Η τακτική της GameFreak να διατηρεί κραταιή τη λατρεία των οπαδών των Pokemon, πότε με νέο υλικό όπως τα Pokemon X/Y, και πότε με ανανεωμένες εκδόσεις παλιότερων τίτλων όπως τα φρέσκα Pokemon Omega Ruby και Alpha Sapphire, σίγουρα αποδίδει. Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι, αν ακόμα και τα πιο μέτρια παιχνίδια Pokemon αξίζουν ανανέωση και κατά πόσο η νοσταλγία μας κάνει ανεκτικούς σε απαρχαιωμένες λογικές και τακτικές στα παιχνίδια, έστω και αν αυτά είναι φορητά.
Τα Pokemon Omega Ruby και Alpha Sapphire δεν απέχουν καθόλου, ούτε από τις αρχικές εκδόσεις τους, αλλά ούτε και από το κλασικό μοτίβο της σειράς γενικά. Ένας νεαρός ή μία νεαρά αφήνουν πίσω τους την μικρή πόλη όπου μένουν για να γίνουν μεγάλοι και τρανοί εκπαιδευτές, που κάποια μέρα θα γίνουν οι πρωταθλητές της περιοχής και ίσως, λέω ίσως, καταφέρουν να μαζέψουν και τα 719 (επίσημα) pokemon. Παράλληλα, όλο και κάποια σατανική οργάνωση, εν προκειμένω οι Team Aqua και Team Magma, θα θέλει να καταστρέψει τον κόσμο χρησιμοποιώντας τα θρυλικά πλάσματα, οπότε ο μικρός ήρωας καλείται να νικήσει και τους κακούς αυτούς συν τοις άλλοις. Η φόρμουλα παραδοσιακή, ανέγγιχτη και τελείως νοσταλγική στα Omega Ruby και Alpha Sapphire. Βλέπετε ξανά παλιούς αγαπημένους, όπως ο λατρεμένος Steven Stone, ανακαλύπτετε από την αρχή μέρη που σας σημάδεψαν, όπως το επιβλητικό Sky Pillar, και λύνετε παράλογα παζλ, όπως το μυστήριο της Regi- τριάδας.
Βέβαια, στα Omega Ruby και Alpha Sapphire δεν κάνετε μόνο πράγματα που έχετε ξανακάνει παλιά. Υπάρχει νέο υλικό, ή έστω, γεγονότα ξανασχεδιασμένα από την αρχή. Τρανό παράδειγμα είναι το delta episode, το οποίο ενεργοποιείται μόλις νικήσετε το πρωτάθλημα της περιοχής Hoenn. Πρόκειται για ένα επεισόδιο που εξηγεί λίγο παραπάνω τη φύση της mega evolution που εισήγαγαν τα X/Y και καταλήγει σε μια πολύ ενδιαφέρουσα μάχη με τον Rayquaza, ένα μυθικό και πανίσχυρο pokemon. Το παράδειγμα αυτό είναι ένα από τα λίγα στοιχεία των νέων παιχνιδιών που μπορεί κανείς να αποκαλέσει, δίχως αμφιβολία, καταπληκτικά. Μία πολύ έξυπνη ιδέα για post-game περιεχόμενο, μια ιδέα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ξανά στο μέλλον για κάποιο DLC, αλλά δυστυχώς μια ιδέα μόνη. Πέρα από αυτή, δεν υπάρχει κάτι συγκλονιστικά καινούριο. Ακόμα και η σπουδαία εισαγωγή του battle frontier στο Pokemon Emerald παραλείπεται για έναν αδιάφορο αντικαταστάτη, το battle maison. Το οποίο είναι ουσιαστικά μια αντιγραφή του αντίστοιχου maison των X/Y. Aπλά πολεμάτε διάφορους δύσκολους εκπαιδευτές ξανά και ξανά, ώστε να μαζέψετε πόντους και μετά να “αγοράσετε” σπάνια αντικείμενα.
Ο Rayquaza είναι από τα pokemon που αποκτούν mega evolution.
Post-game υλικό, με άλλα λόγια, υπάρχει, αλλά είναι λίγο και αναιμικό. Ακόμα και τα θρυλικά pokemon από άλλα παιχνίδια, που μπορείτε να πιάσετε για πρώτη φορά στο Hoenn, εισάγονται τελείως άκομψα και δεν παρουσιάζουν ενδιαφέρον ή πρόκληση και απλά εμφανίζονται στον κόσμο του παιχνιδιού. Αυτό το πρόβλημα, η έλλειψη σασπένς δηλαδή, είναι απλά κάποιο στοιχείο ενός συνόλου. Τα Pokemon Omega Ruby και Alpha Sapphire είναι γενικά εύκολα παιχνίδια. Κάτι η ύπαρξη του exp.share, ενός αντικειμένου που μοιράζει experience σε όλη την εξάδα των pokemon που έχετε μαζί σας, κάτι η χαλαρή κατανομή επιπέδων στα pokemon των αντιπάλων, αφαιρούν από τα νέα παιχνίδια οποιοδήποτε είδος πρόκλησης. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, και αν ρωτάτε εμένα, το βρίσκω πολύ βολικό. Μπορεί απαιτήσεις από τον παίκτη να μην υπάρχουν, αλλά το ίδιο συμβαίνει και με το στίγμα των περισσότερων JRPG, το grinding. Δεν χρειάζεται πουθενά να ξοδέψετε ώρες κάνοντας τα ίδια, πολεμώντας άγρια pokemon ξανά και ξανά για να ανεβάσετε επίπεδο. Με τη νέα τάξη πραγμάτων που εισάγει το exp.share, η μόνη σκέψη σας πρέπει να είναι ποια εξάδα σας συνοδεύει και πώς θα πιάσετε όσα περισσότερα pokemon μπορείτε.
Σκέψη που με οδήγησε στη διαπίστωση πως η όλη δομή των παιχνιδιών, τόσο στις αρχικές όσο και στις νέες εκδόσεις, είναι προβληματική. Πιο σημαντικό πρόβλημα είναι η ποικιλία των pokemon που συναντάτε, μέχρι ενα σημείο τουλάχιστον, κοντά στα τέλη της κύριας ιστορίας. Τα Omega Ruby και Alpha Sapphire αγνοούν πλήρως τον τεράστιο αριθμό πλασμάτων που έχει εδραιωθεί στη σειρά και, συγκριτικά με τον αριθμό των pokemon που ήταν διαθέσιμα στα X/Y, η περιοχή Hoenn των παιχνιδιών φαίνεται άδεια και επαναλαμβανόμενη. Κατανοώ πως έχουμε να κάνουμε με remake, αλλά μία πιο ελεύθερη προσέγγιση σε αυτό το ζήτημα θα έδινε έξτρα πόντους. Ένα άλλο σημείο που ενοχλεί ιδιαίτερα είναι η δομή των παιχνιδιών καθαυτή. Εν αρχή ην το backtracking, ένα θέμα που ταλανίζει ιδιαίτερα, κυρίως λόγω ιστορίας. Η GameFreak το έχει αντιληφθεί και κατά καιρούς δίνει ευκαιρίες γρήγορης μετακίνησης από το ένα σημείο στο άλλο, αυτό όμως δεν κάνει το στήσιμο των τίτλων το πιο αδύναμο όλης της σειράς.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου