Αν θέλετε να με πείτε κολλημένο ρετράκια, πείτε με. Δεν με πειράζει! Το Strider το λάτρεψα από την εποχή του Sega Mega Drive (ότι πιο κοντινό στην arcade εκδοχή του) και το λατρεύω ακόμα και σήμερα. Μπορεί η σειρά να μην έχει δώσει πολλά παιχνίδια, αλλά είναι ένα ιστορικό franchise. Η Double Helix λοιπόν είχε τεράστιο φορτίο με ένα τόσο βαρύ όνομα, κάτι σαν την WayForward με το Ducktales Remastered. Ευτυχώς το νέο Strider είναι πολύ καλό, παρά τα όποια προβλήματά του.
Απο την αρχή είναι προφανές ότι η Double Helix δεν ακολούθησε ούτε την πεπατημένη των remakes που υποβάλλει την αναπαραγωγή των πιστών σε αναβαθμισμένες μηχανές γραφικών, ούτε των reboots που παίρνουν στοιχεία του αρχικού παιχνιδιού που είναι μια χαρά και τα κάνουν κουλουβάχατα. Το νέο Strider μένει ίδιο εκεί που πρέπει και αλλάζει επίσης εκεί που πρέπει. Τί μένει ίδιο λοιπόν; Πρώτα απ' όλα η ιστορία που είναι αρκετά απλή. Ο Strider προσγειώνεται με το ανεμόπτερό του στην πόλη Kazakh και πολεμάει ενάντια τη διαβολική αυτοκρατορία του Grandmaster Meio. Στην ουσία είναι η ιστορία του αρχικού arcade παιχνιδιού με λίγες προσθήκες από τη έκδοση του NES, για να μην μείνουν απ' έξω τα αμερικανάκια.
Ο Strider εξακολουθεί να έχει έναν από τους πιο ομαλούς χειρισμούς χαρακτήρα που υπάρχουν. Η κίνησή του γίνεται με αρκετή ταχύτητα ώστε να βλέπετε τι συμβαίνει μπροστά σας, τα άλματα και το sliding είναι όλα υπολογισμένα στο παραμικρό χιλιοστό και το cypher, το όπλο του Strider, είναι έτσι φτιαγμένο ώστε να είναι τόσο γρήγορο, όσο γρήγορα μπορείτε εσείς να πατήσετε το κουμπί. Μπορείτε να σκαρφαλώνετε σε τοίχους και ταβάνια και να κατατροπώνετε εχθρούς με απίστευτη ευκολία, είτε είστε επί του σκαρφαλώματος, είτε σε άλμα, είτε σε glide. Έχετε πάντα τον έλεγχο.
Αυτό που αλλάζει είναι... όλα τα υπόλοιπα. Πλέον η πόλη του Kazakh είναι σε στιλ metroidvania, δηλαδή βρίσκετε στο δρόμο σας πόρτες και ανοίγματα που δεν μπορείτε να περάσετε ή να φτάσετε παρά μόνο αν προχωρήσετε, μαζέψετε τα ανάλογα power-ups και γυρίσετε πίσω για να δείτε τί καλούδια κρύβονται εκεί.
Αυτό που αλλάζει είναι... όλα τα υπόλοιπα. Πλέον η πόλη του Kazakh είναι σε στιλ metroidvania, δηλαδή βρίσκετε στο δρόμο σας πόρτες και ανοίγματα που δεν μπορείτε να περάσετε ή να φτάσετε παρά μόνο αν προχωρήσετε, μαζέψετε τα ανάλογα power-ups και γυρίσετε πίσω για να δείτε τί καλούδια κρύβονται εκεί.
Πρώτα σφάζουμε, μετά ρωτάμε. Μου κάνει.
Πλέον ο Strider έχει μερικά νέα κόλπα σε μορφή power-ups, που βρίσκονται στις εν λόγω περιοχές του Kazakh, από αναβαθμίσεις που αυξάνουν την μπάρα υγείας, μέχρι νέα cyphers και βοηθητικές δυνατότητες. Κάποιες από τις αναβαθμίσεις είναι η δυνατότητα να καλείτε ένα κύμα ενέργειας σε μορφή αετού, ιδιαιτέρα χρήσιμο σε μάχες με bosses, και ένας μικρός μηχανικός βοηθός που σας προστατεύει από τα εχθρικά πυρά και πολλές φορές ενεργοποιεί και κοντινούς διακόπτες. Τα άλλα cyphers που παίρνετε προσθέτουν δυνατότητες όπως να επιστρέφετε πυρά στους εχθρούς σας σα να κρατάτε ρόπαλο του baseball, ή να τους παγώνετε για λίγο. Το τελευταίο είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για ιπτάμενους εχθρούς, που μπορείτε να χρησιμοποιείτε σαν πλατφόρμες. Αυτή η τελευταία προσθήκη θυμίζει λίγο freeze beam από Metroid. Μπορείτε επίσης να αλλάξετε cyphers και βοηθήματα (το παιχνίδι τα ονομάζει options) πάρα πολύ εύκολα και ξεχωρίζετε πότε έχετε ενεργό κάποιο από το χρώμα του laser-φουλαριού του Strider.
Το μόνο πρόβλημα είναι μερικές περίεργες διακυμάνσεις της δυσκολίας. Την μία στιγμή κάνετε κομφετί ρομποτικούς στρατιώτες χωρίς δεύτερη σκέψη και την άλλη ένα τεράστιο ρομπότ-γορίλας σας κάνει αλοιφή με μερικά χτυπήματα. Το ίδιο ισχύει και με τα bosses που μερικά είναι πανεύκολα ενώ υποτίθεται ότι είναι οι “εκλεκτοί” του Meio, ενώ κάτι άλλα που απλά εμφανίζονται σαν μίνι-αφεντικά σας κάνουν με τα κρεμμυδάκια. Επίσης ο σχεδιασμός των πιστών (ή μάλλον της πίστας, αφού πρόκειται για μια ενιαία metroidvania πίστα) είναι λίγο βαρετός προς το τέλος. Από εκεί και πέρα το παιχνίδι δεν έχει κάτι άλλο ιδιαίτερα αρνητικό για να σας προβληματίσει. Υπάρχουν και μερικά έξτρα πράγματα, όπως challenges που ξεκλειδώνετε όσο παίζετε την κεντρική ιστορία και είναι αρκετά καλά αν θέλετε να τα δοκιμάσετε, αν και δεν προσθέτουν κάτι σημαντικό όσον αφορά τις αναβαθμίσεις.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου