Το καλοκαίρι μπορεί να πέρασε, όμως με το Road 96 της DigixArt (Valiant Hearts, Memories Retold) μπορούμε να πάρουμε μέρος σε ένα ταξίδι προς την ελευθερία. Βασισμένο κυρίως σε επιλογές διαλόγων, το παιχνίδι είναι ένα “walking sim” με απλούς γρίφους, πολιτικά ζητήματα, θεωρίες συνωμοσίας και δόσεις χιούμορ σε ένα καρτουνίστικο περιβάλλον που αναμιγνύει την πραγματικότητα της εποχής μας με την αίσθηση των 90s.
Καλοκαίρι 1996, στη φανταστική χώρα Petria που βασανίζεται από το απολυταρχικό καθεστώς του Tyrak. 10 χρόνια μετά από ένα τραγικό γεγονός που σημάδεψε κάθε πολίτη, αλλά και το οποίο χρησιμοποιείται από όλους ως μοχλός επιρροής, δεκάδες έφηβοι το σκάνε από τη χώρα προς αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος. Ποια αλήθεια κρύβεται πίσω από την τραγωδία του 1986; Θα καταφέρετε να ανατρέψετε τον Tyrak; Για αρχή, θέλετε να τον ανατρέψετε; Οι έφηβοι θα σωθούν; Και αν ναι, πόσοι από αυτούς;
Στόχος στο παιχνίδι είναι να φτάσουν όλοι οι έφηβοι στα σύνορα και στη συνέχεια να φέρετε εις πέρας την εκάστοτε τελική δοκιμασία για να τους σώσετε. Χειρίζεστε έναν έφηβο τη φορά, βλέποντας στον χάρτη την απόσταση που έχετε να διανύσετε, καθώς και το ποσοστό ολοκλήρωσης της ιστορίας κάθε σημαντικού χαρακτήρα που συναντάτε. Ταξιδεύετε μέχρι τα σύνορα με πολλούς τρόπους, όπως ωτοστόπ, περπάτημα, λεωφορείο και άλλα, που κάνουν κάθε ταξίδι ξεχωριστό και κανένα playthrough να μοιάζει με το άλλο. Κατά την διάρκεια του κάθε ταξιδιού έχετε στο νου σας τρία πράγματα: τα χρήματα που έχετε επάνω σας, την απαραίτητη ξεκούραση και την απόσταση μέχρι τα σύνορα, οπότε χρειάζεται να ακολουθείτε μια βασική στρατηγική στις κινήσεις σας (δηλαδή, να τρώτε, να ξεκουράζεστε και να ξοδεύετε όσο το δυνατόν λιγότερα χρήματα). Ωστόσο, δεν αρκεί μόνο αυτό, αφού διάφορα γεγονότα ενδέχεται να σας βγάλουν από την πορεία σας, ενώ ίσως σκοτωθείτε ή πιαστείτε από την αστυνομία, κάτι που ακούτε στις ειδήσεις παίζοντας ως ο επόμενος ανώνυμος έφηβος.
Αποφάσεις...
Το παιχνίδι αποτελεί ενδιαφέρουσα ιδέα, τόσο προσφέροντας συχνά κάτι καινούριο, παίζοντας κάθε φορά ως ένας νέος χαρακτήρας, όσο και κάτι επαναλαμβανόμενο έως ένα σημείο. Εκεί που ξεχωρίζει είναι στο ότι ενώ είστε ένας αναλώσιμος χαρακτήρας, χωρίς προσωπική ιστορία και με στόχο που παραμένει ο ίδιος (να φύγετε από τη χώρα), οι πραγματικοί πρωταγωνιστές είναι οι χαρακτήρες που συναντάτε. Η αστυνομικίνα που είναι διχασμένη ανάμεσα στις αντιδράσεις του κόσμου και το αίσθημα καθήκοντος, οι ληστές με έναν απώτερο σκοπό, το computer-geek παιδί με τον υψηλό δείκτη νοημοσύνης είναι μερικά μόνο παραδείγματα των προσωπικοτήτων που συναντάτε, με την ιστορία του καθενός να εξελίσσεται σταδιακά έως ότου όλες οι ιστορίες συναντηθούν στο φινάλε (ανάλογα με τις επιλογές σας βλέπετε και ένα διαφορετικό τέλος). Επίσης, ο καθένας από αυτούς έχει να σας μάθει μια ξεχωριστή ικανότητα, όπως να ξεκλειδώνετε πόρτες ή να κλέβετε χρήματα από ATM, κάνοντας το παιχνίδι πιο εύκολο με τον καιρό.
Ο χειρισμός ακολουθεί εκείνον των περισσότερων walking sim. Η αλληλεπίδραση με το περιβάλλον περιορίζεται στα απολύτως απαραίτητα, όπως το να ψάχνετε τους κάδους για φαγητό, να ζουμάρετε για να βρείτε κάποιο collectible ή να ζητιανέψετε για μερικά κέρματα. Οι κινήσεις σας περιορίζονται από το περιβάλλον (πχ αν βρίσκεστε σε βενζινάδικο μπορείτε να μπείτε μέσα και το ψάξετε ή να συνεχίσετε το ταξίδι) και συνήθως παίζετε κάποιο εύκολο mini-game, όπως να βρείτε στα γρήγορα έναν αριθμό κωδικού, να παίξετε τις νότες του Bella Ciao ή να σερβίρετε ποτά σε ένα μπαρ.
Το πιο σημαντικό σημείο του παιχνιδιού είναι οι επιλογές των διαλόγων, που συνήθως κυμαίνονται μεταξύ τριών διαφορετικών στόχων: επανάσταση, δημοκρατία ή αδιαφορία. Καθώς οι πρωταγωνιστές αντιδρούν διαφορετικά σε κάθε απάντηση, είναι σημαντικό να επιλέγετε την κατάλληλη για το άτομο με το οποίο μιλάτε (ή... όχι). Κάθε επιλογή έχει αντίκτυπο σε μελλοντική συζήτηση και οδηγεί σε ένα από τα τρία διαφορετικά φινάλε. Βέβαια, ένα σημείο που θα μπορούσε να είχε δουλευτεί καλύτερα είναι η ίδια η επιλογή των προτάσεων στην οθόνη, αφού σε ορισμένες κρίσιμες περιπτώσεις οι επιλογές αναπηδούν στην οθόνη κάνοντας δύσκολη έως αδύνατη την επιλογή τους. Μια-δυο φορές οι χαρακτήρες μου είχαν δυσάρεστο τέλος επειδή έκανα λάθος κλικ (πχ οι επιλογές αναπηδούσαν μαζί με το φορτηγό που έτρεχε σε χωματόδρομο), παρόλο που τα είχα πάει πάρα πολύ καλά μέχρι εκείνο το σημείο. Εφόσον δεν υπάρχει δυνατότητα save κατά επιλογή παρά μόνο auto-save, κάθε κίνηση είναι σημαντική και είναι κρίμα να χάνονται επιλογές από σχεδιαστικά λάθη.
Τα λεφτά στον κουμπαρά.
Η Petria είναι ένα μέρος με έντονα στοιχεία από τα 90s, σε έναν καρτουνίστικο κόσμο όπου οι ήρωες ξεχωρίζουν για τις υπερβολές τους. Τα γραφικά με τα έντονα χρώματα είναι ευχάριστα στο μάτι και σε συνδυασμό με το συνεχές ταξίδι σας κάνουν να νιώθετε ότι ταξιδεύετε πραγματικά. Το ήσυχο βενζινάδικο στη μέση του πουθενά, ένα χαρτόνι που γίνεται το κρεβάτι σας για τη νύχτα, η ανακούφιση που νιώθετε όταν σας προσφέρουν ένα μπέργκερ ή ο τρόμος όταν σας απειλούν στα καλά καθούμενα συντελούν σε μια ξεχωριστή εμπειρία. Οι έφηβοι που χειρίζεστε δεν έχουν φωνή, όμως οι ηθοποιοί των “κεντρικών” χαρακτήρων που συναντάτε κάνουν εξαιρετική δουλειά. Η δημοσιογράφος που υποστηρίζει το καθεστώς γίνεται γρήγορα αντιπαθητική, η ανησυχία της μητέρας που ψάχνει το παιδί της είναι φανερή, ενώ ορισμένοι “κακοί” ακούγονται πότε ανησυχητικά επικίνδυνοι και πότε απλά εκτός εαυτού. Η εξαιρετική μουσική, καλλιτεχνών από οκτώ διαφορετικές χώρες, “ντύνει” τον δρόμο προς την ελευθερία με τις κατάλληλες νότες της εποχής του ‘90. Μια ωραία πινελιά είναι πως στην πορεία ανακαλύπτετε κασέτες με τραγούδια που παίζετε σε κασετόφωνα, δημιουργώντας το δικό σας soundrtrack.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου