Αν είχατε PSP, ξέρετε πως η κονσόλα είχε ένα τεράστιο ατού: τα action-RPG. Το Crisis Core: Final Fantasy 7 είναι ένα από αυτά. Πρόκειται για ένα από τα πιο αγαπημένα παιχνίδια του PSP, όχι μόνο λόγω ποιότητας, αλλά και γιατί αποτελεί πλήρες prequel του θρυλικού Final Fantasy 7, παρουσιάζοντας την ιστορία του Zack Fair. Το Crisis Core -Final Fantasy 7- Reunion («γλιστράει» στην γλώσσα αυτή η ονομασία) είναι κάτι ανάμεσα σε remaster και remake του αρχικού Crisis Core.
Από την μία, ολόκληρο το παιχνίδι έχει μεταφερθεί στην Unreal Engine. Υπάρχουν βελτιώσεις στα μοντέλα των χαρακτήρων και των εχθρών, τα περιβάλλοντα, τον φωτισμό αλλά και το user interface. Ειδικά το τελευταίο είναι από τις καλύτερες προσθήκες, καθώς όχι μόνο δίνει περισσότερες πληροφορίες οπτικά, αλλά και σας αφήνει να απολαύσετε την δράση. Το παιχνίδι είναι real-time action-RPG πολύ κοντά στο Kingdom Hearts. Σε αντίθεση με το PSP, τα σύγχρονα χειριστήρια έχουν αρκετά κουμπιά και αναλογικούς μοχλούς με αποτέλεσμα να υπάρχει καλύτερη κατανομή στον χειρισμό. Πλέον οι βασικές επιθέσεις, η αποφυγή και η απόκρουση είναι στα μπροστινά κουμπιά, ενώ κρατώντας πατημένο το L1 μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ικανότητες και ξόρκια με τα ίδια κουμπιά. Η στόχευση των εχθρών είναι στους αναλογικούς, κάτι που δεν υπήρχε στο PSP. Φυσικά, μπορείτε να αλλάξετε τη λειτουργία όλων των κουμπιών.
Η μάχη, που είναι και το πιο βασικό μέρος του παιχνιδιού, έχει υποστεί τις περισσότερες βελτιώσεις. Σε σχέση με το παρελθόν, οι κινήσεις γίνονται πιο γρήγορα λόγω του ανανεωμένου animation. Τα ξόρκια και οι ικανότητες επίσης είναι σβέλτα με αποτέλεσμα οι μάχες να είναι πολύ πιο απολαυστικές. Ακόμα και το digital mind wave (ο κουλοχέρης που τρέχει μόνιμα στην πάνω αριστερή γωνία) είναι μικρότερο, πιάνει λιγότερο χώρο και φέρνει πιο γρήγορα αποτελέσματα. Βέβαια δεν έχει αλλάξει το γεγονός πως μερικές φορές μπορεί να πετάξει την ισορροπία μιας μάχης κυριολεκτικά από το παράθυρο, αφού συχνά σας δίνει για λίγο άπειρα MP ή να κάνετε αμέσως κάποιο limit break ή να εκτελείτε summons. Αλλά όπως και να ‘χει, είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του αρχικού τίτλου που τον έκαναν μοναδικό στο είδος του και κρατάει τις μάχες ενδιαφέρουσες και φρέσκιες. Προφανώς δεν θα ήταν Final Fantasy χωρίς summons και αυτή τη φορά, αντί για prerendered cutscenes, οι επιθέσεις τους λαμβάνουν χώρα μέσα στην μηχανή γραφικών του παιχνιδιού, κάτι που προσφέρει απίστευτα όμορφα αποτελέσματα.
Εκτός των μαχών, μπορείτε να προχωρήσετε την ιστορία ή να κάνετε μικρές αποστολές. Και στις δύο περιπτώσεις το παιχνίδι δείχνει την ηλικία του αλλά και τη... φορητή φύση του. Από την μία έχουμε τα 10 κεφάλαια της περιπέτειας που μπορούν να κρατήσουν από 20 λεπτά μέχρι μία ώρα, ενώ κάποιες αποστολές σας έχουν να τρέχετε μέσα σε βαρετούς διαδρόμους σε εσωτερικούς χώρους με οθόνες φόρτωσης χωρίς λόγο ύπαρξης στις σημερινές κονσόλες. Οι μικρότερες αποστολές είναι φτιαγμένες για γρήγορο gameplay και συνήθως σας ρίχνουν σε μια περιοχή για να παίξετε κλωτσοπατινάδα με εχθρούς, να ανοίξετε σεντούκια και να πάρετε καλό εξοπλισμό, materia και αντικείμενα. Οπότε δεν είναι απόλυτα χαμένος χρόνος. Βέβαια είναι απίστευτα ενοχλητικό το γεγονός πως πρέπει να διαβάζετε email από διάφορους υπαλλήλους της Shinra για να τις ξεκλειδώσετε. Εδώ μετά βίας διαβάζουμε τα πραγματικά μας email. Το μεγαλύτερο πρόβλημα με αυτές τις αποστολές είναι πως οι περισσότερες επαναλαμβάνονται με τραγικό ρυθμό. Συχνά πολεμάτε ξανά και ξανά τον ίδιο αριθμό εχθρών και κάνετε τα ίδια και τα ίδια και εν τέλει λίγες από αυτές σας δίνουν κάτι σημαντικό για να χρησιμοποιήσετε στο βασικό campaign. Το materia fusion ως μηχανισμός μπορεί να επιφέρει μερικά δυνατά μαγικά ξόρκια πολύ νωρίς στο παιχνίδι, βοηθώντας σας να φέρετε εις πέρας τις αποστολές, ενώ το κατάλληλο loadout μπορεί να κάνει την διαφορά αργότερα.
Περνώντας στον τεχνικό τομέα, όπως προαναφέρθηκε το παιχνίδι έχει περαστεί εξ ολοκλήρου στην Unreal Engine 4. Τα γραφικά είναι αρκετά κοντά στο Final Fantasy 7 Remake, με μοντέλα που είναι σαφώς πιο λεπτομερή από του αρχικού τίτλου και ανοιχτές περιοχές που έχουν σχεδιαστεί σχεδόν από την αρχή, με πλουσιότερη χλωρίδα και πολύ πιο ατμοσφαιρικό φωτισμό. Δυστυχώς δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο για τους εσωτερικούς χώρους που είναι, ούτως ή άλλως, ένα τσούρμο διάδρομοι. Υπάρχουν και άλλα στοιχεία που μαρτυρούν την ηλικία και την φύση του παιχνιδιού. Μπορεί τα μοντέλα να είναι ολοκαίνουρια, αλλά το animation data σε πολλά cutscenes είναι παρμένο κατευθείαν από το original, κάνοντας την κίνηση των χαρακτήρων περίεργη. Ταυτόχρονα, τα pre-rendered βίντεο έχουν γίνει upscaled από την αρχική τους ανάλυση. Ας πούμε πως αυτό το κακό με το AI upscaling για πάσα νόσο πρέπει να σταματήσει και πρέπει οι εταιρίες να κρατάνε τα αρχεία αυτών των βίντεο από εδώ και πέρα ώστε στο μέλλον να αποφεύγονται τα artifacts, το πιξέλιασμα και γενικότερα η μέτρια ποιότητα στα βίντεο. Να σημειωθεί και πως τα μοντέλα του είναι αρκετά διαφορετικά από του αρχικού τίτλου, ενώ τα pre-rendered βίντεο δεν έχουν αναπροσαρμοστεί, δημιουργώντας επίσης μια περίεργη ασυνέπεια. Ευτυχώς δεν είναι πολλά και γενικώς αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα που σας κάνει να σταματήσετε το παιχνίδι για οποιοδήποτε λόγο.
Το παιχνίδι διαθέτει πλήρες voice acting που μπορείτε μάλιστα να επιλέξετε μεταξύ αγγλικού και ιαπωνικού. Οι ηθοποιοί κάνουν αρκετά καλή δουλειά και, πιθανότατα, αυτός ο ζωηρός και λίγο χαζούλης Zack να κερδίσει την καρδιά σας με τον χαρακτήρα του, ενώ ρίχνεται αρκετό φως στην βαρύτητα της σχέσης του με τους εμβληματικούς Cloud και Sephiroth. Η μουσική, αν και δεν είναι επιμελημένη απο τον τρισμέγιστο Nobuo Uematsu, περιλαμβάνει αγαπημένα μουσικά θέματα από το Final Fantasy 7, ενώ τα κομμάτια που φτιάχτηκαν για το Crisis Core είναι αρκετά ταιριαστά. Το soundtrack έχει υποστεί μια ανανέωση και ακούγεται σύγχρονο, όμως σε κάποια σημεία έχει χάσει την ένταση και την αιχμή του. Δεν είμαι σίγουρος αν γι αυτό φταίει η ενορχήστρωση ή η ηχητική μίξη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου