχη σχεδόν όποιον βρείτε στον δρόμο σας, αφού οι πάντες εδώ είναι έτοιμοι και πρόθυμοι για ξυλίκι. Κάτι που είναι καλό για εσάς εννοείται, καθώς έτσι «φαρμάρετε» XP, λεφτά και drops. Αν αυτό σας ακούγεται σουρεάλ, να σας ενημερώσω πως θα έρχεστε επίσης αντιμέτωπος με παρακμιακούς συμμορίτες που φοράνε χαρτόκουτα στο κεφάλι, drones που σας κυνηγάνε, ακόμα και… ψυγεία. Εκτός μάχης, μπορείτε να αγοράσετε αντικείμενα όπως φαγητό και energy drinks, τα οποία σας ξαναγεμίζουν την υγεία σας ή σας δίνουν παρωδικά buffs όπως ενισχυμένη ζημιά ή παραπάνω άμυνα. Εννοείται πως μπορείτε να αγοράσετε και νέα ρούχα, τα οποία δεν είναι μόνο «φρέσκο drip», αλλά μπορούν να ενισχύσουν και τα στατιστικά σας. Ακόμα, να θυμάστε πως κάποιες ειδικές κινήσεις βοηθάνε και στην εξερεύνηση. Πχ μπορείτε να χρησιμοποιήστε το hadoken του Ryu για να σπάσετε βαρέλια ή άλλα αντικείμενα για να κερδίσετε καλούδια ή να περάσετε από μία ταράτσα στην άλλη με το spinning bird kick της Chun Li.
Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, παράλληλα εκτυλίσσεται και η ιστορία του παιχνιδιού (που επιτέλους συνεχίζει χρονολογικά αυτή του Street Fighter 3). Ελπίζω να μην περιμένετε κάτι βαθύ και καλογραμμένο, αφού πέραν του ότι το σενάριο είναι τυπικό και μάλλον λίγο χαζό, περισσότερο αφηγείται το τί κάνουν στην ζωή τους οι διάφοροι χαρακτήρες, οπότε δεν υπάρχουν σούρπερ συγκλονιστικές αποκαλύψεις και εξελίξεις στο lore του Street Fighter. Από κει και πέρα, ενώ το World Tour ξεκινάει με αρκετό ενδιαφέρον, σύντομα μπορεί να γίνει επαναλαμβανόμενο και μάλλον είναι το λιγότερο δυνατό σημείο του τίτλου. Από την άλλη όμως, είναι μία διασκεδαστική ασχολία αν δεν ενδιαφέρεστε για το multiplayer (ή θέλετε να κάνετε ένα διάλειμμα από αυτό) και παράλληλα ένας ωραίος τρόπος για να μάθετε το παιχνίδι.
Το δεύτερο -και μάλλον πιο σημαντικό- mode είναι το Battle Hub. Εδώ επιλέγετε τον server της προτίμησής σας (Αμερική, Ευρώπη, Ασία κτλ) και μπαίνετε στο battle lobby. Ακόμα, μπορείτε να σετάρετε το player profile σας, όπου διαλέγετε με ποιον χαρακτήρα παίζετε στα ματς και αν προτιμάτε casual, ranked ή και τα δύο. Υπάρχουν επιλογές εξατομίκευσης που αφορούν μέχρι και το πώς εμφανίζεται ο μαχητής σας στο VS screen και προφανώς μπορείτε να ξεκλειδώσετε ακόμα περισσότερες αργότερα. Το πρώτο πράγμα που παρατηρείττε στο φανταχτερό battle lobby είναι τα πολλά arcade machines στα οποία μπορείτε να κάτσετε και να περιμένετε μέχρι να σας προκαλέσει σε μάχη κάποιος παίκτης. Όσο περιμένετε, μπορείτε να μπείτε στο training mode, όπου προπονείστε με τον χαρακτήρα σας, μαθαίνετε τις κινήσεις του, τα combos κτλ. Για τους πιο ψαγμένους, υπάρχουν και επιλογές όπου μπορείτε να τσεκάρετε τα σχετικά frame data, ώστε να αποκτήσετε πλήρη επίγνωση των καλύτερων επιλογών σας στις μάχες. Φυσικά, μπορείτε να πάτε εσείς σε κάποιον άλλον που περιμένει για μάχη. Αν παίζουν ήδη δύο άτομα, μπορείτε να παρακολουθήσετε το ματς τους. Το multiplayer «κυλάει» αρκετά καλά, με ελάχιστα μικρά θέματα. Ευτυχώς, το παιχνίδι έχει rollback netcode, οπότε οι μάχες στην πλειοψηφία τους τρέχουν καλά, με λίγο lag να σκάει μία στις τόσες. Ως επί το πλείστον πάντως, η συνολική εμπειρία, είτε σε ranked, είτε σε casual ματς, είναι πολύ ικανοποιητική. Επίσης το παιχνίδι υποστηρίζει cross-play, κάτι που είναι πάντα επιθυμητό και ευπρόσδεκτο.
Στην κεντρική οθόνη του Battle Hub μπορείτε να δείτε τους παίκτες με τα πιο μεγάλα σερί νικών και να παρακολουθήσετε διάφορα highlights από μάχες. Αλλά υπάρχουν και άλλα πράγματα για να ασχοληθείτε. Μπορείτε να δοκιμάσετε τα extreme battles, όπου παίζετε ενάντια σε άλλους παίκτες, όμως αλλάζουν οι κανόνες της μάχης με διάφορους τρόπους. Μπορεί πχ, ενώ παίζετε ξύλο, να τρέχουν ταύροι μέσα στην αρένα, τους οποίους πρέπει να αποφεύγετε αν δεν θέλετε να σας χτυπήσουν και ο αντίπαλός σας να έχει άνοιγμα για ένα καλό ξυλοφόρτωμα. Βρίσκετε επίσης χώρο όπου μπορείτε να κάνετε ένα διάλειμμα από το ξυλίκι και να αράξετε, παίζοντας κάποιο παλιό arcade game της Capcom (που ενδεχομένως να είναι διαφορετικό κάθε μέρα). Επίσης υπάρχει το event hub, όπου μπορείτε να γραφτείτε σε τουρνουά και διάφορα άλλα events. Τέλος, υπάρχει ένα μαγαζί όπου μπορείτε να αγοράσετε νέα ρούχα και customizations για τον χαρακτήρα σας. Μάλιστα, μπορείτε να κάνετε και διάφορα emotes, όπως χαιρετισμούς, πανηγυρισμούς κτλ, αλλά και κινήσεις διάφορων μαχητών όπως hadoken, shoryuken και spinning bird kick μεταξύ άλλων. Καθώς εξερευνάτε το lobby, μπορείτε να κάνετε chat και να αλληλεπιδράσετε με άλλους παίκτες, είτε πριβέ, είτε με όλους. Υπάρχουν και μέρη με σκηνικά και χαρακτήρες από διάφορα παιχνίδια της Capcom, όπου μπορείτε να βγάλετε φωτογραφία (ναι, υπάρχει και photo mode). Μέχρι και DJ deck υπάρχει, όπου μπορείτε να παίξετε μουσική, να χορέψετε και να το ζήσετε στο έπακρο!
Το τρίτο κεντρικό mode του παιχνιδιού είναι το Fighting Ground, με τα arcade mode (όπου ο κάθε χαρακτήρας έχει το δικό του τέλος), training (όπου κάνετε λεπτομερέστατη εξάσκηση, μπορείτε να δείτε οδηγούς παιξίματος για κάθε χαρακτήρα και να δοκιμάσετε τις ικανότητες σας στα trials), versus (multiplayer στον καναπέ με φίλους), online battle (ranked και casual) και extreme battle. Αν υπάρχει κάτι που με κούρασε στα World Tour, Battle Hub και Fighting Ground, αυτό είναι ο προβληματικός και αχρείαστα περίπλοκος σχεδιασμός των διάφορων μενού και υπό-μενού (δυστυχώς δεν διορθώθηκαν μετά την beta), οπότε ίσως μπερδευτείτε λίγο μέχρι να βγάλετε άκρη και να βρείτε συγκεκριμένες επιλογές που θέλετε. Ελπίζω στο μέλλον να απλοποιηθεί αυτός ο τομέας ή έστω να γίνει λίγο πιο σαφής και ξεκάθαρος.
Οπτικά, το Street Fighter 6 είναι χάρμα οφθαλμών. Διαθέτει μία πολύ δυνατή, ανανεωμένη και μοντέρνα παρουσίαση που συνδυάζει ρεαλισμό και δυναμικό στιλ anime (πχ το intro πριν από κάθε ματς με τους χαρακτήρες να μπαίνουν στην αρένα είναι πολύ όμορφο). Το παιχνίδι είναι φουλ εκφραστικό, γεμάτο με έντονα, δυνατά χρώματα, εξαιρετικά animations (συμπεριλαμβανομένων και animations προσώπου), ωραία εφέ φωτισμού, καλοσχεδιασμένους χαρακτήρες και πίστες. Απλά όταν δεν είστε σε κάποιο ματς και περιφέρεστε στο lobby του Battle Hub ή στο World Tour, εκεί τα μοντέλα των χαρακτήρων διαθέτουν σαφέστατα λιγότερη λεπτομέρεια. Σημαντικό να πούμε πως το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να επιλέξετε το performance mode γραφικών, γιατί το να παίζετε ξύλο σε 30fps δεν λέει καθόλου. Στα του ήχου, η μουσική κινείται σε electronica/funk ρυθμούς και δεν απογοητεύει. Υπάρχουν νέα μουσικά themes για τους παλιούς χαρακτήρες (αν και πιστεύω θα προστεθούν και τα κλασικά αργότερα) και αυτά των καινούριων είναι εξίσου καλά
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου