Είχα πολλά χρόνια να ασχοληθώ με multiplayer τίτλο. Νομίζω πως η επιλογή του Chivalry 2 ήταν ότι έπρεπε για να “ξεσκουριάσω”. Τί πιο απολαυστικό από σιδερόφρακτους νταγλαράδες που ουρλιάζουν και κατεβάζουν πελώρια σπαθιά και τσεκούρια ο ένας στο κεφάλι του άλλου. Η Torn Banner επιστρέφει με σημαντικά βελτιωμένη τη συνταγή του αρχικού Chivalry και παραδίδει ένα εξαιρετικό και ξεδιάντροπα διασκεδαστικό νέο παιχνίδι.
Το Chivalry 2 λοιπόν παίρνει όλα τα καλά του προκατόχου του και ανεβάζει το επίπεδο. Επιστρέφετε στο κρατίδιο Agatha, όπου νέος εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των Mason Order (νικητές στην ιστορία του πρώτου Chivalry) και των Agatha Knights, υπό την ηγεσία του νεαρού βασιλιά Argon II, ξεσπά χειρότερος από ποτέ. Πέρα από ένα όμορφο εισαγωγικό βίντεο και λίγες πηγές lore μέσα στο παιχνίδι, μην περιμένετε περισσότερη ιστορία. Αυτό είναι, μπλε εναντίον κόκκινων ιπποτών. Αρπάζετε τις λεπίδες σας και η σφαγή ξεκινά.
Tο σύστημα μάχης είναι όλη η ουσία του Chivalry 2. Εκ πρώτης όψης δεν έχει καμία διαφορά σε σύγκριση με το πρώτο, αλλά υπάρχουν αισθητές διαφορές όσο περισσότερο ασχολείστε. Ο χειρισμός έχει παραμείνει ίδιος, με βασική επίθεση, οριζόντιο κάρφωμα μπροστά και κάθετο χτύπημα από πάνω προς τα κάτω. Πλέον όμως η απόκριση είναι έτη φωτός καλύτερη ενώ όπως μαθαίνετε στο tutorial πρέπει να θεωρείτε τα πλήκτρα WASD ως τα πόδια και το ποντίκι ως τους γοφούς, γιατί πλέον τα hitbox κάθε επίθεσης μπορούν να μεταβληθούν με την κίνηση του χαρακτήρα σας. Ένα οριζόντιο χτύπημα μπορεί να κάνει ζημιά σε πολλαπλούς εχθρούς εφόσουν “ακολουθήσετε” την κίνηση του με circle-strafe όλο το σώμα του χαρακτήρα. Δεν είναι τόσο απλό όσο μοιάζει, καθώς μιλάμε για αργοκίνητους ιππότες με ασήκωτα όπλα. Μέσα στην απλότητά του το σύστημα μάχης απαιτεί καλό συγχρονισμό και υπομονή για να το μάθετε. Σημαντική βελτίωση είναι τα hitbox των εχθρών. Μπορεί να υπάρχουν ακόμα αδικίες αλλά πλέον είναι πολύ λιγότερες και οφείλονται περισσότερο σε πιθανή μεγάλη διαφορά server ping.
Είμαστε όλοι μια ωραία παρέα.
Κάθε ομάδα έχει τέσσερις διαφορετικούς τύπους χαρακτήρα και μπορείτε να αλλάξετε όποτε θέλετε. Έχουμε τον μισητό τοξότη, που είναι ο πιο ελαφρύς και γρήγορος και χρησιμοποιεί φυσικά τόξα και βαλίστρες. Υπάρχει βελτίωση στο μοντέλο φυσικής για τον υπολογισμό της τροχιάς των βολών αλλα, αλήθεια τώρα, σε ένα τέτοιο παιχνίδι γιατί να διαλέξετε να πολεμάτε από μακριά; Έχει τη χρησιμότητά του αλλά προσωπικά έπαιξα ως τοξότης μόνο και μόνο για να δω τον χειρισμό για χάρη του review. Μετά έχουμε τον Footman που ειδικεύεται στα “κοντάρια” κάθε λογής. Ακόντια, halberds και τα συναφή τον καθιστούν μάστορα στις επιθεσεις κατά πολλών στόχων μαζί ενώ οι μονομαχίες με αυτόν θέλουν προσοχή καθώς έχει το πλεονέκτημα της απόστασης. Ακολουθεί ο πολλά βαρύς Vanguard με την ασπίδα και τα λαχταριστά warhammer ή waraxe. Αργοκίνητος αλλά με μπόλικη stamina και καταστροφικός στα χέρια καλού παίκτη. Είναι ο τύπος που προτιμώ. Τέλος, ο Knight με τη λατρεία του σε ξίφη κάθε μεγέθους και βάρους, αποτελεί τον πιο βασικό τύπο χαρακτήρα που χρησιμοποιούν οι περισσότεροι για να μάθουν το παιχνίδι.
Eντύπωση κάνει το customization μενού που σας δίνει αρκετές επιλογές για το πώς προτιμάτε να φαίνεται ο κάθε χαρακτήρας σας αλλα και τα όπλα του ξεχωριστά. Απο το κράνος και την πανοπλία μέχρι τα οικόσημα και την εμφάνισή του, ξεχωριστά μάλιστα για κάθε παράταξη. Όσο παίζετε και όσο καλύτερες είναι οι επιδόσεις σας κερδίζετε κέρματα με τα οποία ξεκλειδώνετε νέες εμφανίσεις εξοπλισμού και όπλων. Υπάρχει και store για αγορές με πραγματικά χρήματα για τους ανυπόμονους, αν και προτείνω να μείνετε μακριά, δεν είναι δύσκολο να μαζέψετε κέρματα μέσω του gameplay άλλωστε. Υπάρχει επίσης παραμετροποίηση και του προσώπου των ιπποτών, κάτι που προσωπικά απορώ γιατί υπάρχει σαν επιλογή. Τα γραφικά των προσώπων θυμίζουν τους πατατοκέφαλους του Oblivion. Δοκιμάστε λίγο τις επιλογές για να γελάσετε αλλά θα το ξεχάσετε αμέσως.
Υπάρχουν τρεις βασικές επιλογές για σύνδεση σε server μέσω matchmaking. Πρώτον, το ξέφρενο Free for All όπου οι φιλίες και οι συμπάθειες μένουνε στην πόρτα και σπάτε όποιο κεφάλι βρεθεί μπροστά σας. Δεν υπάρχουν κανόνες και μην περιμένετε να σεβαστούν την μονομαχία σας με κάποιον άλλο παίκτη. Τα πισώπλατα μαχαιρώματα και το μπούγιο αποφασίζουν τον νικητή. Μετά έχουμε το κλασικό 20v20 στους ανανεωμένους και πανέμορφους χάρτες που γεμίζουν από ουρλιαχτά πόνου. Αλλα δεν θα αναλωθώ πολύ σε αυτό γιατί πρέπει να προτιμήσετε το σαφώς ανώτερο 32v32, όπου 64 παλαβοί κραδένοντας τσεκούρια και σπαθιά, πολεμούν μέχρι την τελευταία ρανίδα του αίματός τους.
Γενικά επικρατεί καλό κλίμα και οι άλλοι παίκτες είναι φιλικοί...
Οι χάρτες του Chivalry 2 είναι πολύ ανώτεροι από του πρώτου παιχνιδιού, με εντυπωσιακά σκηνικά, πολλαπλά μονοπάτια μέσω των οποίων μπορείτε να πλευρίσετε την μάχη και πολύ πιο διασκεδαστικά objectives ακόμα και αν δεν είναι τόσο πρωτότυπα. Ως συνήθως, ανάλογα με τον χάρτη μία από τις δύο ομάδες είναι σε θέση άμυνας και η άλλη σε θέση επίθεσης. Ως επιτιθέμενοι πρέπει να σπρώξετε πολιορκητικούς κριούς, να κάψετε σοδειέςς, να οδηγήσετε τεράστιες κατασκευές στα τοίχη του εχθρικού κάστρου, ακόμα και να γδύσετε από λάφυρα και χρυσό ένα αντίπαλο οχυρό. Ουσιαστικά πρόκειται για το κλασικό και παραδοσιακό capture the point αλλά ντυμένο με λίγη φαντασία. Αυτονόητα ως αμυνόμενοι πρέπει να αποτρέψετε τους αντίπαλους παίκτες από το να “πάρουν” το σημείο. Εάν βρίσκεστε στην επίθεση πρέπει να φτάσετε μέχρι τέλους, ενώ αν ο χρόνος τελειώσει πριν προλάβουν να κερδίσουν οι επιτιθέμενοι ενα σημείο, τότε η νίκη πάει αυτόματα στους αμυνόμενους.
Τα λάθη του Chivalry 1 έχουν διορθωθεί και οι όποιες αστοχίες στο gameplay είναι λιγοστές. Το μονο “glitch” που κατάφερα να επαναλάβω αρκετές φορές είναι το κόλλημα του animation των ποδιών ενώ περπατούσε ο χαρακτήρας μου, αλλά διορθωνώταν άμεσα με ένα σύντομο άλμα. Σε γενικές γραμμές είναι απροβλημάτιστο, με ικανοποιητικό server browser και αστραπιαίο matchmaking ότι ώρα και αν δοκίμασετε να μπείτε (να είναι καλά το cross-play). Επίσης αν κάνετε invite φίλους τότε το matchmaking φροντίζει να σας βάλει στον ίδιο server.
Στην παρουσίαση το Chivalry 2 έχει βάλει τα καλύτερα και πιο γυαλιστερά του ρούχα χωρίς να ξεφεύγει από τις βάσεις που έθεσε ο προκάτοχος του. Οι πανοπλίες και τα μοντέλα των χαρακτήρων είναι εξαιρετικά για έναν τέτοιο τίτλο. Οι χάρτες ειναι έξυπνα σχεδιασμένοι και γεμάτοι λεπτομέρειες ενώ ξεχωρίζουν οι νυχτερινές μάχες κάτω από έναστρους ουρανούς. Δυστυχώς για την ώρα οι χάρτες είναι λίγοι αλλά τουλάχιστον είναι τέτοια η σειρά που έχουν στους servers που δίνεται η αίσθηση του κλιμακωτού πολέμου από περιοχή σε περιοχή. Δεν θα ήταν όμως τόσο διασκεδαστικό σαν παιχνίδι αν δεν υπήρχαν και οι παραφωνίες. Οι ιππότες που χοροπηδάνε στον αέρα και hitbox που έχουν... δική τους άποψη επιστρέφουν αλλά σε λογικά πλαίσια. Σημαντικό να αναφερθεί πως η ατμόσφαιρα στους περισσότερους χάρτες είναι χαρακτηριστική και σας βάζει εύκολα στο κλίμα της μάχης. Το optimization είναι τόσο καλό που δεν έχω να γράψω κάτι περισσότερο. Με λίγο πείραγμα στις ρυθμίσεις το παιχνίδι τρέχει και σε πιστολάκι μαλλιών.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου