Είναι ροζ, μοιάζει με τσιχλόφουσκα από εκείνες που έριχνες εικοσάδραχμο για να πάρεις μόνο μία και έχει δυνάμεις που αν τις είχε οποιοσδήποτε άλλος λιγότερο “cute” χαρακτήρας, θα ήταν τουλάχιστον αποκρουστικές. Ναι, μιλάμε για τον Kirby και τη νέα του περιπέτεια Kirby and the Rainbow Paintbrush.
Το παιχνίδι ξεκινάει όπως όλοι οι τίτλοι Kirby. Kάτι κακό συμβαίνει, εμφανίζεται ένας χαρακτήρας που έχει σχέση με την καταστροφή και μαζί με τον Kirby προσπαθούν να επαναφέρουν τον κόσμο στα συγκαλά του. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, μια κακιά δύναμη ρουφάει όλο το χρώμα από τον κόσμο του Kirby, και μια ύπαρξη (που στην ουσία είναι ένα πινέλο με μάτια και στόμα) ονόματι Elline κάνει την εμφάνισή της, δίνοντας πίσω το χρώμα στον Kirby (και τον Waddle Dee, αν παίζετε με άλλους παίκτες). Η Elline λοιπόν εξηγεί πώς έχουν τα πράγματα στον ήρωα. Στον κόσμο της, ο οποίος ονομάζεται Seventopia, μια δύναμη έχει φέρει τα πάνω κάτω με αποτέλεσμα αρκετοί πλανήτες να χάνουν το χρώμα τους. Για να επαναφέρουν τα πράγματα όπως ήταν, πρέπει να ταξιδέψουν στην Seventopia και να σταματήσουν την κακιά Claycia για να επαναφέρουν το χρώμα στην Dreamland.
Το gameplay του Kirby and the Rainbow Paintbrush είναι σχεδόν ίδιο με του Kirby Power Paintbrush του DS που κυκλοφόρησε πριν 10 χρόνια. Δεν έχετε τον απευθείας έλεγχο του Kirby, καθώς ο χαρακτήρας συμπεριφέρεται σαν μπίλια και στο gamepad σχεδιάζετε τα μονοπάτια που ακολουθεί. Το ουράνιο τόξο που σχεδιάζετε έχει συγκεκριμένες ιδιότητες όπως το ότι μπορεί να μπλοκάρει αρκετά πράγματα που πετάνε οι εχθροί ή να σταματάει καταρράκτες που μπορούν να ακινητοποιήσουν τον Kirby. Για να χτυπάτε εχθρούς αρκεί να αγγίζετε τον Kirby με το stylus λίγο πριν έρθει σε επαφή μαζί τους, ενώ όταν μαζέψετε 100 αστέρια (τα ανάλογα “νομίσματα” του παιχνιδιού) τότε μπορείτε να εξαπολύετε μια πολύ πιο δυνατή επίθεση, ονόματι star dash, η οποία κατατροπώνει μαζικά εχθρούς και σπάει πιο σκληρά υλικά.
Σ' έχω δει εσένα κάπου...
Αυτό που μου λείπει προσωπικά είναι η δυνατότητα χρήσης της αφής πάνω στους εχθρούς ώστε να ακινητοποιούνται, αλλά και σε άλλα στοιχεία του περιβάλλοντος. Αυτό αφαιρεί λίγο από τη διαδραστικότητα, αφού μιλάμε για έναν τίτλο που παίζεται αποκλειστικά με την οθόνη αφής. Για να γίνουν τα πράγματα λίγο πιο ενδιαφέροντα, ανάμεσα από τις πίστες ο Kirby αποκτά άλλες μορφές, αφού απουσιάζει η δυνατότητα να παίρνετε τις δυνάμεις των εχθρών. Υπάρχουν λοιπόν πίστες στις οποίες παίζετε ως υποβρύχιο ή πύραυλος (με την ανάλογη γλυκούλα εμφάνιση) αλλάζοντας έτσι λίγο το gameplay έτσι ώστε να μην καταντά βαρετό. Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο καλά, αφού στις περισσότερες πίστες κάνετε το ίδιο πράγμα, με το level design να είναι κατώτερο του Power Paintbrush.
Το multiplayer είναι τοπικό και μπορούν μέχρι και τρεις άλλοι παίκτες να συνεργάζονται με τον Kirby ως Waddle Dee. Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες παίζουν με κλασικό χειρισμό και μπορούν να χρησιμοποιούν το ουράνιο τόξο ως πλατφόρμα για να φτάνουν δυσπρόσιτα σημεία. Μπορούν δε να κουβαλάνε τον Kirby και να επιτίθενται σε εχθρούς. Πέρα από την χωρατατζίδικη κατάσταση, το multiplayer εν έχει να προσφέρει κάτι άλλο σε θέμα ποικιλίας. Απλά στοχεύει στην περιπέτεια με φίλους. To παιχνίδι είναι συμβατό με τα amiibo, αλλά μόνο τα σχετικά, δηλαδή τα κουκλάκια Kirby, King Dedede και Meta Knight. Το κάθε ένα από αυτά δίνει μια διαφορετική δύναμη που σας κάνει τη ζωή ευκολότερη, όπως το να μπορείτε να ενεργοποιείτε το star dash όποτε θέλετε εσείς ή να έχετε πιο δυνατές επιθέσεις. Το μεγάλο πρόβλημα με αυτή τη λειτουργία είναι ότι τα συγκεκριμένα amiibo είναι... άφαντα, oπότε αν δεν τα έχετε ήδη, μάλλον δεν θα μπορέσετε να δείτε αυτές τις λειτουργίες.
Διατηρώντας την παράδοση, οι υποβρύχιες πίστες είναι οι χειρότερες.
Απο πλευράς τεχνικού τομέα, το Kirby and the Rainbow Paintbrush έχει να επιδείξει αρκετά πράγματα. Πρώτα απ' όλα, η παρουσίαση που είναι σαν animation με πλαστελίνη (claymation) είναι φανταστική και πραγματικά πετυχημένη. Έχουν καταφέρει σε μεγάλο βαθμό το παιχνίδι να μοιάζει σα να είναι φτιαγμένο πραγματικά με αυτή την τεχνική, χωρίς να υπάρχουν στοιχεία που να σπάνε αυτήν την αίσθηση. Τα περιβάλλοντα είναι ζωντανά και χρωματιστά, με μικρές λεπτομέρειες και animation παντού στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο, ενώ η όλη γλυκύτητα και η αθωότητα του τίτλου σας κάνει να χαμογελάτε. Το μεγάλο πρόβλημα εντοπίζεται στον τρόπο που παίζετε τον τίτλο. Σπανίως βλέπετε την τηλεόραση για να χαρείτε όλα αυτά τα όμορφα πράγματα, αφού το gameplay σας αναγκάζει να κοιτάτε μόνιμα το gamepad που είναι σαφώς χαμηλότερης ανάλυσης και ποιότητας. Έτσι τα όμορφα γραφικά τα χαίρονται περισσότερο οι συμπαίκτες σας με τα Waddle-Dee και όσοι απλά σας χαζεύουν να παίζετε. Ο ήχος συμπληρώνει την μαγεία, με παλιές γνώριμες μελωδίες να επιστρέφουν με νέα ενορχήστρωση. Οι νέες μελωδίες είναι εξίσου καλές, με αρκετά όμορφες και ταιριαστές συνθέσεις. Τα ηχητικά εφέ έχουν υποστεί και αυτά μικροαλλαγές για να ταιριάζουν στον πιο φυσικό τόνο που έχει η μουσική (δεν είναι τόσο chiptune όπως στο Kirby Triple Star Deluxe).
Το Kirby and the Rainbow Paintbrush είναι μια χαρούμενη και γλυκιά εμπειρία, η οποία διαρκεί κοντά στις επτά ώρες. Αν σας αρέσουν τα παιχνίδια Kirby αξίζει η αγορά του, αν και περιμένουμε ένα HD Kirby με κλασικό gameplay.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου