Η Turtle Rock, δημιουργός του επιτυχημένου και πολυαγαπημένου Left 4 Dead, επιστρέφει στο είδος παιχνιδιών που (την) ανέδειξε. Το Back 4 Blood είναι ένα multiplayer co-op FPS για έως τέσσερις παίκτες, με μοναδικούς χαρακτήρες, στρατιές από ζόμπι που κυριολεκτικά διψούν για αίμα και χορταστικό πιστολίδι. Αρκεί, βέβαια να έχετε φίλους να παίξετε παρέα ώστε να το απολαύσετε στο έπακρο.
Το Back 4 Blood δεν διεκδικεί Όσκαρ σεναρίου – και ούτε χρειάζεται. Το παιχνίδι διαδραματίζεται σε έναν κόσμο όπου ένα θανατηφόρο παράσιτο μετέτρεψε πολλούς ανθρώπους σε φρικιαστικά, λυσσασμένα ζόμπι (ridden) που αφανίζουν τα πάντα στο πέρασμά τους. Η μοναδική ελπίδα της ανθρωπότητας είστε βέβαια εσείς και η ομάδα σας.
Από τα πρώτα πράγματα που θέλετε να κάνετε είναι να ρυθμίσετε την ευαισθησία του χειριστηρίου για καλύτερη απόκριση. Αυτό γιατί η προκαθορισμένη δυσκολεύει από τη στόχευση μέχρι το looting, είτε πρόκεται για όπλα είτε για το in-game χρήμα του παιχνιδιού (copper). Το tutorial είναι διαθέσιμο τόσο offline solo με τρία bots-συμμάχους όσο και online, ωστόσο δεν χάνετε τίποτα με το να ξεκινήσετε κατευθείαν το -περίπου 10ωρο- campaign, είτε offline, είτε online με παρέα. Ο χρόνος αναμονής για σύνδεση σε online campaign run είναι μικρός, αν και τυχαίνει καμιά φορά να συνδεθείτε μόνο με έναν συμπαίκτη και δύο bots. Αυτή η περίπτωση απέχει αρκετά από την ιδανική, αφού η νοημοσύνη των bots είναι κατώτερη του αναμενόμενου. Πυροβολούν, ακολουθούν και κάνουν heal αν έχουν διαθέσιμους επιδέσμους, όμως μέχρι εκεί. Δεν δίνουν προτεραιότητα σε στόχους, ούτε “καθαρίζουν” για σας. Λαμβάνοντας υπόψη το ότι σας επιτίθενται μικρές στρατιές από ζόμπι σε κύματα, με τα περιθώρια να είναι στενά ακόμα και στο πιο χαμηλό επίπεδο δυσκολίας, χρειάζεστε κάτι παραπάνω από αυτήν την υποστήριξη. Σε περίπτωση που πεθάνετε πριν προλάβουν να σας κάνουν heal, παίρνετε τη θέση ενός bot, εάν υπάρχει. Διαφορετικά, επιστρέφετε στην κεντρική οθόνη.
Πριν από κάθε run, επιλέγετε τον χαρακτήρα σας από οκτώ διαφορετικούς. Ο καθένας τους έχει μοναδικό στιλ και χαρακτηριστικά, όμως μπορείτε να τον προσαρμόσετε όπως θέλετε ξεκλειδώνοντας διαφορετικά κεφάλια, σώματα και πόδια. Ξεκινούν με ξεχωριστό δευτερεύον όπλο και ταλέντα, όπως πχ η σοφιστικέ γιατρός με τα χαριτωμένα γυαλιά και το πιστόλι, ο σπορ Evangelo με τη ματσέτα, ή η μαχήτρια “Mom” με την μπαντάνα και τη κοντόκαννη καραμπίνα. Όλοι τους σχολιάζουν κατά την διάρκεια του παιχνιδιού, πότε με χιούμορ και πότε ειδοποιώντας όταν εντοπίζουν κάποιο όπλο ή loot. Επίσης, λένε δυο λόγια όταν δίνουν σφαίρες στους συμπαίκτες τους ή όταν τελειώνουν οι δικές τους, και γενικότερα δίνουν την αίσθηση ότι είναι εκεί, χωρίς να είναι αμίλητοι ήρωες. Η δράση λαμβάνει χώρα σε ποικίλες περιοχές, όπως δάση, άδειες εκκλησίες, έρημους δρόμους με εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα, διαλυμένα λιμάνια και άλλα που αξίζει να τα ανακαλύψετε μόνοι σας, με τον μόνο περιορισμό να είναι η γραμμικότητά τους. Ακολουθείτε μια “ευθεία” μέχρι το επόμενο waypoint, ή ψάχνετε σε δωμάτια για loot, μέχρι να συναντήσετε τις επόμενες, φαινομενικά ατελείωτες, ορδές μανιακών ζόμπι.
Κάτι αρνητικό στο θέμα του single-player, αρκετά κοινό στο είδος χωρίς αυτό να το δικαιολογεί, είναι η απουσία pause. Αν και αυτό έχει τη λογική ότι έτσι σας προετοιμάζει για την online εμπειρία, παραμένει αγχωτικό και αρνητικό αν θέλετε απλά να απολαύσετε το παιχνίδι στον περιορισμένο ελεύθερο χρόνο που έχετε στην διάθεσή σας. Ειδικά με την ταχύτητα που εμφανίζονται μικρά ή μεγαλύτερα ζόμπι, ξεχάστε τα διαλείμματα για νερό.
Το οπλοστάσιό σας είναι “κλασικό”: αυτόματα, πολυβόλα, χειροβομβίδες, τουφέκια, πιστόλια για να αδειάσετε στα εμφανή αδύναμα σημεία των απαίσιων τεράτων, αλλά και όπλα για μάχες σώμα με σώμα, όπως μαχαίρια και ρόπαλα. Οι αρκετά αποτελεσματικές melee επιθέσεις, μαζί με το τρέξιμο, κοστίζουν stamina που αναπληρώνεται σύντομα, ανάλογα με τα ταλέντα. Στον κόσμο βρίσκετε διάφορες αναβαθμίσεις για τα όπλα, όπως laser sights ή σιγαστήρες που γρήγορα αλλάζουν στιλ παιχνιδιού. Το loot είναι άφθονο για όλους σε σημαντικά σημεία του κάθε επιπέδου, καθώς και σε διάσπαρτα κιβώτια ή άλλα σημεία. Κανένα run δεν μοιάζει με το προηγούμενο, αφού εμφανίζονται διαφορετικά όπλα για loot κάθε φορά, τα οποία χωρίζονται σε κατηγορίες έχοντας τα δικά τους στατιστικά. Ψηλά σημεία, όπως στέγες και βεράντες, σας δίνουν πλεονέκτημα ενάντια στα ζόμπι, αφού μέχρι αυτά να σκαρφαλώσουν έχουν μείνει τα μισά. Αρκεί να μην πέσετε κάτω κατά λάθος, αφού κάτι τέτοιο σπάνια συγχωρείται, και σύντομα βρίσκεστε ασφυκτικά περικυκλωμένος πριν το καταλάβετε. Γι’ αυτό χρειάζεστε μια αρκετά ικανή ομάδα για να φτάσετε στο τέλος του campaign σε υψηλό βαθμό δυσκολίας.
Ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό του παιχνιδιού, που δεν βλέπουμε συχνά στο είδος, είναι η συλλογή και χρήση καρτών ικανοτήτων. Φτιάχνετε την δική σας τράπουλα, που απαρτίζεται από 15 κάρτες, με δεκάδες από αυτές να ξεκλειδώνονται σταδιακά. Παρόλο που αρχικά αυτό ξενίζει σαν ιδέα σε FPS και θυμίζει άλλα παιχνίδια με microtransactions, όσες περισσότερες συλλέγετε και καθώς βλέπετε τα οφέλη τους, τόσο πιο διασκεδαστικό γίνεται το να βρίσκετε καινούριες και να δοκιμάζετε διαφορετικά σετ. Επιλέγετε ικανότητες πριν κάθε πίστα, όπως περισσότερη υγεία, critical hits, καλύτερο stamina, και προχωράτε. Όσο προχωράτε και ξεκλειδώνετε περισσότερες μέσω του campaign και των supply lines, οι κάρτες ανταποκρίνονται περισσότερο σε συγκεκριμένους ρόλους, όπως πχ αν θέλετε να είστε ο γιατρός της ομάδας, ή να παίζετε με melee και σας αρέσει η ιδέα να κρατάτε μαχαίρι αντί για μια απλή επίθεση dash.
Μια λεπτομέρεια που δυσκολεύει, είναι το ότι για να συλλέξετε οτιδήποτε πρέπει να σημαδέψετε ακριβώς στο κέντρο του, κάτι μη πρακτικό, είτε επειδή βιάζεστε να προχωρήσετε παρακάτω είτε επειδή κάποιο ζόμπι που πετάει κολλώδες οξύ μόλις πέρασε το κατώφλι της πόρτας κι εμφανίστηκε ξαφνικά δίπλα σας (μόνο του ή με παρέα). Μια ακόμη λεπτομέρεια είναι πως στα πιο μεγάλα επίπεδα δυσκολίας όπου υπάρχει friendly fire, είναι πολύ εύκολο να χτυπήσετε κατά λάθος έναν συμπαίκτη σας μέσα στον πανικό, αφού οι εχθροί δεν σταματούν σε τίποτα, σκαρφαλώνουν, τρέχουν και σας αρπάζουν, κι έτσι αν δεν προσέξετε μπορούν να γίνουν πολλοί περισσότεροι μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα.
Εκτός του tutorial και του campaign, υπάρχει και PvP με την ονομασία Swarm. Αν και ενδιαφέρουσα σαν ιδέα, πρακτικά “κάνει νερά”. Ξεκινάτε με public matchmaking για άμεσο παιχνίδι ή κάνετε create/join έναν server για να παίξετε με φίλους. Οι παίκτες χωρίζονται σε δύο ομάδες, μία με ζόμπι και μία με ανθρώπους, και παίζουν εναλλάξ. Ως ζόμπι κυνηγάτε ανθρώπους και ως άνθρωποι καλείστε να επιβιώσετε όσο το δυνατόν περισσότερο. Κερδίζει η καλύτερη ομάδα στους τρεις γύρους. Συνήθως, ο κάθε γύρος διαρκεί λίγα λεπτά, αν και αυτό επηρεάζεται από την εμπειρία των συμπαικτών, με αποτέλεσμα να τελειώνει αμέσως μόλις μπαίνετε στο κλίμα. Ουσιαστικά, το PvP δεν ξεχωρίζει ιδιαίτερα και περισσότερο αποτελεί ένα ακόμα mode εκτός του campaign για ποικιλία.
Υπάρχει ικανοποιητική ποικιλία τόσο εχθρών όσο και τοποθεσιών χωρίς υπερβολές, αν και τη στιγμή που δέχεστε επίθεση από παντού όλα τα ζόμπι και τα γρυλίσματά τους μοιάζουν ίδια. Εκτός από καθορισμένα σημεία, το περιβάλλον δεν καταστρέφεται ούτε με μπουνιές ούτε με πυροβολισμούς, πέρα από κάποιες χαρακιές και τρύπες. Αντιθέτως, αν πετύχετε headshot σε ζόμπι που στέκεται δίπλα σε τοίχο, τότε βλέπετε τον τοίχο να πιτσιλίζεται κόκκινος, με αρκετά εντυπωσιακά αποτέλεσματα. Συνδυασμοί όπως το να πετάξετε ένα μπιτόνι βενζίνη προς το μέρος των ζόμπι και στη συνέχεια να το πυροβολήσετε για να τα κάψετε, είναι από τα πειράματα που αξίζει να κάνετε. Κάποιες χιουμοριστικές ατάκες στους τοίχους προσθέτουν στις λεπτομέρειες, όπως “save ammo, use a hammer
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου