Όπως καταλαβαίνετε από το όνομα που χρησιμοποιώ στο site, το Medievil για μένα δεν είναι ένα απλό παιχνίδι. Το ιδιαίτερο εικαστικό του, το ευφάνταστο gameplay του που ήταν ομολογουμένως πολύ μπροστά από την εποχή του και τα εντυπωσιακά για την εποχή γραφικά του, με καθήλωσαν και το έκαναν ένα από τα αγαπημένα μου παιχνίδια. Πάνω από 20 χρόνια μετά, το Medievil επιστρέφει από τον τάφο ως remake, με ανανεωμένα γραφικά αλλά βασισμένο απόλυτα στo πρωτογενές υλικό, για να μας βυθίσει ξανά στο μαγικό του κόσμο. Καταφέρνει όμως να διατηρήσει την μοναδική γοητεία του;
To Medievil είναι ένα σκοτεινό μεσαιωνικό παραμύθι και θυμίζει έντονα δημιουργίες του Tim Burton, όπως ο Χριστουγεννιάτικος Εφιάλτης και ο Σκαθαροζούμης. Πρωταγωνιστής είναι ο εμβληματικός Sir Daniel Fortesque, για τον οποίον οι δοξασίες της εποχής έγραψαν ότι ήταν ο πρωτεργάτης στην αντιμετώπιση του μοχθηρού Zarok που με μία στρατιά δαιμόνων και απέθαντων απείλησε την μαγική περιοχή Gallowmere με αφανισμό. Στην πραγματικότητα όμως ο Sir Daniel ήταν ο πρώτος που έπεσε στο πεδίο της μάχης χωρίς καν να κατατροπώσει ούτε έναν εχθρό, αφού ένα βέλος στο μάτι τον σκότωσε από την αρχή. 100 χρόνια μετά, ο Zarok επιστρέφει νεκρανασταίνοντας όλους τους δαίμονες και υπνωτίζοντας τους κατοίκους της Gallowmere. Πέρα όμως από τους δαίμονες και τα ζόμπι, ανασταίνεται και ο ίδιος ο Sir Daniel, ο οποίος έχει μία μοναδική ευκαιρία να πάρει το αίμα του πίσω και να γίνει ένας πραγματικός ήρωας κατατροπώνοντας αυτή τη φορά το στρατό του Zarok.
Σεναριακά το Medievil βασίζεται στη στερεοτυπική μάχη μεταξύ του καλού και του κακού και αυτό που το κάνει πραγματικά να ξεχωρίζει είναι οι πινελιές χιούμορ που βρίσκονται διάχυτες μέσα στο παιχνίδι, αλλά και ο ιδιαίτερος αντιήρωας του. Ευτυχώς βέβαια το παιχνίδι κρατάει το σκοτεινό του χαρακτήρα και δεν γίνεται σαχλό όπως το Medievil Resurrection του PSP. Η αφήγηση της ιστορίας γίνεται σταδιακά μέσα από μικρά αλλά καλοσχεδιασμένα cutscenes που βασίζονται εξ ολοκλήρου στον αρχικό τίτλο, ενώ και μέσα στο παιχνίδι μπορείτε να βρείτε πολλά λεπτομερή στοιχεία για την Gallowmere, τις μάχες που έγιναν πριν από 100 χρόνια, αλλά και σημαντικά στοιχεία για τους εχθρούς σας διαβάζοντας τα βιβλία που βρίσκετε στο διάβα σας. Είναι βέβαιο ότι η παραμυθένια ιστορία του παιχνιδιού θα σας κρατήσει το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος.
Εντυπωσιακή ποικιλία περιβαλλόντων.
Το gameplay παραμένει αναλλοίωτο, όντας ένα κράμα διαφορετικών ειδών παιχνιδιού που ταιριάζουν αρμονικά στο σύνολό τους. Η μάχη θυμίζει καθαρόαιμο hack 'n' slash της παλιάς εποχής, όταν δύο κουμπιά αρκούσαν για να ξεπαστρέψετε τις ορδές των εχθρών. Υπάρχει επίσης πολύ platforming και μία σειρά από απλούς αλλά ευφάνταστους στην πλειοψηφία τους γρίφους που σας ωθούν να εξερευνήσετε κάθε σπιθαμή από τις περιοχές που επισκέπτεστε. Στην μαγεία της εξερεύνησης συμβάλλει ο εξαιρετικός ακόμη και για τα σημερινά δεδομένα σχεδιασμός των 20+ πιστών του παιχνιδιού, με την κάθε μία να περιέχει shortcuts, δωμάτια με μυστικά, ακόμη και ολόκληρες κρυμμένες περιοχές που τις ξεκλειδώνετε χρησιμοποιώντας αντικείμενα που βρίσκετε. Παρά την απλοϊκότητα των μηχανισμών του, το Medievil καταφέρνει να είναι ελκυστικό και ενδιαφέρον ακόμη και αν το παίζετε για πρώτη φορά.
Το παιχνίδι επιπλέον πετυχαίνει κάτι που πολλά άλλα σύγχρονα παιχνίδια δεν μπορούν και αυτό είναι να σας κάνει να αισθάνεστε ότι ο χαρακτήρας σας εξελίσσεται, χωρίς όμως την εύκολη λύση των skill trees και των πόντων εμπειρίας. Αυτό γίνεται με έναν απλό μηχανισμό μέσα από τον οποίο κερδίζετε κάθε φορά κάποιο τρόπαιο όταν ολοκληρώνετε την πίστα στο 100% και πάρετε και το δισκοπότηρο που βρίσκεται κρυμμένο σε κάποιο σημείο της πίστας. Το τρόπαιο το αποκτάτε επισκεπτόμενος την αίθουσα των ηρώων, όπου οι πραγματικοί ήρωες της Gallowmere σας προσφέρουν συνήθως ένα νέο όπλο για να χρησιμοποιείτε ενάντια στους εχθρούς, ενώ υπάρχουν και όπλα που βοηθούν να λύσετε γρίφους, να σπάσετε εμπόδια που σας εμπόδιζαν προηγουμένως κτλ. Η ποικιλία των όπλων είναι αξιοθαύμαστη, αφού έχετε στη διάθεσή σας σπαθιά, τσεκούρι, ρόπαλο, αλλά και όπλα μακρινής εμβέλειας όπως ακόντια, τόξα, βαλλίστρες και άλλα.
Πέρα όμως από την ποικιλία στα όπλα, το παιχνίδι ξεχωρίζει και για την τρομερή ποικιλία στα περιβάλλοντα. Επισκέπτεστε νεκροταφεία, ερειπωμένες πόλεις, καράβι, εκκλησίες, υποθαλάσσιες τοποθεσίες, μπουντρούμια, με τα περιβάλλοντα να διαφέρουν πραγματικά μεταξύ τους. Εξαιρετική δουλειά έχει γίνει και στην ποικιλία των εχθρών, οι οποίοι δεν διαφέρουν μόνο ως προς την εμφάνιση, αλλά έχουν διαφορετική συμπεριφορά και απαιτούν διαφορετικές στρατηγικές αντιμετώπισης. Κάποιοι δεν πεθαίνουν από τα χτυπήματά σας και πρέπει να τους σπρώχνετε για να τους ρίξετε στην θάλασσα, άλλοι αντιμετωπίζονται καλύτερα με βέλη και ακόντια κτλ. Ικανοποιητικός είναι και ο αριθμός των boss που πολεμάτε στην οκτάωρη περίπου ενασχόλησή σας με το παιχνίδι. Τα boss είναι εντυπωσιακά σε εμφάνιση, αλλά τα περισσότεροι εξ αυτών αντιμετωπίζονται κυρίως με όπλα μακρινής εμβέλειας, κάτι που μειώνει αρκετά την ποικιλία των μαχών.
Οι εχθροί δεν διαφέρουν μόνο σε εμφάνιση, αλλά και σε συμπεριφορά.
Πέρα όμως από τα πολλά θετικά που έχει το remake του Medievil, έρχονται ξανά στην επιφάνεια και κάποια ιδιαίτερα προβληματικά στοιχεία που αμαύρωσαν και τον αρχικό τίτλο. Πρώτο απ' όλα η κάμερα. Αν και είναι βελτιωμένη, με την προσθήκη μάλιστα της προοπτικής πίσω από τον ώμο να βοηθάει στις ρίψεις που κάνετε με το ακόντιο και τα βέλη, εντούτοις ιδιαίτερα στους κλειστούς χώρους δυσκολεύει ακόμα. Η στατική κάμερα που υπάρχει σε σημεία κάθε πίστας, πέρα από το ότι προκαλεί έλλειψη προσανατολισμού, κρύβει και σημαντικά στοιχεία όπως κάποιες εσοχές στις οποίες μπορείτε να περάσετε, κάποιες κρυμμένες πόρτες κτλ. Η “νευρική” κάμερα σε συνδυασμό με κάποιες σποραδικές πτώσεις του frame rate σε σημεία του παιχνιδιού πραγματικά ζαλίζει, ακόμη κι αν έχετε συνηθίσει να παίζετε πολλές ώρες συνεχόμενα. Ένα ακόμη θέμα που δεν έχει βελτιωθεί όπως θα έπρεπε είναι το άτσαλο platforming. Δεν μπορείτε να υπολογίσετε ακριβώς πού θα πηδήξετε και πού θα προσγειωθείτε κι έτσι πολλές φορές πέφτετε άθελά σας, είτε σε λάβα, είτε στη θάλασσα και χάνετε τσάμπα ένα από τα λιγοστά φιαλίδια ενέργειας που έχετε στην κατοχή σας. Το άτσαλο platforming σε συνδυασμό με την ανυπαρξία κάποιου checkpoint μέσα στην πίστα, ακόμη και σε πίστες που έχουν στο τέλος boss, κάνει το Medievil άδικα δύσκολο και σίγουρα αποθαρρύνει μικρότερους σε ηλικία παίκτες που θα μαγευτούν από το παραμυθένιο στιλ του παιχνιδιού να ασχοληθούν μέχρι τέλους με αυτό.
Η δυσκολία προσωπικά δεν με ενόχλησε τόσο, όσο το γεγονός ότι τα φιαλίδια ενέργειας δεν ανανεώνονται όταν ολοκληρώνετε κάποια πίστα. Έτσι, αν δεν έχετε γεμάτα φιαλίδια όταν τελειώσετε την πίστα, είστε αναγκασμένος να παίζετε ξανά στις αρχικές πίστες του παιχνιδιού όπου οι εχθροί είναι εύκολοι και υπάρχουν τουλάχιστον δύο πηγές που γεμίζουν τα φιαλίδιά σας. Με αυτό τον τρόπο χάνετε τουλάχιστον 10 λεπτά κάθε φορά, χωρίς πραγματικά κανένα λόγο. Είναι ένας old-school μηχανισμός που στην πραγματικότητα δεν ενισχύει την δυσκολία του παιχνιδιού, αλλά τον εκνευρισμό σας. Τέλος, θα προτιμούσα να γινόταν ένας εκμοντερνισμός και στην διαχείριση των όπλων, αφού μπορείτε να έχετε μόνο δύο όπλα κάθε φορά, οπότε πατάτε συχνά-πυκνά παύση για να τα αλλάζετε. Ένας μηχανισμός όπλων όπως πχ του Ratchet and Clank, όπου η αλλαγή γίνεται on-the-fly, θα ήταν ευεργετικός ώστε να μην διακόπτεται η ροή της μάχης.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου