Τα Mii πρωτοεμφανίστηκαν στο Wii και μέχρι τώρα ήταν απλοί “εκπρόσωποι” των παικτών στα διάφορα παιχνίδια της Nintendo. Όμως στο Tomodachi Life για το 3DS τα Mii αποκαλύπτουν την θεότρελη πλευρά τους.
Το Tomodachi Life στην ουσία δεν είναι τίποτε άλλο από μια ηλεκτρονική φάρμα μυρμηγκιών. Δεν έχετε πολύ έλεγχο στο τί γίνεται, ούτε έχετε κάποιον συγκεκριμένο χαρακτήρα αλά Animal Crossing να τρέχετε γύρω-γύρω στο νησί που κατοικείται από τα Mii. Στην ουσία είστε ο τύπος που μοιάζει με το αρχικό Mii που έρχεται στο νησί και βρίσκεστε εκεί για να καλύψετε ανάγκες, να μαζέψετε αντικείμενα, να παίξετε, να γράψετε στίχους και γενικά στόχος σας είναι να κάνετε τους κατοίκους χαρούμενους, όσο αυτοί ασχολούνται με τις καθημερινές τους ρουτίνες και αναπτύσσουν σχέσεις μεταξύ τους.
Το νησί έχει διάφορες τοποθεσίες και μαγαζιά που μπορείτε να επισκεφτείτε για να δείτε πού είναι οι κάτοικοι ή να τους αγοράσετε φαγητά, ρούχα, αξεσουάρ, ακόμα και ολόκληρες διακοσμήσεις για τα σπίτια τους. Από εκεί και πέρα κάθε δραστηριότητα του Tomodachi Life διανθίζεται με απίθανο χιούμορ που ίσως κάποιοι βρούν αρκετά “γιαπωνέζικο” για τα γούστα τους. Τα Mii σας βλέπουν σουρεαλιστικά όνειρα που δεν βγάζουν κανένα νόημα και χωρίς να ξέρετε τί ακριβώς έχει συμβεί, προκύπτει κάποιο αντικείμενο από αυτά τα όνειρα. Μπορείτε να πειράξετε τους στίχους στα μουσικά νούμερα των κατοίκων σας και να βάλετε ό,τι κουλαμάρα θέλετε (εκτός από βρισιές), η οποία μάλιστα αν χρησιμοποιείτε streetpass ακολουθεί το Mii σε κάποιο άλλο 3DS. Τα ίδια τα Mii έχουν αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά. Την μία φορά ερωτεύονται και πρέπει να λάβετε μέρος σε ένα mini-game για να κάνετε πρόταση γάμου, ενώ την άλλη τσακώνονται πετώντας αντικείμενα το ένα στο άλλο. Άν υπάρξει ερωτική απογοήτευση πρέπει να τα καλοπιάσετε με δώρα και άλλα τέτοια ωραία. Τα αστεία δεν είναι πολύ μακριά το ένα από το άλλο, αφού σχεδόν σε κάθε τι που κάνετε υπάρχει κάτι για να γελάσετε.
Πετώντας ότι να 'ναι σε τσακωμό. Αυτό εκεί είναι game and watch;
Το Tomodachi Life όμως έχει και αρκετές αδυναμίες. Η βασική είναι ότι δεν μπορείτε να παίξετε για πολλή ώρα, αφού το παιχνίδι επαναλαμβάνεται μετά από λίγο και χάνετε το ενδιαφέρον. Αν παίζετε μισή ώρα την ημέρα, τα αστεία κρατιούνται φρέσκα και ο τίτλος δουλεύει καλύτερα, αφού μετά από το αρχικό ξεκλείδωμα σας δίνει ακριβώς ποιες ώρες γίνονται τα διάφορα events στα πάρκα και τις υποδομές του νησιού. Οπότε μπορείτε να διαλέξετε εσείς τις ώρες που επισκέπτεστε το νησί του Tomodachi Life σας, αλλά δεν μπορείτε να μείνετε για πολύ, για να μην βαρεθείτε. Το δεύτερο αρνητικό έχει να κάνει με την οικογένεια. Πέρα από το ότι δεν γίνεται γάμος μεταξύ Mii ίδιου φύλου (it's 2014, hello?), το γεγονός ότι πολλές επιλογές ξεκλειδώνονται με τον γάμο και με τον ερχομό ενός παιδιού, έχει να κάνει με απλά κακή κατανομή του περιεχομένου του τίτλου. Μπορείτε να αποτρέψετε τον γάμο όσο θέλετε, είτε λέγοντας στο Mii σας να μην προσπαθήσει, είτε αποτυγχάνοντας στο mini-game της πρότασης γάμου. Αν το κάνετε, χάνετε ένα 30% περιεχομένου.
Τέλος, κάτι που στην ουσία δεν είναι αρνητικό αλλά ίσως αποξενώσει κάποιους, είναι η έλλειψη ελέγχου στα πράγματα του παιχνιδιού που προανέφερα. Δεν έχετε να κάνετε κάτι άλλο παρά μόνο να κινείστε στις διάφορες επιλογές και να παίζετε στα παιχνίδια που εμφανίζονται περιστασιακά. Ο έλεγχός σας είναι περισσότερο έμμεσοι χειρισμοί παρά έλεγχος με την παραδοσιακή παικτική λογική. Προσωπικά δεν το θεωρώ αρνητικό, αφού το Tomodachi Life δεν προσπαθεί να γίνει Animal Crossing. Αλλά αν δεν είστε ιδιαίτερα υπομονετικοί (και θέλετε να έχετε την κατάσταση στα χέρια σας) το Tomodachi θα σας εκνευρίσει.
Ας περάσουμε στον τεχνικό τομέα. Το Tomodachi είναι ένα όμορφο παιχνίδι, χωρίς πολλές φανφάρες. Τα περισσότερα πράγματα έχουν μια λογική “όσο πιο cute γίνεται”, ενώ μερικές σχεδιαστικές επιλογές έχουν γίνει αποκλειστικά για λειτουργικούς λόγους. Για παράδειγμα, τα αντικείμενα είναι όλα 2D εικόνες. gif που εμφανίζονται επί της οθόνης σε όλη την δισδιάστατη δόξα τους. Γιατί; Γιατί είναι πιο εύκολα στη θέαση και στη σμίκρυνση/μεγέθυνση, μπορούν να υπάρχουν άπειρα διαφορετικά στην οθόνη την ίδια στιγμή χωρίς πρόβλημα και πιάνουν λίγο χώρο στην κασέτα, αφού ο τίτλος περιλαμβάνει εκατοντάδες αντικείμενα. Το ίδιο λειτουργικά είναι και τα μενού, αφού ότι χρειάζεστε είναι δύο κλικ μακριά. Το 3D λειτουργεί καλά σε γενικές γραμμές, αλλά δεν είναι κάτι που χρειάζεστε ιδιαιτέρα. Γενικά το παιχνίδι δεν έχει τα φοβερά και τρομερά γραφικά, αλλά αυτά που του αρμόζουν και μπορούν να αναδείξουν την διακωμώδηση της υπόθεσης, αφού πολλά από τα αστεία βασίζονται στον οπτικό τομέα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου