Συνοπτικά δηλαδή, στο Tearaway δεν κάνετε τίποτε άλλο από το να καθοδηγείτε τον Iota ανάμεσα από τα εμπόδια που εμφανίζονται ώστε να σας πει ένα μυστικό. Το μυστικό αυτό βεβαίως δεν θα σας το αποκαλύψω, μόνο και μόνο γιατί αξίζει να το βιώσετε οι ίδιοι. Είναι όμως μια πανέξυπνη, σχεδόν συγκινητική, κατάληξη, αντάξια της εμπειρίας. Δίνοντας σας λοιπόν δύο ρόλους, το παιχνίδι εκ των προτέρων χωρίζεται σε δύο μέρη. Πρώτο είναι αυτό στο οποίο καλείστε να ενεργείτε ως παίκτης. Εδώ τα πράγματα είναι απλά, σχεδόν αναμενόμενα. Σε στιγμές, το Tearaway είναι ένα αυθεντικό, τρισδιάστατο, πλην όμως απλοϊκό platformer. Ο Iota δεν μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα από μόνος του, παρά μόνο να πηδά και να γίνεται μια σφαίρα που κυλά στο έδαφος. Ακόμα και αυτά όμως, πρέπει να τα μάθει κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Με άλλα λόγια, περνάτε αρκετή ώρα απλά περιπλανώμενοι στον κόσμο του παιχνιδιού και μόνο από τη μέση περίπου και έπειτα η κατάσταση ας πούμε πως σοβαρεύει και το Tearaway γίνεται κάπως πιο απαιτητικό. Το άλλο μέρος είναι μακράν πιο ενδιαφέρον και αυτό που ξεχωρίζει το Tearaway Unfolded από την έκδοση του PS Vita.
Αφού είστε μια ανώτερη οντότητα έχετε την ικανότητα να χρησιμοποιείτε ορισμένες πολύ ενδιαφέρουσες δυνάμεις για να βοηθάτε τον Iota στο ταξίδι του. Μία από αυτές είναι ο άνεμος που προκαλείτε στον κόσμο του παιχνιδιού χαϊδεύοντας το touchpad του χειριστηρίου (η φορά του ανέμου αντιστοιχεί στη φορά του χαδιού) ενώ μια άλλη είναι η δυνατότητα να κάνετε κάποια σημεία του κόσμου να γίνονται τραμπολίνα με το πάτημα του touchpad, ώστε ο Iota να παίρνει φορά να και πηδάει πιο ψηλά. Φυσικά, αυτά δεν είναι οι μόνες δυνάμεις που έχετε ως “You”, αλλά αυτές που αφορούν το platforming. Πράγματι, ειδικά στα τελευταία επίπεδα, το παιχνίδι σας ζητά να συνδυάζετε και τους δυο σας ρόλους, δηλαδή τον έλεγχο του Iota και την επέμβαση στον κόσμο του. Τότε ακριβώς είναι που το Tearaway γίνεται σχεδόν δύσκολο, ενώ με τον έξυπνο (μα σύνθετο) αυτόν διαχωρισμό παραδίδει μαθήματα εφευρετικότητας στους μεγάλους του είδους. Κάπου ανάμεσα σε όλα τα παραπάνω υπάρχουν και κάποιες στοιχειώδεις μάχες, με πρωταγωνιστές τον Iota και ορισμένους αστείους εχθρούς, τα scraps.
Το πώς εμφανίζονται τα scraps ή το τί ακριβώς είναι μην το ρωτάτε πολύ, μάλλον πρόκειται για ποιητική αδεία της Media Molecule. Αυτό που αξίζει εδώ πέρα είναι ο δεύτερος έξυπνος συνδυασμός του διττού σας ρόλου. Από τη μία, μπορείτε να εξολοθρεύετε τους εχθρούς με τις βασικές ικανότητες του Iota ή, από την άλλη, μπορείτε να τους μαγεύετε. Χρησιμοποιώντας κατάλληλα τη φωτεινή μπάρα και τα γυροσκόπια του Dualshock 4, μπορείτε να φωτίζετε τον κόσμο του παιχνιδιού, πράγμα που μαγεύει τα scraps και τα κάνει να υπακούν στη θέληση σας. Βέβαια, εδώ το θέμα μας δεν είναι το πώς να βγείτε νικητής στις ομολογουμένως εύκολες μάχες του Tearaway. Το θέμα είναι πως τόσο στo PS Vita, όσο και στο PS4, το Tearaway είναι γεμάτο καταπληκτικές ιδέες διαδραστικότητας που λειτουργούν ως επί το πλείστον άψογα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου