To Freedom Cry πολύ εύκολα μπορεί να χαρακτηριστει... Black Flag mini. Ο ανοιχτός ωκεανός, τα διαφορετικά λιμάνια και τα διάσπαρτα νησάκια του βασικού τίτλου, έχουν αντικατασταθεί με ένα περιορισμένο κομμάτι ωκεανού, ένα βασικό λιμάνι και κάποια διάσπαρτα νησάκια της Καραϊβικής, πράγμα λογικό αν αναλογιστείτε ότι πρόκειται για add-on. Η περιορισμένη όμως αυτή κλίμακα, ενδεχομένως θα ξενίσει όσους αγοράσουν το Freedom Cry ως stand-alone τίτλο, χωρίς να έχουν παίξει το AC4. To gameplay των νέων αποστολών δεν διαφέρει σχεδόν καθόλου σε σχέση με του AC4 και πραγματικά δεν υπάρχει ούτε ένα νέο στοιχείο που να μην έχετε ξαναδεί σε άλλο παιχνίδι της σειράς. Έτσι λοιπόν πρέπει να (ξανα)κρυφακούτε συζητήσεις χωρίς να γίνετε αντιληπτοί, να σκοτώνετε τους εχθρούς σας αθόρυβα, να κάνετε παρκουρ στα κτίρια για να ξεφύγετε από τους διώκτες σας, και άλλα κλασικά πράγματα. Προσωπικά αυτή η διστακτικότητα των δημιουργών να προσφέρουν έστω έναν νεοτερισμό για πειραματισμό, εφόσον μιλάμε για DLC και όχι για κανονικό παιχνίδι, με απογοήτευσε, καθώς περίμενα περισσότερα πράγματα σε αυτό το τομέα. Στο παιχνίδι συναντάτε επίσης αρκετές δευτερεύουσες αποστολές, που αφορούν αποκλειστικά την απελευθερωση σκλάβων και προσφέρουν έξτρα ώρες ενασχόλησης, αλλά σύντομα καταντούν αρκετά κουραστικές και μονότονες.
Καμία διαφορά στο gameplay δεν επιφέρουν και τα νέα όπλα που έχει στην διάθεσή του ο Adewale, καθώς το machete και το blunderbuss απλά αντικαθιστούν τα hidden blades και τα πιστόλια αντίστοιχα. Όσον αφορά την ΑΙ των εχθρών, είναι το ίδιο μέτρια με αυτή στο Black Flag, αλλά ασφαλώς κλάσεις ανώτερη σε σχέση με την απαράδεκτη ΑΙ στο Assassin’s Creed Liberation HD. Όπως και στο Black Flag, έτσι κι εδώ, oι αποστολές στο πειρατικό σας καράβι έχουν πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον σε σχέση με τα όσα διαδραματίζονται στην ξηρά και μάλιστα χαρακτηρίζονται από ακόμη μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας, πράγμα που ανεβάζει την ανδρεναλίνη της μάχης σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα. Μέτα από τις επιτυχημένες ναυμαχίες, καταφέρνετε να ελευθερώνετε σκλάβους, ενώ και και εδώ μπορείτε να κάνετε αναβαθμίσεις στο πλοίο σας, αν και σε πιο περιορισμένη κλίμακα. Στον τεχνικό τομέα, το Freedom Cry είναι εξαιρετικό από κάθε πλευρά. Οι καλοσχεδιασμένοι χαρακτήρες, οι υψηλής ανάλυσης υφές στα περιβάλλοντα και οι λεπτομέρεια με την οποία γίνεται η αναπαράσταση του Port au Prince, εντυπωσιάζουν και τον πλέον απαιτητικό. Παρόμοια ποιοτική δουλειά έχει γίνει και στις cutscenes, οι οποίες όντας σκηνοθετημένες άρτια, σας μεταφέρουν με χαρακτηριστική ευκολία τα συναισθήματα και τις ανησυχίες των πρωταγωνιστών. Η μουσική και τα voice over διατηρούνται στη γνωστή υψηλή ποιότητα που μας έχει συνηθίσει η σειρά και ταιριάζουν απόλυτα με το πνεύμα της εποχής που αναπαριστά το παιχνίδι. Το Freedom Cry είναι ενδιαφέρουσα πρόταση, αν και δεν προσφέρει κάτι διαφορετικό σε σχέση με το Black Flag. Οι πέντε με έξι ώρες ενασχόλησης με τις βασικές και κάποιες από τις δευτερεύουσες αποστολές είναι βέβαιο ότι θα ικανοποιήσει τους φανατικούς της σειράς Assassin’s Creed που διψάνε για περισσότερο περιεχόμενο, αλλά θα απογοητεύσει όσους περίμεναν κάποιες φρέσκες ιδέες ως ορεκτικό για το Assassin’s Creed 5.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου